• Nie Znaleziono Wyników

O Jerzym Rogalskim - Ludwik Paczyński - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "O Jerzym Rogalskim - Ludwik Paczyński - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

LUDWIK PACZYŃSKI

ur. 1935 ; Wilno

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Projekt Lublin. Opowieść o mieście, Lublin, PRL, Teatr im.

Juliusza Osterwy

O Jerzym Rogalskim

Strasznie lubię Rogala, pyszny, znakomity aktor, wielki, ogromny talent. On grał w

„Plebani” Tośka. Kiedyś mieszkał na Czechowie. Podchodzi do niego jakaś babina.

Mówi: „Panie Tośku, panie Tośku, ja bardzo proszę, proszę pozdrowić ode mnie babcie Józię i księdza proboszcza”. Rogal: „Oczywiście”.

Jurek ma tak do tej pory, że wchodzi za kulisy, czeka, potem szalenie skupiony wchodzi na scenę. Czasem kładzie się i czeka. Kiedyś Zyta Połomska, koleżanka nasza wraca ze sceny. Wchodzi do garderoby i mówi: „Co to jest? Szłam, ciemno za horyzontem, szłam na drugą stronę, o jakąś szmatę się potknęłam, mało się nie wywróciłam”. Pytamy Rogala: „Rogal, leżałeś za kulisami, skupiałeś się?”. „No, tak”.

„Zyta, to na Rogala nadepnęłaś”. Jurek to jest chodząca aktorska uczciwość. Tak jak Heniek Sobiechart, tak jak wielu moich kolegów.

Data i miejsce nagrania 2013-06-17, Lublin

Rozmawiał/a Marek Nawratowicz

Redakcja Łukasz Kijek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wymogli na nim, wiadomo, że telefony nie działały, ale trzeba było, żeby nic złego się nie stało, bo wiadomo, że na pewno będą rżnąć, Amerykanie wejdą, albo nie wiem

Urodziłem się na Małej Pohulance, a teatr był na Wielkiej... Data i miejsce nagrania

Stefan Buczek opowiadał mi: jest rok 1957, wtedy właśnie rozwiązali bezpiekę i rozmaitych panów wepchnięto do kultury.. Do nas wepchnięto pana, który

Czciliśmy Staszka, ten obiad i wszystko to, że on był tym zbowidowcem z 1863 roku. Staszek potrafił zagrać i króla Stasia, i księcia,

Pani Maria urocza opowiadała mi, że po wojnie Aleksy znalazł się w Łodzi.. Opowiadała: „A wie pan, panie Ludwiku i raptem Olutek wyszedł do trafiki i nie było go

Władza widzi, że Chełmicki ma w klapie miniaturę krzyża Virtuti Militari i mówi: „Ja wam to daruje bo wyście, wyście walczyli z faszyzmem”. Chełmicki mówi

Pani Zofia Modrzewska wzięła kiedyś Kunę, to był chyba „Zielony gil” Tirsa de Moliny, do statystowania.. Pani Zofia Modrzewska potrafiła musztrować, reżyserka przedwojenna,

Było gorąco, upalnie na scenie i Staszek wydając rozkaz rozstrzelania Drozdowskiego, zaczyna delikatnie pukać się po nosie, żeby mu się nie odlepił. Manuś Drozdowski idąc