• Nie Znaleziono Wyników

Pozosta³e biblioteki polonijne w krajach Europy Zachodniej

oraz Ameryki Pó³nocnej i Po³udniowej

Jadwiga Szmidt w opracowaniu Biblioteki polskie we wspó³czesnym Londynie (Warszawa 1998) opisa³a najwa¿niejsze londyñskie biblioteki polonijne, zarówno w ujêciu historycznym, jak i wspó³czesnym, podkreœla-j¹c ich rolê w promocji kultury polskiej poza granicami Polski. Autorka po-dzieli³a placówki na instytucje naukowe (np. Biblioteka Instytutu Kultu-ry Polskiej), publiczne (Centrala Bibliotek Ruchomych, stanowi¹ca obecnie dzia³ Biblioteki Polskiej), parafialne (np. biblioteka parafii pw. Jezusa

Mi-³osiernego) i szkolne (np. Biblioteka Szko³y Polskiej im. Lotników Polskich przy Ambasadzie RP w Londynie).

Biblioteka Instytutu Kultury Polskiej, odgrywaj¹ca rolê ksi¹¿nicy nau-kowej i publicznej, nie sta³a siê dotychczas przedmiotem dok³adnych ana-liz. Wartoœciowy przyczynek przedstawi³ Witold Król, który opisa³ rolê in-stytucji na tle dzia³alnoœci Instytutu. Autor nie tylko podkreœli³ zmieniaj¹-c¹ siê rolê tej placówki oraz Polonii brytyjskiej, z adresata przedsiêwziêæ kulturalnych na ich pomys³odawcê i organizatora, pe³ni¹cego patronat nad imprezami polskiej kultury. Scharakteryzowa³ tak¿e ró¿norodn¹ tematycz-nie i formaltematycz-nie kolekcjê biblioteki, w której na szczególn¹ uwagê zas³ugu-j¹ materia³y przeznaczone do nauki jêzyka polskiego (w tym m.in. wydaw-nictwa obrazkowe, podrêczniki, ksi¹¿ki zawieraj¹ce uproszczone

s³ownic-35Polskie instytucje za granic¹..., s. 223.

36Np.: Materia³y XXI Sesji Sta³ej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie, 23—26 wrzeœnia 1999 r. Rzym—Kraków 1999.

two czy bajki) oraz dokumenty fotograficzne i filmowe, jak równie¿ muzy-kalia37.

Analizy bibliotek polonijnych w Buffalo w Stanach Zjednoczonych do-kona³a Katarzyna Semen38, a Thomas Duszak opisa³ ksiêgozbiór Towarzy-stwa Czytelni Polskiej za lata 1898—199839.

Biblioteki polonijne jako jeden z rodzajów instytucji obiegu ksi¹¿ki pol-skiej w Niemczech sta³y siê przedmiotem analiz Marii Kalczyñpol-skiej. Najpe³-niejsze opracowanie wyników jej badañ stanowi Kultura ksi¹¿ki polskiej w Niemczech40. Omówiono tu m.in. biblioteki katolicko-oœwiatowe, organi-zacji i instytucji polonijnych (np. Biblioteka Polska w Monachium), popu-larnonaukowe — polskich instytutów kultury (biblioteka przy Polskim In-stytucie Kultury w Berlinie, biblioteka Polskiego Instytutu w Lipsku), a tak¿e prywatn¹ kolekcjê poloników, bêd¹c¹ w³asnoœci¹ Tomasza Niewod-niczañskiego z Bitburga. Bibliofil ten posiada m.in. wydawnictwa histo-ryczne dotycz¹ce Polski, cenne polskie starodruki, kolekcjê wczesnych wy-dañ Biblii w jêzyku polskim oraz atlasy41. Cz¹stkow¹ wiedzê na temat pol-skich bibliotek w Niemczech daj¹ tak¿e opracowania Witolda Molika — pi-sze on o bibliotekach polskich organizacji studenckich42, i Anastazego Na-dolnego, który zaj¹³ siê zbiorami i funkcjami parafialnej biblioteki, za³o¿onej przy koœciele w Hamburgu w 1978 roku43.

Wa¿nymi oœrodkami kultury i nauki polskiej s¹ Stacje Naukowe PAN, znajduj¹ce siê m.in. w Pary¿u i Rzymie. Dzia³alnoœæ i zbiory ich bibliotek zbadali m.in. Anna Szabat-Biliñska i Krzysztof ¯aboklicki44 (pisali o

rzym-37W. K r ó l: Biblioteka w modelu dzia³alnoœci Instytutu Kultury Polskiej w Londy-nie. W: Przestrzenie informacji. Red. W. K r z e m i ñ s k a i P. N o w a k. Poznañ 2002, s. 79—87. Obecnie biblioteka ta jest zamkniêta. Zob. http://www.polishculture.org.uk/

library.html. [Dostêp 28.12.2007].

38K.E. S e m e n: Sukces Emigranta. Buffalo 2003.

39T. D u s z a k: Sto lat: Towarzystwo Czytelni Polskiej 1898—1998. Camp Hill 1998.

40M. K a l c z y ñ s k a: Kultura ksi¹¿ki polskiej w Niemczech. Instytucje twórców, pro-dukcji, upowszechniania, promocji i obiegu w ostatnim dwudziestoleciu XX wieku. Ka-towice 2004.

41Ibidem, s. 174—189. Zob. te¿ m.in.: E a d e m: Upowszechnianie kultury polskiej w Nadrenii Pó³nocnej-Westfalii z perspektywy lat dziewiêædziesi¹tych XX w. „Œl¹sk Opol-ski” 2003, nr 1, s. 41—47.

42W. M o l i k: Polskie peregrynacje uniwersyteckie do Niemiec 1871—1914. Poznañ 1989, s. 164—168.

43A. N a d o l n y: Sto lat polskiego duszpasterstwa w Hamburgu 1891—1991. Ham-burg 1992, s. 144—149.

44A. S z a b a t: Biblioteki Stacji Naukowej PAN w Rzymie. „Przegl¹d Biblioteczny”

1998, z. 2/3, s. 175—190; K. ¯ a b o k l i c k i: Ksiêgozbiór [Biblioteki] Stacji Naukowej PAN w Rzymie. „Przegl¹d Biblioteczny” 1994, z. 1/2, s. 109—111.

5 Kultura...

skiej placówce) oraz Adam Ga³kowski, który scharakteryzowa³ parysk¹ bi-bliotekê. Badacz ten zwróci³ uwagê na kierunek gromadzenia zbiorów, któ-ry wyznaczaj¹: informacja naukowa, informacja o wspó³czesnej Polsce i jej miejscu w Europie, jak równie¿ nauki spo³eczne, historia, ekonomia i pra-wo. Na charakter kolekcji wp³ywaj¹ tak¿e szeroko pojmowane stosunki polsko-francuskie45.

Bardzo rzadko prezentowano na ³amach PBB wyniki badañ nad pol-skimi bibliotekami znajduj¹cymi siê w Ameryce Po³udniowej, np. w Argen-tynie. Na tematykê tê zwróci³a uwagê Krystyna Woys³aw, pisz¹c o funk-cjach Biblioteki Polskiej im. Domeyki w Buenos Aires46. Instytucja ta odgry-wa rolê zarówno biblioteki, jak i muzeum. Gromadzone s¹ zatem nie tyl-ko wydawnictwa, materia³y archiwalne, ale te¿ np. dzie³a sztuki i medale.

Do g³ównych dzia³ów w ksiêgozbiorze nale¿¹: polonika, Polonia, historia powszechna i historia Polski, nauki spo³eczne, kultura i oœwiata, literatura polska, emigracyjna i latynoamerykañska w polskim t³umaczeniu, encyklo-pedie i s³owniki.

Podkreœliæ trzeba, ¿e niektóre publikacje, których opisy odnaleziono na

³amach PBB, podejmuj¹ tematykê bibliotek jako jednego z przejawów ¿y-cia spo³eczno-kulturalnego Polonii. Takie podejœcie odnajdujemy, s³usznie, w opracowaniu Polskie organizacje we Francji. Na podstawie dokumentacji Klubu Polskiego w Rosières (dep. Cher) w latach 1923—1939 (Warszawa 2002) Macieja Matrasia.

Dla poznania pe³nej historii bibliotekarstwa polonijnego niezbêdna jest wiedza o bibliotekach ju¿ nieistniej¹cych. Badania nad ksiêgozbiorem teo-logów polskich z O³omuñca i Widnawy prowadzi³a m.in. Weronika Paw³o-wicz47. Podkreœli³a ona skutecznoœæ tej kolekcji w utrzymywaniu polskoœci wœród przysz³ych ksiê¿y, którzy po uzyskaniu œwiêceñ pracowali w para-fiach na Œl¹sku Cieszyñskim. Niema³¹ zas³ugê w tworzeniu kolekcji ode-gra³ ks. Mateusz Opolski, którego dzia³alnoœci¹ bibliotekarsk¹ zaj¹³ siê ks.

Jan Szymik48. Z kolei o bibliotekach polskich organizacji studenckich pisa³ Witold Molik w Polskich peregrynacjach uniwersyteckich do Niemiec

45A. G a ³ k o w s k i: Problematyka polonijna w dzia³alnoœci Stacji Polskiej Akade-mii Nauk w Pary¿u. W: Materia³y XXI Sesji Sta³ej Konferencji..., s. 111—121.

46K. W o y s ³ a w: Funkcje Biblioteki Polskiej im. Domeyki w Argentynie. W: To¿sa-moœæ oraz percepcja Polski i polskoœci w œrodowiskach Polonii latynoamerykañskiej. Red.

M. M a l i n o w s k i. Warszawa 2000, s. 214—219.

47W. P a w ³ o w i c z: Polski ksiêgozbiór teologów wroc³awskich w O³omuñcu i Widnawie. W: Œl¹skie miscellanea: literatura — folklor. T. 4. Red. J. M a l i c k i i K. H e -s k a - K w a œ n i e w i c z. War-szawa 1992, -s. 49—57.

48J. S z y m i k: Ks. dr M. Opolski — za³o¿yciel polskiej biblioteki w O³omuñcu. W:

Ks. dr Mateusz Opolski — jeden z pierwszych i najznamienitszych budzicieli polskoœci na Œl¹sku Cieszyñskim. [Red. A. S z c z y g i e ³]. Bielsko-Bia³a 1998, s. 27—30.

1871—1914 (Poznañ 1989). Oskar Stanis³aw Czarnik omówi³ natomiast polskie biblioteki polonijne w XVIII—XIX wieku na tle zagranicznego me-cenatu kulturalnego49.

Biblioteki polonijne

w krajach by³ego Zwi¹zku Radzieckiego