Moc i stopie´n przydatno´sci naszej pracy zale˙zy od charakteru literatury, wychodz ˛acej spod naszych pras drukarskich. Dlatego to, co ma pój´s´c w ´swiat, musi by´c troskliwie wybrane i odpowiednio opracowane. Tutaj konieczne jest zachowanie jak najwi˛ekszej ostro˙z-no´sci i wła´sciwego rozeznania. Wszystkie siły winni´smy po´swi˛eci´c wydawaniu jak najlepszej literatury o wzniosłym charakterze. Nasze czasopisma musz ˛a i´s´c w ´swiat z ładunkiem prawdy, co ma ˙zycio-dajne, duchowe znaczenie dla ludzi.
Bóg dał nam w dłonie sztandar, na którym widnieje napis: „Tu si˛e oka˙ze wytrwanie ´swi˛etych, którzy przestrzegaj ˛a przykaza´n
Bo-˙zych i wiary Jezusa”. Izajasza 14,12. Takie jest to wyra´zne, ró˙z-ni ˛ace nas od ´swiata poselstwo, poselstwo, które nie mo˙ze brzmie´c niewyra´znie. Ma ono odprowadzi´c lud od dziurawych zbiorników nie zawieraj ˛acych wody i poprowadzi´c do niewyczerpanego ´Zródła wody ˙zycia.
Tre´s´c naszych publikacji
To, co wydajemy, ma słu˙zy´c ´swi˛etemu celowi. Całemu ´swiatu maj ˛a by´c tam wyra´znie, prosto i zrozumiale wyło˙zone zasady na-szej wiary. Wsz˛edzie ludzie podejmuj ˛a decyzje, wsz˛edzie skupiaj ˛a si˛e b ˛ad´z to pod sztandarem prawdy i sprawiedliwo´sci, b ˛ad´z to pod sztandarem odst˛epczych mocy, walcz ˛acych o panowanie. W dzisiej-szych czasach poselstwo Bo˙ze dla ´swiata musi by´c głoszone z tak ˛a sił ˛a i tak przekonywaj ˛aco, ˙zeby ludzie odczuli i zrozumieli powag˛e podejmowania decyzji: przyj ˛a´c prawd˛e czy nie. Musz ˛a zobaczy´c jej wy˙zszo´s´c nad powszechnymi bł˛edami, które zaj˛eły uwag˛e ludzi i zdobyły uznanie, by zagłuszy´c — o ile si˛e da — Słowo Bo˙ze na dzisiejszy, powa˙zny czas.
Głównym celem naszych publikacji jest wysławianie Boga i [108]
kierowanie uwagi ludzi na ˙zywotne prawdy Jego Słowa. Bóg wzywa
143
144 Ze skarbnicy ´swiadectw III
nas do tego, by´smy nie wywy˙zszali własnego standardu czy stan-dardu tego ´swiata, ale Jego wzorzec prawdy.
Tylko wtedy, gdy tak post˛epujemy, Jego błogosławi ˛aca dło´n mo˙ze na nas spocz ˛a´c. Rozwa˙zcie post˛epowanie Boga z Jego ludem w przeszło´sci. Zauwa˙zcie, jak wywy˙zszał go ponad nieprzyjaciół dopóty, dopóki nie´sli Jego sztandar. Jednak gdy wywy˙zszali sie-bie, odchodzili od posłusze´nstwa, hołdowali pot˛edze lub zasadzie Jemu przeciwnej, opuszczał ich, a lud ´sci ˛agał na siebie kl˛esk˛e lub nieszcz˛e´scie.
Pomy´slcie o do´swiadczeniach Daniela! Gdy wezwano go przed oblicze króla Nebukadnesera, nie wahał si˛e powiedzie´c, gdzie le˙zy
´zródło jego m ˛adro´sci. Czy to wierne przyznanie si˛e do Boga ograni-czyło wpływ Daniela na dworze królewskim? Nie, wła´snie ono było tajemnic ˛a jego siły i zapewniło mu przychylno´s´c władcy Babilonu.
W imieniu Boga Daniel zapoznał króla z przekazanym przez niebo postanowieniem, ostrze˙zeniem, napomnieniem i nie został oddalony.
Niechaj dzisiejsi pracownicy Bo˙zy czytaj ˛a niewzruszone, ´smiałe
´swiadectwo Daniela i bior ˛a z niego przykład!
Nigdy człowiek nie popełnia wi˛ekszego głupstwa ni˙z wtedy, gdy próbuje zapewni´c sobie pozycj˛e i uznanie w ´swiecie po´swi˛ecaj ˛ac w jakimkolwiek stopniu posłusze´nstwo i cze´s´c nale˙zne Bogu. Gdy z własnego wyboru znajdziemy si˛e w takim miejscu, gdzie Bóg nie mo˙ze z nami współpracowa´c, nasza siła oka˙ze si˛e słabo´sci ˛a.
Wszystko, co kiedykolwiek uczyniono, by przywróci´c wizerunek Boga w człowieku, mogło by´c zrobione dzi˛eki temu, ˙ze Bóg uzdolnił swe sługi do takiego czynu. Bo jedynie Jego moc mo˙ze odrodzi´c ciało, wzmocni´c ducha i odnowi´c dusz˛e. W naszej pracy wydaw-niczej, jak w ka˙zdej innej gał˛ezi dzieła czy dziedzinie ˙zycia
chrze-´scija´nskiego, objawi si˛e prawda słów Chrystusa: „Beze mnie nic uczyni´c nie mo˙zecie”.Jana 15,5.
Bóg dał człowiekowi wieczne zasady, przed którymi wszelka ludzka pot˛ega którego´s dnia b˛edzie musiała si˛e skłoni´c. Oczekuje On od nas, ˙ze naocznie te zasady ´swiatu przedstawimy, przez przykład i nauczanie. Wszyscy, którzy Go czcz ˛a wiernie stosuj ˛ac si˛e do Jego słów, ujrz ˛a chwalebne tego rezultaty. Trzymanie si˛e zasad, które b˛ed ˛a trwa´c przez wieczno´s´c ma wielkie znaczenie.
Nasza literatura 145
Pracownikom potrzebne s ˛a osobiste do´swiadczenia
Redaktorzy naszych czasopism, nauczyciele w naszych szko-łach, przewodnicz ˛acy naszych zjednocze´n — wszyscy musz ˛a pi´c
z czystych wód ´zródła ˙zycia i lepiej zrozumie´c pełni˛e słów Zba- [109]
wiciela, wypowiedzianych do niewiasty samaryta´nskiej: „Gdyby´s znała dar Bo˙zy i tego, który mówi do ciebie: Daj mi pi´c, wtedy sama prosiłaby´s go, i dałby ci wody ˙zywej. (...) Ka˙zdy, kto pije t˛e wod˛e, znowu pragn ˛a´c b˛edzie; ale kto napije si˛e wody, któr ˛a Ja mu dam, stanie si˛e w nim ´zródłem wody wytryskuj ˛acej ku ˙zywotowi wiecznemu”.Jana 4,10-14.
Trzeba umie´c odró˙zni´c dzieło Bo˙ze od pospolitych spraw ˙zycia.
Pan mówi: „I zwróc˛e swoj ˛a r˛ek˛e przeciwko tobie, i wytopi˛e w tyglu twój ˙zu˙zel, i usun˛e wszystkie twoje przymieszki. I przywróc˛e ci twoich s˛edziów jak niegdy´s, i twoich radców jak na pocz ˛atku. Po-tem nazywa´c ci˛e b˛ed ˛a grodem sprawiedliwo´sci, miastem wiernym.
Syjon b˛edzie odkupiony przez s ˛ad, a ci, którzy si˛e w nim nawróc ˛a, przez sprawiedliwo´s´c”. Izajasza 1,25-27. Słowa te maj ˛a doniosłe znaczenie. Zawieraj ˛a nauk˛e dla wszystkich redaktorów i wydawców.
Gł˛ebokie znaczenie maj ˛a słowa Moj˙zesza: „Synowie Aarona, Nadab i Abihu, wzi˛eli kadzielnice, ka˙zdy swoj ˛a, wło˙zyli w nie ogie´n i nasypali na´n kadzidła, ofiarowali przed Panem inny ogie´n, którego im nie nakazał. Wtedy wyszedł ogie´n od Pana i spalił ich, tak ˙ze zmarli przed Panem. I rzekł Moj˙zesz do Aarona: Oto, co Pan rzekł:
Na bliskich moich okazuje si˛e ´swi˛eto´s´c moja, a wobec całego ludu chwała moja”.3 Moj˙zeszowa 10,1-3.
Jest to nauka dla wszystkich, którzy opracowuj ˛a materiał, jaki ma wyj´s´c z naszych wydawnictw. ´Swi˛ete rzeczy nie mog ˛a by´c zmie-szane z rzeczami pospolitymi. Pisma do tak szerokiego rozpowszech-niania powinny zawiera´c wi˛ecej drogocennych wskaza´n i poucze´n, ni˙z zwykłe pisma codzienne. „Có˙z plewie do ziarna?”Jeremiasza 23,28. Chcemy czystej pszenicy, dokładnie oczyszczonej z plew.
„Tak bowiem rzekł Pan do mnie, gdy mnie uchwycił za r˛ek˛e i przestrzegł mnie, abym nie chodził drog ˛a tego ludu, mówi ˛ac: Nie nazywajcie sprzysi˛e˙zeniem wszystkiego, co ten lud nazywa sprzy-si˛e˙zeniem, i nie bójcie si˛e tego, czego on si˛e boi, ani si˛e nie trwó˙zcie!
(...) Zabezpiecz˛e ´swiadectwo, zapiecz˛etuj˛e nauk˛e w moich uczniach.
146 Ze skarbnicy ´swiadectw III
(...) A co dotyczy zakonu i objawienia: Je˙zeli tak nie powiedz ˛a, to nie zabły´snie dla nich jutrzenka”. Izajasza 8,11-20.
Chciałbym zwróci´c uwag˛e wszystkich kaznodziejów na szósty rozdział Ksi˛egi Izajasza. Przeczytajcie o do´swiadczeniu proroka Bo˙zego, kiedy widział „Pana, siedz ˛acego na tronie wysokim i wy-niosłym, a kraj jego szaty wypełniał ´swi ˛atyni˛e. (...) I rzekłem: Biada mi! Zgin ˛ałem, bo jestem człowiekiem nieczystych warg i mieszkam po´sród ludu nieczystych warg, gdy˙z moje oczy widziały Króla, Pana Zast˛epów. Wtedy przyleciał do mnie jeden z serafów, maj ˛ac w r˛eku roz˙zarzony w˛egielek, który szczypcami wzi ˛ał z ołtarza. I dotkn ˛ał moich ust, i rzekł: Oto dotkn˛eło to twoich warg i usuni˛eta jest twoja wina, a twój grzech odpuszczony. Potem usłyszałem głos Pana, który [110]
rzekł: Kogo po´sl˛e? I kto tam pójdzie? Tedy odpowiedziałem: Oto jestem, po´slij mnie”. Izajasza 6,1-8.
Tego do´swiadczenia potrzebuj ˛a wszyscy, którzy pracuj ˛a w na-szych instytucjach. Istnieje niebezpiecze´nstwo, ˙ze zawiod ˛a i nie b˛ed ˛a utrzymywa´c ˙zywej ł ˛aczno´sci z Bogiem, nie pozwol ˛a, by prawda ich u´swi˛eciła. Dzieje si˛e tak dlatego, ˙ze trac ˛a poczucie siły prawdy i zdolno´s´c odró˙zniania tego, co ´swi˛ete, od tego, co pospolite.
Bracia moi na odpowiedzialnych stanowiskach! Oby Pan nie tylko pomazał wasze oczy, by´scie dobrze widzieli, ale pozwolił te˙z spłyn ˛a´c do serc ´swi˛etemu olejowi, ´sciekaj ˛acemu z dwóch drzew oliwnych przez złote rurki do złotych czasz; olej ten napełnia lampy w ´swi ˛atyni. Oby „dał wam Ducha m ˛adro´sci i objawienia ku pozna-niu jego, i o´swiecił oczy serca waszego, aby´scie wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udzia-łem ´swi˛etych w dziedzictwie jego, i jak nadzwyczajna jest wielko´s´c mocy jego wobec nas, którzy wierzymy dzi˛eki działaniu przemo˙znej siły jego”. Efezjan 1,17-19.
Jako wierni szafarze dawajcie Ko´sciołowi Bo˙zemu pokarm na czas słuszny. Ofiarowujcie ludziom prawd˛e! Pracujcie tak, jak gdyby si˛e wam przygl ˛adało całe niebo. Nie mamy czasu do stracenia.
Wkrótce b˛edziemy musieli stan ˛a´c wobec powa˙znych wydarze´n, a wtedy potrzebne nam b˛edzie miejsce ucieczki, aby´smy mogli zobaczy´c Jezusa i by o˙zywił nas Jego ´Swi˛ety Duch.
Nasza literatura 147
Materiał do publikacji
Nasze czasopisma powinny by´c po´swi˛econe publikowaniu po-wa˙znych i ˙zywotnych zagadnie´n. Ka˙zdy artykuł powinien zawiera´c praktyczne, wzniosłe, uszlachetniaj ˛ace my´sli, które by przekazały czytelnikom ´swiatło i sił˛e z nieba i były im pomocne. Teraz, jak ni-gdy przedtem, jest konieczne, by wysoko szacowa´c ˙zycie religijne w rodzinie, a tak˙ze ´swi˛eto´s´c rodziny. Je˙zeli kiedykolwiek lud powinien chodzi´c przed Bogiem tak jak chodził Enoch, to adwenty´sci dnia siódmego powinni czyni´c to obecnie, kiedy szczerymi, budz ˛acymi zaufanie słowami głosz ˛a współczucie, ˙zyczliwo´s´c i miło´s´c.
Bywaj ˛a okoliczno´sci, w których u˙zywa si˛e słów nagany, kry-tyki i upomnienia. Nale˙zy potrz ˛asn ˛a´c tymi, którzy zeszli z prawej drogi; musz ˛a si˛e przebudzi´c i zda´c sobie spraw˛e z tego, w jakim znajduj ˛a si˛e niebezpiecze´nstwie. Im wła´snie musi by´c zwiastowane poselstwo, które wyrwie ich z t˛epoty zamraczaj ˛acej zmysły. Musi doj´s´c do moralnej odnowy, inaczej ludzie zgin ˛a w swych grzechach.
Poselstwo prawdy ostre jak obosieczny miecz, musi trafi´c w serce.
Wstrz ˛a´snijcie beztroskimi, obud´zcie ich, niech zbł ˛akani i ogłupieni znajd ˛a drog˛e powrotu do Boga.
Trzeba przyci ˛aga´c uwag˛e ludzi. Poselstwo, które niesiemy — [111]
to wo´n ˙zycia ku ˙zyciu albo wo´n ´smierci ku ´smierci. Wa˙z ˛a si˛e i rozstrzygaj ˛a losy dusz. Wielu ludzi stoi na progu decyzji. Musi zabrzmie´c apel: „Je˙zeli Pan jest Bogiem, id´zcie za nim, a je˙zeli Baal, id´zcie za nim”.1 Królewska 18,21.
Pod ˙zadnym warunkiem nie wolno stwarza´c nawet pozoru ducha zaczepki, oskar˙zenia, pozoru odpychania kogokolwiek. W naszych czasopismach nie ma miejsca na ostre ataki ani surowe s ˛ady, gorzkie szyderstwa. Szatanowi prawie si˛e udało wygna´c prawd˛e ze ´swiata i cieszy si˛e, gdy podaj ˛acy si˛e za jej obro´nców ´swiadcz ˛a i objawiaj ˛a,
˙ze nie s ˛a pod wpływem tej prawdy, która podbija serca i u´swi˛eca dusz˛e.
Osoby pisz ˛ace do naszych czasopism powinny mo˙zliwie jak naj-mniej zajmowa´c si˛e dowodami czy argumentami strony przeciwnej.
W całej naszej działalno´sci musimy przy pomocy prawdy prze-ciwstawia´c si˛e bł˛edom. Przeciwko wszelkim osobistym docinkom, uwagom czy obrazom wprowadzajcie prawd˛e do boju. Odpłacajcie jedynie monet ˛a nieba. Stosujcie tylko to, co ma wizerunek i pisemn ˛a
148 Ze skarbnicy ´swiadectw III
akceptacj˛e Boga. Drukujcie prawd˛e w dost˛epny, przekonywaj ˛acy sposób, ˙zeby wyrugowa´c i wykorzeni´c bł˛edy.
Bóg chce, aby´smy zawsze byli spokojni i wyrozumiali. Jak ˛ a-kolwiek drog˛e wybraliby inni, my musimy zawsze reprezentowa´c Chrystusa i tak si˛e zachowywa´c, jakby On zachował si˛e w podob-nych okoliczno´sciach.
Moc Zbawiciela nie kryła si˛e w słowach ostrych i cierpkich. Jego łagodno´s´c, Jego pozbawiony egoizmu i jakiejkolwiek zaczepno´sci duch zdobywał Mu serca. Tajemnica naszego powodzenia kryje si˛e w objawianiu takiego samego ducha.
Jedno´s´c
Ci, którzy przemawiaj ˛a do ludzi za po´srednictwem naszych cza-sopism, winni zachowywa´c mi˛edzy sob ˛a jedno´s´c. W naszych czaso-pismach nie mo˙ze si˛e znale´z´c nic, co by wygl ˛adało na brak jedno´sci.
Szatan stara si˛e zawsze sia´c zamieszanie i niezgod˛e, poniewa˙z do-skonale wie, ˙ze tym sposobem uda mu si˛e najskuteczniej walczy´c przeciwko dziełu Bo˙zemu. Nie powinni´smy dawa´c miejsca jego planom. Chrystus modlił si˛e za uczniów: „Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby
´swiat uwierzył, ˙ze Ty mnie posłałe´s”.Jana 17,21.
Wszyscy prawdziwi współpracownicy Boga działaj ˛a zgodnie z t ˛a modlitw ˛a. W wysiłkach nad przy´spieszeniem sprawy Pa´nskiej musz ˛a wykazywa´c jedno´s´c my´sli i działania, a ona b˛edzie ´swiadczy´c, i˙z s ˛a ´swiadkami Bo˙zymi i miłuj ˛a si˛e nawzajem. Ich miło´s´c i jedno´s´c w ´swiecie szarganym walk ˛a i niezgod ˛a b˛ed ˛a mówi´c o zwi ˛azku z niebem. Jest to przekonywaj ˛acy dowód boskiego charakteru ich posłannictwa.
Sprawozdania z do´swiadcze ´n [112]
Redaktorzy naszych czasopism musz ˛a współdziała´c z kazno-dziejami w terenie i z wyznawcami z dalszych i bli˙zszych stron.
Czasopisma nasze powinny zawiera´c wiadomo´sci nadsyłane przez pracowników ze wszystkich cz˛e´sci ´swiata, artykuły mówi ˛ace o ˙zy-wotnych do´swiadczeniach. Nie potrzebujemy opowiada´n romantycz-nych; ˙zycie codzienne dostarcza wiele prawdziwych, które —
opi-Nasza literatura 149
sane prostymi słowami w krótkich artykułach — bardziej przykuj ˛a uwag˛e czytelnika ni˙z powie´sci, a jednocze´snie stanowi´c b˛ed ˛a bez-cenn ˛a pomoc dla ˙zycia chrze´scija´nskiego i dla praktycznej pracy misyjnej. Potrzebna jest nam prawda, niezawodna prawda, podana przez u´swi˛econych m˛e˙zczyzn, kobiety i młodzie˙z.
Wy, którzy miłujecie Boga, wy, których duch pełen jest ˙zycia wiecznego, wzniecajcie płomie´n miło´sci i ´swiatła w sercach dzieci Bo˙zych. Pomó˙zcie im upora´c si˛e z trudno´sciami i przeciwno´sciami
˙zycia!
Artykuły, które docieraj ˛a do tysi˛ecy czytelników, powinny ´swiad-czy´c o szczero´sci, szlachetno´sci i czysto´sci ciała, duszy i ducha autora. Pióra powinno si˛e u˙zywa´c pod wpływem Ducha ´Swi˛etego i musi by´c ono ´srodkiem rozsiewania ziarna dla ˙zycia wiecznego.
Niechaj łamy naszych czasopism wypełni tre´s´c o rzeczywistej war-to´sci! Zapełnijcie je tematami o warto´sci wiecznej! Bóg wzywa nas do siebie, by rozmawia´c z nami, a gdy w wierze ujrzymy Tego, który jest niewidzialny, słowa nasze stan ˛a si˛e rzeczywi´scie woni ˛a ˙zycia ku ˙zyciu.
Poselstwo na czas obecny
Niechaj wszyscy wi˛ecej drukuj ˛a, nauczaj ˛a i pisz ˛a o rzeczach, które obecnie maj ˛a si˛e spełni´c, a dotycz ˛a zbawienia wiecznego.
Dajcie starym i młodym, ´swi˛etym i grzesznikom pokarm na czas słuszny! Bez zwłoki podawajcie wszystko to, co tylko mo˙zna, by wyrwa´c Ko´sciół Bo˙zy ze ´spi ˛aczki. Nie tra´ccie czasu na roztrz ˛asanie rzeczy mało istotnych, podrz˛ednych i bynajmniej nie słu˙z ˛acych bie˙z ˛acym potrzebom ludu. Przeczytajcie trzy pierwsze wersety z Ksi˛egi Objawienia i popatrzcie, jakie zadanie zlecono tym, którzy twierdz ˛a, ˙ze wierz ˛a Słowu Bo˙zemu.
„Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukaza´c sługom swoim to, co ma si˛e sta´c wkrótce; to te˙z wyjawił On za po´srednictwem zesłanego anioła swojego słudze swemu Janowi, który dał ´swiadectwo Słowu Bo˙zemu i zwiastowaniu Jezusa Chry-stusa, wszystkiemu, co w widzeniu ogl ˛adał. Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchaj ˛a słów proroctwa i zachowuj ˛a to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski”.Objawienie 1,1-3.
150 Ze skarbnicy ´swiadectw III
Publikowanie ksi ˛a˙zek [113]
Nale˙zy przeznaczy´c wi˛ecej czasu na wydawanie i rozpowszech-nianie ksi ˛a˙zek zawieraj ˛acych prawd˛e na czas obecny. Reklamujcie ksi ˛a˙zki mówi ˛ace o prawdziwej wierze, pobo˙znym ˙zyciu i słowie proroczym. Ludzi trzeba uczy´c czytania niezawodnego słowa pro-roctwa w ´swietle istotnych przepowiedni. Trzeba da´c pozna´c, ˙ze znaki czasu ju˙z si˛e spełniaj ˛a.
Jedynie Bóg mo˙ze zapewni´c powodzenie w przygotowaniu i rozpowszechnianiu naszej literatury. Je˙zeli w wierze b˛edziemy prak-tykowa´c zasady Bo˙ze, to i On b˛edzie współpracowa´c z nami i dawa´c ksi ˛a˙zki w r˛ece tych, dla których stan ˛a si˛e one dobrodziejstwem i błogosławie´nstwem. Musimy prosi´c o Ducha ´Swi˛etego, na Nim budowa´c si˛e i Jemu ufa´c.
Pokorna, ˙zarliwa modlitwa bardziej przyczyni si˛e do rozpo-wszechnienia naszych ksi ˛a˙zek ni˙z najkorzystniejsza, ozdobna szata graficzna stosowana w ´swiecie.
Bóg mo˙ze udost˛epni´c ludziom pot˛e˙zne ´zródło pomocy, i w naj-prostszy sposób objawi si˛e słu˙zba pracuj ˛acych boskich narz˛edzi.
Boski Nauczyciel mówi: „Jedynie Duch mój jest w stanie naucza´c o grzechu i przekonywa´c o nim. Rzeczy zewn˛etrzne wpływaj ˛a na umysły tylko przelotnie. Ja chc˛e w sumieniach wyry´c prawd˛e i lu-dzie stan ˛a si˛e moimi ´swiadkami na tym całym, szerokim ´swiecie, potwierdza´c b˛ed ˛a moje prawo do czasu, ludzi, pieni˛edzy, i rozumu.
To wszystko nabyłem na krzy˙zu Golgoty. Korzystajcie z moich — przeze mnie wam powierzonych — zasobów w głoszeniu prawdy w całej jej prostocie. Niech ewangelia dotrze do wszystkich cz˛e´sci
´swiata. Gło´scie j ˛a wsz˛edzie, niech budzi ujarzmione dusze, niech zmusza je do postawienia sobie pytania: «Co mam uczyni´c, abym był zbawiony?»”
Ceny
Przez pewien czas nasze czasopisma były na prób˛e sprzedawane po bardzo niskiej cenie, ale ta metoda zawiodła, min˛eła si˛e z celem.
Nie zdobyli´smy wielu prenumeratorów. Tego rodzaju starania wy-magały znacznych kosztów, i pomimo najlepszych zamiarów cz˛esto
Nasza literatura 151
przynosiły straty. Gdyby ceny nie zni˙zono, pozyskaliby´smy wi˛eksz ˛a liczb˛e stałych prenumeratorów.
Zaplanowano obni˙zenie cen naszych ksi ˛a˙zek nie dokonuj ˛ac jed-nocze´snie odpowiedniego obni˙zenia kosztów własnych produkcji.
To bł ˛ad. Praca musi by´c oparta na bazie samowystarczalno´sci. Nie wolno obni˙za´c cen ˙zadnych naszych ksi ˛a˙zek w specjalnych ofertach, które mo˙zna by nazwa´c zwabianiem czy przekupywaniem. Bóg nie uznaje takich metod.
Co prawda jest zapotrzebowanie na tanie ksi ˛a˙zki i musimy temu [114]
sprosta´c. Jednak wła´sciwy plan działania — to zmniejszenie kosztów własnych produkcji.
Na nowych terenach, w´sród nieo´swieconej lub tylko cz˛e´sciowo ucywilizowanej ludno´sci istnieje wielka potrzeba dostarczania nie-wielkich ksi ˛a˙zek przedstawiaj ˛acych prawd˛e prosto, zrozumiałym j˛ezykiem i bogato ilustrowanych. Musz ˛a by´c one sprzedawane po niskich cenach, a ilustracje — rzecz jasna — nie mog ˛a by´c zbyt kosztowne.
Przykłady
Nale˙zy poczyni´c daleko wi˛eksze wysiłki, by przyspieszy´c roz-powszechnienie naszej literatury na całym ´swiecie. We wszyst-kich krajach i w´sród wszystwszyst-kich ludów musz ˛a rozbrzmiewa´c słowa ostrzegawczego poselstwa. Nasze ksi ˛a˙zki powinny by´c tłumaczone i wydawane w wielu j˛ezykach. Musimy zwi˛ekszy´c liczb˛e pozycji o naszej wierze wydawanych w j˛ezykach angielskim, niemieckim, francuskim, du´nskim, norweskim, szwedzkim, hiszpa´nskim, wło-skim, portugalskim i w jeszcze wielu innych. Ludzie wszystkich narodowo´sci powinni otrzyma´c ´swiatło i wiedz˛e, ˙zeby i oni mogli równie˙z przyst ˛api´c do pracy w dziele.
Nasze wydawnictwa powinny czyni´c wszystko, co tylko jest w ich mocy, by ´swiatło prawdy ´swieciło na cały ´swiat. Wszelkimi mo˙z-liwymi sposobami zainteresujcie ludzi wszystkich nacji i ka˙zdego j˛ezyka, tak aby swój umysł skierowali ku Ksi˛edze wszystkich ksi ˛ag!
Powinno si˛e z wielk ˛a trosk ˛a wybiera´c członków zespołu redak-cyjnego. Starannie dobrani ludzie powinni ocenia´c ksi ˛a˙zki przezna-czone do publikacji. Tylko ci, którzy posiadaj ˛a wiedz˛e i do´swiad-czenie publicystyczne, zdolni s ˛a wykonywa´c tak ˛a słu˙zb˛e. Wybiera´c
152 Ze skarbnicy ´swiadectw III
powinno si˛e jedynie takie osoby, w sercach których panuje Duch Bo˙zy. Powinni to by´c m˛e˙zowie modlitwy, nie wynosz ˛acy siebie po-nad wszystko, lecz boj ˛acy si˛e Boga i miłuj ˛acy Go, a tak˙ze szanuj ˛acy braci. Tylko ten, kto nie ufa sobie, a kieruje si˛e m ˛adro´sci ˛a Bo˙z ˛a, jest zdolny podj ˛a´c si˛e tak wa˙znego zadania.