National Grid Indus (C-371/10)

Niedługo po sprawie Cartesio, TS w sprawie holenderskiej spółki National Grid Indus BV sprecyzował, w jaki sposób państwa członkowskie mogą korzystać z kompetencji przyznanej im na gruncie art. 54 TFUE. Spółka ta, na skutek przeniesienia w 2000 r. siedziby faktycznego zarządu z Holandii do Wielkiej Brytanii⁴⁵⁸, została zobowiązana przez holenderskie organy skarbowe (hol. Inspecteur van de Belastingdienst) do zapłaty podatku od niezrealizowanego zysku kapitałowego⁴⁵⁹ wynikającego z posiadanej wierzytelności pieniężnej nominowanej w funtach brytyjskich. Zysk ten powstał na skutek wzrostu kursu funta brytyjskiego względem guldena holenderskiego.⁴⁶⁰

W przeciwieństwie do zdarzeń zaistniałych w sprawie Daily Mail, przeniesienie siedziby zarządu na kanwie omawianej tu sprawy nie było uzależnione od zgody właściwych organów państwa pochodzenia spółki, lecz wiązało się z koniecznością uregulowania zobowiązań podatkowych. Stąd również nie istniało zagrożenie pozbawienia osobowości prawnej spółki, która nadal miała pozostać spółką prawa holenderskiego. Nadal jednak kwestię sporną stanowiło to, czy obowiązek zapłaty podatku nałożony na spółkę przenoszącą siedzibę

457 Zob. rozdz. V.2.2. powyżej.

458 W przedmiocie motywów przeniesienia zob. opinię Rzecznik Generalnej J. Kokott w sprawie National Grid Indus (C-371/10), par. 12.

459 W chwili przeniesienia siedziby wartość wierzytelności w guldenach była ujawniana w bilansie spółki według kursu historycznego.

460 Szer. A. Mucha, Opodatkowanie transgranicznego przekształcenia spółki w polskim prawie w świetle orzeczenia TSUE w sprawie c-371/10 National Grid Indus BV oraz projektu dyrektywy przeciw unikaniu opodatkowania, IPP TBSP UJ 8/2016, s. 70-89.

swojego zarządu do innego państwa członkowskiego podlega ocenie z perspektywy prawa unijnego.

Na tak zadane pytanie twierdząco odpowiedziała Rzecznik Generalny J. Kokott, która zaznaczyła, że konieczne staje się sprecyzowanie „ogólnych”, jej zdaniem, tez zawartych w wyroku w sprawie Daily Mail.⁴⁶¹ Przede wszystkim, zdaniem Rzecznik, państwo założenia spółki jest uprawnione jedynie (albo aż) do decydowania o tym, czy na skutek emigracji spółki może ona zachować status spółki prawa krajowego.⁴⁶² Natomiast inne środki przedsięwzięte przez państwo członkowskie wobec spółki podlegają potencjalnie ograniczeniom wynikającym z prawa unijnego. Odnosząc to do realiów sprawy, Rzecznik Generalny uznała, że nałożenie podatku na spółkę emigrującą może być kwestionowane przez spółkę jako ograniczające swobodę przedsiębiorczości, chyba że takie działanie państwa członkowskiego wynika z potrzeby ochrony interesu publicznego.⁴⁶³

Uwagi Rzecznik Generalnej zostały w dużej mierze podzielone przez TS. Państwa członkowskie dysponują kompetencją do wyznaczenia warunków, których spełnienie prowadzi do utworzenia spółki i utrzymania przez tę spółkę statusu spółki prawa krajowego.⁴⁶⁴ Inne środki, takie jak zastosowane w sprawie nałożenie obowiązku podatkowego na spółkę emigrującą, podlegają ocenie zgodności z prawem unijnym. Wynika to z faktu, że nie warunkują one bytu spółki na gruncie prawa państwa pochodzenia, a więc nie prowadzą do utraty osobowości prawnej spółki.⁴⁶⁵ W rezultacie spółka nadal może powoływać się na swobodę przedsiębiorczości.

W dalszej części orzeczenia TS poddał analizie przepisy holenderskiego prawa w zakresie podatku rozliczeniowego (ang. exit tax). Wprowadzenie tego podatku prowadzi do obciążenia finansowego spółki na skutek zmiany domicylu podatkowego poprzez ulokowanie efektywnego zarządu spółki w innym państwie członkowskim. Analogiczna operacja wewnątrzkrajowa nie niesie za sobą takiego skutku, gdyż nie dochodzi w jej ramach do przyjęcia fikcji realizacji ukrytych zysków kapitałowych. Stąd nie budziło wątpliwości TS,

461 Zob. opinia Rzecznik Generalny J. Kokott w sprawie National Grid Indus, C-371/10, par. 30: „Jednakże moim zdaniem wyrok w sprawie Daily Mail musi być interpretowany w świetle późniejszego orzecznictwa Trybunału i niezależnie od leżącego u jego podstaw stanu faktycznego i szerokiego sformułowania odpowiedzi na pytania prejudycjalne High Court nie może być rozumiany w taki sposób, że swoboda przedsiębiorczości nie ustanawia żadnych granic traktowaniu przez państwo założenia spółki, która zamierza emigrować”.

462 Ib., par. 35.

463 Ib., par. 41; dalsze rozważania Rzecznik Generalny sprowadzają się do warunków uzasadnienia nałożenia tego rodzaju podatku przez państwa członkowskie.

464 Wyrok w sprawie National Grid Indus, C-371/10, par. par. 27.

465 Ib., par. 32-33.

że działania Holandii stanowią ograniczenie swobody przedsiębiorczości. Jednocześnie jednak uzasadnieniem dla wskazanego ograniczenia jest zapewnienie spójności systemu podatkowego państw pochodzenia spółki⁴⁶⁶ oraz „zrównoważonego rozdziału kompetencji” organów podatkowych różnych państw.⁴⁶⁷ Mówiąc inaczej, państwo członkowskie jest uprawnione do poboru podatku od zysku, który powstał na jego terytorium w czasie, gdy spółka była w tym kraju rezydentem podatkowym.⁴⁶⁸ Państwo członkowskie pochodzenia spółki nie jest jednocześnie zobligowane przy określaniu wysokości podatku do uwzględnienia strat powstałych po dniu zmiany rezydencji podatkowej spółki.⁴⁶⁹ Ten ostatni wniosek wynika z przekonania TS, że swoboda przedsiębiorczości nie gwarantuje, że wszelkie operacje transgraniczne spółki będą neutralne podatkowo.⁴⁷⁰ Niezgodne z prawem unijnym jest jedynie zobowiązanie spółki do natychmiastowej zapłaty zobowiązania podatkowego z tytułu niezrealizowanych zysków kapitałowych, bez możliwości jego odroczenia do chwili faktycznej realizacji zysków. Kwestia ta, jak zauważa TS, ma szczególne znaczenie w sytuacji, w której natychmiastowy pobór podatku stanowiłby obciążenie zagrażające płynności finansowej spółki.⁴⁷¹

Podstawowa wątpliwość związana z wyrokiem w sprawie National Grid Indus dotyczy spójności tego orzeczenia z wyrokiem w sprawie Daily Mail.⁴⁷² Jedyna istotna różnica pomiędzy wskazanymi sprawami dotyczy potencjalnych sankcji wobec spółki przenoszącej siedzibę zarządu. W sprawie National Grid Indus TS przyjął wyłącznie konsekwencje o charakterze podatkowym, podczas gdy w sprawie Daily Mail możliwą do rozważenia sankcją wobec spółki było pozbawienie jej osobowości prawnej. Różnica ta pozwoliła na uznanie, że wobec dalszego istnienia spółki National Grid Indus może ona wciąż powoływać się na swobodę przedsiębiorczości.⁴⁷³ Pozycja Trybunału jest nieprzekonująca z dwóch powodów.

Po pierwsze, rozumowanie TS zakłada, że państwo może zastosować najbardziej dotkliwy środek wyłączający swobodę przedsiębiorczości, a mianowicie zakaz opuszczania kraju;

pozbawione jest natomiast kompetencji do wprowadzenia środków mniej ingerujących

466 Ib., par. 79-82.

467 Ib., par. 45.

468 Ib., par. 46

469 Ib., par. 62-64. Odmiennie Rzecznik Generalny J. Kokott w tej sprawie, par. 107.

470 Stanowisko to wynika z braku harmonizacji systemu podatkowego w zakresie podatku od niezrealizowanych zysków. Równocześnie państwa członkowskie nie muszą zwracać uwagi na reguły obowiązujące w innych systemach podatkowych.

471 Wyrok w sprawie National Grid Indus, C-371/10, par. par. 73-74.

472 Zob. S. Stiegler, Grenzüberschreitende…, s. 106-107 i wskazana tam literatura; C. Behme, The Principle of Mutual Recognition in the European Internal Market With Special Regard to the Cross-Border Mobility of Companies, ECFR 1/2016, s. 48.

473 Zob. J.L. Hansen, The Vale…, s. 11-12.

w swobodę. Logika wnioskowania a fortiori, zgodnie z którą skoro można więcej to tym bardziej można mniej (a maiore ad minus), nie ma tutaj w ocenie TS zastosowania. Po drugie, okoliczność, że spółka holenderska nie utraciła swojej osobowości prawnej, nie powinna być rozstrzygająca w analizowanym wypadku. Wszak nawet w odmiennej sytuacji na swobodę przedsiębiorczości mogliby się powołać wspólnicy spółki emigrującej wskazując, że podatek na „wyjściu” ogranicza im w sposób dyskryminujący prawo do prowadzenia działalności na terenie innego państwa członkowskiego.

Podejmując próbę wyjaśnienia interpretacji prawa unijnego w sprawie National Grid Indus wypada stwierdzić, że TS w istocie ograniczył kompetencję państw członkowskich wyrażoną w art. 54 TFUE wyłącznie do wyboru jednego z łączników tam wskazanych. W takim układzie w stosunkowo wąskim obszarze państwa członkowskie mogą swobodnie, a więc bez uwzględnienia prawa unijnego, ingerować w sposób prowadzenia przez spółkę działalności transgranicznej. W szczególności w razie określenia jako łącznika miejsca rejestracji praktycznie każde ograniczenie wynikające z przepisów krajowych i dotyczące funkcjonowania spółki będzie stanowić przedmiot kontroli w świetle swobody przedsiębiorczości.

3.3. Możliwość spółki przeprowadzenia transgranicznych restrukturyzacji 3.3.1. Sevic System (C-411/03)

Łączenia spółek były pierwszą operacją transgraniczną umożliwiającą spółkom kapitałowym zmianę statutu personalnego, która została zharmonizowana na gruncie prawa europejskiego.⁴⁷⁴ Niedługo jednak przed uchwaleniem dziesiątej dyrektywy z zakresu prawa spółek przed TS zawisła sprawa dotycząca próby połączenia w 2002 r. dwóch spółek – luksemburskiej Security Vision Concept SA (spółki przejmowanej) oraz niemieckiej SEVIC Systems AG (spółki przejmującej). Wniosek o zarejestrowanie połączenia złożony w niemieckim sądzie rejestrowym został oddalony z uwagi na fakt, że niemiecka ustawa o przekształceniach spółek (niem. Umwandlungsgesetz) nie przewidywała do 2007 r.

możliwości łączenia o charakterze transgranicznym (niem. Grenzüberschreitende Verschmelzung).⁴⁷⁵ Zasadniczy problem wyrażony w pytaniu prejudycjalnym zadanym TS przez niemiecki sąd – Landgericht Koblenz sprowadzał się do zgodności ze swobodą przedsiębiorczości prawa niemieckiego w zakresie, w jakim przepisy tego ostatniego zezwalają

474 Szer. zob. rozdz. V.2.5.2.

475 Obecnie operacja ta regulowana jest zasadniczo przez § 122a-122l UmwG.

na przeprowadzenie łączenia spółek założonych na terenie tego kraju i jednocześnie wyłączają możliwość wykonania podobnej operacji pomiędzy spółkami z różnych państw członkowskich.⁴⁷⁶

Rzecznik Generalny A. Tizziano stwierdził, że prawo niemieckie narusza porządek traktatowy. Swoje rozważania rozpoczął od stwierdzenia, że swoboda przedsiębiorczości obejmuje nie tylko podejmowanie działalności gospodarczej w różnych państwach członkowskich, ale także wszelkie środki, które służą realizacji tego celu.⁴⁷⁷ W tym kontekście instytucja łączeń spółek pozwala na założenie nowej działalności w innym państwie członkowskim (pierwotna swoboda przedsiębiorczości) jak i rozszerzenie aktywności gospodarczej poprzez przejęcie spółek założonych za granicą (wtórna swoboda przedsiębiorczości).⁴⁷⁸ W dalszej części opinii Rzecznik Generalny postawił tezę, że prawo niemieckie w obecnym kształcie ogranicza wykonywanie przez przedsiębiorców uprawnień wynikających z porządku unijnego. Według niego konieczność zakładania nowej spółki zamiast przejęcia podmiotu istniejącego w innym kraju utrudnia spółkom funkcjonowanie na jednolitym rynku.⁴⁷⁹ Dodając do tego, że łączenia są dopuszczalne na gruncie krajowym, zdaniem A. Tizziano prawo niemieckie w sposób bezpośrednio dyskryminuje spółki na podstawie kryterium miejsca ich założenia.⁴⁸⁰ Jest to co do zasady niedozwolone poza wąsko określonymi wyjątkami zawartymi w art. 52 TFUE. Trudno jednak zaliczyć do nich powołane w sprawie przez rząd niemiecki i holenderski „trudności związane z koordynacją lub ryzyko odmienności między poszczególnymi przepisami krajowymi w dziedzinie spółek”.⁴⁸¹ Niezależnie od tego, całkowity brak możliwości dokonania łączenia o charakterze transgranicznym, stosowany zarówno do podmiotów krajowych jak i zagranicznych, stanowi nieproporcjonalną ingerencję w swobodę przedsiębiorczości.⁴⁸² Podejścia tego nie można usprawiedliwić faktem braku harmonizacji prawa unijnego w zakresie transgranicznych łączeń.⁴⁸³

476 Szer. zob. J. Napierała, Transgraniczna fuzja spółek – na przykładzie wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Sevic Systems, PPH 5/2006, s. 21-22.

477 Opinia Rzecznika Generalnego A. Tizziano w sprawie Sevic Systems, C-411/03, par. 30.

478 Ib., par. 35.

479 Ib., par. 40 i 49.

480 Ib., par. 56.

481 Ib., par. 58.

482 Ib., par. 66.

483 Ib., par. 68.

Powyższa opinia zyskała w znacznej mierze aprobatę Wielkiej Izby TS w wyroku z 13.12.2005 r. Potwierdzono w nim, że operacje takie jak łączenia spółek oraz inne procesy restrukturyzacyjne stanowią istotny element funkcjonowania podmiotów gospodarczych oraz budowy wewnętrznego rynku.⁴⁸⁴ Z tego powodu łączenia spółek są jedną z form aktywności spółek objętych ochroną swobody przedsiębiorczości i to niezależnie od przyjęcia w tym obszarze przepisów unijnego prawa wtórnego.⁴⁸⁵ Wskazana ochrona uaktywnia się w szczególności, tak jak to miało miejsce w sprawie, w przypadku odmiennego traktowania podmiotów uprawnionych ze względu na pochodzenie – miejsce siedziby spółki.⁴⁸⁶ Trybunał rozważył nadto czy takie odmienne traktowanie da się usprawiedliwić w oparciu o test proporcjonalności. W przeciwieństwie zatem do Rzecznika Generalnego, TS nie potraktował analizowanych przepisów jako bezpośrednio dyskryminujących spółki zagraniczne. W ocenie TS, chociaż ochrona interesariuszy spółki wyraża wartość mogącą stanowić powód dla ograniczenia swobód traktatowych, to w badanym przypadku całkowity brak regulacji transgranicznych łączeń wykracza poza to co niezbędne dla ochrony wskazanych podmiotów.

Wynika to z faktu, że przewidziane w Niemczech rozwiązanie przeciwdziała wszystkim operacjom łączeń, również takim, które są neutralne lub nawet korzystne dla interesariuszy spółki.⁴⁸⁷

Orzeczenie w sprawie Sevic Systems było kulminacją liberalnego okresu w orzecznictwie TS z zakresu mobilności spółek.⁴⁸⁸ Wprawdzie TS nakazał państwu członkowskiemu umożliwienie spółce zagranicznej dokonania łączenia ze spółką krajową, to jednak nie wskazał dokładnie jak taka operacja ma przebiegać⁴⁸⁹ oraz nie sprecyzował charakteru tej operacji z perspektywy prawa unijnego. Trybunał ograniczył się jedynie do wskazania, że operacje takie jak łączenia oraz inne przekształcenia (niem.

Grenzüberschreitende Verschmelzungen […] wie andere Gesellschaftsumwandlungen...), stanowią środek do osiągnięcia celu w postaci uczestnictwa w życiu gospodarczym innych państw na takich samych zasadach z jakich korzystają podmioty tam założone. Same procesy restrukturyzacyjne nie są zatem ani pierwotnym, ani wtórnym przejawem swobody

484 Wyrok w sprawie Sevic Systems, C-411/03. par. 19.

485 Wobec braku przepisów krajowych i europejskich dotyczących odpowiednich procesów restrukturyzacyjnych, TS w istocie otworzył możliwość przeprowadzania restrukturyzacji bez wyraźnej i bezpośredniej podstawy oraz ram prawnych. Z tego też powodu w literaturze pojawiły się krytyczne uwagi, które transakcję taką jaka miała miejsce w sprawie Sevic Systems określają jako “dzikie przekształcenie” (wilde Verschmelzung). Zob. P. Kindler, w: Münchener…, s. 1628, nb. 126.

486 Ib., par. 22.

487 Ib., par. 30.

488 Pozostałe orzeczenia zostaną omówione poniżej (rozdz. V.3.4).

489 Zob. M. Siems, SEVIC: Beyond Cross-Border Mergers, EBOR 2/2007, s. 309.

przedsiębiorczości. Funkcjonalnie rozumując, podmiotom korzystającym ze swobody przedsiębiorczości przysługuje prawo do transgranicznych przekształceń, a obowiązkiem państw członkowskich jest zapewnienie im możliwości wykonywania tego prawa.

Równocześnie jednak TS za dodatkowy warunek przeprowadzenia procesu przekształcenia uznał istnienie analogicznych regulacji na gruncie prawa krajowego. Zatem w prawie unijnym nie istnieje uprawnienie do transgranicznego przekształcenia, a możliwość wykonania takiej transakcji oparta jest o nakaz równego traktowania. Mówiąc inaczej, nie jest to „prawo do przekształcenia”, gdyż jego wykonanie nadal zależy od istnienia w krajowym porządku prawnym określonych przepisów (regulujących przynajmniej podobne procesy wewnętrzne).

3.3.2. Vale (C-378/10)

Wyrok w sprawie węgierskiej spółki z o.o. w organizacji Vale Építési kft odnosi się do problemu zasygnalizowanego już w sprawie Cartesio w ramach dodatkowych uwag TS,⁴⁹⁰ a mianowicie przeniesienia siedziby spółki wraz ze zmianą lex societatis. W stanie faktycznym włoska spółka VALE Costruzioni S.r.l. została rozwiązana i na własny wniosek wykreślona z włoskiego rejestru spółek w dniu 13.02.2006 r. z powodu chęci przeniesienia siedziby na Węgry. Po dziewięciu miesiącach część dotychczasowych wspólników zawarło w Rzymie umowę spółki Vale Építési kft. W dniu 19.01.2007 r. złożony został wniosek o wpisanie tej ostatniej spółki jako następczyni prawnej włoskiej spółki. Żądanie to spotkało się z odmową węgierskiego sądu rejestrowego ze względu na techniczną i prawną niemożliwość wpisania w rejestrze jako poprzednika prawnego spółki przekształconej innej niż założona pod prawem węgierskim. Ostatecznie sprawa trafiła przed węgierski Sąd Najwyższy (węg. Legfelsőbb Bírósága), który wystosował do TS cztery pytania prejudycjalne. Pierwsze dwa pytania odnosiły się do kwestii, w jakim zakresie na gruncie swobody przedsiębiorczości państwo członkowskie imigracji spółki jest zobowiązane do umożliwienia spółce przeniesienia jej siedziby wraz ze zmianą formy prawnej. Następne zagadnienie dotyczyło tego, jaki wpływ na odpowiedź na pierwsze dwa pytania ma okoliczność, że spółka w kraju pochodzenia została wykreślona z rejestru państwa pochodzenia, oraz fakt, iż ujawnionym w tym rejestrze powodem wykreślenia była chęć przeniesienia siedziby za granicę. W ostatnim pytaniu poruszony został problem zastosowania przez państwo nowej siedziby spółki przepisów o przekształceniach krajowych do przekształceń transgranicznych.

490 Zob. wyr. w sprawie Cartesio, C-210/06, par. 111.

Opinia Rzecznika Generalnego N. Jääskinena wydana w sprawie rozpoczyna się od opisu i zdefiniowania operacji z udziałem spółki Vale, która została określona jako transgraniczna „reinkorporacja” (przerejestrowanie) spółki⁴⁹¹ (ang. cross-border reincorporation of a company; fr. reconstitution transfrontalière d’une société⁴⁹²; niem.

grenzüberschreitende Neugründung einer Gesellschaft).⁴⁹³ Działanie to miało polegać na przeniesieniu siedziby spółki wraz ze zmianą prawa właściwego, dostosowaniu dokumentów konstytuujących spółkę do norm zawartych w nowym porządku prawnym oraz wyrejestrowaniu spółki z poprzedniego rejestru handlowego. Transgraniczne przerejestrowanie spółki składało się zatem z dwóch części – przeniesienia siedziby oraz zmiany formy prawnej spółki.⁴⁹⁴

W dalszej części opinii uwaga skupiona została wokół zagadnienia wpływu wykreślenia spółki włoskiej z rejestru i zakończenia jej bytu prawnego na możliwość powołania się w sprawie na swobodę przedsiębiorczości. W ocenie Rzecznika Generalnego należy rozróżnić w tym miejscu dwa elementy. Po pierwsze, istnienie podmiotu zdolnego do powołania się na swobodę przedsiębiorczości jest kwestią wstępną dla dalszych rozważań dotyczących zgodności z prawem unijnym przepisów krajowych. Po drugie, ustanie bytu prawnego spółki przekształcanej może mieć wpływ na to, czy spółka będzie mogła żądać zastosowania zasady kontynuacji podmiotowej pomiędzy spółką przekształcaną a przekształconą, jeżeli prawo kraju nowej jurysdykcji wymaga zachowania pomiędzy takimi spółkami ciągłości prawnej.⁴⁹⁵ Ten pierwszy element został w sprawie spełniony, gdyż na swobodę przedsiębiorczości mogła powołać się zarówno spółka węgierska w organizacji jak i jej wspólnicy, których intencją było wykonanie operacji o charakterze transgranicznym.⁴⁹⁶ To co się stało w sprawie z włoską spółką nie miało zatem większego znaczenia. Druga kwestia (jako bardziej problematyczna) stała się przedmiotem obszerniejszych rozważań zawartych w dalszej części opinii.

Rzecznik Generalny podkreślił, że transgraniczne przekształcenie spółki, zarówno z perspektywy państwa emigracji jak i imigracji, stanowi środek do osiągnięcia celu swobody

491 W polskiej wersji językowej opinii: „ponowne utworzenie spółki w innym państwie”. Takie tłumaczenie może wprowadzać w błąd, gdyż sugeruje, że pomiędzy spółką kraju pochodzenia a spółką kraju nowej siedziby nie ma związku prawnego – kontynuacji osobowości prawnej. Kwestia ta nie została jednak przesądzona w sprawie.

492 Opinia w oryginale była sporządzona w języku francuskim.

493 Opinia Rzecznika Generalnego N. Jääskinena w sprawie Vale. C-378/10, par. 34.

494 Ib., par. 71.

495 Ib., par. 52.

496 Ib., par. 48-49.

przedsiębiorczości zgodnie z wyrokiem w sprawie Sevic Sytems.⁴⁹⁷ Nie jest przy tym konieczne, aby prawo kraju imigracji spółki przewidywało wprost możliwość transgranicznego przekształcenia, lecz wystarczające dla zastosowania zakazu dyskryminacji określonego w art. 49 TFUE jest występowanie w porządku prawnym tego państwa norm przewidujących przeniesienie siedziby oraz przekształcenie spółki.⁴⁹⁸ W takim przypadku normy te mogą być zastosowane odpowiednio do sytuacji transgranicznych w stopniu niepowodującym nadmiernych trudności w dokonaniu przekształcenia.⁴⁹⁹ Niektóre przepisy bowiem mogą nie przystawać do specyfiki procesów o charakterze transgranicznym. Jednocześnie państwa członkowskie mogą nakładać specjalne wymogi lub regulacje wobec spółek imigrujących (nie dotyczy to środków dyskryminujących), przykładem czego zdaniem Rzecznika Generalnego jest ograniczenie zasady prawdy materialnej wobec wpisów w zagranicznych rejestrach handlowych, gdyż ich poprawność nie podlega kontroli przez organy państwa przyjmującego.⁵⁰⁰ Odwołując się już do samej sprawy, Rzecznik Generalny stwierdził, że organy węgierskie nie mają obowiązku uznania tworzącej się tam spółki jako kontynuatorki rozwiązanej włoskiej spółki.⁵⁰¹ Jeżeli natomiast to zrobią, powinny także spełnić żądanie spółki o wpisanie informacji o byciu następcą praw i obowiązków, których wcześniej stroną była włoska spółka, o ile takie następstwo (kontynuacja) jest dopuszczalne również na gruncie prawa włoskiego.⁵⁰²

Wyrok w sprawi Vale zapadł 12.06.2012 r. Wobec zgłaszanych przez niektóre państwa członkowskie wątpliwości, TS w pierwszej kolejności zaznaczył, że transgraniczne przekształcenie spółki stanowi przejaw unijnej swobody przedsiębiorczości.⁵⁰³ Nie stoi temu na przeszkodzie treść dotychczasowych orzeczeń, a w szczególności tych stwierdzających, że spółka istnieje wyłącznie na gruncie prawa, w którym została utworzona.⁵⁰⁴ Wprawdzie przekształcenie spółki prowadzi do inkorporacji spółki w nowym porządku prawnym, jednak

497 Ib., par. 67.

498 Ib., par. 71-72.

499 Ib., par. 73.

499 Ib., par. 73.