POZOSTAŁE BUDOWLE OKRĘGU AMONA 1. Mur Nektanebo
4. Medinet Habu. The Oriental Institut University of Chicago
Prace badawcze Prace konserwatorskie
Świątynia żałobna Ramzesa III • 1957
Epigraphic Survey pod dyrekcją C. Nims wykonali prace dokumentacyjne dekoracji reliefowej świątyni Ramzesa III
(sanktuarium, sala na barkę). • 1998/1999
Przeprowadzono badania i wykonano dokumentację fotograficzną i rysunkową Nilometru Ramzesa III. Wykonano również testy aby określić skalę zniszczeń
spowodowanych zasoleniem. ([70]s. 1)
Mała świątynia Amona • 1993/1994
J. i H. Jacquet rozpoczęli badania sali ptolemejskiej, szukając śladów elementów architektonicznych, mogących być
wskazówką do stworzenia teoretycznej rekonstrukcji zabytku z 25 dynastii. Razem z rekonstruowaną dekoracją ścian ich nowy plan będzie użyty do ponownego rozważania rozwoju światyni w czasach 25 dynastii. ([33]s. 6)
• 1994/1995
Ogólne badania architektoniczne
i epigraficzne środkowej części świątyni. Ustalenie chronologii zmian, przekuć
• 1995/1996
Wykonano prace drenażowe wokół świątyni oraz zaproponowano aranżację terenu umożliwiającą odpowiedni dostęp
i renowacji tej części świątyni. ([31]s. 1) • 1995/1996
Badania przeprowadzone przez
J. i H. Jacquet skupione były na obszarze pomiędzy fasadą świątyni a pylonem z 25 dynastii. Badania miały na celu
zaprezentowanie rekonstrukcji tego obszaru, jak to mogło być w czasach 25 dynastii. Na podstawie nowych badań
zaprezentowano plan dobudówek
kuszyckich. Zamiast zamkniętego pasażu (jaki proponował U. Hölscher)
prowadzącego od pylonu do fasady wcześniejszej świątyni, można rozważyć otwartą przestrzeń z podwójną kolumnadą skomponowaną z 6 kolumn po każdej stronie i połączonej ścianami
międzykolumnowymi. Na wschodzie te kolumny łączyły się ze ścianami westybulu „przyczepionego” do tyłu wieży pylonu, z wejściami po obu stronach pozwalającymi na północno–południową cyrkulację.
([35]s. 5) • 1996/1997
Badania prowadzone przez dr inż. Conor’a Power’a z Bostonu miały za zadanie sprawdzenie stabilności i wytrzymałości ścian i fundamentów zabytków z okresu kuszyckiego.
J. Steward i H. Koriya przeprowadzili badania i wykonali dokumentację struktury kamieni zachowanych in situ na których widoczne było wysolenie.
Wykonano dokumentację 170
dekorowanych bloków z sali ptolemejskiej, zdjętych z fundamentów. T. Di Cerbo wykonała dokumentację rysunkową elewacji badanych ścian. ([35]s. 1) • 1997/1998
Kontynuowano rozpoczęte w ubiegłym sezonie prace dokumentacyjne i badawcze ścian oraz fundamentów części świątyni z czasów 25 dynastii.
Badania bloków dachu wykazały, iż oprócz oryginalnych bloków z okresu Totmesa III występują także bloki z czasów
Ptolemeusza VIII, co świadczy o tym, że wtedy dach był restaurowany. ([69]s. 2) • 1998/1999
Poza kontynuowaniem prac badawczych
i informację dla turystów. ([35]s. 2)
• 1996/1997
W ramach prac konserwatorskich D. Roy wykonał zabezpieczenie granitowego monolitu z sali z okresu ptolemejskiego. Element ten pochodził z Doliny Królów z grobu nr 33 i był wtórnie wykorzystane do północnej bramy sali. ([35]s. 2)
• 1997/1998
Rozpoczęto prace konserwatorskie i rekonstrukcyjne na dachu świątyni. Prace skupiały się nad Sanktuarium Barki. ([69]s. 1)
z poprzednich sezonów T. Di Cerbo
wykonała plan dachu świątyni z 18 dynastii. ([70]s. 2)
• 1999/2000
W ramach prac badawczych przeprowadzono sondaż i analizę elementów odkrytych w sanktuarium Hatszepsut w pomieszczeniu frontalnym. Przeprowadzone badania sugerują istnienie wcześniejszych budowli, datowanych na okres Średniego Państwa, ważnych na tyle dla Hatszepsut, że zdecydowała się na lokalizację świątyni w tym miejscu. ([71]s. 2)
• 2000/2001
R. Johnson w ramach prac badawczych przeprowadził sortowanie fragmentów posągu Totmesa III i Amona. Złożył koneksje, które konserwatorzy następnie zabezpieczyli i połączyli. Złożony ponownie posąg ma wysokość 3 m.
W następnych sezonach zostaną ukończone analizy mniejszych fragmentów, po czym zostaną połączone z pozostałymi. Zaistniała rzadka okazja do restauracji egipskiej rzeźby do jej oryginalnego
architektonicznego położenia w sanktuarium. ([74]s. 1)
• 1999/2000
Prace konserwatorskie i zabezpieczające skoncentrowane były na dachu świątyni. Rozpoczęte dwa sezony temu prace na północnej stronie kontynuowane były poprzez uzupełnianie elementów brakujących i zniszczonych.
Zafugowanie płyt stropowych uszczelniło obszar stropodachu i reaktywowało starożytne (ptolemejskie) odwodnienie. Dla lepszego odprowadzenia wody zrekonstruowano (Dany Roy) elementy kierujące wodę z wyższego obszaru i przez następny odpływ na południu z dachu.
W ramach prac oczyszczających odnaleziono w północno–wschodnim narożniku stellę z wapienia, datowaną na 18 dynastię. Element ten został
wykorzystany do pierwszej naprawy dachu, jaka miała miejsce w okresie ptolemejskim. Przeprowadzono prace mające na celu wyciągnięcie fragmentów kolosalnej statuy pary Totmesa III i Amona, które zostały znalezione jeszcze podczas prac wykopaliskowych Uvo Hölscher’a z lat trzydziestych XX w. Fragmenty te
znajdowały się w dwóch pomieszczeniach sanktuarium na poziomie fundamentów. ([71]s. 2)
• 2000/2001
W ramach prac konserwatorskich D. Roy koordynował układanie nowych płyt
podłogowych z piaskowca (grubości 10 cm) w centralnych pomieszczeniach
sanktuarium. Płyty zostały ułożone na podsypce z piasku. Zachowane w bardzo złym stanie płyty światki w północnej stronie pomieszczeń nie nadające się do renowacji, posłużyły jako przewodnik dla proporcji i orientacji nowych płyt w tym obszarze. W każdym pomieszczeniu odległość 10 cm została zostawiona pomiędzy kamiennymi płytami
podłogowymi a ścianami dla stworzenia stanowiska na kable przyszłego oświetlenia. Przestrzeń tę wypełniono piaskiem. Ponadto rurki PCV średnicy 5 cm zostały położone pod progami, aby przepuścić kable.
• 2001/2002
Przeprowadzono prace badawcze w sanktuarium barki i w perystylu, jak również wykonano dokumentację rysunkową portyku drugiego pylonu (kuszyckiego). Wykonano
wielko-formatową fotografię zachodnich ościeży pylonu ptolemejskiego. ([75]s. 1)
W roku 2005 zostanie wydana monografia przedstawiająca rezultaty badań i prac konserwatorskich w świątyni Amona.
T. Di Carbo nadzorując prace oczyszczające części centralnej sanktuarium, odzyskała wiele fragmentów należących do
kolosalnego posągu Totmesa III i Amona. ([74]s. 1)
• 2001/2002
Konserwator kamienia Dany Roy nadzorował prace restauracyjne i stabilizacyjne na dachu świątyni. Ukończył fugowanie płynną zaprawą powierzchni dachu nad sanktuarium, gdzie wcześniej ułożono nowe płyty z piaskowca - na miejscu brakujących.
Podczas prac przeprowadzonych w północno–zachodnim sanktuarium w pomieszczeniu naos, zostały podniesione dwie płyty podłogowe oraz został usunięty stół ofiarny z czarnego granitu z okresu 25 dynastii. Badaniami inskrypcji stołu zajął się H. Hays. Stół ten jest największym epigraficznym monumentem z tego okresu. Założenia konserwatorskie przewidują, że po przebadaniu obiektu i wykonaniu wszystkich prac konserwatorskich stół zostanie umieszczony na dziedzińcu kaplicy do publicznego wglądu. ([75]s. 2)