3. SYSTEM POMOCY W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH
3.2. System instytucji krajowych udzielających pomocy w sytuacjach kryzysowych
Na każdym z wcześniej opisanych etapów zarządzania kryzysowego zaangażowanych jest lub powinno być wiele różnych instytucji i organizacji. Im więcej przygotowanych instytucji i ludzi do reagowania na różnorodne zagrożenia, tym większa szansa, że wystą-pienie tego zdarzenia przyniesie niewiele dramatycznych skutków. Warto również pamię-tać, że w sytuacji kryzysu przekraczającego możliwości krajowe, Polska może zwrócić się
o pomoc do instytucji międzynarodowych.
Z drugiej strony im więcej instytucji i organizacji tym więcej organizacyjnego zamieszania, szczególnie w fazie dostarczania pomocy do poszkodowanych. Dlatego tym ważniejsze jest przygotowanie odpowiednich procedur i zasad koordynowania udzielania pomocy. System zarządzania kryzysowego w Polsce jest wieloszczeblowy i składa się z następują-cych komponentów:
a. organów zarządzania kryzysowego,
b. organów opiniodawczo-doradczych właściwych w sprawach inicjowania i koordy-nowania działań podejmowanych w zakresie zarządzania kryzysowego,
c. centrów zarządzania kryzysowego, utrzymujących 24-godzinną gotowość do pod-jęcia działań.
Organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego oraz ich zadania i zasady działa-nia, a także zasady finansowania zadań zarządzania kryzysowego określa ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym61. W zależności od zasięgu sytuacji kryzy-sowej są uruchamiane poszczególne instytucje i organy odpowiedzialne za zarządzanie kryzysowe na danym terenie, co przedstawia rysunek poniżej.
Rysunek 7. System zarządzania kryzysowego
Źródło: rcb.gov.pl
Tabela 5. Organy zarządzania kryzysowego Szczebel
administracyjny Organ zarządzania kryzysowego Organ opiniodawczo--doradczy Organ wykonawczy
Krajowy Rada Ministrów, Prezes Rady Ministrów
Rządowy Zespół Zarzą-dzania Kryzysowego
Rządowe Centrum Bezpie-czeństwa
Resortowy Minister kierujący dzia-łem administracji rzą-dowej, kierownik orga-nu centralnego
Zespół zarządzania kryzysowego (minister-stwa, urzędu central-nego)
Centrum zarządzania kryzy-sowego (ministerstwa, urzę-du centralnego)
Wojewódzki Wojewoda Wojewódzki zespół
za-rządzania kryzysowego
Wojewódzkie centrum zarzą-dzania kryzysowego Powiatowy Starosta powiatu Powiatowy zespół
za-rządzania kryzysowego
Powiatowe centrum zarzą-dzania kryzysowego
Gminny Wójt, burmistrz, prezy-dent miasta
Gminny zespół zarzą-dzania kryzysowego
Mogą być tworzone (nie ma obowiązku utworzenia) gminne (miejskie) centra za-rządzania kryzysowego Źródło: rcb.gov.pl
3.2.1. Zasady zarządzania kryzysowego
W celu sprawnego organizowania pomocy w sytuacjach kryzysowych przyjęto zasady działania w takich sytuacjach. Należą do nich:
Î Zasada prymatu układu terytorialnego – uznaje za podstawową konstrukcje tego mo-delu układ terytorialny państwa i sprowadza do funkcji pomocniczej układ branżowy;
Î Jednoosobowe kierownictwo – decyzje podejmuje się jednoosobowo i odpowiada się za nie;
Î Zasada odpowiedzialności organów władzy publicznej – przyjmują kompetencje i odpowiedzialność w zakresie podejmowania decyzji w sytuacji kryzysowej;
Î Zasada zespolenia – przyznanie organom władz administracyjnych ogólnej kompe-tencji gwarantującej wywiązanie się z nałożonych na nie odpowiedzialności;
Î Zasada kategoryzacji zagrożeń – polega na podziale zagrożeń na grupy według ro-dzaju i rozmiaru oraz przyporządkowaniu im określonych rozwiązań prawnych, orga-nizacyjnych i finansowych;
Î Zasada powszechności – zarządzanie kryzysowe organizują organy władzy publicz-nej we współdziałaniu z istniejącymi specjalistycznymi instytucjami i organizacjami oraz ogółem społeczeństwa;
Î Zasada ciągłości funkcjonowania państwa – wszystkie organy realizują swoje funkcje zarówno w czasie pokoju, kryzysu i wojny.
3.2.2. Zadania organów zarządzania kryzysowego
Obowiązek podjęcia działań w zakresie zarządzania kryzysowego spoczywa na organie właści-wym w sprawach zarządzania kryzysowego, który pierwszy otrzymał informację o wystąpieniu zagrożenia. Organ ten niezwłocznie informuje o zaistniałym zdarzeniu organy odpowiednio wyższego i niższego szczebla, przedstawiając jednocześnie swoją ocenę sytuacji oraz informa-cję o zamierzonych działaniach. W czasie stanu klęski żywiołowej działaniami prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia kierują:
Î Wójt (burmistrz, prezydent miasta) – jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono na obszarze gminy. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może wydawać polecenia orga-nom jednostek pomocniczych, kierownikom jednostek organizacyjnych utworzo-nych przez gminę, kierownikom jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz kierow-nikom jednostek czasowo przekazanym do wykonywania zadań na terenie gminy;
Î Starosta – jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono na obszarze więcej niż jednej gminy wchodzącej w skład powiatu. W kierowaniu działaniami w sytuacji kryzysowej staroście podlegają wójtowie oraz kierownicy jednostek organizacyjnych utworzo-nych przez powiat, kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży, również kierow-nicy jednostek ochrony przeciwpożarowej;
Î Wojewoda – jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono na obszarze więcej niż jed-nego powiatu wchodzącego w skład województwa. Wojewodzie podporządkowa-ne są jednostki organizacyjpodporządkowa-ne administracji rządowej i samorządu wojewódzkiego działające na obszarze województwa. Do działań zapobiegających skutkom sytuacji kryzysowych na terenie województwa mogą być kierowane oddziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
Î Prezes Rady Ministrów – jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono na obszarze wię-cej niż jednego województwa. W tym celu może on wydawać polecenia organom administracji rządowej, a także organom samorządu terytorialnego.
Odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta i wojewoda mają, po ogłosze-niu stanu klęski żywiołowej, uprawnienia do ograniczania swobód obywatelskich na tere-nach objętych klęską.
Te same organy są zobowiązane do realizowania zadań związanych z zarządzaniem kryzy-sowym. Zadania wójta w tym zakresie to62:
1. kierowanie monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków za-grożeń na terenie gminy;
2. realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego, w tym:
a. realizacja zaleceń do gminnego planu zarządzania kryzysowego,
b. opracowywanie i przedkładanie staroście do zatwierdzenia gminnego planu zarządzania kryzysowego;
3. zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu za-rządzania kryzysowego;
4. wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania gmin i gmin o statusie miasta;
5. organizacja i realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.
Te same zadania dostosowane do terenu działania, w niektórych przypadkach bardziej rozszerzone, są przypisane staroście i wojewodzie63.
3.2.3. Zadania zespołów zarządzania kryzysowego
Działania w celu zapobieżenia skutkom sytuacji kryzysowych lub ich usunięcia, określo-ne wyżej organy, wykonują przy pomocy odpowiednio gminokreślo-nego zespołu zarządzania kryzysowego, powiatowego zespołu zarządzania kryzysowego, wojewódzkiego zespołu zarządzania kryzysowego oraz Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego. Do zadań zespołów zarządzania kryzysowego należy w szczególności:
Î ocena występujących i potencjalnych zagrożeń mogących mieć wpływ na bezpie-czeństwo publiczne i prognozowanie tych zagrożeń;
Î przygotowywanie propozycji działań i przedstawianie szefowi zespołu wniosków do-tyczących wykonania, zmiany lub zaniechania działań ujętych w planie reagowania kryzysowego;
Î przekazywanie do wiadomości publicznej informacji związanych z zagrożeniami;
Î opiniowanie planu reagowania kryzysowego.
Zespoły zarządzania kryzysowego są organami doradczymi. W skład zespołów wcho-dzą osoby zatrudnione w urzędzie podlegającym osobie zarządzającej tym zespołem (czyli urzędu wojewódzkiego, starostwa powiatowego oraz urzędu gminy), jednostek organizacyjnych, jednostek pomocniczych, pracownicy jednostek zespolonych służb inspekcji i straży, przedstawiciele społecznych organizacji ratowniczych. Dodatkowo w skład wojewódzkiego zespołu zarządzania kryzysowego wchodzi również szef wo-jewódzkiego sztabu wojskowego oraz może wchodzić przedstawiciel samorządu wojewódzkiego.
3.2.4. Zadania centrum zarządzania kryzysowego
Centrum Zarządzania Kryzysowego spełnia funkcję punktu koordynacyjnego i ośrodka łączności, scalającego w codziennej działalności służby ratownicze i komunalne, które bio-rą bezpośredni i pośredni udział w akcjach ratowniczych. Jest to organ wykonawczy. Do zadań Centrum Zarządzania Kryzysowego na poziomie ministerialnym, wojewódzkim oraz powiatowym należą:
Î Pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji na po-trzeby zarządzania kryzysowego;
Î Współdziałanie z Centrami Zarządzania Kryzysowego organów administracji publicznej;
Î Nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności;
Î Współpraca z podmiotami realizującymi monitoring środowiska;
Î Współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne;
Î Dokumentowanie działań podejmowanych przez Centrum;
Î W przypadku zagrożenia i zaistnienia stanu kryzysowego niezwłoczne i ciągłe infor-mowanie o rozwoju sytuacji Centrum Zarządzania Kryzysowego szczebla centralnego;
Î Realizacja zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa.
W gminach wójt (burmistrz, prezydent) ma również zapewnić wykonanie powyższych za-dań, jednak w celu ich realizacji może (ale nie musi) utworzyć gminne centrum zarządza-nia kryzysowego.
3.2.5. Instytucje współdziałające w sytuacji kryzysowej
Z zespołami zarządzania kryzysowego współpracuje wiele instytucji, które przejmują część obowiązków i dopiero ich wspólne działanie w sytuacji kryzysowej może przynieść po-żądany efekt. W zapobieganiu sytuacjom kryzysowym lub ich usuwaniu są zobowiąza-ne uczestniczyć: Państwowa Straż Pożarna i inzobowiąza-ne jednostki ochrony przeciwpożarowej, Policja, Państwowe Ratownictwo Medyczne oraz inne kompetentne w tych sprawach państwowe urzędy, agencje, inspekcje, straże i służby, a także organizacje pozarządowe. Poniżej scharakteryzowano niektóre z nich.
Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – IMGW
IMGW to instytucja nadzorowana przez ministra środowiska. IMGW odpowiada za osło-nę hydrologiczno-meteorologiczną kraju wykonując pomiary, opracowując prognozy,
komunikaty i ostrzeżenia. Inicjuje działania służb odpowiedzialnych za przeciwdziała-nie skutkom katastrof naturalnych wysyłając ostrzeżenia między innymi do Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, Krajowego Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności, wojewódzkich zespołów zarządzania kryzysowego.
Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej – RZGW
Obszar Polski został podzielony zgodnie z geograficznym przebiegiem granic dorzeczy między siedem RZGW: w Gdańsku, Gliwicach, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu. RZGW ma za zadanie: określanie ilości i stanu zasobów wodnych oraz stanu ochrony przed powodzią, opracowywanie planów ochrony przed powodzią, prowadze-nie rejestrów cieków (uwzględniając jakość wody), koordynowaprowadze-nie działań związanych z ochroną przed powodzią i suszą, uzgadnianie planów zagospodarowania przestrzenne-go z uwzględnieniem warunków korzystania z wód dorzecza.
Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych – WZMiUW
WZMiUM to instytucja podległa samorządowi wojewódzkiemu. Jest odpowiedzialna za utrzymanie urządzeń melioracyjnych – wałów, pompowni, regulacji rzek. W sytuacji zagro-żenia powodziowego WZMiUW koordynuje działania techniczne w wojewódzkim zespole reagowania kryzysowego, polegające na zabezpieczeniu urządzeń wodnych przed powo-dzią, likwidacji przesiąków, naprawie wałów itp.
Policja
Policja w czasie sytuacji kryzysowych podlega kierownictwu zespołów reagowania kry-zysowego właściwych szczebli. Choć nie jest zobowiązana do bezpośredniego działania w akcji ratowniczej, to w jej kompetencjach jest utrzymanie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Realizacja tego zadania następuje przez alarmowanie ludności, udostępnia-nie środków łączności innym służbom ratowniczym, zabezpieczaudostępnia-nie mienia, organizowa-nie dróg i kierowaorganizowa-nie ruchem w celu sprawnej organizacji dojazdów ewakuowanej lud-ności i służb ratowniczych. Policja wspomaga zespół w prowadzeniu akcji informacyjnej.
Straż Pożarna
Na szczeblu centralnym działa Krajowe Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, kierowane przez Komendanta Głównego PSP. Na szczeblu wojewódzkim i powiatowym działają wojewódzkie i powia-towe stanowiska koordynacji ratownictwa podległe odpowiednio komendantom woje-wódzkim i powiatowym. Do zadań tych zespołów należy rozpoznawanie zagrożeń, organi-zowanie i prowadzenie akcji ratowniczych, wykonywanie pomocniczych specjalistycznych
czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych. W akcji ratowniczej zobowiązane są również uczestniczyć jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej.
Państwowa Inspekcja Sanitarna
Po otrzymaniu informacji od zespołów zarządzania kryzysowego prowadzi działania w ak-cji prewencyjnej razem z innymi jednostkami. Przeprowadza kontrole sanitarne na tere-nach zagrożonych oraz bierze udział w akcji informowania i edukacji poszkodowanych, przeprowadza dezynfekcję oraz udostępnia środki dezynfekcyjne do samodzielnego wykorzystania.
Państwowa Inspekcja Weterynaryjna
Po otrzymaniu informacji od zespołów zarządzania kryzysowego prowadzi działania w przypadku zaistnienia sytuacji kryzysowej spowodowanej masowymi zachorowaniami zwierząt na choroby zakaźne (zagrożenie epizootyczne), udziela fachowych porad w za-kresie lecznictwa zwierząt, organizacji grzebowisk i punktów zabiegów weterynaryjnych, nadzoruje utylizację zwierząt padłych i organizację grzebowisk.
Służby medyczne (szpitale, przychodnie)
Służby medyczne są zobowiązane do ratowania życia osób poszkodowanych, udzielania pierwszej pomocy medycznej oraz porad medycznych. W dalszej kolejności na służbach medycznych spoczywa obowiązek leczenia i rehabilitacji osób, których stan zdrowia po-gorszył się w wyniku sytuacji kryzysowej.
Ośrodki pomocy społecznej
Ośrodki pomocy społecznej nie mają wyszczególnionych zadań na wypadek zaistnienia sytuacji kryzysowych. Wykonują one działania zgłaszane przez zespół zarządzania kryzyso-wego w zależność od zaistniałych potrzeb. Do takich zadań mogą należeć:
Î Ustalenie potrzeb materialnych, socjalno-bytowych i zdrowotnych ludności terenów zagrożonych sytuacją kryzysową zarówno znajdujących się na terenie zagrożonym jak i ewakuowanych z niego w bezpieczny teren.
Î Informowanie ludności o sposobach zabezpieczenia się przed zagrażającym zdarzeniem.
Î Udział w ewakuacji osób, szczególnie wskazywanie miejsca zamieszkania osób cho-rych i niepełnosprawnych.
Î Dokonanie analizy możliwości gminy w zakresie realizacji zabezpieczenia potrzeb oraz ustalenie zakładów, instytucji, magazynów i hurtowni mogących zapewnić rea-lizację tych instytucji.
Î Wystąpienie z prośbą do szczebla nadrzędnego, gdy potrzeby gminy przekraczają możliwości ich zaspokojenia.
Î Organizacja i realizacja pomocy dla poszkodowanej ludności: materialnej, rzeczowej, psychologicznej.
Î Koordynowanie pomocy ze stron organizacji pozarządowych tj. rozdzielanie przycho-dzących darów, kierowanie wolontariuszy do pomocy przy określonych zadaniach.
Î Uruchomienie poradnictwa specjalistycznego i pomocy psychologicznej.
Î Informowanie wójta o prowadzonych działaniach.
Î Dokonanie na polecenie wójta oceny, oszacowania i opisania strat.
Î Na podstawie oceny i opisu strat sporządzenie wykazu osób poszkodowanych z okre-śleniem stopnia poniesionych strat oraz ustalenie najbardziej poszkodowanych.
Î Analiza możliwości gminy w zakresie udzielania wszechstronnej pomocy materialnej, psychologicznej i zdrowotnej.
Ośrodki interwencji kryzysowej
Ogólnie rolą ośrodków interwencji kryzysowej jest świadczenie specjalistycznych usług, zwłaszcza psychologicznych, prawnych, hotelowych, które są dostępne przez całą dobę – osobom, rodzinom i społecznościom. W warunkach polskich ośrodki te są głównie nastawione na pomoc osobom, rodzinom będącym ofiarami przemocy lub znajdującym się w innej sytuacji kryzysowej takiej jak jednostkowe zdarzenia losowe (np. pożar domu) w celu zapobieżenia powstawania lub pogłębiania się dysfunkcji tych osób, rodzin lub społeczności; pod względem zasobów materialnych i lokalo-wych nie są one przygotowane i nastawione na udzielanie pomocy w sytuacjach kry-zysowych dotyczących wielu osób lub całej społeczności. Jednakże ze względu na posiadane zasoby ludzkie, ich przygotowanie psychologiczne oraz interdyscyplinar-ność, są one bardzo pomocne głównie w udzielaniu wsparcia psychologicznego w sy-tuacjach, kiedy wymagana jest szybka reakcja. Ośrodki te są umiejscowione głównie w miastach powiatowych (w 2012 r. w całej Polsce było 179 ośrodków, które dyspono-wały około 1800 miejscami64).
Organizacje pozarządowe i wolontariusze
Bardzo często w akcjach ratowniczych czy pomocniczych uczestniczą lokalne lub krajowe organizacje pozarządowe, które dzięki możliwości szybkiego reagowania są w stanie bar-dzo szybko zacząć udzielać niezbędnego wsparcia.
64 Sprawozdanie MPiPS-03 za 2012 r. dostępne na stronie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej: http://www.mpips. gov.pl/pomoc-spoleczna/raporty-i-statystyki/statystyki-pomocy-spolecznej/statystyka-za-rok-2012/ [15.04.2014].
Do najbardziej znanych organizacji pozarządowych udzielających pomocy w czasie sytu-acji kryzysowych należą:
Î Polska Akcja Humanitarna,
Î Polski Czerwony Krzyż,
Î Caritas,
Î Związek Harcerstwa Polskiego,
Î Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej,
Î Polski Komitet Pomocy Społecznej,
Î WOPR, GOPR, TOPR,
Î ochotnicze straże pożarne.
W zależności od profilu działania, zasobów materialnych, rzeczowych, lokalowych oraz osobo-wych, organizacje mogą włączać się w różnego typu działania. Organizacje ratownicze przyj-mują zgłoszenia, udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy, ewakuują ofiary i osoby zagrożo-ne, zabezpieczają miejsce wypadku oraz transportują ofiary wypadków do miejsc, w których możliwe jest ich przejęcie przez lekarzy. Organizacje te prowadzą również edukację z zakresu udzielania pierwszej pomocy lub postępowania w czasie sytuacji kryzysowych. Organizacje stricte pomocowe zajmują się zbiórką darów oraz pieniędzy, które później są przekazywane dla osób poszkodowanych. Organizacje wychowawcze mogą zająć się organizacją zajęć (lub różnych form wypoczynku) dla dzieci z rodzin, które ucierpiały np. w czasie powodzi.
W akcjach pomocowych często chętnie biorą udział grupy osób zrzeszonych lub niezrze-szonych, których można nazwać wolontariuszami. Czasami pochodzą nie tylko z terenów dotkniętych katastrofą, ale też z innych części Polski a nawet świata. W takim przypadku ważne jest, aby znalazła się osoba, która pokieruje tymi osobami zgodnie z ich możliwoś-ciami oraz aktualnymi potrzebami.
Siły Zbrojne RP
Jeżeli w sytuacji kryzysowej użycie innych sił i środków jest niemożliwe lub może okazać się niewystarczające minister obrony narodowej może przekazać do dyspozycji wojewody oddziały sił zbrojnych pozostające pod dowództwem przełożonych służbowych, lecz wy-konujące zadania określone przez wojewodę. W przypadkach niecierpiących zwłoki decy-zję o wprowadzeniu do akcji może podjąć samodzielnie dowódca jednostki wojskowej. Zadania, które mogą być wykonywane przez Siły Zbrojne RP to:
1. współudział w monitorowaniu zagrożeń;
2. wykonywanie zadań związanych z oceną skutków zjawisk zaistniałych na obszarze występowania zagrożeń;
3. wykonywanie zadań poszukiwawczo-ratowniczych; 4. ewakuowanie poszkodowanej ludności i mienia;
5. wykonywanie zadań mających na celu przygotowanie warunków do czasowego przebywania ewakuowanej ludności w wyznaczonych miejscach;
6. współudział w ochronie mienia pozostawionego na obszarze występowania zagrożeń;
7. izolowanie obszaru występowania zagrożeń lub miejsca prowadzenia akcji ratowniczej;
8. wykonywanie prac zabezpieczających, ratowniczych i ewakuacyjnych przy zagrożo-nych obiektach budowlazagrożo-nych i zabytkach;
9. prowadzenie prac wymagających użycia specjalistycznego sprzętu technicznego lub materiałów wybuchowych będących w zasobach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej; 10. usuwanie materiałów niebezpiecznych i ich unieszkodliwianie, z wykorzystaniem sił
i środków będących na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej; 11. likwidowanie skażeń chemicznych oraz skażeń i zakażeń biologicznych; 12. usuwanie skażeń promieniotwórczych;
13. wykonywanie zadań związanych z naprawą i odbudową infrastruktury technicznej; 14. współudział w zapewnieniu przejezdności szlaków komunikacyjnych;
15. udzielanie pomocy medycznej i wykonywanie zadań sanitarno-higienicznych i przeciwepidemicznych.
3.2.6. Współdziałanie instytucji w sytuacjach kryzysowych
Na co dzień różne organizacyjne i kulturowo podmioty są zmuszone do współpracy i współdziałania w sytuacjach kryzysowych. Niektóre z zadań poszczególnych instytucji mogą być podobne lub takie same (dostarczanie pomocy rzeczowej przez ośrodki pomo-cy społecznej i organizacje pozarządowe), zależne jedne od drugich (np. można udzielić pomocy poszkodowanym dopiero, gdy zostaną usunięci z miejsca zagrożenia), a nawet wykluczające się. Dlatego tak ważna jest koordynacja działań wszystkich instytucji, orga-nizacji oraz osób przybywających na miejsce zdarzenia. Tylko opracowana procedura za-rządzania w takich sytuacjach, stworzenie planu działań na wypadek sytuacji kryzysowych (z rozróżnieniem poszczególnych zagrożeń) oraz szkolenia i ćwiczenia służb odpowiedzial-nych za reagowanie w sytuacjach kryzysowych pozwoli zminimalizować ryzyko nieudanej akcji. Poniżej przedstawiony został schemat kierowania i współdziałania różnych organów i służb w sytuacji kryzysowej opracowany przez Urząd Miasta w Nysie65.
Ry sunek 8. W spółdziałanie or ganó w administr acji publicznej w w arunk ach sytuacji k ryz yso w ej 1. P rz ek
azuje do publicznej wiadomości inf
or mację o wpr ow adz eniu stanu k lęsk i ż ywioło w ej . 2. Uruchamia g minn y z espół zar ządzania k ryz yso w ego . 3. Koor dynuje i nadz oruje r ealizację zadań za w ar ty ch w g minn ym planie zar ządzania k ryz yso w ego . BURMISTRZ WYDZIAŁ Y UM N YSA - W ydział A dministr ac yjno -Or ganizac yjn y - W ydział G ospodar ki Komunalnej i Dr ogo wn. I nw est ycji i A rchit ektur y - W ydział O chr on y Śr odo wisk a i R olnic tw a - Gminn y Zar ząd Oświa ty - W ydział K ultur y, Spor tu i Tur yst yk i, Biur o P romocji - W ydział Finanso w y JEDNOSTKI ORGANIZ A CY JNE GMIN Y - Ośr odek P omoc y Społecznej , - Spółk i g minne : PGK „EK OM ”, W iK „AK W A” ., NEC, NZN GMINN Y ZESPÓŁ Z ARZ ĄDZ ANIA KR YZ YSO WEGO - oc enia w yst ępując e i pot encjalne zag ro żenia mogąc e mieć wpły w na bezpiecz eńst w o publiczne i pr og no zuje t e zag ro żenia, - pr zy got owuje pr opo zy cje działań i pr zedsta wia w ojew odzie wniosk i dot ycząc e w ykonania, zmian y lub zaniechania działań ujęt ych w g minn ym planie zar