Warunki w zakładzie szewskim na Zamojskiej 12 - Krystyna Doroń - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

KRYSTYNA DOROŃ

ur. Niedrzwica Duża

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL, współczesność

Słowa kluczowe Projekt "Rzemiosło. Etos i odpowiedzialność", ulica Zamojska 12, warunki pracy, zakład pracy

Warunki w zakładzie szewskim na Zamojskiej 12

[Zakład był w bramie]. Od ulicy. To w tym samym pomieszczeniu, co teraz sklep jest

„od sześciu do dziewięciu złotych”. To w tym samym pomieszczeniu. Tylko, że mniejszy, bo ja miałam czterdzieści pięć metrów. A tutaj mam trzydzieści metrów. A tam miałam czterdzieści pięć, bo by się nie pomieścili pracownicy, bo nową produkcje robiłam. Tam był magazyn oddzielnie, jedno pomieszczenie dla klienta oddzielone, bo to, to jest jednolite, całość jest. A tam miałam jedno pomieszczenie oddzielone boazerią. Tu dla klienta, a tu dla pracowników. I tutaj jeszcze za swoje pieniądze zrobiłam łazienkę. Żebyśmy nie chodzili za budynek, tam do takiej ubikacji. A tam młodzież przychodziła ze szkoły, że nie można było nawet się załatwić, bo otwierali drzwi albo nie chciał cię wpuścić do łazienki. To była tragedia po prostu. Musiałam zrobić łazienkę, żeby pracownik poszedł do łazienki i ja, i żebyśmy mieli po prostu jako tako warunki. To zrobiłam za swoje pieniądze łazienkę. Brat jest hydraulikiem, to brat mi zrobił. Tam nie zapłaciłam mu tyle ile pracowni, fachowcowi, ale tak mu zapłaciłam, żeby mu się zwróciło za te wszystkie narzędzia, co on tam dołożył i parę groszy zarobił. O tak jak kończy się budynek, aż tam z tyłu chodziliśmy do łazienki.

To kawałek. To nie było tak o! I w piecu się paliło, i węgiel trzeba było kupić, i znieść węgiel.

Data i miejsce nagrania 2016-06-09, Lublin

Rozmawiał/a Anna Góra

Transkrypcja Karolina Szczapańska-Jeremicz

Redakcja Karolina Szczapańska-Jeremicz