• Nie Znaleziono Wyników

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem."

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

1

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem.

Wykład 3 3. CAŁKA POTRÓJNA

3.1. Całka potrójna po prostopadłościanie.

3.2. Całka potrójna po obszarach normalnych.

3.3. Współrzędne walcowe.

3.4. Współrzędne sferyczne.

3.5. Zastosowania całek potrójnych w geometrii.

3.1. Całka potrójna po prostopadłościanie 3A1 Definicja (podział prostopadłościanu)

Podziałem prostopadłościanu P{( , ) :x y a x b c,  y d p,  z q} nazywamy zbiór  złożony z prostopadłościanów P P1, 2, ,Pn, które całkowicie go wypełniają i mają parami rozłączne wnętrza tzn. P   P1 P2 ... Pn, mes

Pk Pj

0 dla k j

Stosowane oznaczenia:

  xk, yk, zk - wymiary prostopadłościanu Pk , gdzie 1 k n;

dk  ( xk)2 ( yk)2 ( zk)2 długość przekątnej prostopadłościanu Pk , gdzie 1 k n;

 ( ) max{dk:1 k n} średnica podziału ;

(2)

2

 {( ,x y z1 1, 1),( ,x y z2 2, 2), ,( ,x y zn n, n)}, gdzie ( ,x y zk k, k)Pk dla 1  k n zbiór punktów pośrednich podziału .

3A2 Definicja (całka potrójną po prostopadłościanie)

Niech funkcja f będzie ograniczona na prostopadłościanie P. Całkę potrójną z funkcji f po prostopadłościanie P definiujemy wzorem

( ) 0 1

( , , ) lim ( , , )( )( )( )

n

k k k k k k

P k

f x y z dxdydz f x y z x y z

 



o ile po prawej stronie granica jest właściwa i nie zależy od sposoby podziału

prostopadłościanu P, ani od sposobu wyboru punktów pośrednich . Mówimy wtedy, że funkcja f jest całkowalna po prostopadłościanie P.

3A3 Twierdzenia (o liniowości całki)

Jeżeli funkcje f i g są całkowalne na prostopadłościanie P, to:

1) ( ( , , ) ( , , )) ( , , ) ( , , ) ;

P P P

f x y z g x y z dxdydz f x y z dxdydz g x y z dxdydz

  

2) ( , , ) ( , , )

P P

cf x y z dxdydzc f x y z dxdydz

 

, gdzie c jest liczbą rzeczywistą.

3A+B4 Twierdzenie (o addytywności całki względem obszaru całkowania)

Jeżeli funkcja f jest całkowalna na prostopadłościanie P, to dla dowolnego podziału tego prostopadłościanu na prostopadłościany P P1, 2, które są rozłączne zachodzi

1 2

( , , ) ( , , ) ( , , ) ,

P P P

f x y z dxdydz f x y z dxdydz f x y z dxdydz

  

gdzie P P1 P2, mes

P1P2

0 (mes=measure= objętość).

3A5 Twierdzenia (o zamianie całki podwójnej na całki iterowane)

Jeżeli funkcja f jest całkowalna na prostopadłościanie [ , ] [ , ] [ , ]a b c d p q , to :

[ , ] [ , ] [ , ]

( , , ) { [ ( , , ) ] } ( , , )

q q

b d b d

a b c d p q a c p a c p

f x y z dxdydz f x y z dz dy dx dx dy f x y z dz

      

(3)

3

3A6 Przykład. Obliczyć podane całki iterowane:

1 1 2 2

2 2 2

1 0 0 0 0 0

) ( ) , ) cos .

z x z

a dx dy x y z dz b dz dx y dy

     

3A7 Przykład. Obliczyć podane całki potrójne:

3

) (2 3 ) , [ 1,1] [0,1] [2, 4],

) , ( , , ) : 2, 1, 1, 1 .

U

U

a x y z dxdydz U

b x dxdydz U x y z x y z x y z

yz

   

  





3.2. Całka potrójna po obszarach normalnych 3A8 Definicja ( obszary normalne względem płaszczyzn układu)

a) Obszar U nazywamy obszarem normalnym względem płaszczyzny Oxy, jeżeli można przedstawić go w postaci

{( , , ) : ( , ) ( , ), ( , ) xy},

U x y z d x y  z g x y x y D gdzie Dxy jest obszarem regularnym na płaszczyźnie Oxy, a funkcje d i g są ciągłe na Dxy.

b) Obszar U nazywamy obszarem normalnym względem płaszczyzny Oxz, jeżeli można przedstawić go w postaci

{( , , ) : ( , ) xz, ( , ) ( , )},

U x y z x z D p x z  y q x z gdzie Dxz jest obszarem regularnym na płaszczyźnie Oxz, a funkcje p i q są ciągłe na Dxz.

c) Obszar U nazywamy obszarem normalnym względem płaszczyzny Oyz, jeżeli można przedstawić go w postaci

{( , , ) : ( , ) yz, ( , ) ( , )},

U x y z y z D r y z  x s y z gdzie Dyz jest obszarem regularnym na płaszczyźnie Oyz, a funkcje r i s są ciągłe na Dyz. 3A+B9 Twierdzenia (całki iterowane po obszarach normalnych)

a) Jeżeli funkcja f jest ciągła na obszarze:

(4)

4

{( , , ) : ( , ) ( , ), ( , ) }, U x y z d x y  z g x y x y D normalnym względem płaszczyzny Oxy, to

( , )

( , )

( , , ) [ ( , , ) ]

g x y

U D d x y

f x y z dxdydz f x y z dz dxdy

  

przy czym jeśli obszar D{( , ) : ( )x y g x  y h x a( ),  x b} jest normalnym względem osi Ox, to

( , ) ( ) ( , )

( , ) ( ) ( , )

( , , ) [ ( , , ) ] ( , , ) .

g x y b h x g x y

U D d x y a g x d x y

f x y z dxdydz f x y z dz dxdy dx dy f x y z dz

     

3A10 Przykład. Obliczyć podaną całkę potrójną:

3

, gdzie ( , , ) : 2 3 4 12, 0, 0, 0 .

U

xydxdydz U x y z x y z x y z



2B11 Fakt (o zamianie zmiennych w całkach potrójnych)

Niech przekształcenie

( , , ) ( , , ) ( , , ) x u v w y u v w z u v w

 

 

odwzorowuje różnowartościowo wnętrze

obszaru regularnego  na wnętrze obszaru regularnego U , funkcji   , , mają ciągłe pochodne cząstkowe rzędu pierwszego na pewnym obszarze otwartym zawierającym obszar , funkcja f jest ciągła na obszarze U oraz jakobian

( , , ) det

u v w

J J u v w

u v w

u v w

  

  

  

  

 

    

 

  

 

 

    

   

 

    

 

tego przekształcenia jest różny od zera wewnątrz obszaru . Wtedy

( , , ) ( ( , , ), ( , , ), ( , , )) ( , , ) .

U

f x y z dxdydz fu v wu v wu v w J u v w du dv dw





3.3. Współrzędne walcowe

Położenie punku P w przestrzeni można opisać trójką liczb ( , , ),r h gdzie

(5)

5

  oznacza miarę kąta między rzutem promienia wodzącego punktu P na płaszczyznę Oxy, a dodatnią częścią osi Ox, 0 2 albo      ,

r oznacza odległość rzutu punktu P na płaszczyznę Oxy od początku układu współrzędnych, 0  r ,

hz oznacza odległość punktu P od płaszczyzny Oxy.

3A11 Fakt (zależność między współrzędnymi walcowymi i kartezjańskimi) Współrzędne kartezjańskie (x,y,z) punktu przestrzeni danego we współrzędnych walcowych ( , , )r h określone są wzorami .

cos sin . x r y r

z h

 

3A+B12 Fakt (jakobian przekształcenia)

2 2 2 2

cos sin 0

det sin cos 0 cos sin (cos sin )

0 0 1

x x x

r h

y y y r

J r r r r r

r h

z z z

r h

  

     

   

3A13 Twierdzenie (współrzędne walcowe w całce potrójnej) Niech

1) obszar we współrzędnych walcowych będzie obszarem normalnym,

(6)

6

2) funkcja f będzie ciągła na obszarze U, który jest obrazem przy przekształceniu walcowym. Wtedy

( , , ) ( cos , sin , ) ( cos , sin , z) .

U

f x y z dxdydz f rrh r drd dhf rrr drd dz

  

.

3A+B14 Przykład. Wprowadzając współrzędne walcowe obliczyć podane całki po obszarach ograniczonych wskazanymi powierzchniami:

2 2 2

2 2 2 2

) , : 9 , 0;

) , : 8 , .

U

U

a x dxdydz U z x y z

b zdxdydz U z x y z x y

 





3.4. Współrzędne sferyczne

Położenie punku P w przestrzeni można opisać trójką liczb ( , , ),  r gdzie

  miara kąta między rzutem promienia wodzącego punktu P na płaszczyznę Oxy, a dodatnią częścią osi Ox, 0 2 albo     ,

  miara kąta między promieniem wodzącym punktu P, a płaszczyzną Oxy,

2 2

  

   ,

r odległość punktu P od początku układu współrzędnych, 0  r . Trójkę ( , , ),  r nazywamy współrzędnymi sferycznymi punktu P przestrzeni.

3A+B15 Fakt (zależność między współrzędnymi sferycznymi i kartezjańskimi)

(7)

7

Współrzędne kartezjańskie (x,y,z) punktu przestrzeni danego we współrzędnych sferycznych ( , , ),  r określone są wzorami .

cos cos sin cos .

sin x r y r

z r

 

 

 

3B16 Fakt (jakobian przekształcenia)

2 2 3 2 2 2 2 2 2 2 3

2 3 2

cos cos sin cos cos sin

det sin cos cos cos sin sin

sin 0 cos

cos cos sin cos sin cos cos sin sin cos

cos (cos

x x x

r r r

y y y

J r r

r r

z z z

r

r r r r

r

       

     

 

 

 

         

 

   

2 2 2 2 2

2 3 2 2 2 2 2 2

sin ) cos sin (cos sin )

cos cos sin cos (cos sin ) cos

r

r r r r

    

      

1A+B17 Twierdzenie (współrzędne sferyczne w całce potrójnej) Niech

1) obszar we współrzędnych sferycznych będzie obszarem normalnym, 2) funkcja f będzie ciągła na obszarze U, który jest obrazem obszaru przy

przekształceniu sferycznym. Wtedy

( , , ) ( cos cos , sin cos , sin ) 2cos

U

f x y z dxdydz f r   r   rrdrd d 

 

.

1A+B18 Przykład. Wprowadzając współrzędne sferyczne obliczyć całkę potrójną:

2 2 2 2 2

, obszar jest ograniczony powierszchniami 0, 4 .

U

z x y z dxdydz U z z x y



3.5. Zastosowania całek potrójnych w geometrii 1A19 Fakt (objętość obszaru)

(8)

8

Objętość U obszaru U  3 wyraża się wzorem:

U

U



dxdydz. 1A+B20 Przykład. Obliczyć objętość obszaru ograniczonego podanymi powierzchniami:

2 2 2 2 2

9, 25.

x y x y z Praca domowa

1. Obliczyć podaną całkę potrójną po wskazanym obszarze:

3

( 2 ) , ( , , ) : 3 6 4 12, 0, 0, 0 .

U

x y z dxdydz U x y z x y z x y z



2. Wprowadzając współrzędne walcowe obliczyć podane całki po obszarach ograniczonych wskazanymi powierzchniami

a) 2 2

U

x y dxdydz



U z: x2 y z2, 4,z1;

b) ( 2 2)

U

x y dxdydz



U z: x2 y2,z8. y6xx y2, 0.

3. Obliczyć objętości obszarów ograniczonych podanymi powierzchniami a) x2 y2z2 16,z x2y2,

b) zx2 y z2, 5.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Równanie różniczkowe, w którym niewiadomymi są funkcje wielu zmiennych (tzn. równanie, w którym występują pochodne cząstkowe) nazywamy równaniem różniczkowym

Będziemy rozpatrywali równanie (1) małych poprzecznych drgań swobodnej ( f  0, brak sił zewnętrznych) struny ograniczonej (zamocowanej), tzn.. Metodę Fouriera rozdzielenia

Mówimy, że łuk jest kawałkami gładki, jeżeli można go podzielić na skończoną liczbę łuków gładkich... Wtedy długość tego łuku wyraża

W zależności od rodzaju sum całkowych zdefiniuwaliśmy dwa rodzaje całek krzywoliniowych: całkę I rodaju (względem długości) całkę nieskierowaną

Interpolacja jest jednym ze sposobów przybliżania danej funkcji (powiedzmy f ) za pomocą innej funkcji (oznaczymy ją f ).. Ma to miejsce

Z twierdzenia Cauchy'ego-Hadamarda wynika, że przedział zbieżności szeregu potęgowego może mieć jedną z

• Zasada działania elektrycznych czujników wilgotności oparta jest na zastosowaniu substancji lub złożonych układów, które absorbują lub tracą wilgoć przy zmianie

• Element pomiarowy jest to część układu regulacji, której zadaniem jest pomiar wielkości regulowanej y oraz wytworzenie sygnału y m dogodnego do wprowadzenia do