• Nie Znaleziono Wyników

Medinet Habu. The Oriental Institut University of Chicago

POZOSTAŁE BUDOWLE OKRĘGU AMONA 1. Mur Nektanebo

4. Medinet Habu. The Oriental Institut University of Chicago

Prace badawcze Prace konserwatorskie

Świątynia żałobna Ramzesa III • 1957

Epigraphic Survey pod dyrekcją C. Nims wykonali prace dokumentacyjne dekoracji reliefowej świątyni Ramzesa III

(sanktuarium, sala na barkę). • 1998/1999

Przeprowadzono badania i wykonano dokumentację fotograficzną i rysunkową Nilometru Ramzesa III. Wykonano również testy aby określić skalę zniszczeń

spowodowanych zasoleniem. ([70]s. 1)

Mała świątynia Amona • 1993/1994

J. i H. Jacquet rozpoczęli badania sali ptolemejskiej, szukając śladów elementów architektonicznych, mogących być

wskazówką do stworzenia teoretycznej rekonstrukcji zabytku z 25 dynastii. Razem z rekonstruowaną dekoracją ścian ich nowy plan będzie użyty do ponownego rozważania rozwoju światyni w czasach 25 dynastii. ([33]s. 6)

• 1994/1995

Ogólne badania architektoniczne

i epigraficzne środkowej części świątyni. Ustalenie chronologii zmian, przekuć

• 1995/1996

Wykonano prace drenażowe wokół świątyni oraz zaproponowano aranżację terenu umożliwiającą odpowiedni dostęp

i renowacji tej części świątyni. ([31]s. 1) • 1995/1996

Badania przeprowadzone przez

J. i H. Jacquet skupione były na obszarze pomiędzy fasadą świątyni a pylonem z 25 dynastii. Badania miały na celu

zaprezentowanie rekonstrukcji tego obszaru, jak to mogło być w czasach 25 dynastii. Na podstawie nowych badań

zaprezentowano plan dobudówek

kuszyckich. Zamiast zamkniętego pasażu (jaki proponował U. Hölscher)

prowadzącego od pylonu do fasady wcześniejszej świątyni, można rozważyć otwartą przestrzeń z podwójną kolumnadą skomponowaną z 6 kolumn po każdej stronie i połączonej ścianami

międzykolumnowymi. Na wschodzie te kolumny łączyły się ze ścianami westybulu „przyczepionego” do tyłu wieży pylonu, z wejściami po obu stronach pozwalającymi na północno–południową cyrkulację.

([35]s. 5) • 1996/1997

Badania prowadzone przez dr inż. Conor’a Power’a z Bostonu miały za zadanie sprawdzenie stabilności i wytrzymałości ścian i fundamentów zabytków z okresu kuszyckiego.

J. Steward i H. Koriya przeprowadzili badania i wykonali dokumentację struktury kamieni zachowanych in situ na których widoczne było wysolenie.

Wykonano dokumentację 170

dekorowanych bloków z sali ptolemejskiej, zdjętych z fundamentów. T. Di Cerbo wykonała dokumentację rysunkową elewacji badanych ścian. ([35]s. 1) • 1997/1998

Kontynuowano rozpoczęte w ubiegłym sezonie prace dokumentacyjne i badawcze ścian oraz fundamentów części świątyni z czasów 25 dynastii.

Badania bloków dachu wykazały, iż oprócz oryginalnych bloków z okresu Totmesa III występują także bloki z czasów

Ptolemeusza VIII, co świadczy o tym, że wtedy dach był restaurowany. ([69]s. 2) • 1998/1999

Poza kontynuowaniem prac badawczych

i informację dla turystów. ([35]s. 2)

• 1996/1997

W ramach prac konserwatorskich D. Roy wykonał zabezpieczenie granitowego monolitu z sali z okresu ptolemejskiego. Element ten pochodził z Doliny Królów z grobu nr 33 i był wtórnie wykorzystane do północnej bramy sali. ([35]s. 2)

• 1997/1998

Rozpoczęto prace konserwatorskie i rekonstrukcyjne na dachu świątyni. Prace skupiały się nad Sanktuarium Barki. ([69]s. 1)

z poprzednich sezonów T. Di Cerbo

wykonała plan dachu świątyni z 18 dynastii. ([70]s. 2)

• 1999/2000

W ramach prac badawczych przeprowadzono sondaż i analizę elementów odkrytych w sanktuarium Hatszepsut w pomieszczeniu frontalnym. Przeprowadzone badania sugerują istnienie wcześniejszych budowli, datowanych na okres Średniego Państwa, ważnych na tyle dla Hatszepsut, że zdecydowała się na lokalizację świątyni w tym miejscu. ([71]s. 2)

• 2000/2001

R. Johnson w ramach prac badawczych przeprowadził sortowanie fragmentów posągu Totmesa III i Amona. Złożył koneksje, które konserwatorzy następnie zabezpieczyli i połączyli. Złożony ponownie posąg ma wysokość 3 m.

W następnych sezonach zostaną ukończone analizy mniejszych fragmentów, po czym zostaną połączone z pozostałymi. Zaistniała rzadka okazja do restauracji egipskiej rzeźby do jej oryginalnego

architektonicznego położenia w sanktuarium. ([74]s. 1)

• 1999/2000

Prace konserwatorskie i zabezpieczające skoncentrowane były na dachu świątyni. Rozpoczęte dwa sezony temu prace na północnej stronie kontynuowane były poprzez uzupełnianie elementów brakujących i zniszczonych.

Zafugowanie płyt stropowych uszczelniło obszar stropodachu i reaktywowało starożytne (ptolemejskie) odwodnienie. Dla lepszego odprowadzenia wody zrekonstruowano (Dany Roy) elementy kierujące wodę z wyższego obszaru i przez następny odpływ na południu z dachu.

W ramach prac oczyszczających odnaleziono w północno–wschodnim narożniku stellę z wapienia, datowaną na 18 dynastię. Element ten został

wykorzystany do pierwszej naprawy dachu, jaka miała miejsce w okresie ptolemejskim. Przeprowadzono prace mające na celu wyciągnięcie fragmentów kolosalnej statuy pary Totmesa III i Amona, które zostały znalezione jeszcze podczas prac wykopaliskowych Uvo Hölscher’a z lat trzydziestych XX w. Fragmenty te

znajdowały się w dwóch pomieszczeniach sanktuarium na poziomie fundamentów. ([71]s. 2)

• 2000/2001

W ramach prac konserwatorskich D. Roy koordynował układanie nowych płyt

podłogowych z piaskowca (grubości 10 cm) w centralnych pomieszczeniach

sanktuarium. Płyty zostały ułożone na podsypce z piasku. Zachowane w bardzo złym stanie płyty światki w północnej stronie pomieszczeń nie nadające się do renowacji, posłużyły jako przewodnik dla proporcji i orientacji nowych płyt w tym obszarze. W każdym pomieszczeniu odległość 10 cm została zostawiona pomiędzy kamiennymi płytami

podłogowymi a ścianami dla stworzenia stanowiska na kable przyszłego oświetlenia. Przestrzeń tę wypełniono piaskiem. Ponadto rurki PCV średnicy 5 cm zostały położone pod progami, aby przepuścić kable.

• 2001/2002

Przeprowadzono prace badawcze w sanktuarium barki i w perystylu, jak również wykonano dokumentację rysunkową portyku drugiego pylonu (kuszyckiego). Wykonano

wielko-formatową fotografię zachodnich ościeży pylonu ptolemejskiego. ([75]s. 1)

W roku 2005 zostanie wydana monografia przedstawiająca rezultaty badań i prac konserwatorskich w świątyni Amona.

T. Di Carbo nadzorując prace oczyszczające części centralnej sanktuarium, odzyskała wiele fragmentów należących do

kolosalnego posągu Totmesa III i Amona. ([74]s. 1)

• 2001/2002

Konserwator kamienia Dany Roy nadzorował prace restauracyjne i stabilizacyjne na dachu świątyni. Ukończył fugowanie płynną zaprawą powierzchni dachu nad sanktuarium, gdzie wcześniej ułożono nowe płyty z piaskowca - na miejscu brakujących.

Podczas prac przeprowadzonych w północno–zachodnim sanktuarium w pomieszczeniu naos, zostały podniesione dwie płyty podłogowe oraz został usunięty stół ofiarny z czarnego granitu z okresu 25 dynastii. Badaniami inskrypcji stołu zajął się H. Hays. Stół ten jest największym epigraficznym monumentem z tego okresu. Założenia konserwatorskie przewidują, że po przebadaniu obiektu i wykonaniu wszystkich prac konserwatorskich stół zostanie umieszczony na dziedzińcu kaplicy do publicznego wglądu. ([75]s. 2)