• Nie Znaleziono Wyników

166 wykonywania zawodu, będąc świadomym roli, jaką

2 Kierunek studiów

FIZJOTERAPIA

profil studiów poziom studiów zajęcia obowiązkowe dla

kierunku

zajęcia do

wyboru semestr/y

praktyczny JSM Tak IV

Dyscyplina Nauki o zdrowiu Prowadzący zajęcia

Formy zajęć

Liczba godzin

Liczba punktów

ECTS N

(nauczyciel) S

(student) studia

stacjonarne studia

niestacjonarne studia

stacjonarne studia niestacjonarne

Wykłady 20 5 1

Opracowanie zagadnień 1

Przygotowanie do zaliczenia 3

Analiza piśmiennictwa 1

CUP 15 10 1

Przygotowanie zagadnienia

Z1 5

Przygotowania zagadnienia

Z2 5

Razem 35 15 2

Metody dydaktyczne

Podające: wykład informacyjny, opis; problemowe: wykład problemowy; aktywizujące: metoda sytuacyjna, dyskusja dydaktyczna, praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.

Wymagania wstępne

Wymagania wstępne: wiedza z zakresu modułów treści podstawowych: nauki o człowieku (anatomia, fizjologia, patologia; wiedza z zakresu treści kształcenia ruchowego i metodyki nauczania ruchu., kinezyterapii. Opanowanie materiału z zakresu fizjologii wysiłku fizycznego, dobra ogólna sprawność fizyczna, znajomość podstaw metodyki nauczania ruchu.

Cele przedmiotu

Przygotowanie studenta do interpretowania pojmowania wiedzy dotyczącej funkcjonowania człowieka w warunkach odbiegających od stanu prawidłowego, tj: w schorzeniach narządu ruchu (ortopedycznych) powodujących określone dysfunkcje, narządu ruchu, w stanach patologicznych związanych z uprawianiem sportu na poziomie rekreacyjnym i wyczynowym.

Treści programowe

 Rola i miejsce fizjoterapeuty w zespole medycznym dla potrzeb sportu. Organizacja pracy i współpraca fizjoterapeuty z innymi zawodami medycznymi, trenerami i zawodnikami.

 Urazy i uszkodzenia sportowe – rodzaje i podział, przyczyny, profilaktyka pierwotna i wtórna.

 Badania i testy w sporcie i medycynie sportowej. Podstawy oceny prawidłowych wzorców ruchowych.

 Odnowa biologiczna w sporcie

 Profilaktyka pierwotna i wtórna urazów sportowych.

 Zasady udzielana pierwszej pomocy (m.in. Rest Ice Compression Elevation – RICE, Protection Rest Ice Compression Elevation – PRICE, Protection Rest Ice Compression Elevation Medication Modalities – PRICEMM), pacjentom w ostrych uszkodzeniach narządu ruchu w sporcie Problematyka ćwiczeń umiejętności praktycznych (CUP):

 Zasady planowania i programowania fizjoterapii w leczeniu zachowawczym lub operacyjnym na potrzeby pacjentów uprawiających sport zawodowy lub aktywność fizyczną rekreacyjną, u których

169

wystąpiły urazowe ubytki i uszkodzenia chrząstki stawowej, łąkotek, połączeń stawowych, więzozrostów, ścięgien, aparatu torebkowo-więzadłowego oraz po skręceniach i złamaniach.

 Zasady planowania i programowania fizjoterapii pacjentów z przeciążeniami, obrażeniami i dysfunkcjami: ręki, stawu łokciowego, obręczy barkowej, kręgosłupa – uprawiających sport zawodowy lub aktywność fizyczną rekreacyjną.

 Zasady planowania i programowania fizjoterapii pacjentów z typowymi dla traumatologii sportowej zespołami: tendinopatii, entezopatii narządu ruchu, zapaleń nadkłykci, zaplenia kaletek, neuropatii, chondropatii, chondromalacji, jałowych martwic kości i w zespołach konfliktów tkankowych.

 Zasady planowania i prowadzenia odnowy biologicznej lub fizjoterapii sportowej dzieci, młodzieży oraz osób starszych.

 Najczęściej występujące błędy lub powikłania oraz skutki zaniedbań w edukacji pacjenta, w procesie

 Różnicowanie najczęściej występujących dysfunkcji specyficznych dla traumatologii sportowej – zasady planowania i postępowania fizjoterapeutycznego, w odniesieniu do wyników badania lekarza specjalisty, wyników badań dodatkowych oraz wyników fizjoterapeutycznego badania

funkcjonalnego

 Ogólne zasady kompleksowego postępowania leczniczego w urazach narządu ruchu w sporcie.

Rodzaje i etapy leczenia.

 Ocena i trening funkcjonalny w profilaktyce i leczeniu urazów i zmian przeciążeniowych w sporcie.

Efekty uczenia się:

Wiedza W_01

Zna zjawiska fizyczne zachodzące w organizmie człowieka pod wpływem czynników zewnętrznych;

W_02

Zna metody oceny zaburzeń strukturalnych i funkcjonalnych wywołanych chorobą lub urazem, narzędzia diagnostyczne i metody oceny stanu pacjenta dla potrzeb fizjoterapii, metody oceny budowy i funkcji ciała pacjenta oraz jego aktywności w różnych stanach chorobowych;

Umiejętności U_01

Potrafi przewidzieć skutki stosowania różnych obciążeń mechanicznych na zmienione patologicznie struktury ciała człowieka;

U_02

Potrafi dobrać wyroby medyczne stosownie do rodzaju dysfunkcji i potrzeb pacjenta na każdym etapie fizjoterapii oraz poinstruować pacjenta w zakresie posługiwania się nimi;

Kompetencje społeczne K_01

Ma umiejętność formułowania opinii dotyczących różnych aspektów działalności zawodowej;

Sposób zaliczenia oraz formy i podstawowe kryteria oceny/wymagania egzaminacyjne

A. Sposób zaliczenia Zaliczenie z oceną

B. Sposoby weryfikacji i oceny efektów 4 Efekt

uczenia się

Metody weryfikacji osiągnięcia zamierzonych efektów uczenia się

1 2 3 4 5 6 7 8 9 2. Egzamin pisemny 3. Kolokwium 4. Projekt 5. Sprawozdanie 6. Prezentacja 7. Praca kontrolna 8. Zadanie praktyczne

9. Pracy studenta w trakcie zajęć Wykład:

 Ocena z kolokwium (0,7)

 Ocena z prezentacji multimedialnej (0,3)

 Ocena z wykładu = ocena z kolokwium*0,7+ ocena z prezentacji*0,3

1. Średnia arytmetyczna ocen z kolokwiów (student musi

170

uzyskać zaliczenie z każdego cząstkowego kolokwium) 2. Samodzielna praca studenta na ćwiczeniach

(zaangażowanie w wykonywanie zadań, wyciąganie wniosków, prezentacja wyników)

Średnia z ocen z kolokwiów x 0,70+ ocena za samodzielną pracę studenta x 0,30

Ocena końcowa z przedmiotu:

Ocenę końcową z przedmiotu stanowi średnią ważoną ze składowych form zajęć, dla których wagami są przypisane im liczby punktów ECTS. Ocenę końcowa jest wyliczana na podstawie procentowego udziału oceny A i oceny B z egzaminu końcowego.

Ocenę A stanowi średnia ważona ocen ćwiczeń i wykładów, dla których wagami są przypisane im liczby punktów ECTS.

Ocena A stanowi 60% oceny końcowej, a egzamin 40%.

A następnie

Obecność na wszystkich ćwiczeniach jest obowiązkowa. Do ćwiczeń studenci przystępują przygotowani. Stopień przygotowania studenta jest sprawdzany w formie kolokwium wejściowego.

Kryteria oceniania

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne - wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 93%-100%;

4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne - wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 85%-92%;

4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne - wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 77%-84%;

3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami - wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 69%-76%;

3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami - wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 60%-68%;

2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne - wykazuje znajomość treści kształcenia poniżej 60%.

Kompetencje społeczne (obserwacja studenta podczas pracy w grupach)

5.0 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje dyskusję, wyciąga poprawne wnioski.

4,5 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje próbę dyskusji, stara się wyciągnąć poprawne wnioski.

4,0 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje próbę dyskusji, stara się wyciągnąć wnioski, choć nie są one całkowicie poprawne.

3,5 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, podejmuje

171

próbę ustosunkowania się do nich.

3.0 – akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, lecz nie ustosunkowuje się do nich.

2.0 – nie potrafi ustosunkować się do uwag krytycznych, nie przyjmuje i nie akceptuje opinii innych osób.

Matryca efektów uczenia się dla zajęć Numer (symbol)

efektu uczenia się Odniesienie do efektów uczenia się dla kierunku

W_01 A.W1.; A.W10.; D.W1.; D.W2.

W 02 C.W5.; D.W1.; D.W2.

U_01 C.U16.; C.U2.; D.U1.; D.U2.; D.U3.; D.U4.; D.U6.; D.U7.

U_02 D.U1.; D.U2.; D.U3.; D.U4.; D.U6.; D.U7.

K_01 K8.

Wykaz literatury

A. Literatura podstawowa:

 Białoszewski D. Fizjoterapia w ortopedii, PZWL Warszawa, 2014*

 Rehabilitacja w sporcie / red. Robert Donatelli ; aut. Ronnie G. Bernard [i in.] ; [tł. z ang. Marcin Banat i in.]. - Wyd. 1 pol., dodruk / red. Rafał Gnat. - Wrocław : Elsevier Urban & Partner, 2017.

 Medycyna sportowa : współczesne metody diagnostyki i leczenia / red. nauk. Patrick J. McMahon ; red. nauk. tł.[z ang.] Krzysztof Klukowski ; z ang. tł. Jolanta Wilkans, Krzysztof Klukowski. - Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009.

B. Literatura uzupełniająca:

 Brotzman S. B., Wilk K. E. (red. wyd. polskiego: Dziak A.), Rehabilitacja Ortopedyczna, Elsevier Urban & Partner, 2008; Tom I i II.*

 Nowakowski A., Mazurek T. Ortopedia i traumatologia. Podręcznik dla studentów medycyny, Wyd.

Naukowe Exemplum, 2017

 Dziak A., Tayara S. Urazy i uszkodzenia w sporcie. Wyd. Kasper, Kraków 2012.

 Donatelli A.R. Rehabilitacja w sporcie. Edra Urban & Partner. Wrocław 2010.

Czasopisma:

 „Postępy rehabilitacji”

 „Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja”

*Pozycja dostępna w Bibliotece Uczelnianej Akademii Pomorskiej w Słupsku

172

Sylabus 36. Fizjoterapia kliniczna w dysfunkcjach układu ruchu w neurologii i neurochirurgii Nazwa zajęć

Fizjoterapia kliniczna w dysfunkcjach układu ruchu w neurologii i neurochirurgii

Forma zaliczenia

E Liczba punktów ECTS

6