Tajemnica finansowa jest jedną z najważniejszych instytucji prawa finanso wego. Pozwala realizować ważną zasadę tego prawa jaką jest bezpieczeństwo i potrzeba wyważenia interesów stron. Zasady prawa są uznawane za wartości nadrzędne prawa, bo wyrażające jego podstawy aksjologiczne. Stanowią kryte rium jego interpretacji.
Tajemnicę finansową można określić jako zakaz ujawniania jakichkolwiek in formacji przez instytucję finansową, dotyczących zarówno tej instytucji i świad czonych przez nią usług finansowych, jej klientów, jak i podmiotów współdzia łających (np. ekspertów, doradców itp.). W ujęciu ogólnym, uzasadnieniem tego postulatu są dwa podstawowe argumenty. Pierwszy to ochrona prywatności, drugi - ochrona interesu klienta i instytucji finansowej. Ze swej istoty instytucja tajemnicy finansowej oparta jest zatem również, jak rzadko która, na wzajem nym zaufaniu stron tego stosunku prawnego. Zaufanie klienta do instytucji fi nansowej wyraża się przede wszystkim w przekonaniu, iż wszelkie informacje, tak liczbowe, jak opisowe, dotyczące wszelkich usług, negocjacji, planów, za mierzeń, a także informacje o osobach będących stronami umów, o osobach nie będących pracownikami instytucji finansowej, a wykonujących zadania związa ne ze świadczonymi przez tę instytucję usługami, np. o doradcach, ekspertach nie zostaną ujawnione. Z drugiej strony - instytucja finansowa również ma pra wo oczekiwać, iż informacje powierzone klientowi będą podobnie traktowane. Zakres przedmiotowy tajemnicy finansowej jest zatem szeroki. Szeroki jest też jej zakres czasowy, gdyż tajemnicą objęte są - jak wspomniano - m.in. informa cje przekazywane w trakcie negocjacji klienta z instytucją finansową i trwa ona tak długo, jak długo dostępne są one na nośnikach informacji i to bez związku
Jolanta Gliniecka
z pozytywnym efektem tych negocjacji wyrażającym się np. w zawarciu umo wy. Zaufanie jako podstawa ochrony informacji finansowych występuje też w innym aspekcie, mianowicie jako ochrona informacji o interesach instytucji finansowej.
Rodzajem tajemnicy finansowej, obok tajemnicy bankowej i tajemnicy skar bowej, jest tajemnica zawodowa. Z tajemnicą zawodową rozumianą jako zakaz ujawniania informacji związanych z publicznym obrotem, których ujawnienie mogłoby naruszyć interes uczestników tego obrotu, mamy do czynienia wów czas, gdy określony podmiot uzyskuje lub jest w posiadaniu, w związku z wy konywaniem zawodu, informacji znanej pierwotnie osobie, której informacja dotyczy. Nie jest przy tym istotne źródło uzyskanej informacji. Ważne nato miast jest, że obowiązek zachowania tajemnicy dotyczy wyłącznie podmiotów, na które nałożyła go bezpośrednio ustawa. Jego przyczyną nie będzie zatem umowne (dobrowolne) przyjęcie na siebie zobowiązania do zachowania w dys krecji informacji mieszczących się w definiowanym pojęciu.
Ujawnienie konkretnej informacji stanowiącej tajemnicę zawodową ma miej sce wówczas, gdy wychodzi ona poza krąg podmiotów uprawnionych do jej uzyskania1.
Legalna definicja tajemnicy zawodowej sformułowana na gruncie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowy mi2, trafnie została oceniona jako zbyt ogólna i nieostra3. W obowiązującym stanie prawnym zakres przedmiotowy, podmiotowy, ograniczenia i skutki naruszenia tajemnicy zawodowej określa ustawa o obrocie instrumentami finansowymi4, ustawa o funduszach inwestycyjnych5 oraz ustawa o giełdach towarowych6.
Tajemnica zawodowa na gruncie ustawy o obrocie instrumentami finansowy mi (art. 147 u.o.i.f.) obejmuje informacje dotyczące chronionych prawem intere sów podmiotów dokonujących czynności związanych z obrotem instrumentami finansowymi, lub innych czynności w ramach regulowanej ustawą o obrocie
1 Por. G. Rejman, Zagadnienie tajemnicy zawodowej w świetle ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościo
wymi i funduszach powierniczych, „Przegląd Prawa Giełdowego" 1995, nr 10, s. 19 i n.
2 Tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 111, poz. 937 z późn. zm.
3 Por. M. Romanowski, Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 800.
4 Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.).
5 Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.).
6 Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284 z późn. zm.).
Konstrukcja prawna instytucji tajemnicy zawodowej...
instrumentami finansowymi działalności objętej nadzorem Komisji Nadzoru Fi nansowego lub zagranicznego organu nadzoru, jak również dotyczącą czynno ści podejmowanych w ramach wykonywania tego nadzoru. Tajemnicą zawodo wą objęta jest w szczególności informacja zawierająca: 1) dane osobowe strony umowy lub innej czynności prawnej; 2) treść umowy lub przedmiot czynności prawnej; 3) dane o sytuacji majątkowej strony umowy, w tym oznaczenie ra chunku papierów wartościowych, innego rachunku, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi, lub rachunku pie niężnego służącego do obsługi tych rachunków, liczbę i oznaczenie instrumen tów finansowych, oraz wartość środków zgromadzonych na tych rachunkach.
Tajemnica zawodowa w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych obejmuje informacje dotyczące chronionych prawem interesów podmiotów do konujących czynności związanych z działalnością funduszu inwestycyjnego lub zbiorczego portfela papierów wartościowych, w szczególności z lokatami oraz rejestrem uczestników funduszu lub zbiorczego portfela papierów wartościo wych, lub innych czynności w ramach regulowanej ustawą działalności objętej nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego lub zagranicznego organu nadzoru, jak również dotyczącą czynności podejmowanych w ramach wykonywania tego nadzoru (art. 280 u.o.f.i.). Wykonywane przez towarzystwo usługi zarządzania portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych oraz usługi doradztwa inwestycyjnego, są objęte tajemnicą zawo dową w rozumieniu art. 147 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.
Tajemnica zawodowa w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych obejmu je informacje dotyczące giełdowego obrotu towarami giełdowymi lub czynno ści wynikających z uczestnictwa w tym obrocie, albo działalności podmiotów podlegających nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego, jeżeli nieuprawnione ujawnienie takiej informacji mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes osoby fizycznej lub prawnej, bądź jed nostki organizacyjnej, której ta informacja dotyczy.
Na tym tle można stwierdzić, że w obowiązującym stanie prawnym w sto sunku do regulacji poprzedniej definicja tajemnicy zawodowej jest bardziej roz
Jolanta Gliniecka
budowana oraz złożona. Jej treść zmienia się zależnie od rodzaju podmiotów nadzorowanych, w ramach których struktury organizacyjnej określona informa cja została sformułowana.
Warto też zwrócić uwagę, że zawarta w ustawie o giełdach towarowych defini cja tajemnicy zawodowej jest nieścisła. Nieprecyzyjne jest pojęcie informacji zwią zanej z giełdowym obrotem towarami giełdowymi. Arbitralna jest ocena sytuacji, w której mamy do czynienia z naruszeniem interesu uczestników obrotu7. Za trafny należy uznać pogląd, że nie chodzi tu o każdą informację rzeczowo powią zaną z tym obrotem, a tylko o taką, która bezpośrednio odnosi się do obrotu gieł- dowego8. Przy tym rozumieniu nie mieszczą się w zakresie tej definicji np. dane o ogólnych zjawiskach ekonomicznych, czy dotyczące określonej gałęzi produk cji. Ponieważ nie ma przymusu obrotu giełdowego (z wyjątkiem instrumentów pochodnych na towary, stopy procentowe i waluty) związek informacji z giełdo wym obrotem towarami giełdowymi powinien być ścisły. Nie budzi natomiast wątpliwości fakt, że ujawnienie tej informaj, np. przez upublicznienie tajemnicy zawodowej, wiązać się musi przynajmniej z groźbą naruszenia szeroko pojętego interesu uczestnika rynku towarowego, na który składają się interesy uczestników obrotu towarami giełdowymi oraz interes publiczny (chodzić tu może zarówno o interesy majątkowe, w tym prawa do równego dostępu do informaj rynkowej, jak również interesy niemajątkowe, które mogłyby doznać uszczerbku w wyniku ujawnienia tajemnicy zawodowej)9.
Tajemnicą zawodową objęte są wyłącznie takie informacje, które określone osoby (Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, jego zastępcy, członko wie Komisji, pracownicy urzędu Komisji i osoby zatrudnione w urzędzie Komi sji na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenia albo innych umów o podob nym charakterze, a także osoby pozostające w stosunku zlecenia lub w innym stosunku prawnym o podobnym charakterze np. innych umów o świadczenie usług, niezależnie od tego czy są one umowami nazwanymi czy też nienazwa nymi, o podobnym do umowy o pracę, umowy zlecenia czy umowy o dzieło charakterze, z osobami wymienionymi wcześniej, Komisją lub urzędem Komisji oraz zatrudnione w podmiotach pozostających w stosunku zlecenia lub w in
7 Por. B. Kurzępa, Ustawa o giełdach towarowych - przestępstwa i wykroczenia, „Przegląd Sądowy" 2002, nr 2, s. 81.
8 Por. T. Krawczyk, Odpowiedzialność karna za naruszenie tajemnicy zawodowej w ustawie z dnia 26 października 2000 r.
o giełdach towarowych, „Studia Prawno-Ekonomiczne" 2002, t. LXVI, s. 58.
Konstrukcja prawna instytucji tajemnicy zawodowej...
nym stosunku prawnym o podobnym charakterze z tymi osobami, Komisją lub urzędem Komisji, np. doradcy prawni lub eksperci) uzyskały w ramach wy konywania swoich obowiązków wynikających ze wspomnianych stosunków prawnych10. Na tym tle warto sformułować dwie uwagi. Po pierwsze - chodzi tu 0 informacje dotyczące chronionych prawem interesów podmiotów dokonują cych czynności związanych z obrotem instrumentami finansowymi, a po drugie - nie jest ważny sposób wyrażenia lub utrwalenia informacji objętych tajemnicą, co oznacza, że mogą być one przekazywane ustnie lub pisemnie; mogą mieć formę papierową lub elektroniczną11.
Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie jest ograniczony w czasie 1 istnieje również po ustaniu stosunków prawnych, które były przyczyną jego po wstania. Innymi słowy, wygaśnięcie stosunku prawnego rodzącego obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie powoduje wygaśnięcia tego obowiązku. Informacja dotycząca chronionych prawem interesów podmiotów dokonujących czynności związanych z obrotem instrumentami finansowymi przestaje być jednak objęta tajemnicą zawodową jeśli stała się publicznie znana.
Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej ma charakter ambiwalentny albowiem oznacza nie tylko zakaz udostępnienia informacji objętej tajemnicą zawodową podmiotom nieuprawnionym, ale także nakaz takiego zabezpiecze nia informacji dyskrecjonalnej, aby osoby nieuprawnione nie mogły uzyskać do niej dostępu. W szczególności obowiązek ten polega na należytym zabezpiecze niu wszelkich nośników zawierających takie informacje. Wobec tego narusze niem obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej będzie nie tylko umyślne ujawnienie informacji objętej tajemnicą zawodową osobie niepowołanej, ale tak że nieumyślne niezabezpieczenie takiej informacji - np. poprzez pozostawienie dokumentów zawierających informacje konfidencjonalne w miejscu dostępnym dla osób niepowołanych, czy też udostępnienie osobom nieuprawnionym elek tronicznych nośników z takimi informacjami12.
Omówione dotychczas prawne zasady tajemnicy zawodowej mają na celu ochronę interesów uczestników obrotu gospodarczego. Nie pozwalają one wy dostać się na zewnątrz informacjom finansowym, a co za tym idzie, informa
10 Art. 19 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. Nr 183, poz. 1537 z późn. zm.).
11 Por. M. Romanowski, Prawo o publicznym obrocie..., s. 801.
12 Por. M. Romanowski, Prawo o publicznym obrocie..., s. 810.
Jolanta Gliniecka
cjom gospodarczym, które w warunkach wolnego rynku i konkurencji rynkowej mogłyby zaszkodzić uczestnikom tego obrotu. Informacje te mogłyby ujawniać rozmiary zasobów pieniężnych przedsiębiorców i osób prywatnych, prowa dzących działalność gospodarczą, nie mówiąc już o tym, że mogłyby być cen ną wskazówką dla konkurentów, a krańcowo biorąc, nawet dla grup przestęp czych. Wydaje się, że przedstawiony system ochrony tych informacji jest dobrze skonstruowany i dobrze chroni interesy wymienionych podmiotów.
Jednak, jak wspomniano, celem tego systemu nie może być jedynie ochro na interesów prywatnych. Chodzi przecież o to, aby nie zapomnieć o interesie publicznym, społecznym, ogólnym interesie ludności. Sądzę, że oba te interesy - prywatny i publiczny - muszą być w regułach, którym poddana jest tajemni ca zawodowa, dobrze wyważone. W przeciwnym wypadku, gdyby tajemnica zawodowa była łatwa do przekroczenia, narażałaby uczestników obrotu gospo darczego na trudne do oszacowania straty. Gdyby natomiast nie uwzględniać interesu publicznego i całkowicie uniemożliwić organom publicznym dostęp do informacji finansowych, mogłoby bardzo łatwo dojść do wadliwości w działaniu tych organów, nie posiadających informacji o faktycznym przebiegu procesów finansowych i gospodarczych. Utrudniłoby to także wymiar sprawiedliwości, zwłaszcza w sprawach karnych i tworzyłoby wygodną „kryjówkę" dla dzia łań przestępczych różnych grup społecznych (np. pozwalając na tzw. „pranie pieniędzy").
Optymalnemu uwzględnieniu interesu publicznego w konstrukcji prawnej instytucji tajemnicy zawodowej mają służyć wyłomy w obowiązku jej zacho wania. Okoliczności, w jakich możliwe jest ujawnienie tajemnicy zawodowej, stanowią wyjątek od ogólnej zasady zakazu jej ujawniania, a zatem, zgodnie z regułą exceptiones non sunt extendendae, ich zbiór nie może zostać rozszerzony. Wyjątek (jako odstępstwo od reguły) ma bowiem moc obowiązującą tylko w ta kim zakresie, jaki wynika z jego treści i nie może być w drodze zabiegów inter pretacyjnych przenoszony na sytuacje podobne lub zbliżone. Warto dodać, że nie jest dopuszczalne żądanie ujawnienia informacji dyskrecjonalnych w innych celach niż ustawowo określone, a zarazem podmioty bądź osoby, które uzyska ły informacje objęte tajemnicą zawodową mają zakaz ujawnienia jej bądź wyko rzystania w celach innych, niż została udostępniona13. Wyłomów w obowiązku
Konstrukcja prawna instytucji tajemnicy zawodowej...
zachowania tajemnicy zawodowej jest relatywnie wiele i są one do siebie zbli żone. Pozwala to - przykładowo i w ujęciu obowiązującego prawa - podzielić je na dwie grupy.
Do pierwszej grupy zaliczyć należy sprawy związane z postępowaniami uprawniającymi do uzyskania informacji stanowiących tajemnicę zawodową, takie np. jak:
1) toczące się postępowanie karne lub postępowanie w sprawie o przestęp stwo skarbowe;
2) postępowanie w związku z wykonaniem wniosku o udzielenie pomocy prawnej, pochodzącego od państwa obcego, które na mocy ratyfikowanej umo wy międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską ma prawo występować o udzielenie informacji objętych tajemnicą zawodową;
3) toczące się postępowanie cywilne w sprawie, w której stroną jest podmiot będący stroną umowy lub innej czynności objętej tą tajemnicą - wówczas jest jednak konieczne wskazanie strony postępowania, której dotyczy wniosek, z uwagi na fakt, że przekazanie takich informacji możliwe jest jedynie w zakre sie informacji dotyczących tego podmiotu;
4) toczące się przed organem kontroli skarbowej postępowanie w sprawie o: a) przestępstwo skarbowe lub o wykroczenie skarbowe przeciwko osobie fizycznej będącej stroną umowy lub innej czynności prawnej objętej tajemnicą zawodową - wówczas jest również konieczne wskazanie osoby, przeciwko któ rej toczy się postępowanie, a której dotyczy wniosek, z uwagi na fakt, że moż liwe jest przekazanie informacji jedynie w zakresie informacji dotyczących tej osoby;
b) przestępstwo skarbowe popełnione przy wykonywaniu czynności związa nych z działalnością osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, będącej stroną umowy lub innej czynności prawnej objętej tajemnicą zawodową - w zakresie informacji dotyczących tej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej.
Żądanie ujawnienia tajemnicy zawodowej (we wskazanym zakresie) musi być uzasadnione, oczywiście z uwzględnieniem zasad postępowania karnego, karnoskarbowego i cywilnego, co w praktyce może sprowadzać się do wskaza nia sygnatury akt postępowania oraz podania, że związane jest ono z poszcze gólnymi wymienionymi wcześniej postępowaniami.
Jolanta Gliniecka
Do drugiej grupy należy zaliczyć sprawy związane z działalnością określone go podmiotu w ramach przyznanych mu uprawnień zawartych w innych usta wach, przykładowo:
1) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, gdy toczy się postępowanie przed organem kontroli skarbowej w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe14;
2) Prezesa NIK lub upoważnionego przez niego kontrolera, co jest związa ne z zadaniami NIK i dotyczy danych kontrolowanej jednostki w zakresie ustalenia stanu faktycznego prowadzonego postępowania kontrolnego15; 3) biegłego rewidenta upoważnionego do badania sprawozdań finansowych,
jeśli uzyskanie określonych informacji, objętych tajemnicą zawodową, ko nieczne jest do przeprowadzenia tego badania16;
4) służby ochrony państwa oraz upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy i żołnierzy17;
5) policji, na zasadach oraz w trybie określonym w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji18, która przyznaje policji możliwość uzyskiwania informa cji, w tym także niejawnych, do których należy zaliczyć informacje objęte tajemnicą zawodową, jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia sprawców i uzy skania dowodów;
6) komornika sądowego w ramach toczącego się postępowania egzeku cyjnego lub zabezpieczającego w sprawie roszczeń wobec podmiotu będącego stroną umowy lub innej czynności prawnej objętej tajemnicą zawodową - w zakresie informacji dotyczących tego podmiotu19 oraz administracyjnych organów egzekucyjnych określonych w ustawie z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administra cji20 - w związku z prowadzeniem egzekucji administracyjnej w spra
14 Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 z późn. zm.).
15 Art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1701 z późn. zm.).
16 Ustawa z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 31, poz. 359 z późn. zm.).
17 Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631).
18 Tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.
19 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882 z późn. zm.).
Konstrukcja prawna instytucji tajemnicy zawodowej...
wie obowiązków podmiotu będącego stroną umowy lub innej czynno ści prawnej objętej tajemnicą zawodową - w zakresie informacji doty czących tego podmiotu;
7) naczelnika urzędu skarbowego w związku z toczącym się przed orga nem kontroli skarbowej postępowaniem w sprawie o przestępstwo skar bowe lub o wykroczenie skarbowe, jeżeli są niezbędne w toczącym się postępowaniu;
8) dyrektora urzędu kontroli skarbowej w związku z toczącym się przed organem kontroli skarbowej postępowaniem w sprawie o przestępstwo skarbowe lub o wykroczenie skarbowe, jeżeli są niezbędne w toczącym się postępowaniu;
9) inspektora kontroli skarbowej w związku z toczącym się przed orga nem kontroli skarbowej postępowaniem w sprawie o przestępstwo skar bowe lub o wykroczenie skarbowe, jeżeli są niezbędne w toczącym się postępowaniu;
10) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Kontrwywiadu Wojsko wego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Gra nicznej, Służby Więziennej, Biura Ochrony Rządu i ich upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy w zakresie niezbędnym do prze prowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych21.
Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej przekazywanie informacji stanowiących taką tajemnicę:
1) bezpośrednio osobie, której ta informacja dotyczy, lub innemu podmioto wi, któremu osoba ta udzieliła pisemnego upoważnienia do otrzymania takich informacji, z wyjątkiem osób reprezentujących Komisję Nadzoru Finansowego oraz pracowników urzędu Komisji, którym informacje te są przekazywane w związku z wykonywaniem ustawowo określonych zadań w zakresie nadzoru;
2) w zawiadomieniu o przestępstwie oraz dokumentach przekazywanych w uzupełnieniu do zawiadomienia; przy czym warto dodać, że po pierw
21 Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631 z późn. zm.).
Jolanta Gliniecka
sze - zawiadomienie takie jest uprawnieniem a nie obowiązkiem prawnym osoby dysponującej dyskrecjonalnymi informacjami, a po drugie - w po stępowaniu karnym dotyczącym obrotu instrumentami finansowymi ist nieje możliwość odmowy zeznań, co do okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej, chyba że sąd lub prokurator zwolni te osoby z tego obowiązku (art. 180 § 1 k.p.k.)22;
3) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej23, przy czym warto do dać, że chodzi tu o wszelkie informacje ujawniane w trybie i zakresie prze widzianym ustawowo w stosunku do których nie stosuje się przepisów ograniczających udostępnianie danych objętych tajemnicą, z wyjątkiem danych objętych tajemnicą państwową. Jednocześnie informacje zgroma dzone w tym trybie są udostępniane przez Generalnego Inspektora sądom i prokuratorom na potrzeby postępowania karnego, na ich pisemny wnio sek. W celu sprawdzenia danych zawartych w zawiadomieniu o podejrze niu popełnienia przestępstwa (art. 165a lub art. 299 k.k.), prokurator może żądać od Generalnego Inspektora udostępnienia informacji chronionych prawem, w tym objętych tajemnicą bankową lub ubezpieczeniową, także w postępowaniu sprawdzającym ( art. 307 ust. 2 k.p.k.); Szefowi Krajowe go Centrum Informacji Kryminalnych24, organom podatkowym, organom Służby Celnej lub organom kontroli skarbowej - w zakresie, trybie i na wa runkach określonych w odrębnych ustawach25;
4) przez Komisję lub jej upoważnionego przedstawiciela:
a) do publicznej wiadomości w zakresie dotyczącym treści podjętych uchwał i decyzji, także w sprawach indywidualnych, na podstawie których wyda wane są decyzje administracyjne (jeżeli ze względu na interes uczestników rynku instrumentów finansowych, rynku towarów giełdowych lub rynku działalności funduszy inwestycyjnych Komisja uznała przekazanie takiej