Szkoła powszechna przy ulicy Niecałej - Janina Tataj - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Ponieważ tam były trzy oddziały szkoły powszechnej, a ja już umiałam prawie, prawie czytać, więc poszłam do drugiego oddziału.. Rok byłam w freblówce, że się

No to myśmy oczywiście przeskakiwali przez te rowy, a w zimie bardzo często jak było ślisko, no to jak to dzieci, siadaliśmy na tych torbach, co nosiliśmy książki, jak się

Ta szkoła mieściła się przy ulicy Narutowicza 27, nad apteką, to całe takie pierwsze piętro było, a szatnia to była od podwórka, tam jeszcze kawałek w środku

My mieliśmy do wyboru na [ulicy] Chopina, ale to był parter i ojcu się to nie podobało albo na ulicy Niecałej, wtedy nazywała się chyba Wyszyńskiego.. Ta ulica była

No to przeważnie był Icek, to była jakaś Rajska, to była jakaś Pesa, Syma, no takie żydowskie imiona, ale nazwisk ich już nie pamiętam niestety.. To przecież tyle

Bałam się jej, ona nie była zła, tylko była surowa taka, był reżim w szkole.. Nie jak w wojsku, ale

Jak już przysłali drugi transport, to na ulicy Lipowej zrobili taki obóz dla tych jeńców wojennych i ten obóz był do końca, do likwidacji getta.. Nawet po likwidacji getta on

I mieszkaliśmy wtedy, jako małe dziecko nie pamiętam, ale miałam już jakieś cztery lata, cztery i pół, to mieszkaliśmy na ulicy Lubartowskiej 8.. Moja mama miała bardzo