• Nie Znaleziono Wyników

Wyzysk robotników uprawiany przez klasę kapitalistyczną jest mię­

dzynarodowym, skutkiem czego dążeniem naszem jest utrzymywać z związkami górniczymi innych państw przyjazne stosunki.

Wszystko to, czego my od właścicieli kopalń zażądamy, usiłują oni w ten sposób odrzucić, że odwołując się na konkurencyę zagraniczną.

Rząd uderza w ten sam ton, jeżeli chce utrącić społeczno-polityczny postęp w ustawodawstwie. Zagranicą pracują właściciele kopalń i rządy w ten sam sposób.

Takie manewrowanie musimy przezwyciężyć najpierw z pomocą własnej centralnej organizacyi w połączeniu z międzynarodowem zjedno­

czeniem. Międzynarodowe zjednoczenie ma zwłaszcza przy ruchach zarobkowych bardzo wielkie znaczenie.

Rzeczywiście z pomiędzy nowoczesnych organizacyi zawodowych, organizacyę górników utrzymują od bardzo dawna międzynarodowo sto­

sunki. Wprawdzie te były aż do międzynarodowego kongresu górni­

czego w r. 1905 bardzo luźne. Jako jedyny łącznik organizacyi poszcze­

gólnych państw uchodził kongres międzynarodowy, który corocznie się odbywa. W międzyczasie wszelki inny stosunek prawie nie istniał. Co się na kongresie dowiedziano, to wiedziano, po zatem więcej dowie­

dzieć się nie można było.

Od kongresu w Liittich międzynarodowe porozumienie się w za- dawalniający sposób znacznie się polepszyło. Kongres ten wybrał ka­

mrata Tomasza Asthona (Manchester-Anglia) międzynarodowym sekre­

tarzem, który ze sekretarzami państw żywe stosunki utrzymuje.

Ażeby pojedyncze organizacyę państwowe w ciągłym stosunku u- trzymać, wydaje międzynarodowy sekretarz drukowane sprawozdanie.

Sprawozdanie to wydane bywa co ćwierć roku. Materyału dostarczają sekretarze państwowi. Sprawozdania zawierają wykazy o stanie prze­

mysłu górniczego w najważniejszych państwach wogóle, zwłaszcza wy­

kazy o liczbie, długości zmian, płacach, nieszczęśliwych wypadkach górników jako też o rozwoju organizacyi i zmianach w dziedzinie usta­

wodawstwa. Jeżeli się to urządzenie odpowiednio wżyję, przyczyni się w niejednej części do poznania stosunków górniczych w poszczegól­

nych państwach. Przez utworzenie międzynarodowego sekretaryatu staję się także coroczne odbywanie międzynarodowego kongresu zbytecznem.

W uwzględnieniu tej okoliczności postawili delegaci austryaccy już kil­

kakrotnie wnioski, według których by się kongres międzynarodowy tyl­

ko co drugi rok odbywać miał. Kamraci z Niemiec wnioski te każdym

razem popierali. Dotąd się jeszcze nie udało, anglików, francuzów i belgijczyków dla tego wniosku pozyskać.

Naszą organizacyę zastępowali: Na siedemnastym międzynarodo­

wym kongresie górniczym, który się od 5 do 9 czerwca r. 1906 w Lon­

dynie odbywał, Piotr Cingr i Franciszek Ebert.

Na siedmnastym zebraniu niemieckiego związku górniczego w Dortmundzie, który się od 5 do 9 maja r. 1907 odbywał, Antoni Hackl.

Na ośmnastym międzynarodowym kongresie górniczym, który się od 16 do 20 września r. 1907 w Solnogrodzie odbywał, Wojciech Brda, Józef Budil, Alojzy Bonczek, Antoni Matuszek, Franciszek Ebert, Piotr Cingr, Antoni Hackl, Józef Frank, Antoni Jarolim, Mieczysław Jarosz, Józef Klement, Myszka, Franciszek Pokorny, Adolf Pohl, Franciszek Strzeska, Ignacy Sitter, Andrzej Szczepka, Jan Zwanzger. Jan Zaleski.

Na dziewiętnastym międzynarodowym kongresie w Paryżu, który się od 8 do 12 czerwca 1908 odbywał, Piotr Cingr, Antoni Jarolim. Po­

wszechny kongres górniczy w Beriinie, odbywający się od 1 do 3 lu­

tego 1909 Piotr Cingr i Antoni Jarolim. Na posiedzeniu międzynarodo­

wego komitetu w Brukseli, który się odbywał dnia 10 kwietnia, Antoni Jarolim. Na d vudziestym międzynarodowym kongresie górniczym, który się odbywał od 31 maja do 4 czerwca r. 1909 w Berlinie Alojzy Bon­

czek, Józef Budil, Wojciech Brda, Michał Cobal, Piotr Cingr, Franci­

szek Ebert, Antoni Hackl, Antoni Jarolim, Franciszek Pokorny, Adolf Pohl Jan Pytlik i Jan Zwanzger.

Najściślejsze stosunki utrzymujemy z zorganizowanymi górnikami w Niemczech. Wszelkie walki, które się w tamtem państwie dla ochrony górnika prowadzą, śledzimy z baczną uwagą, albowiem ich korzystniejsze lub niekorzystniejsze zakończenie odbija się bezpośrednio na górnikach Austryi lub też odwrotnie.

O liczbie zatrudnionych i zorganizowanych górników w rozmaitych państwach poucza następujące zestawienie:

— 126 —

Ilość zatrudnio­ Liczba Organizowani

nych robotników organizowanych w procentach

1907 1908

Anglia 925,097 585,658 63.3

Niemcy 734.903 151.500 20-6

Francya 208.059 40.000 19-2

Austrya 151.715 32.613 21-2

Belgia 142.699 36.000 25-2

Z pomiędzy zorganizowanych górników w Niemczech przypada 112.513 na stary zwią/ek górniczy a 38.987 członków na inne zje­

dnoczenia. Klerykalny centrowy związek górniczy (Gewerksverein), który rzekomo koło 80.000 członków posiadać ma, a którego wodzowie są służkami właścicieli kopalnianych i lichwiarzy cłowych, nie znajduje się w międzynarodowem połączeniu. Wodzowie tej osobliwej organizacyi górniczej przybyli w roku 1906 na międzynarodowy kongres górniczy z tym zamiarem, aby się w międzynarodowem połączeniu jako samo­

— 127 —

dzielna organizacya dla Niemiec zaetablować. O dotrzymywanie uchwały kongresów górniczych ludziom tym się nie rozchodziło, chcieli oni tylko waśni. Centrowy „Gewerksverein“ posłał jeszcze po drugi raz zastępców na międzynarodowy kongres górniczy do Solnogrodu; więcej nigdzie.

Delegacya austryacka odmówiła wzmienionej organizacyi prawa zastępstwa i postawiła równocześnie wniosek, aby z każdego państwa tylko jedna delegacya na kongres międzynarodowy górniczy mogła być dopusz zoną. Wniosek ten został przez kongres w Solnogrodzie przy­

jęty. Rozbijacze górników przynajmniej w międzynarodowem połączeniu z miejsca ustąpili.

Mamy nadzieję, iż w niedalekiem czasie węzły międzynarodowych stosunków dla dobra górników jeszcze mocniejsze się staną.

W załączeniu tego sprawozdania następuje jeszcze jedna tablica odnośnie do płac g'irniczych w różnych państwach. Przy kopalniach (węgla brunatnego i kamiennego) wynosił zarobek jednego robotnika w r. 1907

Austryacki górnik ma zatem najniższą płacę roczną. Jest to także wyraźny dokument do charakterystyki wzorowego górnictwa austry- ackiego.

Anglia . . 2077 koron(*

Prusy . . 1596 Belgia . . 1410 Francya . . 1346 Austrya . . 937

*) Wyj te z „Labour G azette“ zeszyt czerwcowy 1901 i zeszyt w rześniowy 1908, obrachowane podług wykazów o płacach tygodniowych górników.