Scenariusz zajęć dla 5-latków Autor: Paulina Szmagier
Obszar podstawy programowej:
6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.
Grupa wiekowa 5-latki
Obszar/blok tematyczny: Dbamy o swoje bezpieczeństwo Temat: Jestem ostrożny.
Cele operacyjne:
Dziecko:
odczytuje całościowo proste wyrazy;
posługuje się przyborami plastycznymi (prawidłowy chwyt kredki, odpowiedni nacisk);
przelicza w zakresie 10 (lub wyższym, zgodnie z indywidualnymi możliwościami), stosuje się do ustalonych reguł gry;
współpracuje w zabawach ruchowych ze śpiewem i tańcem;
w zabawach parateatralnych wykorzystuje dostępne przedmioty jako rekwizyty;
wypowiada się samorzutnie na temat bezpiecznych i niebezpiecznych zabaw oraz zachowań;
potrafi chronologicznie uporządkować przebieg zdarzeń, łączy przyczynę ze skutkiem;
rysuje obiekt zgodnie z prośbą nauczyciela (np. rysowanie postaci w ulubionym miejscu na placu zabaw lub z prawej/lewej strony określonego obiektu), potrafi rozplanować rysunek na kartce;
udziela potrzebującym pomocy.
Wykaz nabywanych umiejętności (ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole):
Dziecko:
zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym, składniowym;
stara się łączyć przyczynę ze skutkiem, próbuje przewidywać, co może się zdarzyć;
uczestniczy w zajęciach ruchowych, zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej;
odgrywa role w zabawach parateatralnych posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską);
wie, jak należy zachować się w sytuacji zagrożenia, gdzie można otrzymać pomoc, umie o nią poprosić;
zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt, unika ich;
próbuje samodzielnie oraz bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie;
umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych oraz przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji oraz form konstrukcyjnych;
potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać, a także zapamiętać to, co jest przedstawione na ilustracjach;
interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania oraz pisania.
Treści kształcenia:
kształtowanie umiejętności społecznych (obdarzanie uwagą dzieci i dorosłych, zgodne funkcjonowanie w zabawie, stosowanie form grzecznościowych wobec innych dzieci oraz dorosłych, porządkowanie po sobie miejsca zabawy, pomaganie innym, uważne słuchanie wypowiedzi innych osób);
rozwój mowy (wyraźne mówienie, wzbogacanie słownictwa czynnego, słowotwórstwo);
przeliczanie w zakresie 10 lub więcej (zgodnie z indywidualnymi możliwościami);
kształtowanie sprawności fizycznej poprzez uczestnictwo w zajęciach ruchowych w sali i na powietrzu, współdziałanie w grupie podczas zabaw oraz gier, pomaganie innym dzieciom);
ćwiczenie percepcji wzrokowej i koncentracji uwagi;
posługiwanie się w zabawie mimiką, gestem, ruchem, rekwizytem;
znajomość zasad bezpieczeństwa, ostrożność w kontaktach z nieznajomymi;
kształtowanie sprawności fizycznej (uczestnictwo w zajęciach ruchowych w sali oraz na powietrzu, posługiwanie się w zabawie mimiką, gestem, ruchem);
rozwijanie sprawności manualnej;
czytanie globalne;
rozumienie sensu informacji podanych w formie symbolu (rysunek).
Opis sposobu realizacji:
Lp. Część dnia aktywności
dziecka
Przebieg zajęć Warunki pobudzające aktywność/uwagi
o realizacji 1.Schodzenie się dzieci, przywitanie, zabawy
swobodne w kącikach zainteresowań.
Zainteresowanie dzieci umieszczonymi w sali papierowymi figurami. Każde dziecko wybiera sobie jeden element i odkłada na swoją półkę (może wykorzystać go również w zabawie, uważając, aby nie zniszczyć).
W wybranym miejscu sali, widocznych dla dzieci, nauczyciel (N) umieszcza kolorowe kartki, złożone techniką orgiami w dowolne kształty, z napisami: „Krysia”,
„Krzyś”, „Zabawa”,
„Uwaga” (napisy ukryte są wewnątrz). Szablony wyrazów– załącznik nr 1.
I. Zajęcia poranne
2. Misia Krysia na placu zabaw:
zabawa ruchowa przy muzyce z wykorzystaniem opowieści ruchowej (załącznik nr 2). N czyta tekst opowieści, a dzieci ilustrują ruchem jej treść.
Podkład muzyczny – radosny utwór muzyki klasycznej, do wyboru przez N (np. fragment Eine kleine Nachtmusik, Allegro W.A Mozarta). Po skończonym ćwiczeniu
N może ponownie odtworzyć muzykę i zachęcić dzieci do swobodnej interpretacji ruchem słyszanych dźwięków.
3. Już czytamy!:
N siada z dziećmi na dywanie, każde dziecko trzyma swoją figurkę. Zachęcanie dzieci do rozpoznawania i nazywania papierowych figurek, określania ich koloru. Każde dziecko kładzie figurkę przed sobą, wspólnie liczą, ile ich jest. Następnie N zachęca dzieci, by rozłożyły swoje figurki, odnalazły ukryte w nich napisy i spróbowały je odczytać (zgodnie z indywidualnymi możliwościami;
dzieciom, które mają z tym problem N pomaga w odczytaniu wyrazu). N stara się zainteresować dzieci tematem zajęć pytając:
„Czy chcecie poznać Krysię i Krzysia?
Dowiedzieć się jak się bawiły i dlaczego muszą bardziej uważać?”.
Po skończonych zajęciach dzieci mogą spróbować (samodzielnie bądź z pomocą N) ponownie złożyć figurki ze swych kartek. Dzieci, którym uda się to zrobić szybciej, mogą pomagać kolegom.
1. Przygoda Krysi i Krzysia:
N przedstawia dzieciom prezentację multimedialną Wesoło i bezpiecznie (załącznik nr 7). Po wyświetleniu prezentacji N kontynuuje zajęcia czytając dzieciom opowiadanie Nieznajomy (załącznik nr 3).
Następnie dzieci odtwarzają chronologiczny przebiegu zdarzeń, rozmawiają na temat zachowania Krysi i Krzysia. N podsumowuje wypowiedzi dzieci, zachęca je do odegrania scenek, w których zaprezentują, w jaki sposób Krysia oraz Krzyś powinny się zachować, kiedy spotkali nieznajomego pana. Zwrócenie uwagi, że Krysia wyciągnęła wnioski ze swej przygody i teraz jest już ostrożna.
W rozmowie można wykorzystać przykładowe pytania do tekstu lub wymyślić własne. Ilość pytań należy dostosować do możliwości dzieci tak, aby nie straciły zainteresowania zajęciami.
II. Zajęcia dydaktyczne
2. Tu lubię się bawić:
praca plastyczna – kolorowanka (załącznik nr 4). Dzieci dorysowują siebie na ilustracji, następnie staranne kolorują całość. Na zakończenie zadania kontynuują wzór szlaczka umieszczonego pod rysunkiem.
N zwraca uwagę, by dzieci starały się zachować proporcje rysując postać na placu zabaw. Można również zmodyfikować zadanie i poprosić dzieci, aby narysowały siebie w innym miejscu wg instrukcji słownej N uwzględniającej stosunki przestrzenne
(np. z prawej strony dużej zjeżdżalni, z lewej strony piaskownicy itp).
1. Kto wygra zawody?:
zabawy ruchowe na powietrzu z wykorzystaniem szarf, drążków, piłek, obręczy, woreczków.
rzucanie woreczków do celu (obręczy ułożone w odległości ok. 1,5-2 m);
dzieci idą po drążku (most na rzece) starając się utrzymać równowagę, by nie wpaść do wody;
N dzieli dzieci na 4 grupy, każdej z nich przydzielając inny kolor szarf.
N wydaje polecenia (np. podskakujemy na prawej nodze, biegniemy do piaskownicy i z powrotem, biegniemy po piłki i wracamy z nimi na miejsce) i podnosi w górę kartkę danego koloru – zadanie wykonują tylko te dzieci, które mają dany kolor szarf. Można pokazać jednocześnie kartki w dwóch kolorach.
Nauczycieli prosi dzieci
o pomoc
w przygotowaniu, a później uporządkowaniu miejsca zabawy.
III. Zajęcia popołudniowe
2. Jestem ostrożny:
gra dydaktyczna (załącznik nr 6).
Gra dydaktyczna, w której
„pionkami” są dzieci.
N układa na podłodze w dowolnej kolejności
pola zadaniowe,
przeplatając je czystymi kartkami formatu A4 (wszystkich pól w grze powinno być co najmniej 30). „Pionki” stają na polu START. Każdy z nich ma do pomocy dziecko, które będzie rzucało dużą kostką. Grę zaczyna ten, komu pierwszemu wypadnie 6 oczek.
Następnie dzieci przesuwają się o tyle pól ile wskazuje kostka i postępują zgodnie z instrukcjami czytanymi przez N. Wygrywa drużyna, która pierwsza dotrze do mety (drużyny
można oznaczyć
np. szarfami, wstążkami
zawiązanymi na
nadgarstku). Przy większej ilości dzieci w grupie, można wykonać dwa zestawy plansz, tak by równolegle toczyły się dwie gry.
3. Czas na gry!:
dzieci mogą wybrać jedną z propozycji gier multimedialnych bądź w wersji stolikowej.
Załączniki nr 5, 6, 8, 9, 10.
Uwaga: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji.
Metody za M. Kwiatowską (1985):
Czynne: ćwiczeń praktycznych, kierowanie własną działalnością dziecka, zadań stawianych dziecku, czytanie globalne wg Glenna Domana, scenki darmowe, elementy metody B. Strauss.
Słowne: rozmowy, objaśnienia.
Percepcyjne: pokaz.
Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita, zbiorowa jednolita i zróżnicowana.
Środki dydaktyczne:
kolorowe arkusze papieru formatu A4 dla każdego dziecka, białe arkusze papieru formatu A4, kredki, piłki, obręcze, drążki, szarfy, komputer z dostępem do Internetu lub tablica multimedialna, płyta CD z podkładem muzycznym, odtwarzacz płyt CD oraz pomoce dydaktyczne opisane poniżej zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela, do wykorzystania w pracy z dzieckiem):
1. Szablony wyrazów do globalnego czytania;
2. Treść opowieści ruchowej Misia Krysia na placu zabaw;
3. Tekst opowiadania Nieznajomy wraz z przykładowymi pytaniami;
4. Kolorowanka Tu lubię się bawić;
5. Plac zabaw - ilustracje różniące się 6 szczegółami;
6. Gra dydaktyczna Jestem ostrożny – materiał do wydrukowania;
7. Prezentacja multimedialna Wesoło i bezpiecznie;
8. Puzzle multimedialne Na placu zabaw 1;
9. Puzzle multimedialne Na placu zabaw 2;
10. Multimedialna gra memory Czy mnie znajdziesz?.
