3. Czynniki funkcjonowania dystryktu przemysłowego
3.5. Czynniki funkcjonowania dystryktów przemysłowych - synteza
3.5.1. Agregacja czynników
Powyższy przegląd stanowi na pewno jedynie wybór spośród wielu istniejących w lite-raturze sposobów identyfikowania czynników powstawania i rozwoju dystryktów przemy-słowych. Wydaje się jednak, że już na podstawie kwerendy przedstawionej w pierwszej czę-ści tego podrozdziału, w którym autor szczególny nacisk położył na poszukiwanie czynników pozaekonomicznych, zauważalna jest kompletność a nawet pewien nadmiar wymienionych czynników, co przejawia się w powtarzaniu niektórych z nich przez wielu badaczy. Celem autora w dalszych rozważaniach na temat wyróżnionych czynników pozaekonomicznych jest systematyzacja obrazu poprzez wyprowadzenie z przedstawionego nieuporządkowanego zbioru - jednolitego, kompletnego i uporządkowanego konstruktu czynników pozaekono-micznych, czyli cech charakteryzujących procesy społeczne, w których zanurzona jest firma - uczestnik dystryktu przemysłowego.
Według autora pracy, wśród wymienionych czynników daje się zaobserwować istnienie pewnych obszarów – zagadnień, które można uczynić podstawą podziału tego zbioru na pod-klasy. Autor, kierując się wspomnianą wcześniej zasadą agregacji, wyróżnia cztery kategorie czynników. Są to:
I. działanie kanałów informacyjnych,
II. zakorzenienie lokalne uczestników dystryktu przemysłowego, III. kształt relacji pomiędzy uczestnikami dystryktu przemysłowego,
IV. kształtowanie się postawy przedsiębiorczej wśród uczestników dystryktu przemy-słowego.
Kategoriom tym można przyporządkować wszystkie spośród wymienionych we wcze-śniejszych częściach rozdziału czynniki. Obrazuje to tabela poniżej.
Tabela 3.8. Czynniki pozaekonomiczne funkcjonowania dystryktów przemysłowych pogru-powane według kategorii
Kategoria
czynników Czynnik Źródło
Działanie kanałów
informacyj-nych
Drożność nieformalnych i formalnych kanałów przekazu informacji Dostęp do informacji
Dostęp do innowacji
M. Porter, A. Jewtucho-wicz, Współdziałanie sieci sformalizowanej i nieformalnej informacji, R. Voyer Istnienie drożnych kanałów informacyjnych pomiędzy podmiotami dystryktu
prze-mysłowego
Przedsiębiorcy dystryktu przemysłowego śledzą z uwagą poczynania lokalnej kon-kurencji, a jej działania są bodźcem do działań reaktywnych
Z. Malara, J. Ryśnik
„płynność i przejrzystość‖ informacji (wydajność rozumiana jako szybkość i kom-pletność przekazu informacji)
A. Grycuk szybkie przemieszczanie się informacji technologicznej (innowacji) P. Botto dynamiczna wymiany idei i pomysłów E. Wojnicka Otwarcie na pojawiające się nowości poza umownymi granicami dystryktu
przemy-słowego.
B. Szymo-niuk Wzajemność uczenia się wynikająca z zaufania G. Gorzelak,
A. Olechnic-ka
Brak obaw przed imitowaniem własnych produktów przez konkurencję. E. Wojnicka, T. Brodzicki, S. Szultka Zakorzenienie lokalne uczestników dystryktu przemysło-wego
Posiadanie długookresowej siły stabilizacji i trwania „przy swoim‖. R. Voyer Identyfikowanie się pracowników dystryktu przemysłowego ze zgrupowaniem
przemysłu („jestem stolarzem z Dobrodzienia‖), a nie z konkretną firmą („jestem stolarzem w firmie X‖)
Z. Malara, J. Ryśnik Pochodzenie założyciela firmy z miejsca działania dystryktu przemysłowego E. Wojnicka,
T. Brodzicki, S. Szultka Tradycja prowadzenia wytwórczości w danych lokalizacjach, zróżnicowany
regio-nalnie dostęp do kadr J. Pasieczny
Kształt relacji pomiędzy uczestnikami dystryktu przemysło-wego,
Wysoka jakość relacji dostawca-odbiorca T. Padmore H. Gibson Istnienie silnych więzi pomiędzy podmiotami działającymi w dystrykcie
przemysło-wym
Niski stopień formalizacji więzi pomiędzy podmiotami działającymi w dystrykcie przemysłowym
Lokalni przedsiębiorcy darzą siebie nawzajem zaufaniem
Z. Malara, J. Ryśnik
Istnienie tradycji i woli współpracy Wysoki poziom zaufania
B. Szymo-niuk Gotowość do współpracy (wzajemne zaufanie zamiast wrogości i konkurencji)
Rozwiązywanie konfliktów i problemów w drodze bezpośredniego komunikowania się
Wywieranie wpływu możliwe bez autorytetu formalnego (autorytet merytoryczny)
R. Likert
Dobrowolność przystępowania do współpracy jej uczestników A. Grycuk Zdolność użycia miejscowych społecznych zasobów (zasobów rodziny i znajomych)
Łatwość uzyskania funduszy ze środków własnych i osób związanych z przedsię-biorcą,
F. Pyke, W. Sengenber-ger Homogeniczność systemu wartości wśród różnych grup społecznych, co umożliwia
współpracę
F. Pyke, W. Sengenber-ger Silna kooperacja
Szeroka i silna konkurencja Elastyczność
Brak biurokracji
P. Botto
Kategoria
czynników Czynnik Źródło
Wykształcony lokalnie system wartości i poglądów, który zawiera zasady dotyczące pracy oraz kształtowania wzajemnych relacji
G. Becattini
Duża gęstość horyzontalnych kontaktów pomiędzy przedsiębiorstwami
Podejmowanie przez przedsiębiorstwa przedsięwzięć w dłuższym horyzoncie cza-sowym
B. Gruch-man Współpraca w ramach regionu/rejonu E. Wojnicka Obecność rywali,
Bliskość relacji
B. Szymo-niuk Wzajemność relacji wynikająca z zaufania G. Gorzelak,
A. Olechnic-ka
Wspólne interesy i cele Wzajemne zaufanie
Dobre doświadczenia z wcześniejszej współpracy
E. Wojnicka, T. Brodzicki, S. Szultka Uczestnictwo i budowa wzajemnych stosunków (kapitał społeczny i zaufanie,
osobi-ste kontakty),
J. Bis, E. Bojar Wysoki poziom zaufania społecznego J. Pasieczny Kształtowanie się postawy przedsiębior-czej wśród uczestników dystryktu przemysło-wego.
Istnienie dążenia pracowników dystryktu przemysłowego do zakładania własnej firmy,
Z. Malara, J. Ryśnik Duch przedsiębiorczości, który sprawia, że wiele osób po nabyciu odpowiedniego
doświadczenia w wytwarzaniu lub sprzedaży zakłada własne firmy, F. Pyke, W. Sengenber-ger
Istnienie zrównoważonego i dynamicznego rynku pracy, którego uczestnicy stale podnoszą swoje kwalifikacje (społeczny proces uczenia się),
B. Gruch-man
Źródło: Opracowanie własne na podstawie źródeł.
Powyższą tabelę można poddać dalszej agregacji, ponieważ wiele z wymienionych czynników jest tożsamych w obrębie tej samej kategorii. Skutki tego zabiegu obrazuje tabela poniżej, która przedstawia listę czynników pozaekonomicznych warunkujących działanie dys-tryktu przemysłowego jako całości (zobacz tabela 3.9.). Czynniki te można również odnieść do pojedynczego przedsiębiorstwa. Okaże się wtedy, że stanowią determinanty włączenia się pojedynczego podmiotu w struktury dystryktu i czerpania korzyści z tego faktu płynących.
Tabela 3.9. Zagregowane czynniki pozaekonomiczne działania dystryktu przemysłowego
Kategoria czynników Czynnik
Działanie kanałów informacyjnych
Współdziałanie kanałów sformalizowanej i nieformalnej informacji Rzetelność przekazu informacyjnego kanałów nieformalnych Szybkość przemieszczania się informacji kanałami nieformalnymi
Otwarcie kanałów informacyjnych na źródła poza umownymi granicami dystryktu przemysło-wego.
Wzajemność uczenia się wynikająca z zaufania
Zakorzenienie lokalne uczestników dystryktu
przemysłowego
Długoterminowość planów względem działalności w danej lokalizacji Identyfikacja z miejscem prowadzenia działalności
Tradycja rodzinna prowadzenia wytwórczości w danej lokalizacji i danym profilu
Kształt relacji pomiędzy uczestnikami dystryktu
przemysłowego,
Siła więzi pomiędzy podmiotami działającymi w dystrykcie przemysłowym
Niski stopień formalizacji więzi pomiędzy podmiotami działającymi w dystrykcie przemysło-wym,
Tradycja współpracy
Postawa zaufania zamiast wrogości i konkurencji
Omawianie i rozwiązywanie konfliktów w drodze bezpośredniego komunikowania się Dobrowolność współpracy
Partnerskie relacje współpracy
Umiejętność pozyskania zasobów (pracownicy, fundusze) z lokalnej sieci osób związanych z przedsiębiorcą (rodzina, znajomi)
Długoterminowość współpracy
Aktywne działanie na rzecz budowy wzajemnych stosunków
Kształtowanie się po-stawy przedsiębiorczej
wśród uczestników dystryktu
przemysło-wego.
Dążenie pracowników do zakładania własnej firmy (duch przedsiębiorczości)
Lokalny konsensus, wśród różnych grup społecznych odnośnie wspólnych wartości takich jak ciężka praca, inicjatywa gospodarcza
Źródło: Opracowanie własne
3.5.2. Podsumowanie kwerendy literaturowej w zakresie czynników