• Nie Znaleziono Wyników

Orędownik Samorządu, 1931, R. 7, nr 18/19

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Orędownik Samorządu, 1931, R. 7, nr 18/19"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

Orędownik Samorządu

ORGAN ZWIĄZKU GMIN WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO

i P r e n u m e r a ta w ynosi 2 zl. kwartalnie. ] R ^ A d m - ' L ^ w i c ^ P o c ^ w a I J u f ° « 1 0 S* e n ' ap: Jed n o ła m o w y w iersz 1 1 Onlflta n n rz tn w a onłarona ryczałtem i K-ecl- ’A a m " M i o w i c e i o c iio w c/l a mll ira 50 gr. P r z e d te k ste m 1 zł. za I

° p l , , \ Pet S r K , , P„ w “ . 21-47 I W ler" E “ h ' w R K ° - H

v J S y n d y k Związku Gmin W oj. Śląsk. ~ *

N u m er 18 i 19 K a to w ic e , d n ia 25 w r z e ś n ia i 10 p a ź d z ie r n ik a 1931 R ok VII

^TBTTĆir1 NTTMTTRTT I f i i 1Q - 1- O udział gmin w p odatku dochodow ym od uposażeń p raco w n ik ó w kole- liy ciO l./ I N m y j r ^ n u 1 0 i i o. j owycjj 2. O moc obowiązującą d e k re tu w miarach. 3. E g z e k w o w a n ie z a ­

ległości podatkow ych 4. O jednolitą ordynację w y b o re z ą do ra d gm innych i sejm ików powiatowych 5. Komunalny p o d atek od publicznych rozry w ek , z a b a w i widowisk 6. Kronika

0 udział gmin w podatku dochodowym

©d uposażeń pracow ników k olejow ych

(G m in w c ie s z . Po znowelizowaniu ustawy o tymcz. u re g u lo ­ waniu finansów kom. z dnia 14 kwietnia 1924 r.

ustaw ą z dnia 17 m aja 1926 r. (Dz. U. Śl. Nr. 14 poz. 24), ujawniły się różnolite interpretacje p rze­

pisów art. 8 ustaw y o tymcz. ureg. fin. kom. w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem W ojew o d y Śl. z dnia 8 lipca 1926 r. (Dz. U. Śl. Nr. 17 poz. 30).

Przez ustaw ę z dnia 17 maja 1926 r. chciał ustawodawca udział w państw, podatku dochodo­

wym od uposażeń i dodatek kom. do tegoż p o d a t­

ku przyznać gminom zamieszkania pracobiorców.

Natomiast liczne zachodziły wypadki, gdzie udział ten i dodatek kom. zapisywano w dobro gminie przypisu podatku.

W obec tego Związek Gmin W oj. Śl. zabiegał 0 wydanie ścisłych i jasnych przepisów w tym d u ­ chu, aby omawiane w pływ y rzeczywiście p rz e k a ­ zywano gminom zamieszkania.

S tarania te Związku Gmin uwzględnił p. W o ­ jewoda Śl., który na dniu 27 października 1927 r.

(Dz. U. Śl. Nr. 23 poz. 41) wydał rozporządzenie, w celu wykonania art. 8 ustawy o tymcz. ureg.

fin. kom.

§ 1 tegoż rozporządzenia postanawia, że udzia.ł 1 dodatek do podatku od dochodu z uposażeń służ­

bowych, em erytur i wynagrodzeń za najem ną p r a ­ cę, przypada gminie zamieszkania pracobiorcy.

Mimo tak jasnych i ścisłych przepisów trwało długo, zanim wszystkie instancje postąpiły w myśl rozporządzenia p. W ojewody.

c z ę śc i W oj. Śl.)

Na dniu 20. października 1928 r., na sk u tek zażaleń z licznych miast i gmm śl., zarząd Zw iązku Gmin W oj. Śl. zwrócił się do Dyrekcji Polskich Koiei Państwowych w Katowicach o w ykonyw a­

nie przepisów cyt. rozporządzenia odnośnie do pracowników kolejowych. W wyniku p rz e p ro w a ­ dzonej z D. K. P. w Katowicach korespodencji, Dyrekcja w Katowicach pismem z dnia 12 listopa­

da 1928 r. zawiadomiła Związek Gmin, że w w y ­ konaniu rozporządzenia Ministerstwa Kolei oraz rozp. W ojew ody ŚL, jako też na zasadzie pisma W ydziału Skarbowego w Katowicach, począwszy od 1 listopada 1928 r. D yrekcja poleciła zesta­

wiać i przekazywać Kasom Skarbow em p o d a te k dochodowy od uposażeń pracowników kolejowych według miejsc zamieszkania, a nie jak dotychczas według miejsc pracy. W ykazy dostarczane K asom Skarbow em będą zestawiane według miejsc za­

mieszkania pracowników kolejowych.

Dzięki temu więc -począwszy od 1 listopada 1928 r. gminy zamieszkania w górnośląskiej czę­

ści W ojew ództw a Śląskiego pobierały podatek od uposażeń pracowników kolejowych ściśle w edług przepisów rozp. z dnia 27 października 1927 r.

Celem podobnego uregulow ania sprawy i prze­

strzegania obowiązujących przepisów również na cieszyńskiej części W ojew ództw a Śląskiego, Z a ­ rząd Związku Gmin zwrócił się do D yrekcji O kręgowej Kolei Państwowych w Krakowie w tym samym przedmiocie, skąd na dniu 14 w rześnia br.

nadeszła odpowiedź, iż Dyrekcja O k ręg o w a Kolei

(2)

Państw owych w Krakowie w ydała okólnik poniżej przez nas naprow adzony:

D yrekcja O kręgow a Kolei Państwowych w Krakowie.

W y d z ia ł Finansowy.

N r. D z. V (l/1660)31. Kraków, dnia 14. IX 1931 r.

ImiennS wykazy podatku dochodowego.

O k ó ln ik N r. 542.

Do W ydziałów dyrekcyjnych i wszystkich U rz ę ­ dów na obszarze W ojew ództw a Śląskiego.

W myśl zarządzenia Śląskiego U rzędu W o j e ­ wódzkiego z dnia 27. X. 1928 r. L. W . II. 15951/28 winien pracodawca przesyłać Kasom skarbow ym równocześnie z w płatą podatku dochodowego im ien­

ny wykaz potrąconego podatku względnie odpis listy płatniczej w 2 egzemplarzach z p o d a n ie m m ie js c a z a m ie sz k a n ia pracownika celem um oż­

liw ienia rozdziału podatku między gminy i S karb

j t M W obec powyższego należy o d n o śn ie p ra co -

* ijpników e ta t o w y c h dołączać do list płac prze- syłanych do W y d z ia łu V Finansowego D yrekcji O kręgowej Kolei P aństw ow ych (V)/3/ w terminie do 5 każdego miesiąca (§ 19 ust. 6 Ogól. Przep. o rach. P. K. P.) wykazy pracowników w porządku nazwisk, jak w listach płac w 2 egzemplarzach, zawierające następujące ru b ry k i: 1) Imię i nazwi­

sko pracownika, 2) stanowisko służbowe, 3) m ie j ­ s c e z a m ie sz k a n ia , 4) potrącony podatek, 5) 10o/o dodatek do podatku, 6) uwaga. W ydział F inanso­

wy (V)/31 wypełni rubrykę 4 i 5 wykazów i prze­

śle właściwej Kasie skarbowej przy asygnowaniu podatku.

Takie same wykazy o d n o śn ie p r a c o w n ik ó w n ie e ta to w y c h należy sporządzić w 2 egzempla­

rzach dla każdej gminy zamieszkania oddzielne, dołączyć do „Zawiadomienia o wpływie podatku dochodowego" (S. F. Nr. 408) i przesłać razem do W y d ziału Finansowego (V)/I/ w terminie do 8 k aż­

dego miesiąca po sprawozdawczym (§ 21 ust. 16 Ogól.

Przep. o rach. P. K. P.), przyczem rubry k ę 4 w y­

kazów wypełni urząd, a sum a wykazu względnie wykazów w edług gmin zamieszkania musi być zgodna ze sumą zawiadomienia.

W obec powyższego odnośnie służby drogowej tracą moc obowiązującą postanowienia okól. Nr.

510/24 w myśl którego w zawiadomieniu przesyła­

nym do Dyrekcji podawał O. D. gminę na której obszarze leży odcinek, gdzie pracownik pełnił stale służbę.

W y k a z y nadsyłane na podstawi®, niniejszego zarządzenia należy sporządzać w e d łu g g m i n z a ­ m ie sz k a n ia .

U rzędy interesowane (O. M. i D. O. Dziedzi­

ce, Rs Czechowice( porozum ią się między sobą ce­

lem sporządzenia jednolitego form ularza (wykazu).

(—) Inż. Gismaon.

W icedyrektor Kolei Państwowych.

Na wskutek tegóż okólnika zatem począwszy od 1 września 1931 r. również w cieszyńskiej czę­

ści W o jew ództw a Śląskiego gminy zamieszkania pobierać będą należny im udział w podatku docho­

dowym od uposażeń pracowników kolejowych, za ­ mieszkałych na ich terenie.

Z pow odu trudności technicznych, jako też dla braku adresów miejsc zamieszkania pracowników, Dyrekcja w Krakowie nie mogła uw zględnić Sy­

czenia Związku Gmin w przedmiocie sprostowania wykazów wstecz za czas od 1 lipca 1926 r. jeżeli się zważy długi okres czasu, za który właściwie należy się gminom zamieszkania omawiany udział w podatku dochodowym, t. zn. począwszy od 1. lip ­ ca 1926 r. i zaszłe w tym czasie liczne p rzenie­

sienia, zwolnienia i przeprowadzki pracow ników kolejowych, to przyznać należy, iż sporządzenie takiego wykazu natrafiłoby na niebywałe tru d n o ­ ści i komplikacje, a nadto nie stałoby praw dopodo­

bnie w odpowiednim stosunku do udziałów p o d at­

kowych.

Zarząd Związku Gmin Woj. Śl., podobnie, jak to uczynił w tej materji odnośnie do gmin na g ó r­

nośląskiej części W ojew ództw a, zwróci się do pp.

S tarostów w Bielsku i Cieszynie o uregulow anie tej sprawy w drodze polubownego porozumienia zainteresowanych gmin między sobą.

Komunikując o powyższem, zwracamy gminom powiatów Bielskiego i Cieszyńskiego uwagę na to , że odtąd, a mianowicie od 1. września br. począw­

szy, powinne badać, czy otrzym ują udziały z p o ­ datku dochodowego od uposażeń pracowników k o ­ lejowych, zamieszkałych na terenie ich gmin. K a ż ­ da gmina w obrębie której zamieszkują p ra c o w ­ nicy kolejowi, po myśli cyt. rozporządzenia W o ­ jewody Śl. powinna od Kasy Skarbow ej odebrać imienny wykaz potrąconego podatku wzgl. odpis listy płatniczej.

O m oc obow iązującą d ek retu o m iarach

w g ó r n o ślą sk ie j c z ę ś c i Woj. Ś lą s k ie g o . P an W ojew oda Śl. wniósł do S ejm u Śl. p r o ­ jekt ustaw y o w yrażenie zgody S ejm u SI. na w e j­

ście w życie na obszarze górnośl. części W oj. Sl.

dekretu z dnia 8 lutego 1919 r. o miarach (Dz.

Pr. P. P. Nr. 15 poz. 211) oraz rozp. P rezydenta Rzpltej z dnia 16 marca 1928 r. o zm ianie dekretu o miarach (Dz. U. R. P. Nr. 32 poz. 308).

W niosek p. W ojew o d y zdąża w kierunku u- jednostajnienia norm prawnych w dziedzinie miar na całym terenie Rzeczypospolitej. D ekret o mia-

(3)

rach pokrywa się zasadniczo zobówiązującemi na terenie g. śl. W o j. ś l. przepisami prawnemi, także co do nazw podstaw ow ych jednostek zasadniczych nie zaszłyby żadne zmiany po nadaniu mocy o b o ­ wiązującej dekretowi. Po wejściu w życie d ek re­

tu byłyby nadal legalne jednostki m iar:

D la powierzchni — m e tr kw adratow y i ar, dla objętości — m etr sześcienny lub kubiczny litr, dla kątów płaskich — kąt prosty,

dla masy — kilogram,

dla tem peratury — stopień tem peratury.

D ekret o miarach i wagach z dnia 8 lutego 1919 r. zawiera jednak przepisy (art. 1?) o legali­

zacji narzędzi mierniczych, przewidując, że legali­

zacja tychże narzędzi polega na przepisow em spraw dzeniu ich i ocechowaniu przez władze lega­

lizacji narzędzi mierniczych.

T y m sam ym rozciągniętoby ustaw ę również na n arzędzia miernicze służące do mierzenia o b ję­

tości wody, (wodomierze).

I tutaj z uwagi na specjalne w arunki w g. śl.

W o j. naszego należy podnieść pewne zastrzeżenia co do racjonalności przepisów zaw artych w art.

12 cyt. dekretu. O d d ajem y głos kierownikowi zakładów wodociągowych miasta Katowic, p. inż.

Zyzikowi, który w tej m aterji stw ierdza co n a ­ stępuje:

Główny Urząd Miar w W arszaw ie, powołując się na dekret o miarach wydał przepisy dot. b ad a­

nia i legalizowania wodomierzy. W ed łu g tychże przepisów polega każdy w budow any wodomierz rejestracji i legalizacji.

Koszta związane z legalizowaniem w odom ie­

rzy nakłada się na właściciela Zakładu W odocią­

gowego. T utaj należy nadmienić, że pominąwszy w ysokość kosztów legalizowania, okazują się w w ykonaniu tego rozporządzenia w praktyce wiel­

kie trudności. W każdym w ypadku, gdy w odo­

mierz z jakiegokolwiek bądź powodu musi b y ć w yjęty z sieci wodociągowej, musi on być pono­

wnie legalizowany przez urzęd n ik a P aństw ow ego U rzędu Miar.

S p raw a ta nie przedstaw iałaby się tak tru d n a, o ileby wodomierz służył wyłącznie dlą reje stro ­ wania wody czystej, bez wszelkich zawartości mechanicznych (piasek etc).

W sieci wodociągowej miasta Katowic zain­

stalowane są wodomierze w ilości 3.500 sztuk.

W o d ę dostarcza W ydział Powiatowy w K atow i­

cach z swych źródeł na kopalni Rozalja w Bytkowie.

Nieomal co miesiąc zdarza się, że woda do­

starczona przez W ydział P ow iatow y zawiera wiele biudu, który przyczynia się do szybkiego zanie­

czyszczenia mechanizmu wodomierza.

M iejski Zakład Wodociągow}^ je st zm uszony m iesięcznie kilkadziesiąt w odom ierzy w yjm ow ać z sieci i w yczyszczać zabrudzony m echanizm ' W e ­ dług przepisów G łów nego U rzędu M iar nie w ol­

no takiego oczyszczonego w odom ierza z pow ro­

tem wbudować do sieci, przeciw nie w ysłać go n a­

leżałoby do U rzędu celem ponow nego badania i przyłożenia pieczęci urzędow ej. Legalizow anie jednego w odom ierza je st zw iązane z wielkiemi trudnościam i i z w ielką stra tą czasu, gdyż w odo­

m ierz musi być w ysłany do stacji badaw czej, skąd powróci dopiero po upłynięciu kilku tygodni a m o­

że naw et miesięcy. W tym czasie musi dostaw ca wody zastąpić oddany w odom ierz innem, albo od­

dawać w odę na podstaw ie jakiego p rzyjętego ry ­ czałtu.

W id ać z powyższego, że tutaj może być do­

staw ca wody albo taksamo też odbiorca wody po­

krzywdzony. P o n ad to m usi dostawca wody po­

nieść koszta badania i legalizowania, które w yno­

szą przeciętnie około 10.00 zł. za każdy wodomierz.

Zainstalowane przed rokiem 1928 wodomierze zo­

stały już zalegalizowane, jednakowoż muszą być do roku 1932 urzędowo badane i legalizowane na stacji badawczej. W czasie przejściowym na miej­

sce wysłanych do badania i legalizowania wodo­

mierzy m ają być zastąpione przez inne, w zględnie nowe wodomierze. Nie uwzgiędniając już wyżej naprowadzonych trudności, je st Zakład wodocią­

gowy zm uszony zakupić pewną ilość nowych w o­

domierzy, która się równa mniej więcej do 50$ po­

siadanych.

D la Miejskiego Zakładu W odociągow ego m ia­

sta Katowic np. wchodzi zatem w rachubę zakup około 1500 — 2000 wodomierzy, które stanow ią w y­

datek w wysokości 150.000.00 zł. do 200.000.00 zł.

Doliczając do tego urzędow e legalizowanie, p r z y j­

mując przeciętną stawkę 10.00 zł. za każdy w odo­

mierz bez względu na jego średnicę, podw yższają się powyższe koszta o dalsze 35.000.00 zł. do 40.000.00"

zł. na okres 3-letni.

W tej kwocie nie są objęte je szcze koszta reparacji wodomierzy.

Jest rzeczą jasną, że dostawca wody nie ponosi koszta, lecz rozkłada je na konsum enta wody. Z tego punktu widzenia, pożytek dla społeczeństwa z tej ustaw y nie wynika, przeciwnie obciąża je.

W ykonanie tej ustawy, nie ma na ogół p ra k ­ tycznego znaczenia, gdyż konsum ent musi ponosić w ysokie koszta legalizowania, które się m ogą w ciągu roku kilkakrotnie powtórzyć. Za to ma jedynie tą pewność, że wodomierz jest urzędow o legalizowany.

Z drugiej strony należy podnieść, że sp rz e d a ż wody na terenie G órnośląskiej części W oj. Ś lą ­ skiego, leży w yłącznie w rękach Z w iązków K om u­

nalnych lub Powiatow ych.

Związki komunalne wzgl. Powiatow e nie m ają najmniejszego powodu sprzedawać wodę społeczeń­

stwu nielegalnie, a w ciągu długoletnich p ra k ty k nie zachodziła potrzeba odstąpić od obecnego p rak ­ tykowania. Dotychczas praktykow ało się w ten sposób, że o ile konsument wody miał wątpliwości co do prawidłowego działania w odomierza, staw iał wniosek o zbadanie tegoż na stacji badawczej.

Zakłady W odociągow e ze swej strony rów nież dbać muszą o dobre funkcjonowanie w odom ierzy, gdyż inaczej naraziłyby się na poważne szkody.

Z tych powyżej naprowadzonych rozw ażań należy popierać wniosek o wejście w życie dekretu 0 miarach, jednakowoż z tem, że nie dotyczy to wodomierzy.

Zaprow adzenie przym usu każdorazow ego le g a­

lizow ania w odom ierzy, w yjętych czy to do n ap raw y czy do czyszczenia, nie tylko na terenie m iasta Katowic spow odow ałyby pow ażne koszty tak dla dostawców, jako też dla konsum entów w ody. T e sam e stosunki, jakie panują w K atow icach, zachodzą 1 w innych gminach. Podnieść należy i to jeszcze, że często dostaw cam i wody są albo okoliczne k o ­ palnie, albo inne przedsiębiorstw a przem y słow e, które nie zaw sze w obecnych w arunkach były by

(4)

w możności zaopatrzeć się w po trzebn ą ilość r e ­ zerw ow ych w odom ierzy. W sk u tek tego ucierpieć m ogłaby dostaw a wody, a zdaniem naszera często bardzo nie p otrzebnie obarczanoby kosztam i lega­

lizacji czy to dostaw cę, a praw dopodobnie zawsze konsum enta wody. N ależałoby więc rozp atrzeć postanow ienia dekretu o tyle, czy nie pow inno się usunąć z d ek retu -p rzep is o przym usow em legali­

zow aniu wodom ierzy.

Jak wiadom o, na ostatniem posiedzeniu S ejm u Śl. odesłano w niosek o nadanie mocy obow iązują­

cej dekretow i ponow nie do Komisji Sejm u. Życzyćby należało, aby zainteresow ane kom isje uw zględniły pow yżej naprow adzone fakta. Zw iązek Gmin W oj.

S I. drogą ankiety starać się będzie dostarczyć Ko­

m isjo m Sejm u odpow iedniego m aterjału, jako do­

w odu, że w interesie spraw nej dostaw y wody i konsum entów jej należałoby w odnośnych p rze­

pisach zam ieścić w yjątek co do w odom ierzy w przed­

miocie ich legalizacji.

” E gzekw ow anie za leg ło ści podatkow ych

(p o d a tk ó w sa m o istn y c h ) na C iesz, c z ę ś c i W.Ś1.

Ustawa o tymcz. ureg. fin. bom. w Wojew. Śl.

z dnia 14. kwietnia 1924 r. w brzmieniu obecnie obowiązującem przewiduje w art. 44 dw a dla Cie­

szyńskiej części W ojewództw a sposoby ściągania zaległości z samoistnych p o d atków komunalnych w drodze egzekucji a mianowicie:

1. drogą egzekucji sądowei,

2. d rogą egzekucji administracyjnej.

Odnośnie d o egzekucji w drodze sądowej sta­

now i ustęp 3. art. 44 wspomnianej ustawy co n a ­ stępuje:

„W Cieszyńskiej części W ojewództw a nieuiszczo- ne we właściwym terminie samoistne daniny k o ­ munalne m o g ą b y ć ś c ią g a n e w drodze egzekucji sądowej na podstawie ustaw y z dnia 27 maja 1896 r.

(Austr. Dz. U. P. N. 79)“.

Przed omówieniem bliższem przepisów, jakich należy przestrzegać przy stosowaniu tego sposobu egzekucji należy stwierdzić fakultatywność tej drogi.

Zwrot „mogą być ściągane" wyraźnie wskazuje, że d a n y samorząd m o ż e (a nie musi) w ybrać d ro ­ gę egzekucji sądowej — lub też drogę egzekucji przez o rgana własne, w skazaną w ustępie 1. cyto­

w anego artykułu.

Fakultatywność ta wzgl. w ybór drog zależy — zupełnie od danego sam orządu — za wyjątkiem pew nych w ypadków , przewidzianych ustawą z dnia 27 maja 1896 r. (austr. ordynacja egzekucyjna).

Decyzja raz przez Sam orząd powzięta nie może b yć zakwestjonowana przez w ładzę nadzorczą, gdyż sam orządy są w tej sprawie zupełnie uniezależnione.

Egzekucję sądow ą w czyna się przez skierowa­

nie wniosku do właściwego sądu o dozwolenie egzekucji. Wniosek ten winien b yć przedłożony w d w u egzemplarzach — jeden dla sądu a drugi dla zobow iązanego — oraz w jednem napisie - - dla egzekwującego samorządu. (Napis to jest pierw ­ sza część wniosku, zaw ierająca tylko oznaczenie sądu, strony egzekwującej i zobowiązanej, kw oty o raz znaczenia w ilu egzemplarzach d any wniosek się przedkłada).

Do wniosku należy załączyć t. zw. „tytuł egze­

kucyjny" tj. nakaz płatniczy wzgl. wezwanie płatni­

cze etc., na podstawie którego należność staje się dojrzałą do egzekucji.

W myśl § 54 austr. ordyn. egz. wniosek o d o z ­ wolenie egzekucji winien zawierać oznaczenie strony egzekwującej i zobowiązanej, oznaczenie roszczenia, z p o w o d u którego ma się o d b y ć egzekucja, dalej oznaczenie kw oty ściągnąć się mającej, oznaczenie środków egzekucji, które mają b y ć stosowane, p rzed­

miotów, do których winna być egzekucja skierowa­

na, etc.

Wniosek należy zaopatrzyć w znaczek stem­

plowy.

Sam orząd może policzyć sobie następujące koszta: za ułożenie wniosku, za jego przepisanie, wniesienie, ostemplowanie i ofrankowanie. Zwrotu tych kosztów należy w yraźnie żąd a ć w samym wniosku.

Na koniec należy zaznaczyć, czy egzekucja winna być w ykonana za, czy też bez zgłoszenia się strony egzekwującej.

Na podstawie takiego wniosku Sąd w ydaje uchwałę, zezwalającą na przeprow adzenie egzekucji, którą wykonuje komornik.

Samorząd nie ma żadnego w pływ u na samo przeprowadzenie egzekucji; nie otrzymuje również żadnych kosztów egzekucyjnych.

Inaczej ma się spraw a z egzekucją w drodze a d m in is tr a c y jn e j.

Ustęp 1. art. 44. ustaw y o tymcz. ureg. fin. kom.

stanowi:

„Nieuiszczone we właściwym terminie sam o­

istne daniny komunalne ściąga zarząd związku k o ­ munalnego w drodze egzekucji, d o której stosuje się odpow iednio przepisy o egzekucji p o d atk ó w i opłat państwowych".

Nie posiadam y jeszcze dotychczas jednolitych, na całym obszarze Rz. P. obow iązujących przepi­

sów w tym przedmiocie. Miarodajnym więc jest pra w o dzielnicowe, które ze swej strony opiera się w głównych swych zarysach o dane ustaw o d aw ­ stwo o sądowem postępow aniu egzekucyjnem.

P odstaw a administracyjnej egzekucji danin p a ń ­ stwowych w b. zaborze austr. jest dekret N adw or­

nej Kamery z dnia 19. stycznia 1784 r., który sta­

nowi, że egzekucja danin państw ow ych winna się o d b y w a ć zasadniczo w myśl postanowień o egze­

kucji sądowej.

Przepis ten nie stracił mocv w r. 1896, kiedy ogłoszono t. zw. ordynację egzekucyjną. W d w a lata później, tj. 18. stycznia 1898 r. ogłoszono Rozp.

Ministra Sprawiedliwości i Min. S praw Wewnętrznych, które dostosowało przepisy o egzekucji administra­

cyjnej danin państw ow ych do postanowień tej n o ­ wej ordynacji egzekucyjnej z 1896 r.

W ustawodawstwie polskiem tej dziedziny praw a d o tą d nie ustalono. Projekt odnośnej ustaw y znaj­

duje się dopiero w stadjum opracow ania. Ustawy zaś z dnia 31. VII. 1924 (Dz. U. Nr. 73 poz. 721) oraz z dnia 17. V. 1927 r. (Dz. U. Nr. 46 poz. 401) ustalają tylko wysokość kar za zwłokę i wysokość kosztów egzekucyjnych.

Jeżeli więc d a n y Sam orząd obiera drogę admi­

nistracyjną i zamierza sam ściągnąć zaległości sa­

moistnych podatków , winien stosować przepisy

(5)

5 wspomnianej ordynacji egzekucyjnej (co d o postę­

powania) oraz wspomniane ustawy polskie (co do wysokości bar za zwłokę oraz wysokości kosztów egzekucyjnych). K o s z t a t e w p ł y w a j ą w ó w c z a s d o K a s y S a m o r z ą d u .

Pewnem ułatwieniem dla Sam orządów w tym przedmiocie są przepisy, jakie Min. Skarbu w ydało o egzekucji p o d atków i opłat. Przepisy te zostały ogłoszone w Dzienniku Urzędowym Min. Skarbu Nr. 15 z roku 1929 i mogą być stosowane na całym obszarze Rz. P. za wyjątkiem górnośl. części W o ­ jewództwa.

Należy zaznaczyć, że wspomniana austr. o rd y ­ nacja egzekucyjna n i e zawiera postanowienia o ścią­

galności zaległości samoistnych p o d atków komunal­

nych, lecz wspomina tylko o komunalnych d o d a t­

kach do podatków , a to z tego powodu, że sam o­

istne podatki komunalne w Austrji prawie że nie istniały.

Okoliczność ta jednak nie stoi na przeszkodzie w ściąganiu samoistnych p o d atk ó w komunalnych, gdyż art. 44 ust. o tymcz. ureg. fin. kom. lukę tę uzupełnia, dostarczając pod staw y ustawowej.

Jak już na wstępie zaznaczono, istnieją pewne ograniczenia ustaw ow e (w ordyn. egzekucyjnej) uniemożliwiające stosowanie drogi administracyjnej w ściąganiu komunalnych zaległości podatkowych.

O graniczenia te d o ty czą w szczególności egze­

kucji, skierow anej d o m ajątku nieruchom ego, w ie­

rzytelności, hipotecznie zabezpieczonych p raw dłuż­

nika, przym usow ej adm inistracji m ajątku nierucho­

m ego, sekwestracji d o ch o d ó w z nieruchomości etc.

Praktycznie rzecz biorąc, egzekucja zaległości komun, p o d atk ó w w d ro d ze adm inistracyjnej o g ra ­ nicza się więc d o egzekucji skierow anej d o r u c h o ­ m o ś c i .

Pozostaje jeszcze zastanow ić się. czy egzekucja

— adm inistracyjna czy też w drod ze sądow ej — m o­

że b y ć p row ad zo na przez sam orządy przeciw S kar­

bow i Państw. Min. Spr. W ew nętrznych zajęło w tej spraw ie stanow isko negatyw ne i zaleca drogę z aż a­

lenia. Takiego rozstrzygnięcia nie m ożna uw ażać ża ostateczne; innego dotychczas jednak brak.

S p raw a przym usow ego ściągania zaległych p o ­ datk ów porusza m. in.-. okólnik Min. Spr. W ewnętrzn.

z dnia 17. maja 1927 Nr. 112 w ustępie p. 10 oraz okólnik tegóż Ministerstwa Nr. 114 z r. 1925.

W okólnikach tych zaleca Ministerstwo pew ną ostrożność w ściąganiu podatków , jeżeli zaległości w yw ołane są nadm iernem i obciążeniam i wzgl. w y ­ znaczeniem term inów płatności bez liczenia się z właściwościami gospodarczym i i poszczególnych g ru p płatników etc.

W w y p ad k ach tych zaleca Ministerstwo stoso­

w anie ulg i liberalizm w stosow aniu k ar za zwłokę.

Reskryptem z dnia 7. lipca 1297 r. Nr. S. T.

3161/27 zaznacza Min. Spraw . Wewnętrz., że w o d ­ niesieniu do pracow ników , pobierających pensje, należy przy ściąganiu należności p o d atko w y ch sto­

sow ać ten sam sposób egzekucji, jaki stosuje d o innych płatników, t. zn.: że należy kierow ać egze­

kucję przedewszystkiem d o ruchom ości zo b o w iąz a­

nego etc. nie zaś d o jego p o b o ró w służbowych.

Na koniec należy zaznaczyć, że P ow iatow e Związki Komunalne m ogą posługiw ać się gminami w spraw ie ściągania zaległości podatkow ych.

O jednolitą ordynację w yborczą %/

d o r a d g m i n n y c h i s e j m i k ó w p o w i a t o w y c h w W o j . Ś l ą s k i e m .

Jak w innych dziedzinach ustaw odaw stw a sa­

morządowego, tak i w sposobie w yboru członków rad gminnych, członków zarządów gminnych i człon­

ków sejmików powiatowych, oddzielne mamy w Woj.

Śląskiem przepisy praw ne w obydw uch częściach W ojewództw a naszego.

W Woj. Śląskiem obowiązują dwie ordynacje wyborcze, a mianowicie dla gmin cieszyńskiej części rozporządzenie W ojew ody z dnia 6. lipca 1922r.

(Dz. U. 51. Nr. 9 poz. 31), zaś w górnośląskiej części ordynacja w yborcza dla gmin miejskich i wiejskich z dnia 5 maja 1926r. (Dz. U. Śl. Nr. 13 poz. 22) oraz nowela d o tejże ustawy, zaw ierająca niektóre zmia­

ny ordynacji wyborczej z dnia 29 października 1926r. (Dz. U. Śl. Nr. 24 poz. 41). Nadto w górnoślą­

skiej części W ojewództw a zobowiązuje na podstawie ostatnio wym. ustawy (art. 8a) przymus wyborczy.

Ta niejednolitość w zobowiązujących o rd y n a ­ cjach w yborczych jest utrudnieniem dla w y b o rcó w w w ykonyw aniu praw a wyborczego, a pozatem ustawa z dnia 5 maja 1926r. zawiera kilka niejasno­

ści, szczególnie już odnośnie do w y b o ró w członków zarządu gmin.

W zw iązku z wniesionym przez Śląską R adę W ojew ódzką projektem ustaw y o pow iatow ych zw iązkach kom unalnych i w dążnościach około ujednolicenia ustaw odaw stw a, na ostatniem posie­

dzeniu Sejmu SI. posłow ie zespołu Ch. D. i N. P. R.

wnieśli projekt jednolitej ustaw y w yborczej.

W edług tego projektu w y bo ry d o sejmiku pow iatow ego i rad y gminnej o d b y ć się mają w jednym dniu, z w yjątkiem pierw szych w y bo ró w sejmiku

po w iatow ego do roku 1933-4.

Projekt swój oparli w nioskodaw cy na obecnie obow iązującej ordynacji w yborczej, w p ro w ad zając d o niej jedynie zmiany, o d p o w iad ające ich z a ­ mierzeniom. P raw o w yborcze pragn ą dostosow ać d o przepisów obecnie obow iązującej ordynacji w y ­ borczej w górnośląskiej części W ojew ództw a, czyli p raw o w yb oru ma być przyznane osobom , k tó re ukończyły 25 rok życia, praw o w ybieralności zaś osobom , które ukończyły 30 rok życia.

Przepisy o urnach w yborczych i celach izo­

low anych są dokładnie i w yczerpująco ujęte.

Przepisy o sposobie w yboru członków Z arząd ó w gminnych są uzupełnione i przez to niejasności są usunięte.

Co d o kartek d o głosow ania now a o rd yn acja w y bo rcza w prow adzić zam ierza donośną zmianę, mianowicie, kartek tych dostarczać mają zarząd y zw iązków kom unalnych na swoj koszt, a nie u g ru p o ­ w ania polityczne, jak to dotychczas miało miejsce.

Na kartkach do głosow ania w yd rukow ane być mają

(6)

6 p o kolei wszystkie zgłoszone listy k and yd atów z oznaczeniem nazw y ug rupow ania i w y d ru k o w a­

niem nazw isk pierw szych trzech k an d y d ató w : obok nazw y ugrupow ania w y dru ko w ana ma być tłustym drukiem liczba p o rząd k o w a listy kan d y d ató w . G łosow anie o d b y ć się m a w ten sposób, że w y b o rca przez nakreślenie krzyżyka, podkreślenie nazw y lub też w inny sposób oznaczy, której liście głos swój oddaje.

Dalej p ro jek todaw cy zdążają d o zm iany prze­

pisów zaw artych w projekcie ustaw y Śl. R ady W ojewódzkiej! i pow iatow ych zw iązkach kom u­

nalnych w tym kierunku, że w y p o w iad ają się za w yborem członków sejmików pow iatow ych, nie członkow ie rad gminnych, jak to przew idyw ał p ro ­ jekt SI. R ad y W ojewódzkiej, lecz w szyscy w y bo rcy z danego pow iatu. Projekt więc w y p o w iad a się za sposobem pow szechnym , a nie pośrednim , jak to zalecał projekt Śl. R ad y W ojewódzkiej.

Okno"

u

Katowice-Wełnowiec

ulica Kopernika 9. Telefon 2600, WJ. FRANCISZEK JA N O TTA

Fabrykacja okuć budowlanych.

S pecjalno ść:

O

A utom aty dla okien w entylacyj­

nych. T rzy m acze d lao k ie n p o su w - nych. Trzym acze dla kartoteków .

Kom unalny podatek o d publicznych rozrywekj zabaw i widowisk.

(Z orzeczeń N. T. A.)

N ajw yższy Trybunał A dm inistracyjny p o prze­

prow adzonej w dniu 4. 9. br. rozpraw ie — w y d ał w yrok, na m ocy którego uchylił zaskarżone przez J. L. i in. orzeczenie Ministerstwa S praw W ew nętrz­

nych w przedm iocie kom unalnego p o datk u o d pu­

blicznych zabaw , rozryw ek i widowisk. (L. Rej.

5281/29—5287/29), orzekając, że „nauka tańców i kom plety taneczne, p row ad zo ne w koncesjono­

w anej szkole tańców , w m niemaniu art. 18 ustaw y z dnia 11. 8. 1923 r. (Dz. Ust. poz. 747), nie są z a ­ baw am i publicznemi, szkoły tańca zatem nie m ogą b y ć pociągane do o płacania po datku kom unalnego o d widowisk".

P ostu laty podatkow e Związku Miast Polskich.

Związek Miast Polskich w ystosow ał do p. m i­

nistra skarbu państwa memorjał, w którym zwraca się z prośba, o um ożliwienie Z. M. P. zapoznania się z konkretnym projektem reformy podatkowej;

i zajęcia przez Z. M. P' stanowiska w tej sprawie.

W memorjale wspomniano o wystąpieniach Z. M.

P. do władz państwowych w sprawie poprawy fi­

nansów miejskich i zgłoszonych przez Z. M. P.

postulatów, zmierzających do poprawy ciężkiej sytuacp finansowej miast, oraz powołano się na wyniki konferencji, odbytej w kwietniu b. r. w Z.

M. P. z udziałem przedstawicieli min. spr. wewn.,, min. skarbu, oraz p osłów ”i senatorów.

Z. M. P. zwraca się też do p. ministra skarbu;

o stosowanie przy opracowaniu projektu reformy podatkowej zasady, zawartej w art. 69 ustawy o tymczasowem uregulowaniu finansów komunal­

nych, a mianowicie w razie zwiększenia ustawo­

wych obowiązków związków komunalnych — za­

pewnienia równocześnie nowych źródeł dochodo­

wych na pokrycie tych wydatków. W końcu Z.

M. P. prosi, aby przy podwyższaniu podatku do­

chodowego urzędników państwowych utrzymany był również w tej podwyżce przewidziany ustawo­

wo udział miast, oraz aby przy ewentualnych

Adolf Leopold Fabryka stem p li # Zakład g raw ersk i KATOW ICE, u lic a • K ościuszki nr, 9

TELEFON Nr. 21-53

Stemple kauczukowe i metalowe. — Pieczątki. Stemple dla badaczy mięsa.

Szyldy metalowe i emaljowe oraz wszelkie inne prace w zakres mego fachu wchodzące.

(7)

7 zwolnieniach od podwyżki podatku dochodowego tych urzędników w związku z obniżeniem ich uposażeń służbowych, potraktowani byli na równi z urzędnikam i państwowj^mi urzędnicy komunalni, którym również obniżono odpowiednie uposażenia.

Z m ian a s ta tu t u Org. M in. S p ra w W ew n . W Nr. 217 Monitora Polskiego pod. poz. 293 ogłoszona została uchwała Rady Ministrów z dnia 9 września 1931 r. w sprawie uzupełnienia statutu organizacyjnego Ministerstwa S p raw W e w n ę trz ­ nych. Zm iany dotyczą następujacj^ch kwestyj : znosi się wydział osobowy w departamencie O r ­ ganizacyjnym, a tw orzy się Biuro Personalne p o d ­ ległe bezpośrednio Ministrowi; znosi się wydział inspekcji i wyszkolenia, a w miejsce jego pow o­

łuje się Główny Inspektor przy Departam encie Organizacyjnym, przyczem przy poszczególnych departam entach istnieć będą inspektorzy; spraw y wyszkolenia obejm uje Biuro Personalne. Ponadto zm ieniony został częśc-iowo zakres kompetencji W y d ziału P raw S tanu Cywilnego i Ruchu L u d ­ ności.

L iczb a m ia st, p o w ia t ó w i g m in w P o lsc e W e d łu g danych Głównego U rzędu S taty sty cz­

nego, zestawionych na dzień 1 kwietnia 1931 r., m amy w Polsce 635 miast, 283 powiaty, oraz 14.747 gmin wiejskich i obszarów dworskich.

Na województwa centralne przypada: miast 228, powiatów 94, gmin wiejskich i obszarów dw or­

skich 1.301; na województwa wschodnie: miast 60, powiatów 37, gmin 373; na województwa zachod­

nie: miast 169, powiatów 69, gmin 7.025; na wo­

jewództwa południowe: miast 177. powiatów 83, gmin 6.048.

Najmniej miast i powiatów liczą w ojew ódz­

tw a centralne, następnie południowe, najmniej wschodnie; natomiast najwięcej gmin liczą w o­

jewództwa zachodnie, następnie południowe, n aj­

mniej zaś również wschodnie.

S to so w a n ie p r z e p is ó w o k a r z e w c e lu w y m u s z e n ia c z y n n o ś c i w p o s tę p o w a n iu

a d m in istra cy jn em u

W okólniku Nr. 160 z dnia 10 września 1931 roku Ministerstwo Spraw W ew nętrznych szczegó­

łowo wyjaśniło postanowienie art. 108 i in. rozpo­

rządzenia P rezydenta Rzplitej z dnia 22. III 1928 roku o postępow aniu adm inistracyjnem , a dotyczą­

ce praw a nakładania przez władze rządowe i s a ­ morządowe kar pienieżnych w celu w ymuszenia czynności. Okólnik określa tryb postępow ania władz nakładających kary oraz tryb egzekucji tej kary przez powiatowe władze administracji ogólnej.

S ta tu t O rg. Min. W. R. i O. P.

Uchwałą Rady Ministrów z dnia 9 września 1931 r. (Monitor Polski Nr. 213, poz. 287) zatw ier­

dzono nowy statut organizacyjny Ministerstwa W y ­ znań Religijnych i Oświecenia Publicznego. No­

wy statut przewiduje zmniejszenie liczby d ep arta­

mentów o 1 (departam ent sztuki) i liczby w ydzia­

łów o 4 (dwa wydziały w departamencie szkolnic­

twa ogólnokształcącego i po 1 wydziale w depar­

tamencie nauki i szkół wyższych i b. departam en­

tu sztuki.)

Kronika

K o ło P o w ia t o w e L u b lin iec. Dnia 9 w rze­

śnia br. odbyło się w Lublińcu na sali p. S tryczka zebranie gmin pow. Lublinieckiego. Zebraniu prze­

wodniczył p. burm. Orlicki, pod obecność 28 p rzed­

stawicieli gmin, p. starosty Biolika i pp. posłów Brelińskiego i Różańskiego.

Po myśli porządku obrad, referował p. poseł Różański sprawę komunikacji kołowej i kolejowej w powiecie. Mówca zobrazował dogodny przebieg komunikacji w obwodzie lublinieckim przed p o ­ działem Śląska, kiedy to droga kołowa z L ublińca do Tarn. Gór wynosiła 30 kim, a więc umożliwiała rolnikowi wywóz produktów rolnych do m iejsco­

wości przemysłowych, m. i. do Tarn. Gór.

Po rozgraniczeniu pow iatu Lublinieckiego, część północno-zachodnia powiatu (około 20 gmin) utraciła wszelką komunikację kołową z Tarn. G ó ­ rami i w następstwie tego z całym obwodem p rz e - mysłowem. D roga bowiem przedłużona została o dalsze 13 kim. Celem usunięcia obecnego zastoju w rolnictwie, zachodzi konieczna potrzeba zbudo­

wania krótszej drogi, tak by mały rolnik nadal mógł dogodnie wywozić swoje produkty, a p o trz e ­ bne jem u znowu przywozić. Czas dla zbudow a­

nia takiej drogi jest stosowny, ze względu na m o ż­

liwość zatrudnienia bezrobotnych.

Dalszą bolączką, tó utrudniona znacznie ko­

munikacja kolejowa. Przez u tratę bowiem dw or­

ca kolejowego Ciasne, który przypadł Niemcom, pozbawione są pograniczne wsie i kolonje d o s tę ­ pu do kolei.

Stacja kolejowa Lubliniec oddaloną je st od północno-zachodniej części pow iatu o 6— 12 kim.

Zło napraw ićby można przez utworzenie p rz y s ta n ­ ku na już istniejącej zwrotnicy Kochcice.

Pod koniec referatu p. poseł Różański apelo­

wał, by zebranie stawiło wniosek do Z arządu Związku Gmin W oj. Śl. o interwencję u m iaro ­ dajnych czynników celem pomyślnego załatwienia wyłuszczonych spraw.

(8)

W dyskusji nad powyżśzym referatem zabrał najpierw głos p. poseł Breliński. który popierał w zupełności wywody referenta. Jeżeli chodzi o dro, gę prostą, to jest w budowie rodzaj magistrali- która może życzenia nowej szosy poniekąd u w ­ zględni. Komunikację kolejową ulepszyć m ogła­

by Dyrekcja Kolei przez przywrócenie skasowa­

nego obecnie pociągu, wychodzącego z Katowic do Lublińca o godz. 18-tej a dalej, by pociągi nie zatrzym yw ały się w Lublińcu, lecz by dochodziły do Kochcic, co umożliwiłoby tej okolicy z p o g ra ­ nicza komunikację kolejową. — W yw ody g ospo­

darcze są również słuszne.

W dalszym ciągu dyskusji p. starosta Biolik wyjaśnił, że projekt skrócenia drogi będzie trudny do przeprowadzenia, z uwagi na obecną - trudną sytuację finansową. Są widoki, że Lubliniec się rozbudu je, wtedy rolnicy będą mogli zbyć produkty p.o korzystniejszych cenach w samym Lublińcu.

Co do kolejowej komunikacji z T am . Gór do L u ­ blińca należałoby zwrócić się do władz kolejowych o zaprowadzenie wagonów motorowych. W agon taki obliczony jest na 20 osób, a przyczyni się do ulepszenia ruchu kolejowego w powiecie. P. S ta ­ rosta będzie w tej sprawie interweniował w W o ­ jewództwie.

G m ina Chwostek porusza sprawę przywozu w ęgla i apeluje, że gospodarze gminy sprow adzają węgiel furmankami z T arn Gór, gdzie 1 ctn. ko­

sztuje 1,30 zł., zaś w Lublińcu płaci się 2,80 zł.

za 1 ctn. Nie wyjaśniona je st różnica ceny węgla.

Na tem p. Przewodniczący zamknął dyskusję, poczem jednogłośnie przyjęto następujące wnioski:

aj o pobudowanie krótszej drogi bitej pomiędzy Lublińcem a Tarn. Górami, a mianowicie o stworzenie nowej szosy bitej pomiędzy P u stą Kuźnicą a S trzybnicą;

b) o stawienie wniosku u władz kolejowych w spraw ie utw orzenia przystanku kolejowego w Kochcicach;

c) O stawienie wniosku u władz kolejowych w sprawie przywrócenia pociągu kolejowego, wychodzącego dawniej o godz. 18-tej z K ato­

wic do Lublińca;

d) o utworzenie komunikacji kolejowej m o to ro ­ wej pomiędzy Tarn. Górami a Lublińcem wzgl. Kochcicami.

P rz y sprawach bieżących zebrani poruszają kw estję żądania opłaty stemplowej na pokw itow a­

nia z odbioru w ynagrodzenia za czynności służ­

bow e pracowników gminnych. P. starosta przyrzekł interwencję w Urzędzie S karbow ym w Lublińcu w kierunku umorzenia wymierzonej niesłusznie opłaty stemplowej. — P. burm. Orlicki apeluje do gmin o nadesłanie do archiwum Związku Gmin

budżetów za rok bieżący.

Po 2-godzinnych obradach zebranie zakończono.

Przetarg.

M agistrat miasta Mikołowa rozpisuje niniej- szem publiczny P rzeta rg ofertowy na wykonanie w nowej 17-toklasowej szkole powszechnej in s ta ­ la c ji c e n tr a ln e g o o g r z e w a n ia , w o d o c ią g ó w i k a n a liz a c ji.

O ferty wraz z w arunkami przetargu, które bę­

dą stanowiły integralną część umowy, p o p i s a n e j przez oferentów, należy wnosić do M agistratu w Mikołowie w zapieczętowanych kopertach z na­

pisem: „Oferta na wykonanie centralnego ogrze­

wania, wodociągów i kanalizacji" w szkole 17-to­

klasowej do d n ia 12. p a ź d z ie r n ik a b. r. g o d z . 12-t e j w p o łu d n ie w którym to dniu i godzinie nastąpi otwarcie ich w obecności ew. przybyłych oferentów lub ich zastępców.

Do ofert należy dołączyć kwit Kasy Miejskiej na złożone wadjum (5 proc. sumy kosztorysow ej) w gotówce, papierach wartościowych lub gw aran­

cji bankowej, weksle są niedopuszczalne. Oferty złożone po terminie poprawione, bez wadjum , lub nie na oryginalnych formularzach, nie będą brane pod uwagę.

M agistrat zastrzega sobie prawo wolnego w y­

boru oferenta bez względu na wysokość ofert, ew.

unieważnienie całego przetargu bez podania po­

wodów, tudzież ew. podziału rozpisanych robót.

Rysunki, warunki i ślepe kosztorysy są do przejrzenia w Miejskim Urzędzie Budowlan3rm,, ratusz pok. nr. 13. Tam że za opłatą trzynastu złotych mogą intereserci otrzymać warunki i śle­

pe kosztorysy tak długo jak zapas starczy.

Mikołów, dnia 24. września 1931 r.

M a g istra t.

(—) Koj, burmistrz.

Zamówienie.

(W yciąć i oddać w Urzędzie Pocztowym) Niżej podpisany zamawia niniejszem w Urzędzie Pocztowym na IV. kw artał 1931 w y ­ chodzącą w K a t o w i c a c h gazetę

Orędownik Samorządu

(zapisaną w Cenniku G azet na kw artał IV pod nr. 139) w ...egzemplarzach.

A dres ...

Kwit Poeztowy.

... zł. zapłacono.

... , dnia...

Urząd Pocztowy ...

Cytaty

Powiązane dokumenty

W związku z tem warto zwrócić uwagę na to, że Związek Miast Polskich wyłonił specjalną komisję, która ustaliła tezy do projektowanej małej ustawy

Z niektórych stron w ysuwa się — przy całko- witem zresztą zrozumieniu słuszności interesów samorządów — art. Czy fakt samego książkowego przeniesienia

S tykając się codziennie i bezpośrednio z m a ­ sami, pozbawionemi chleba i pracy, niezadowolo- nemi ze stanu rzeczy, zarządy naszych miast i gmin zauw ażyły

stratu (związku szkolnego) lub zarządu szkolnego w zbiorow ych zw iązkach szkolnych, który w ciągu 3 tygodni, po wysłuchaniu deputacji szkolnej, rady opiekuńczej

§ 4 różni się od zastępującego go obecnie artykułu 19-go tylko tem, iż zasadniczo przepisywał, że gminy m o g ą opłaty pobierać, zaś winny pobierać

D ąb row skiego,

Zarząd Związku Gmin; W ojewództwa Śląskiego uchwala zwrócić się do władz ustawodawczych o skuteczną ochronę przed napływem ubogiej ludności do gmin

Z działalności Zw iązku Gmin Woj... BIAŁAS,