Milenijne Cele Rozwoju

Support to Statistics (2017) Wielka Brytania w latach 2013-2015 przeznaczyła 30,29 mln

USD rocznie na finansowanie krajowych możliwości statystycznych i systemów w krajach rozwijających się co wpływa na poprawę dostępności danych statystycznych w tych krajach.

1.3.1. Milenijne Cele Rozwoju

Przełom XX i XXI wieku był ważną datą ze względu na wiele aspektów. Dla ONZ stał się świetną okazją do podkreślenia i potwierdzenia jej roli w kształtowaniu współczesnego świata i relacji międzynarodowych. Kraje członkowskie ONZ mogły wspólnie pochylić się nad problemami dotykającymi świata i zareagować na nie. Już w 1998 r. zadecydowano, aby 55 sesję Zgromadzenia Ogólnego ONZ uczynić ważnym wydarzeniem i nazwać Zgromadzeniem Milenijnym Narodów Zjednoczonych. 5 września 2000 r. rozpoczęły się największe w historii tej formacji obrady gromadzące przywódców państw i szefów rządów niemal całego świata. Głównym celem tego spotkania i debaty były wyzwania pojawiające się u progu XXI w. nakreślone w Raporcie Milenijnym Sekretarza Generalnego ONZ.

Szczyt Milenijny, do którego doszło w dniach 6-8 września 2000 r., stanowił kulminacyjne wydarzenie Zgromadzenia Milenijnego. Zebrani na nim przywódcy państw i szefowie rządów określili ponownie rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych we współczesnym świecie. Materialnym efektem obrad była Deklaracja Milenijna Narodów Zjednoczonych w ramach, której powstały Milenijne Cele Rozwoju (Ośrodek Informacji OZN w Warszawie, b.d.). Były one zobowiązaniami, które ludzkość powinna wypełnić, aby móc w skuteczny i efektywny sposób stawić czoła wyzwaniom nowego tysiąclecia. Horyzont czasowy na ich wykonanie nakreślono na lata 2000-2015.

Tabela 1. Milenijne Cele Rozwoju wraz z miernikami.

Cel Mierniki

1. Wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu na świecie

- zmniejszyć o połowę liczbę osób, które żyją za mniej niż 1 USD dziennie

- zmniejszyć o połowę liczbę dzieci cierpiących z powodu głodu

2. Powszechne nauczanie na poziomie podstawowym

- zapewnienie dziewczynkom i chłopcom równego i powszechnego dostępu do edukacji i ukończenie przez nich

55 edukacji na poziomie podstawowym

3. Promowanie równości płci i awansu społecznego kobiet

- wyeliminowanie do 2005 r. nierównego dostępu do edukacji dla kobiet i mężczyzn na pierwszych dwóch etapach edukacyjnych a do 2015 r. na wszystkich etapach w cyklu kształcenia

4. Ograniczenie umieralności dzieci

- ograniczenie umieralności dzieci do 5 roku życia o ⅔

5. Ograniczenie umieralności matek

- ograniczyć o ¾ umieralność wśród matek

6.Powstrzymania

rozprzestrzeniania się wirusa HIV, choroby AIDS i innych

- powstrzymanie rozprzestrzeniania się wirusa HIV i choroby AIDS oraz liczby nowych zakażeń

- powstrzymanie rozprzestrzeniania się malarii i innych chorób zakaźnych oraz ograniczenie liczby nowych zachorowań

7.Promowania

zrównoważonych metod gospodarowania zasobami naturalnymi

- uwzględnianie zasad zrównoważonego rozwoju w krajowych strategiach i programach

- stosowanie metod hamujących zubożenie zasobów środowiska

- zmniejszenie o 50% liczbę ludzi pozbawionych stałego dostępu do czystej pitnej wody

- do 2020 roku osiągnięcie znaczącej poprawy warunków życia przynajmniej 100 milionów mieszkańców slumsów 8. Stworzenie globalnego

partnerstwa na rzecz rozwoju

- opracowanie systemu handlowo-finansowego, który będzie dostępny dla wszystkich i oparty na jasnych, przejrzystych zasadach

- wyjście naprzeciw szczególnym potrzebom najsłabiej rozwiniętych państw poprzez zniesienie ceł i kontyngentów na towary eksportowane przez te kraje, a także zwiększenie skali redukcji długów poważnie zadłużonych ubogich krajów, umorzenie długów zaciągniętych w ramach oficjalnej pomocy bilateralnej oraz zwiększenie pomocy na rzecz rozwoju dla krajów podejmujących działania mające na celu ograniczenie ubóstwa

56 - wyjście naprzeciw szczególnym potrzebom krajów śródlądowych i krajów rozwijających się położonych na małych wyspach

- rozstrzygnięcie kwestii zadłużenia krajów rozwijających się poprzez podjęcie narodowych i międzynarodowych kroków służących utrzymaniu długookresowej zdolności do spłaty zadłużenia

- stworzenie miejsc godnej i produktywnej pracy dla młodzieży

- upowszechnienie dostępu do nowych technologii, zwłaszcza technologii informacyjnych i komunikacyjnych dla wszystkich państw

Źródło: opracowanie własne na podstawie Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie.(b.d.) Pobrano 26 czerwca 2019 z http://www.unic.un.org.pl

Podpisany dokument był jednym z głównych kierunków polityki międzynarodowej, a jego realizacja stanowiła bazę nie tylko donatorów, ale i odbiorców pomocy. Według J. Sachsa MCR podkreślają historyczne i efektywne metody światowej mobilizacji w celu osiągnięcia priorytetów społecznych. Eksponują bowiem globalną troskę o ubóstwo, głód, choroby, niekończenie szkoły, nierówność płci, a także degradację środowiska. Umieszczenie tych wszystkich trosk w ośmiu łatwo mierzalnych celach oraz ustalenie mierników ich osiągania a co więcej wyznaczenie horyzontu czasowego MCR przyczyniło się do promowania globalnej świadomości, politycznego zaufania oraz odzewu społecznego.

Kraje rozwijające się dokonały znaczącego postępu w wyniku realizacji MCR, jednak proces ten był wysoce zróżnicowany w odniesieniu do poszczególnych celi, krajów i regionów (Sachs, 2012, s.2206). Wśród 174 krajów, które zostały objęte analizą podsumowującą realizację Milenijnych Celów Rozwoju w 90% z nich odnotowano zwiększenie liczby dziewczynek kształcących się na poziomie podstawowym oraz pełniących funkcje polityczne w stosunku do sytuacji z 1990 r. Odsetek kobiet w parlamentach na całym świecie podwoił się w tym samym czasie. Dzięki inwestycjom w zdrowie udało się zredukować umieralność dzieci poniżej 5 roku życia do 43 zgonów na 1000 żywych urodzeń, a śmiertelność matek spadła o 45 %. Według statystyk udało się również zapobiec 6,2 mln zgonów wskutek malarii i 37 mln ze względu na gruźlicę. Na świecie około 2 mld ludzi uzyskało dostęp do wody pitnej i niezbędnych urządzeń sanitarnych (The Millennium Goals

57 Report 2015: Time For Global Action For People And Planet, 2015). Poprawa tych wskaźników na przestrzeni lat 2000-2015 możliwa była m.in. dzięki temu, że kraje rozwinięte zwiększyły skalę oficjalnej pomocy rozwojowej o 66 % w ujęciu realnym, osiągając tym samym wysokość 135,3 mld USD wydawanych na cele pomocowe.

Nie oznacza to jednak, że wszelkie nierówności zostały wyeliminowane. Niezmiennie za jedną z głównych przeszkód rozwoju uważa się konflikty. Państwa słabe i niestabilne często borykają się z powszechnym ubóstwem obywateli. Są miejsca na świecie, gdzie kobiety nadal mierzą się z dyskryminacją zawodową, ekonomiczną czy są pozbawiane prawa do podejmowania własnych decyzji. Pomimo postępu jaki dokonał się dzięki MCR nadal około 800 mln ludzi żyje w warunkach skrajnego ubóstwa i głodu. W krajach objętych konfliktami głównie na Bliskim Wschodzie i Afryce odsetek dzieci nieuczęszczających do szkoły wzrósł z 30 do 36%. W kwestii środowiska, globalna emisja dwutlenku węgla wzrosła od 1990 r. o 50% a niedobór wody pitnej wciąż dotyka 40% ludności na świecie (The Millennium Goals Report 2015: Time For Global Action For People And Planet, 2015).