Obszar wsparcia: Zabawy edukacyjne wzmacniające motywację dziecka do poznawania i rozwiązywania problemów. Scenariusz zajęć Autor: Karina Jedynak Grupa wiekowa: 3-latki Temat: Środki transportu.

(1)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Obszar wsparcia:

Zabawy edukacyjne wzmacniające motywację dziecka do poznawania i rozwiązywania problemów.

Scenariusz zajęć Autor: Karina Jedynak

Grupa wiekowa: 3-latki

Temat: Środki transportu.W drogę pociągiem!

Cele operacyjne:

Dziecko:

 rozpoznaje różne środki transportu: pociąg;

 ćwiczy wyobraźnię;

 rysuje ilustracje wcześniej będące obrazem jego wyobraźni.

Wykaz rozwijanych i nabywanych umiejętności, ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole:

Dziecko:

 uczestniczy w zajęciach ruchowych;

 orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu;

 odgrywa role w zabawach parateatralnych;

 liczy obiekty, rozróżnia błędne liczenie od poprawnego;

 dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową.

Treści kształcenia:

 posługiwanie się w zabawie ruchem i gestem;

 nazywanie różnych środków transportu: pociąg;

 rozwijanie wyobraźni;

 wzmacnianie motywacji do poznawania oraz rozwiązywania problemów.

(2)

Opis sposobu realizacji:

Lp. Rodzaj ćwiczenia Przebieg Czas Uwagi o realizacji, warunki pobudzające aktywność dziecka 1. Nawiązanie do tematu zajęć. 1. W drogę pociągiem!:

skojarzenia do słowa:

podróż – zaciekawienie tematem. Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel (N) mówi słowo:

podróż, do którego

każde dziecko

przedstawia własne skojarzenie. Następnie N zachęca dzieci do uważnego wysłuchania opowiadania.

2min. Materiały: nagranie audio opowiadania (załącznik nr 5).

Ćwiczenia pamięci.

1. Jazda pociągiem:

N wydaje odgłosy zbliżone do odgłosów pociągu: buch, puff, ciuch, uff. Po każdym dźwięku dzieci

powtarzają za

N. Następnie

N powtarza wszystkie odgłosy po kolei.

Zadaniem dzieci jest samodzielne

powtórzenie ich w odpowiedniej kolejności.

1min. Ćwiczeniu może towarzyszyć

dowolny podkład muzyczny.

2. Ćwiczenia usprawniające

Ćwiczenia dramowe.

2. Podróż do nieznanej krainy:

dzieci ustawiają się jedno za drugim, tworząc w ten sposób pociąg. Na początku staje maszynista, który prowadzi cały pociąg.

N kończy zabawę mówiąc dzieciom, że dojechały do nowej, nieznanej krainy.

2 min. W trakcie zabawy zmieniamy

maszynistę tak, aby wszystkie chętne dzieci mogły poprowadzić pociąg.

3. Ćwiczenia właściwe 1. Nieznana Kraina:

dzieci rozglądają się po

10 min Można również pokazać dzieciom

(3)

sali, jakby oglądały zupełnie nowe miejsce.

Następnie wszyscy siadają w kręgu. Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat nowej krainy, np. jak wyglądają mieszkańcy, jakie są rośliny, kwiaty, drzewa.

2. Mapa Nieznanej Krainy:

dzieci dostają szkic mapy i sylwetkę mieszkańca. Na mapie zaznaczają „zbadane”

tereny (roślinność, wody, góry itp.).

Sylwetkę mieszkańca ozdabiają wg własnego pomysłu.

3. Lokomotywa:

chętne dzieci mogą

zagrać w gry

multimedialne.

film Jedzie pociąg, załącznik nr 6, aby pokazać podróż do nieznanej krainy.

Materiały: ilustracje (załączniki nr 1 i 2), kredki.

Materiały: gry multimedialne

(załączniki nr 7 i 8).

4. Ćwiczenia kończące 1. Kolorowy pociąg:

wizualizacja. Dzieci siedzą z zamkniętymi oczami. N czyta wolno tekst, zatrzymując się w odpowiednich momentach, aby ułatwić dzieciom wyobrażenie

sobie treści

opowiadania. Następnie dzieci otrzymują kolorowankę, którą kolorują wg kolorów wyobrażonych w trakcie wizualizacji.

2 min Materiały: tekst opowiadania

(załącznik nr 3), ilustracja (załącznik nr 4), kredki.

Uwagi: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Zajęcia nie powinny trwać dłużej niż 15 minut.

(4)

Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).

Metody za M. Kwiatowską (1985):

Czynne: ćwiczeń praktycznych.

Słowne: objaśnienia i instrukcje.

Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.

Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, zbiorowa jednolita i zróżnicowana.

Środki dydaktyczne:

kredki, komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna, środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela do wykorzystania w pracy z dzieckiem):

1. Ilustracja - Kontur mapy Nieznanej Krainy;

2. Ilustracja – Mieszkaniec Nieznanej Krainy;

3. Tekst wizualizacji - Kolorowy pociąg;

4. Kolorowanka - Pociąg;

5. Plik dźwiękowy - W drogę pociągiem;

6. Film - Jedzie pociąg;

7. Multimedialna gra memo - Pociągi;

8. Multimedialna gra - Lokomotywa.