• Nie Znaleziono Wyników

O Aleksandrze Aleksym - Ludwik Paczyński - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "O Aleksandrze Aleksym - Ludwik Paczyński - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

LUDWIK PACZYŃSKI

ur. 1935 ; Wilno

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Projekt Lublin. Opowieść o mieście, Lublin, PRL, Teatr im.

Juliusza Osterwy, Aleksander Aleksy (1905-1977)

O Aleksandrze Aleksym

„Intryga i miłość” 1957 rok. Gra Jarek Skulski, fajny aktor z takim basem. On gra Prezydenta von Waltera. Obydwaj panowie lekko poplątali teksty. Przerywa Jarek Skulski i mówi: „Ty Olek, Olek. Myśmy pomylili tekst. Gramy z piątego aktu, a teraz jest pierwszy. To co robimy?”. Olek: „Jedziemy od początku”. Zaczęli od początku, publika się nie zorientowała.

Pani Maria urocza opowiadała mi, że po wojnie Aleksy znalazł się w Łodzi.

Opowiadała: „A wie pan, panie Ludwiku i raptem Olutek wyszedł do trafiki i nie było go przez kilka lat. W trafice Aleksa Aleksego NKWD złapała, bo trzeba było im ludzi do obozów”. Były łapanki w Lublinie, w Łodzi. Olek Aleksy trafił na białe niedźwiedzie.

Po kilku latach wrócił. Nigdy o tym nie opowiadał. Irek Caban w książce „Polacy internowani w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich” wymienia Aleksego, że w jednym z obozów zakładał teatr. To tak samo jakby w tej chwili zakładać Biedronkę na księżycu.

Pani Maria Aleksowa, żona Olka, Oluty, pana Aleksandra Aleksego potrafiła ruszyć z pomocą. Siedzi sobie kiedyś Aleksy z Aleksową w klubie „Nora”. Raptem podchodzą dwie atrakcyjne panie do pana Aleksandra: „Ach, mistrzu, mistrzu”. A kręcą się pupami, kręcą. Aleksowa tak patrzy. One mówią: „Mistrzu. Czy mistrz może nam autograf złożyć?”. A na to Aleksowa spokojnie: „Drogie panie, mojemu mężowi dawno już się długopis wypisał”. Opowiadała mi to pani Maria.

Data i miejsce nagrania 2013-06-17, Lublin

Rozmawiał/a Marek Nawratowicz

Redakcja Łukasz Kijek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

On i jeszcze kilku, między innymi Rysiu Rudaś, który był rekwizytorem u nas, chcieli wysadzić pomnik na placu Litewskim, pomnik nazywany „dawaj czasy”.. Był to pomnik

Wymogli na nim, wiadomo, że telefony nie działały, ale trzeba było, żeby nic złego się nie stało, bo wiadomo, że na pewno będą rżnąć, Amerykanie wejdą, albo nie wiem

Urodziłem się na Małej Pohulance, a teatr był na Wielkiej... Data i miejsce nagrania

Stefan Buczek opowiadał mi: jest rok 1957, wtedy właśnie rozwiązali bezpiekę i rozmaitych panów wepchnięto do kultury.. Do nas wepchnięto pana, który

Czciliśmy Staszka, ten obiad i wszystko to, że on był tym zbowidowcem z 1863 roku. Staszek potrafił zagrać i króla Stasia, i księcia,

Władza widzi, że Chełmicki ma w klapie miniaturę krzyża Virtuti Militari i mówi: „Ja wam to daruje bo wyście, wyście walczyli z faszyzmem”. Chełmicki mówi

Pani Zofia Modrzewska wzięła kiedyś Kunę, to był chyba „Zielony gil” Tirsa de Moliny, do statystowania.. Pani Zofia Modrzewska potrafiła musztrować, reżyserka przedwojenna,

Było gorąco, upalnie na scenie i Staszek wydając rozkaz rozstrzelania Drozdowskiego, zaczyna delikatnie pukać się po nosie, żeby mu się nie odlepił. Manuś Drozdowski idąc