Sam indeks jakości współpracy jest syntetyczną miarą ilościową jakości współpracy or-ganizacji pozarządowych (NGO) oraz administracji samorządowej (JST) i w zamierzeniu 4 Szczegółowa metodyka oceny IJW i wskaźnika DdC oraz interpretacja otrzymanych wyników zaprezen-towana jest w publikacji Makowski G., Dudkiewicz M. (2012), Indeks Jakości Współpracy. Obraz współpracy
111 twórców ma stać się powszechnie używaną miarą oceny współpracy, spełniającą dwie funkcje [Makowski, Dudkiewicz 2012, s. 9]:
· opisową – ma pokazywać, jaka jest współpraca międzysektorowa na szczeblu ogól-nopolskim, wojewódzkim i na poszczególnych szczeblach samorządu terytorialnego, w jakich obszarach tematycznych przebiega ona prawidłowo, a w jakich wymaga po-prawy;
· zarządczą – poprzez zidentyfikowanie obszarów tematycznych, mających wpływ na ocenę jakości współpracy, zostaną dostarczone informacje, co należy poprawić, aby współpraca była lepsza. Z kolei porównanie województw i szczebli samorządu teryto-rialnego może wskazać, gdzie warto poszukiwać dobrych praktyk, wartych przeniesie-nia na inne szczeble administracyjne lub w inne regiony Polski.
Analizując zaprezentowane studium przypadku, można wskazać inne funkcje, opi-sując je z perspektywy oddziaływania. Wg tego kryterium można wyróżnić funkcję we-wnętrzną i zewe-wnętrzną.
Funkcja wewnętrzna IJW dotyczy bezpośrednio organizacji, która jest przedmiotem oceny i obejmuje m.in:
· informację zwrotną na temat oceny współpracy przez partnerów (w tym wypadku NGO);
· identyfikację infrastruktury współpracy, którą posiada organizacja i jej dostępności; · diagnozę poziomu jakości współpracy jako oceny spełniania jej standardów; · możliwość porównania współpracy realizowanej w organizacji ze współpracą w in-nych jednostkach, np. identyfikacja dobrych praktyk, na których można się wzorować; · podniesienie świadomości pracowników organizacji na temat standardów współ-pracy, które będą oceniane.
Funkcja zewnętrzna IJW dotyczy polityk, programów i działań realizowanych w oto-czeniu, które mogą być konsekwencją oceny jakości współpracy w sektorze, w struktu-rze terytorialnej (np. w województwie) i jest rozpatrywana w skali mezo lub makro. Może służyć m.in. do:
· identyfikacji poziomu jakości współpracy w określonym regionie, sektorze;
· pozwala na ustalenie silnych stron tego zjawiska, które mogą być wykorzystane do rozwoju innych obszarów, np. przedsiębiorczości, innowacji, wzmocnienia rozwoju re-gionalnego;
· pozwala zidentyfikować słabości systemu współpracy, co może przełożyć się na przygotowanie programów wparcia;
· wiedza na temat poziomu jakości współpracy może być decydującym elementem polityki rozwoju w sferze mezo czy makro.
112
Podsumowanie
Badanie jakości współpracy nie jest proste. Jakość jako kategoria wielowymiarowa jest trudna do mierzenia. Współpraca traktowana jako proces, relacja czy zachowanie rów-nież nie jest terminem jednoznacznym. Ale jakość współpracy, rozumiana w tym artykule jako stan doskonałości wspólnego działania, który może być zidentyfikowany na pod-stawie spełnionych standardów, określonych i/lub ocenianych wg kryteriów wyszegól-nionych przez zainteresowane oceną podmioty, jest ważna dla rozwoju wiedzy. Warto podejmować trud badań naukowych w tym obszarze, ponieważ wiedza na temat oceny jakości współpracy może pełnić nie tylko funkcje opisową lub zarządczą, ale może mieć duże znaczenie dla rozwoju w skali mikro (perspektywa organizacji) i w skali makro (per-spektywa regionu, polityk krajowych czy UE).
Bibliografia
Broh R.A. (1982), Managing Quality for Higher Profi ts, McGraw-Hill, New York, s. 3.
Broniewska M.J. (2012), Model współpracy samorządu terytorialnego z organizacjami pozarzą-dowymi, „Prace i Materiały Wydziału Zarządzania. Zarządzanie i Finanse”, nr 4/1.
Crosby P.B. (1979), Quality is Free. The Art of Making Quality Certain, McGraw-Hill, New York. Deming W.E. (1982), Quality, Productivity and Competitive Position, MIT, Cambridge, s. 229. Dzidowski A. (2011), Ocena efektywności współpracy przedsiębiorstw w strukturach sieciowych, „Zeszyty Naukowe Kolegium Gospodarki Światowej”, nr 32, ss. 89–101.
Gilmore H.L. (1974), Product Conformance Cost, „Quality Progress”, June, s. 16.
Harry M., Schroeder R. (2001), Six Sigma. Wykorzystanie programu jakości do wyników finanso-wych, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
Juran J.M., Godfrey A.B. (1993), Yuran’s Quality Handbook, 5 edit., McGraw-Hill, New York. Klimas P. (2013), Uwarunkowania skutecznej współpracy międzyorganizacyjnej, „Studia Ekono-miczne”, nr.141, ss. 185–198.
113 Kożuch B., Sienkiewicz-Małyjurek K. (2013), Mierzenie skuteczności współpracy międzyorgani-zacyjnej w zarządzaniu bezpieczeństwem publicznym, „Studia Ekonomiczne Uniwersytetu Ekono-micznego w Katowicach”, nr 168/2013, ss. 82–95.
Leffler K.B. (1982), Ambiguous Changes in Product Quality, „American Economic Review”, De-cember.
Leś E. (2010), Analiza porównawcza modeli współpracy administracji publicznej z organizacjami non profit w wybranych państwach Unii Europejskiej. Ekspertyza, Collegium Civitas, Warszawa. Łącka I. (2011), Ocena efektywności powiązań instytucji naukowych i badawczych z przedsiębior-stwami jako ważny element polityki innowacyjnej, „Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnoś-ciowej, nr 90, ss. 59–74.
Makowski G , Dudkiewicz M. (2012), Indeks Jakości Współpracy. Obraz współpracy między or-ganizacjami pozarządowymi i administracją publiczną. Suplement, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.
Marek L.I., Brock D.J., Savla J. (2015), Evaluating Collaboration for Effectiveness Conceptualiza-tion and Measurement, “American Journal of EvaluaConceptualiza-tion”, Mar 1;36(1):67–85.
Model współpracy administracji publicznej i organizacji pozarządowych [online], http://www. pokl541.pozytek.gov.pl/files/Model/Produkty/model_wspolpracy.pdf.
Najam A. (2000), The Four c’s Government Third Sector-Government Relations, “Nonprofit Mana-gement Leadership”, nr 10, ss. 375–396.
Noworól A. (2011), Animowanie współpracy międzysektorowej jako instrument rozwoju lokalne-go i regionalnelokalne-go, „Optimum Studia Ekonomiczne”, nr 3(51), ss. 54–61.
Olejnik T., Wieczorek R. (1982), Kontrola i sterowanie jakością, PWN, Warszawa–Poznań. Pierścieniak A. (2008), Organizacja gminy w zakresie pozyskiwania funduszy unijnych, „Współ-czesne Zarządzanie”, (4), 96–102.
Pucher K.K., Candel M.J., Krumeich A. i in. (2015), Effectiveness of a Systematic Approach to Promote Intersectoral Collaboration in Comprehensive School Health Promotion-a Multiple-Case Study Using Quantitative and Qualitative Data, “BMC Public Health”, Jul 5;15(1):1.
Tuchman (1980), The Decline of Quality, „New York Times Magazine”, 2 November, s. 38. Waszak Ł., Masłowski P. (2012), Poradnik modelowej współpracy administracji publicznej i orga-nizacji pozarządowych, SPLOT, Warszawa, s. 13
114
Zymonik Z., Hamrol A., Grudowski P. (2013), Zarządzanie jakością i bezpieczeństwem, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, s. 43.
Tom XVII | Zeszyt 9 | Część II | ss. 115–128
Adam Ryszko
| adam.ryszko@polsl.plPolitechnika Śląska