dodatkowe (obrazowe i elektrofizjologiczne);
Kompetencje społeczne K_01
Jest gotów do nawiązania i utrzymania pełnego szacunku kontaktu z pacjentem, a także okazywania zrozumienia dla różnic światopoglądowych i kulturowych;
Jest gotów do wdrażania zasad koleżeństwa zawodowego i współpracy w zespole specjalistów, w tym z przedstawicielami innych zawodów medycznych, także w środowisku wielokulturowym i wielonarodowościowym;
K_02
Jest gotów do wykonywania zawodu, będąc świadomym roli, jaką fizjoterapeuta pełni na rzecz społeczeństwa, w tym społeczności lokalnej;
Jest gotów do przestrzegania praw pacjenta i zasad etyki zawodowej;
Jest gotów do przyjęcia odpowiedzialności związanej z decyzjami podejmowanymi w ramach działalności zawodowej, w tym w kategoriach bezpieczeństwa własnego i innych osób.
Jest gotów do formułowania opinii
dotyczących różnych aspektów działalności zawodowej;
K_03
Jest gotów do dostrzegania i rozpoznawania własnych ograniczeń, dokonywania samooceny deficytów i potrzeb edukacyjnych;
Jest gotów do korzystania z obiektywnych źródeł informacji;
K_04
Jest gotów do prezentowania postawy promującej zdrowy styl życia, propagowania i aktywnego kreowania zdrowego stylu życia i promocji zdrowia w trakcie działań
związanych z wykonywaniem zawodu i określania poziomu sprawności niezbędnego do wykonywania zawodu fizjoterapeuty;
kształcenia na poziomie 60%-68%;
2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne - wykazuje znajomość treści kształcenia poniżej 60%.
Kompetencje społeczne (obserwacja studenta podczas pracy)
5.0 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje dyskusję, wyciąga poprawne wnioski.
4,5 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje próbę dyskusji, stara się wyciągnąć poprawne wnioski.
4,0 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje próbę dyskusji, stara się wyciągnąć wnioski, choć nie są one całkowicie poprawne.
3,5 - akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, podejmuje próbę ustosunkowania się do nich.
3.0 – akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, lecz nie ustosunkowuje się do nich.
2.0 – nie potrafi ustosunkować się do uwag krytycznych, nie przyjmuje i nie akceptuje opinii innych osób.
Terminy zaliczenia z oceną oraz poprawkowego zaliczenia z oceną zostaną ustalone ze studentami na pierwszych zajęciach.
Warunki uzupełnienia zajęć opuszczonych z przyczyn usprawiedliwionych:
Uzupełnienie opuszczonych zajęć jest możliwe jedynie w przypadku choroby studenta udokumentowanej zwolnieniem lekarskim. Usprawiedliwienia zajęć oraz zaliczenia materiału będącego przedmiotem ćwiczeń w okresie nieobecności dokonuje wykładowca prowadzący zajęcia.
Zarówno student powracający z urlopu dziekańskiego jak i student powtarzający rok, ma obowiązek uczęszczania na wszystkie zajęcia oraz przystąpienia do zaliczenia. Student powtarzający rok z powodu innego przedmiotu może być zwolniony z konieczności uczęszczania na zajęcia i zdawania zaliczenia.
Matryca efektów uczenia się dla zajęć Numer (symbol)
efektu uczenia się Odniesienie do efektów uczenia się dla kierunku
W_01 A.W16.; D.W1.; D.W2.; D.W6.
W_02 D.W16.
W_03 C.W16.
U_01 B.U10.; B.U11.
U_02 C.U2.; C.U4.; C.U16.; D.U7.; D.U13.; D.U14.; D.U15.; D.U16.
U_03 D.U12.
K_01 K1.; K7.
K_02 K2.; K4.; K8.; K9.
K_03 K5.; K6.
177
K_04 K3.
Wykaz literatury
A. Literatura podstawowa:
Kwolek A.: Rehabilitacja medyczna. Urban & Partner Wrocław 2003*
Kwolek A.: Rehabilitacja w udarze mózgu. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego 2009*
Red. Kwolek A.: Fizjoterapia w neurologii i neurochirurgii. PZWL, Warszawa 2012*
Neurologia : kompendium / red. Wojciech Kozubski ; [aut.] Maria Barcikowska [i in.]. - Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014.
Metoda NDT-Bobath w neurorehabilitacji osób dorosłych / Emilia Mikołajewska. - Wyd. 1, 4 dodr. - Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017.
Adler S., Beckers D., Buck M., PNF w praktyce, Warszawa 2009*
B. Literatura uzupełniająca:
Fries W.: Rehabilitacja w chorobie Parkinsona. Wydawnictwo Elipsa –Jaim Kraków 2002.
Laider P.: Rehabilitacja po udarze mózgu. PZWL Warszawa 2004*
Prusiński A.: Neurologia praktyczna. PZWL Warszawa 2007.
Grochmal S., Zielińska-Charszewska S.: Rehabilitacja w chorobach układu nerwowego. PZWL, Warszawa 1986*
Kwolek A., Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, Urban & Partner, 2010.
Ząbek M. (red), Zarys neurochirurgii, PZWL, Warszawa 1999.
*Pozycja dostępna w Bibliotece Uczelnianej Akademii Pomorskiej w Słupsku
Sylabus 37. Fizjoterapia kliniczna w dysfunkcjach układu ruchu w ortopedii i traumatologii Nazwa zajęć
Fizjoterapia kliniczna w dysfunkcjach układu ruchu w ortopedii i traumatologii
Forma zaliczenia E
Liczba punktów ECTS 6
Kierunek studiów FIZJOTERAPIA
profil studiów poziom studiów zajęcia obowiązkowe dla
kierunku
zajęcia do
wyboru semestr/y
praktyczny JSM Tak IV
Dyscyplina Nauki o zdrowiu Prowadzący zajęcia
Formy zajęć
Liczba godzin
Liczba punktów
ECTS N
(nauczyciel)
S (student) studia
stacjonarne
studia niestacjonarne
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
Wykłady 30 20 2
Opracowanie zagadnień 10
Przygotowanie prezentacji
multimedialnej 5
Analiza piśmiennictwa 5
Ćwiczenia symulacyjne 20 5 1
Przygotowanie do ćwiczeń 1
Opracowanie zagadnień 3
Analiza piśmiennictwa 1
Ćwiczenia kliniczne 20 5 1
Przygotowanie do ćwiczeń 1
Opracowanie zagadnień 3
178
Analiza piśmiennictwa 1
CUP 30 20 2
Samodzielna praca studenta
(Z1) 10
Samodzielna praca studenta
(Z2) 10
Razem 100 50 6
Metody dydaktyczne
Podające: wykład informacyjny, opis; problemowe: wykład problemowy, , aktywizujące: metoda sytuacyjna, dyskusja dydaktyczna, praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe.
Wymagania wstępne
Wymagania wstępne: wiedza z zakresu modułów treści podstawowych: nauki o człowieku (anatomia, fizjologia, patologia; wiedza z zakresu treści kształcenia ruchowego i metodyki nauczania ruchu., kinezyterapii.
Opanowanie materiału z zakresu fizjologii wysiłku fizycznego, dobra ogólna sprawność fizyczna, znajomość podstaw metodyki nauczania ruchu.
Cele przedmiotu
Głównym celem nauczania przedmiotu jest przygotowanie studenta do interpretowania i pojmowania wiedzy dotyczącej schorzeń z zakresu ortopedii i traumatologii. Przekazanie studentowi wiedzy na temat traumatologii ogólnej ze szczególnym uwzględnieniem traumatologii narządu ruchu (złamania zwichnięcia, skręcenia stawów, uszkodzenia tkanek miękkich). Celem dodatkowym jest także przekazanie wiedzy na temat podstawowych metod leczenia zachowawczego i operacyjnego schorzeń narządu ruchu z uwzględnieniem postępowania usprawniającego (rehabilitacyjnego), w tym znaczenia i roli fizjoterapii w osiągnięciu korzystnego wyniki ostatecznego.
Treści programowe Problematyka wykładów:
1. Charakterystyka, definicje obrażeń, dysfunkcji, chorób narządu ruchu. Przyczyny, klasyfikacje, objawy i ich przebieg, metody leczenia – miejsce i rola fizjoterapii.
2. Wskazania i przeciwskazania oraz zasady planowania i programowania fizjoterapii 5 pacjentów z obrażeniami, dysfunkcjami i chorobami narządu ruchu, z uwzględnieniem chorób współistniejących, wieku oraz płci.
3. Zasady planowania i programowania fizjoterapii w leczeniu zachowawczym, biologicznym, operacyjnym pacjentów z urazowymi ubytkami chrząstki stawowej, łąkotek, połączeń stawowych, więzozrostów.
4. Zasady planowania i programowania fizjoterapii w leczeniu zachowawczym i operacyjnym pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów, w tym po endoprotezoplastykach stawów.
5.Zasady postępowania fizjoterapeutycznego w ramach leczenia zachowawczego lub operacyjnego pacjentów w skręceniach stawów, uszkodzeniach ścięgien, uszkodzeniach aparatu torebkowo-więzadłowego stawów.
6. Zasady planowania i programowania fizjoterapii pacjentów z: zespołami przeciążeniowymi, obrażeniami, dysfunkcjami lub chorobami kręgosłupa; zasady postępowania fizjoterapeutycznego w ramach leczenia zachowawczego lub operacyjnego po złamaniach kości, w obrażeniach, dysfunkcjach i chorobach ręki.
7. Zasady planowania i programowania fizjoterapii u pacjentów z fibrozą i artrofibrozą.
8. Najczęściej występujące błędy lub powikłania w procesie fizjoterapii w kompleksowym postępowaniu leczniczym pacjenta w przebiegu chorób ortopedycznych.
9. Zasady planowania i programowania fizjoterapii pacjentów z: przykurczem Dupuytrena, zespołem Sudecka, złamaniami nasady bliższej kości udowej i kości ramiennej, złamaniami kręgosłupa, barkiem zamrożonym, zespołem ciasnoty podbarkowej, złamaniem dwu – lub trójkostkowymi podudzia, złamaniami miednicy, chorobami zwyrodnieniowymi krążków międzykręgowych, dyskopatiami, niespecyficznymi i specyficznymi bólami okolicy kręgosłupa z uwzględnieniem przyczyn, objawów i przebiegu.
Problematyka ćwiczeń symulacyjnych:
Zasady planowania i programowania fizjoterapii pacjentów z: przykurczem Dupuytrena, zespołem Sudecka, złamaniami nasady bliższej kości udowej i kości ramiennej, złamaniami kręgosłupa, barkiem zamrożonym, zespołem ciasnoty podbarkowej, złamaniem dwu – lub trójkostkowymi podudzia, złamaniami miednicy, chorobami zwyrodnieniowymi krążków międzykręgowych, dyskopatiami, niespecyficznymi i specyficznymi bólami okolicy kręgosłupa z uwzględnieniem przyczyn, objawów i przebiegu.
Zasady planowania i programowania fizjoterapii u pacjentów z fibrozą i artrofibrozą.
Zasady planowania i programowania fizjoterapii pacjentów z: zespołami przeciążeniowymi, obrażeniami, dysfunkcjami lub chorobami kręgosłupa; zasady postępowania fizjoterapeutycznego w ramach leczenia zachowawczego lub operacyjnego po złamaniach kości, w obrażeniach,