Szlaki konne a przejścia przez mosty i kładki

13.9.6. Szlaki konne a przejścia przez mosty i kładki

Szlaki konne mogą prowadzić przez mosty, kładki itp. Z uwagi na znaczne koszty ich budowy oraz konieczność przeprowadzenia stosownych procedur formalnoprawnych⁷⁹ przebieg szlaków konnych powinien być tak dobierany, aby minimalizować potrzebę budowy nowych. Należy je prowadzić przez już istniejące w terenie tego typu obiekty budowlane.

Projektując mosty, kładki w obrębie szlaków konnych, należy pamiętać, że muszą być bezpieczne zarówno dla koni, jak i jeźdźców. Nie powinny powodować lęku czy niepewności konia, być zbyt wąskie, bujać się i kołysać, drgać, hałasować, odbijać światła i oślepiać konia czy też mieć śliskiej nawierzchni ze stopniami, progami i innymi nierównościami. Należy ponadto unikać mostów pozbawionych barier ochronnych, szczególnie gdy różnica poziomów pomiędzy jego nawierzchnią a najgłębszym miejscem, np. koryta rzeki, będzie przekraczać 50 cm.

Usytuowanie w terenie leśnym mostów, kładek itp. powinno być dostosowane w szczególności do przebiegu szlaku konnego oraz charakteru przeszkody (rzeka, dolina), uwzględniać wymagania ochrony środowiska, znajdować się na odcinku, gdzie koryto cieku wodnego nie meandruje i jest proste. Nie powinny one ponadto powodować istotnych zmian koryta cieku wodnego oraz warunków przepływu wód powierzchniowych w jego obrębie.

79 W przypadku budowy nowych mostów, kładek itp. niezbędne jest uzyskanie pozwoleń wodnoprawnych.

Zgodnie z art. 122 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne pozwolenia wodnoprawnego wymagają przede wszystkim szczególne korzystanie z wód i wykonanie urządzeń wodnych, a także inne wskazane w tym przepisie działania mogące mieć wpływ na stan wód. Wniosek o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego, zgodnie z art. 131 Prawa wodnego, musi zawierać operat wodnoprawny i opis prowadzenia zamierzonej działalności sporządzony w języku nietechnicznym. Treść operatu wodnoprawnego określa art. 132 Prawa wodnego.

Konstrukcja mostów i kładek powinna:

 pozwalać na jednorazowy przejazd grupy koni. Możliwość przejazdu samochodów służb ratunkowych nie jest konieczna, choć jeżeli będzie to możliwe, to stanie się to dodatkowym udogodnieniem podnoszącym poziom bezpieczeństwa turystów na szlakach konnych;

 być ustawiona prostopadle do cieku wodnego;

 być wykonana z materiałów, które tłumią hałas i drgania. Nie jest wskazane tworzenie tego typu obiektów z wykorzystaniem metalu i innych

„hałaśliwych” materiałów. W przeciwnym razie wskazane jest zastosowanie dodatkowych rozwiązań, które zniwelują lub ograniczą tworzący się hałas.

Ponadto żaden z elementów konstrukcyjnych mostów nie powinien powodować refleksów świetlnych;

 mieć szerokość pozwalającą na bezpieczny przejazd jeźdźca na koniu.

W przypadku szlaków konnych o charakterze rekreacyjnym i łatwym poziomie trudności powinny one mieć około 120 cm (więcej: rozdział 13.5);

 być lekko pochylona w kierunku ich skrajni oraz mieć wypukłość na środku. Pochylenie podłużne nie powinno przekraczać 3%;

 być szersza na początku i końcu, tak aby konie łatwo przezwyciężały lęk przed wejściem na nie;

 znajdować się na takiej wysokości, aby wody płynące pod nimi nie dosięgały spodniej ich warstwy. Ponadto fundamenty i inne elementy konstrukcji muszą być tak zaprojektowane i wykonane, aby minimalizować niebezpieczeństwo ich podmywania.

Nawierzchnia mostów i kładek w sposób bezpośredni wpływa na bezpieczeństwo turystów konnych przez nie przejeżdżających. Powinna zatem być:

 odporna na niszczenie końskimi kopytami. Jeżeli most jest drewniany, powinien być wykonany wyłącznie z drewna o dużej twardości i trwałości lub wyłożonz dodatkowym materiałem, który co jakiś czas można wymienić na nowy bez konieczności naruszania konstrukcji obiektów inżynierskich;

 na tym samym poziomie, co szlak konny;

 wykonana z materiałów charakteryzujących się dobrą przyczepnością i mieć właściwości antypoślizgowe. Lite drewno bez frezowań nie jest wskazane, gdyż pod wpływem wody staje się śliskie. Jednym ze sposobów polepszenia przyczepności drewna jest frezowanie lub pomalowanie ich specjalną masą, zwiększającą uziarnienie nawierzchni;

 matowa i nie tworzyć w słońcu refleksów świetlnych;

 w tym samym kolorze, co nawierzchnia szlaku konnego. Jeżeli kolor nawierzchni szlaku jest inny niż nawierzchni mostu lub kładki, wskazane jest, aby ich nawierzchnia zaczynała się wcześniej i stanowiła element nawierzchni szlaku konnego. Innym rozwiązaniem przyjaznym dla konia jest pokrycie nawierzchni mostu cienką warstwą piasku/żwiru podobnego do nawierzchni szlaku konnego;

 pozbawiona szczelin i szpar szerszych niż 2 cm.

Mosty i kładki mogą mieć bariery ochronne w postaci barierek. Mogą one zarówno zwiększać, jak i zmniejszać poziom bezpieczeństwa turystów konnych.

Barierki nie są wymagane, gdy konstrukcja mostów i kładek jest zawieszona na tyle nisko nad lustrem wody, że koń swobodnie może zarówno wskoczyć na nią, jak

i z niej zeskoczyć. Oznacza to, że mosty do 50 cm nie muszą mieć montowanych barierek. Korzyści z zamontowania barier ochronnych na mostach zawieszonych powyżej 50 cm nad taflą wody mogą być jednak większe niż ewentualne zagrożenia. Wówczas barierki te powinny:

 mieć wysokość około 120–140 cm. Im mosty są wyższe w stosunku do poziomu gruntu, tym bariery ochronne też powinny być wyższe;

 być wykonane z trwałego i solidnego materiału oraz mieć zaokrąglone wszystkie krawędzie;

 mieć barierki pośrednie, zamocowane pomiędzy górną barierką a nawierzchnią mostu. Najkorzystniejszym rozwiązaniem byłoby, aby odległość pomiędzy poszczególnymi barierkami poprzecznymi wynosiła około 40 cm;

 wystawać około 30 cm przed i za konstrukcję mostu, tj. zaczynać się wcześniej niż przestrzeń samego mostu.

Nie ma konieczności, aby mosty i kładki zlokalizowane na szlakach konnych miały szyny odbojowe; decyzja o ewentualnym ich instalowaniu powinna być każdorazowo rozpatrywana indywidualnie. Jeżeli mają być montowane, wówczas wskazane jest, aby:

 były tworzone wyłącznie w miejscach potencjalnie niebezpiecznych, gdzie nie ma możliwości montażu np. barierek;

 zgodnie z obowiązującym prawem miały wysokość około 7 cm.

Rys. 17. Propozycja konstrukcji kładki nad rowem okresowo prowadzącym wody o różnicy poziomów pomiędzy szlakiem konnym a najgłębszym miejscem obiektu wodnego poniżej 50 cm

Rys. 18. Propozycja konstrukcji mostu nad ciekiem wodnym o różnicy poziomów pomiędzy szlakiem konnym a najgłębszym miejscem obiektu wodnego powyżej 50 cm

14. Urządzenia obsługi ruchu turystycznego