• Nie Znaleziono Wyników

Rola instytucji Kontraktu Regionalnego w reformowaniu górnictwa

— skala regionalna

2.4.2. Rola instytucji Kontraktu Regionalnego w reformowaniu górnictwa

Jedną z podstawowych przesłanek leżących u podstaw kształtowania się założeń regionalnych koncepcji restrukturyzacji przemysłu województwa kato­

wickiego było przeświadczenie, że działania władz centralnych nie stworzą spójnego programu i nie zmierzają ku wypracowaniu jakiejś wyraźnej linii pragmatycznych rozwiązań problemów gospodarczych rozpoznanych na Śląsku. W tym m.in. należy upatrywać uporu licznych, częstokroć zróż­

nicowanych politycznie środowisk w uruchomieniu działań na poziomie regionalnym, mających na celu powołanie instytucji koordynującej pojawiające się branżowe programy i inicjatywy restrukturyzacyjne i integrującej wszystkie działania. Efektem tego sposobu myślenia, który podzieliła znakomita więk­

szość partnerów społecznych, gospodarczych i politycznych funkcjonujących

57 M. S. S z c z e p a ń s k i : Restrukturyzacja województwa katowickiego — dlaczego się nie udaje i co robić, aby się udała. Maszynopis, Katowice 1996.

na obszarze byłego województwa katowickiego, było powołanie K ontraktu Regionalnego58.

Kontrakt Regionalny dla Województwa Katowickiego powstał celem zinteg­

rowania działań środowisk społecznych, związkowych, samorządów terytorial­

nych, gospodarczych i politycznych wokół najtrudniejszych problemów w re­

gionie. K ontrakt jest zorganizowaną próbą realizacji nadrzędnych celów rozwoju województwa poprzez uruchomienie mechanizmów łagodzenia skut­

ków restrukturyzacji gospodarki regionu i szukania dróg jego gospodarczego ożywienia. K ontrakt w istocie jest umową społeczną obejmującą długo­

okresowy program restrukturyzacji województwa. Fundamentem, na którym oparto K ontrakt Regionalny, jest stałe zwiększanie uprawnień i kompetencji społeczności lokalnych. Szczególne uprawnienia społeczności lokalnych pole­

gają na tworzeniu przez samorząd terytorialny, gospodarczy, stowarzyszenia, związki zawodowe, podmioty gospodarcze tzw. Wspólnot Lokalnych. Wspól­

noty, aby zrealizować wspólne lokalne cele prowadzące do rozwoju społeczno- -gospodarczego, utworzyły wyspecjalizowane podmioty, takie jak: agencje rozwoju, ośrodki szkoleniowe, centra przedsiębiorczości. Do szczególnie waż­

nych instytucji, mogących wspierać program restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego, zalicza się: Fundusz Górnośląski, Górnośląską Agencję Rozwoju Regionalnego, Górnośląską Agencję Przekształceń Przedsiębiorstw, Towarzys­

two Budownictwa Społecznego.

Do zakresu działania wymienionych instytucji z punktu widzenia potrzeb restrukturyzacji przemysłu węgla kamiennego należą takie działania jak:

aktywizacja terenów i obiektów górniczych, prowadzenie szkolenia zawodowe­

go pracowników górnictwa, badania rynku pracy pod kątem możliwości zatrudnienia pracowników zlikwidowanych kopalń po ich przekwalifikowaniu, tworzenie alternatywnego rynku pracy dla osób odchodzących z górnictwa, kompleksowa obsługa inwestycyjna i promocyjna dla pozyskania inwestora krajowego i zagranicznego, doradztwo prawne, finansowo-ekonomiczne i kre­

dytowe, plany zagospodarowania dla ulokowania inwestycji alternatywnych

58 Oprócz przekonania o nieskuteczności działania władz centralnych, działania mające na celu powołanie instytucji koordynującej programy restrukturyzacyjne miały swe źródło w narastaniu konfliktu społecznego w obliczu pogłębiającego się bezrobocia (gwałtowna de­

monstracja górników zorganizowana przez NSZZ „Solidarność” pod Sejmem, Urzędem Rady Ministrów i siedzibą SdRP w maju 1995 r. Postulaty górnicze, w tym ideę K ontraktu dla Śląska, poparł ówczesny prezydent L.Wałęsa. Kontrakt Regionalny dla woj. katowickiego, jak ostatecznie nazwano tę publicznoprawną umowę społeczną po uzupełnieniu: „Regionalną umową społeczną”, podpisano w dniu 1.10.1995 r., w obecności premiera J. Oleksego, przez wicepremierów G. Kołodkę i R. Jagielińskiego oraz szefa URM , ministra M. Borowskiego ze stroną społeczną reprezentowaną przez przedstawicieli Sejmiku Samorządowego, towarzystw gospodarczych, or­

ganizacji regionalnych, przedstawicieli związków zawodowych oraz ugrupowań politycznych szczebla regionalnego.

wobec przemysłu wydobywczego (handel, usługi, budownictwo), wspomaganie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, wdrażanie nowych technologii i rozwijanie przedsiębiorczości. Najważniejszym celem działania instytucji K ontraktu Regionalnego jest aktywizacja gospodarcza gmin górniczych i ich otoczenia przy wykorzystaniu instrumentów K ontraktu Regionalnego i poten­

cjalnych środków finansowych z budżetu państwa, co stworzyłoby perspek­

tywy rekonwersji przemysłu w regionie śląsko-dąbrowskim.

Pomimo widocznych już osiągnięć podpisanie K ontraktu w nikłym stopniu zdynamizowało procesy transformacyjne regionu. Zakończone powodzeniem utworzenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej59 nastąpiło w wyniku zapisu K ontraktu, ale też poza jego działaniem, przede wszystkim z uwagi na potrzeby sfinalizowania umowy z General M otors. Jest to potwierdzenie zjawiska, iż dynamika przekształceń tkwi przede wszystkim w presji kapitału (zwłaszcza zewnętrznego), zaś brak realnych środków inwestycyjnych ograni­

cza większość administracyjnych narzędzi powoływanych do realizacji de­

klarowanych programów60.

Katowicka Specjalna Strefa Ekonomiczna (KSSE) utworzona została 8 sier­

pnia 1996 r. na powierzchni 1298,20 ha i składa się z czterech podstref:

gliwickiej (827,60 ha), jastrzębsko-żorskiej (123,49 ha), sosnowiecko-dąbrow­

skiej (223,79 ha) i tyskiej (143,32 ha) i oferuje inwestorom spełniającym określone warunki do podjęcia działalności istotny pakiet ulg podatkowych od nieruchomości i dochodu oraz uprawnienia do podwyższania stawek amortyzacyjnych.

Do preferowanych rodzajów działalności należy produkcja: artykułów spożywczych, wyrobów budowlanych, metalowych elementów konstrukcyj­

nych, elementów elektronicznych, maszyn biurowych i komputerów, pojazdów mechanicznych, wyrobów odzieżowych i dodatków do odzieży, uprawa warzyw, specjalnych roślin ogrodniczych i produktów szkółkarskich.

Niestety wyłączono z ulg finansowych firmy prowadzące na tym obszarze działalność w zakresie m.in.: napraw, konserwacji, remontów, budownictwa i handlu, w których to dziedzinach pracodawcy, jak wykazano uprzednio, od wielu lat deklarują chęć zatrudnienia byłych górników.

W ciągu trzech lat działalności w KSSE ulokowało się 37 zagranicznych i krajowych firm, które zainwestują docelowo ok. 2949,1 min PLN i zatrudnią ok. 11 tys. pracowników61. W najbliższym czasie w rejonie Tychów i Gliwic

59 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18.06.1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w woj. katowickim (Dz.U. nr 88 z dnia 24.07.1996 r., poz. 397).

60 A. B a r t o s z e k , L. G r u s z c z y ń s k i : Transformacja regionalna a konflikt w stosunkach pracy i jego rozwiązywanie. W: Zbiorowe stosunki pracy w Polsce w perspektywie integracji europejskiej. Red. W. K ó z e k . Warszawa 1997, s. 169—203.

61 Do najważniejszych (według wartości inwestycji w min PLN) inwestorów należą:

GM Opel (1172,1, Isuzu M otors (386,0), Ekocem (150,1), Mahle (122,8), Zakłady Mięsne

zostaną utworzone technoparki dla inwestorów wprowadzających tzw. techno­

logie wysokiego przetworzenia62.

Jednocześnie należy wyrazić opinię, że nie wykorzystano dotychczas wszystkich możliwości tkwiących w istniejących instrumentach mających służyć restrukturyzacji. Dziwi zwłaszcza stosunkowo m ała aktywność i brak konkretnych efektów w działaniu Funduszu Górnośląskiego.

Realizacja zapisów K ontraktu wzbudza wiele sprzecznych opinii. D okona­

na zmiana podziału administracyjnego kraju i idąca w ślad za tym zmiana delimitacji granic województwa musi znaleźć swoje odzwierciedlenie w noweli­

zacji jego treści63. Większy niż dotychczas nacisk należy położyć na projekty stworzenia segmentów lokalnych mogących powstawać jako międzygminne związki celowe z różnorodnymi podmiotami gospodarczymi dla realizacji przedsięwzięć kapitałowych służących rozwiązywaniu problemów społeczności lokalnej.

Trzeba także podkreślić, że program restrukturyzacji przemysłu nie jest w warunkach polskich równoznaczny z prywatyzacją. Jest ona jego częścią składową i musi być mu podporządkowana. Brak korelacji w prywatyzacji dwóch czy trzech wielkich przedsiębiorstw będących jedynym rynkiem pracy na danym obszarze może zaowocować tragicznymi skutkami społecznymi.

Niestety częstokroć nie dostrzegamy właściwej korelacji pomiędzy procesami restrukturyzacji zatrudnienia a prywatyzacją.

Sektor prywatny powstał w warunkach Polski imponująco szybko. Libera­

lizacja gospodarki sprawiła, że wielu nowych przedsiębiorców założyło własne firmy, ci zaś, którzy działali przedtem, uzyskali lepsze perspektywy rozwoju.

Obecnie 65% zatrudnionych pracuje w sektorze prywatnym64. Wspieranie rozwoju sektora prywatnego jest istotne z wielu powodów, wśród których należy podkreślić znaczenie faktu, że to właśnie on tworzyć będzie rdzeń gospodarki rynkowej, a więc większość miejsc pracy. Wsparcie dla tego sektora przedsiębiorstw pomaga w istotnym nurcie restrukturyzacji, jakim

M. M. D uda (117,3), Delphi Polska Automotive Systems (100,5). Według stanu na dzień 30.09.1988 r. podstawowym źródłem finansowania inwestycji w KSSE jest kapitał zagraniczny, który stanowi 81,7% całości zaangażowanych kapitałów. Informacja za „R aport o stanie Województwa Śląskiego” — materiał powielony, Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, Wydział Gospodarki, Katowice, marzec 1999 r.

62 M. T r e p i ń s k a : Specjalna strefa ekonomiczna. „Puls Biznesu” z 30.10.1998.

63 Na dzień 1.07.1999 r. autor zidentyfikował 71 dokumentów o charakterze strategicznym i programowym, których uwzględnienie wydaje się niezbędne dla tworzenia nowej zintegrowanej strategii rozwoju województwa śląskiego. Wśród nich 11 stanowią programy szczebla centralne­

go, 7 to programy regionalne, a 51 dokumentów to programy wojewódzkie z obszaru byłych województw: katowickiego, bielskiego, częstochowskiego. Województwo śląskie posiada już dwa dokumenty programowe dotyczące sektora rolnego.

64 Rocznik Statystyczny 1998. Główny Urząd Statystyczny Warszawa 1999.

jest demonopolizaq'a, a także w tworzeniu klasy średniej, będącej istotnym czynnikiem stabilizacji społecznej.

W odniesieniu do warunkującej powodzenie restrukturyzacji strategii prywatyzacji brak jasno określonej i powszechnie znanej, programowanej prywatyzacji stanowi dla Śląska istotne zagrożenie.

W wypadku dużych przedsiębiorstw państwowych, częstokroć o strate­

gicznym dla kraju znaczeniu gospodarczym, konieczne jest indywidualne podejście65.

Mimo że gospodarka prywatna wszędzie jest bardziej efektywna, należy przypomnieć tezę, iż to nie forma własności, ale sprawność systemu za­

rządzania decyduje przede wszystkim o konkurencyjności i zyskowności przedsiębiorstw. Jest to istotne przynajmniej w okresie transformacji ustrojo­

wej i budowania gospodarki rynkowej.

Pisząc o sektorze prywatnym i jego roli w łagodzeniu skutków społecznych restrukturyzacji górnictwa, należy zwrócić uwagę, że na obrzeżach górnictwa funkcjonuje wcale pokaźny sektor prywatny, wygenerowany w toku dotych­

czasowej restrukturyzacji powierzchni kopalń na bazie m ajątku i załóg oddziałów budowlanych, transportowych, kolejowych, remontowych, gos­

podarczych, przekształconych bez udziału kapitałowego spółek węglowych.

Z badań wynika, że firmy te wciąż jeszcze są zbyt mocno i ukierunkowane na górnictwo, zwłaszcza na macierzyste kopalnie, z którymi powiązane są częstokroć tzw. parasolem ochronnym. Powszechnie znany brak płynności finansowej kopalń66 stawia w tych warunkach wiele firm w trudnej sytuacji ekonomicznej. Wydaje się, że właśnie one w głównej mierze predestynowane są do pomocy oraz większej kooperacji z pozostałym sektorem prywatnym województwa.

Wydaje się, że jednym z ważnych powodów niechęci części środowisk górniczych do restrukturyzacji górnictwa nie jest niezadowolenie z poziomu instrumentów wsparcia socjalnego, ale brak pewności uzyskania stałej i gwa­

rantowanej pracy w ramach możliwości przekwalifikowania się. Poprawę sytuacji i wzrost zainteresowania pracą w małych i średnich firmach (tzw.

65 Ogrom problematyki i złożoność procedur restrukturyzacyjnych i prywatyzacyjnych występujących w dużych organizacjach gospodarczych można poprzeć przykładem tych działań w firmie „Eisenhüttenstadt” (obecnie Ekostahl) z terenu byłej NRD . Zrealizowany program naprawczy i przywrócenie efektywności ekonomicznej uzyskane m.in. poprzez w miarę bezkonflik­

towe „odchudzanie” załogi z 16 tys. do 4 tys. zatrudnionych kosztowało 1,2 mld marek i finansowane było zarówno za pomocą środków UE, jak i kredytów gwarantowanych przez rząd Niemiec N r L 386/18 Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich, Decyzja Komisji z 31.12.1994 (tekst zgodny z EEA — 94/107/ECSA; tekstem oryginalnym jest tekst w języku niemieckim).

66 W ocenie służb księgowych firm działających na terenie Śląska, kopalnie węgla kamien­

nego płacą gotówką swoje zobowiązania wobec dostawców w terminie 90—120 dni albo poprzez kompensaty węglowe.

segment MSP), a jest ich w regionie ok. 240 tys.67, należy zweryfikować i dostosować przepisy polityki finansowej oraz udoskonalić system ulg dla tych z nich, które zdecydują się na współudział w restrukturyzacji gór­

nictwa.

Wśród propozycji pojawiających się w trakcie dyskusji dotyczącej udziału sektora MSP w restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego i regionu, do najbardziej zasadnych należy zaliczyć kreację projektów:

— promujących współpracę między instytucjami finansowymi w celu poprawy dostępu MSP do kapitału;

— ułatwiających dostęp do kapitału początkowego (spłacalnego) na urucho­

mienie nowej działalności gospodarczej w rejonach przewidywanych reduk­

cji zasobów pracy;

— umożliwiających ubieganie się o gwarancje finansowe dla MSP na poziomie lokalnym (fundusze gwarancyjne);

— wspierania MSP przez rozwój instytucji otoczenia biznesu;

— wspierania sieci MSP oraz sieci podwykonawstwa.

Realizacja tych projektów, znacznie przekraczających dotychczasowe (opi­

sane uprzednio) decyzje związane z reformą górnictwa, pozwoliłaby na utworzenie w segmencie MSP alternatywnych miejsc pracy utraconych wsku­

tek restrukturyzacji tradycyjnych przemysłów. W założeniach opracowanej przez stronę samorządową ekspertyzy o charakterze strategicznym zakłada się osiągnięcie do roku 2002 wskaźników liczby MSP na 1000 mieszkańców na poziomie 70 przedsiębiorstw w grupie zatrudniającej do 5 pracowników i 7 przedsiębiorstw w grupie zatrudniającej od 6 do 100 osób oraz zwiększenie udziału MSP w działalności produkcyjnej o 20% w stosunku do 1996 r.

i w działalności usługowej o 50%, co oznacza stworzenie ok. 350 tys. nowych miejsc pracy68.

Nowym impulsem w rozwoju sektora MSP i jego udziału w restruk­

turyzacji górnictwa węgla kamiennego stało się stworzenie przez Unię Europej­

ską programu w celu wsparcia rządowych projektów podtrzymania procesu restrukturyzacji górnictwa i hutnictwa poprzez zmniejszenie społecznych i regionalnych kosztów spowodowanych ograniczeniem produkcji w tych sektorach69. W ramach programu, realizowanego do końca roku 2000, zgodnie z warunkami memorandum finansowego z dnia 24 grudnia 1998 r.

Unia Europejska wyasygnowała 30 min euro na oba cele (20 min euro na

67 Wielkość ta dotyczy granic administracyjnych byłego województwa katowickiego w roku 1998.

68 Strategia zintegrowanego rozwoju województwa katowickiego 1998—2002. Maszynopis powielony, Regionalny Komitet Sterujący, 12.09.1997 r.

69 Program Unii Europejskiej „Przedsiębiorczość” Phare PI 9811 „Zmniejszenie społecznych i regionalnych kosztów restrukturyzacji górnictwa i hutnictwa w Polsce” — kopia telefaksu, tekst oryginalny w języku angielskim.

sektor górnictwa i 10 min euro na hutnictwo). Środki te administrowane przez Polską Fundację Promocji Rozwoju Małych i Średnich Przedsiębiorstw pod nadzorem Ministerstwa Górnictwa przeznaczone są na poparcie społecznych decyzji współfinansowanych przez budżet państwa:

— programy przeszkolenia dla byłych górników i hutników (1 min euro dla górnictwa i 0,5 min euro dla hutnictwa),

— pomoc (zasiłki) socjalna związana z aktywnością zawodową (odpowiednio 15 min euro i 3 min euro).

Fundusze PHARE zostały wyasygnowane w kierunku popierania działań na rzecz alternatywnych miejsc pracy poprzez rozwój sektora MSP. Dotyczy to zwłaszcza:

— kosztów bezpieczeństwa socjalnego refinansowanych na rzecz pracodaw­

ców, którzy zatrudnią byłych górników i hutników (0,5 min euro dla górników i 0,5 min euro dla hutników);

— preferencyjnych pożyczek (odpowiednio 1,0 min euro i 1,5 min euro);

— kredytów bankowych na korzystnych warunkach (odpowiednio 2 min euro i 3,5 min euro) dla przedsiębiorstw sektora MSP działających poza branżą górnictwa i hutnictwa, które zatrudnią byłych górników i hutników.

Ten mechanizm pozwoli rozwinąć gospodarkę i zredukować bezrobocie, a tym samym przyczynić się do zmniejszenia społecznych i regionalnych kosztów restrukturyzacji górnictwa i hutnictwa.

Kontrakt Segmentu Lokalnego (KSL)

Zgodnie z koncepcją twórców, celem Segmentów Lokalnych (Wspólnot Lokalnych) winno być stworzenie warunków do współdziałania wszystkich podmiotów lokalnych70 w zakresie przełamywania recesji i zapewnienie rozwoju gospodarczego i integracji wokół zaakceptowanego przez nie pro­

gramu71.

Służyć one mają realizacji konkretnych zadań wynikających z K ontraktu w odniesieniu do skali mikro. Współdziałanie polegać powinno w głównej mierze na:

10 Przez określenie „podmioty Kontraktu Regionalnego” rozumie się wszystkich „aktorów”

procesu restrukturyzacji. Są to więc: wojewoda z instytucjami podporządkowanymi, instytucje finansowe (banki), instytucje programu Polityki Regionalnej Górnego Śląska, Segmenty Lokalne, Sejmik Samorządowy, samorząd gospodarczy i reprezentacje kół biznesu, związki zawodowe, przedstawiciele partii politycznych i stowarzyszeń regionalnych. Określenie „podmioty lokalne”

odnosi się do gmin, podmiotów gospodarczych, administracji rządowej (ogólnej i specjalnej) stopnia regionalnego, Agencje Rozwoju Lokalnego, Inkubatory Przedsiębiorczości, Centra Szko­

leń itp.

11 A. C z a r n i k , A. Z i o m e k : Diagnoza społecznych skutków restrukturyzacji przemysłu ciężkiego na Śląsku. W: Racjonalność w rozwiązywaniu społecznych problemów oraz efektywność ekonomiczna w procesach restrukturyzacji górnictwa węglowego Niemiec, Francji i Polski

— z prac programu „Ouverture". Red. J. S t a c h o w i c z , A. K a r b o w n i k . Gliwice 1995, s. 39—54.

— wiążącym opiniowaniu wniosków w sprawie zastosowania wsparcia finan­

sowego z funduszy pomocowych, budżetowych, specjalnych itp.;

— obowiązku wspólnego uzgadniania działań innych szczebli, dotyczących obszaru segmentu;

— wnioskowaniu przez segment o podjęciu wspólnych działań z innymi podmiotami lub szczeblami,

Regionalnymi instytucjami wspomagającymi te działania winny stać się72:

— Agencja Mienia Niechcianego, która poprzez przejmowanie zbędnego balastu majątkowego kopalń i jego aktywne zagospodarowanie m a czynnie włączyć się w tworzenie alternatywnych miejsc pracy, zwłaszcza w otocze­

niu likwidowanych kopalń;

— Centrum Menedżersko-Marketingowe, które reprezentując Skarb Państwa, pomyślane zostało jako ośrodek niosący pomoc w formie doradztwa, szkoleń, przygotowania biznesplanów, opracowywania wniosków kredyto­

wych itp.

Do już istniejących instytucji wspierających program restrukturyzacji górnictwa na terenie Wspólnot Lokalnych należy zaliczyć73: Agencję Inicjatyw Lokalnych SA w Bytomiu, Centrum Szkolenia i Adaptacji Zawodowej Sp. z o.o. w Bytomiu, Jastrzębską Agencję Promocji i Rozwoju SA w Jas­

trzębiu, Ośrodek Pomocy Ziemi Wodzisławskiej Sp. z o.o. w Radlinie, Agencję Rozwoju Lokalnego SA w Sosnowcu.

Ponadto na terenie gmin górniczych działają również inne podmioty jako instytucje Segmentu Lokalnego: Agencja Rozwoju Regionu Kluczewskiego SA w Kluczach, Agencja Inicjatyw Lokalnych Sp. z o.o. w Mikołowie, Olkuska Agencja Rozwoju w Olkuszu, Rudzka Agencja Rozwoju Sp. z o.o. w Rudzie Śląskiej, Agencja Pomocy i Rozwoju Gospodarczego M iasta Tychy.

Pamiętając o wykazanych w tekście niedostatkach obecnego programu reformy górnictwa węgla kamiennego, należy zauważyć, że jest ono pierwszą branżą spośród wielu w polskiej gospodarce, która wypracowała i rozpoczęła realizację zintegrowanego systemu racjonalizacji zatrudnienia74. Stanowi to dodatkowy impuls dla kontynuacji prac nad rozwojem i restrukturyzacją całego regionu, ze szczególnym uwzględnieniem pozycji Górnego Śląska.

Już obecnie istnieje wiele konkretnych możliwości współdziałania i wzajem­

nych powiązań programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego z transformacją regionu. Do najbardziej istotnych należy zaliczyć:

72 Program regionalnej polityki gospodarczej Górnego Śląska — maszynopis powielony, Urząd Wojewódzki, Katowice 1996.

73 Stan na październik 1998 r. — na podstawie informacji uzyskanych w Górniczej Agencji Pracy.

74 Por. Sektorowe programy restrukturyzacji i prywatyzacja majątku państwowego. Red.

H. B o c h n i a r z i S. K r a j e w s k i . Warszawa 1997, s. 80—98.

— wdrożenie na terenach Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej poro­

zumienia pomiędzy PARGW K a niemiecką spółką szkoleniową Ruhrkohle RBG, dotyczącego projektów przekwalifikowań młodych górników w za­

wodach z tzw. eurocertyfikatem, umożliwiającym wykonywanie pracy we wszystkich krajach Unii;

— dopracowanie zasad przepływu budżetowych środków finansowych z Fun­

duszu Restrukturyzacji Górnictwa do Funduszu Górnośląskiego w celu utworzenia w segmentach lokalnych nowych miejsc pracy dla górników likwidowanych kopalń;

— rozpoczętą już budowę autostrady A-4, Opole—Gliwice—Katowice—K ra­

ków, pozwalającą na stworzenie nowych miejsc pracy związanych z ob­

sługą budowy i funkcjonowania autostrady75;

— program „O dra”, a także rozpoczętą budowę nowoczesnej drogi wodnej ze Śląska na zachód i północ, stwarzającą możliwość kreacji nowych miejsc pracy przy regulacji Odry (Gliwice—Opole).

— uruchomienie w 1995 r. wydobycia w kopalni „Budryk”, stwarzające nowe miejsca pracy dla ok. 600 pracowników dołowych likwidowanych kopalń Bytomskiej Spółki Węglowej.

2.4.3. Status gminy górniczej i jej rola w procesie restrukturyzacji górnictwa