Nie podejmując niezbędnych działań w celu zapewnienia, aby odpady złożone na składowisku „Péra Galini” mieszczącym się w granicach prefektury

Heraklionu (Grecja) były odzyskiwane lub unieszkodliwiane bez zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, bez zagrożenia dla wody, powietrza, gleby, roślin i zwierząt, bez powodowania uciążliwości przez hałas lub zapachy, oraz udzie-lając na używanie tego obiektu zezwolenia niezawierającego niezbędnych in-formacji Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 4 i 9 dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów, zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG.

2. Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania.

III.2.6.2. Z motywów uzasadnienia wyroku w sprawie C-420/02

82 Zb. Orz. TE [2004] I-11175.

143

1. W skardze Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o stwier-dzenie, że nie podejmując niezbędnych działań w celu zapewnienia, aby od-pady złożone na składowisku „Péra Galini” mieszczącym się w granicach prefektury Heraklion (Grecja) były odzyskiwane lub unieszkodliwiane bez zagrażania zdrowiu ludzkiemu, bez zagrożenia dla wody, powietrza, gleby, roślin i zwierząt, bez powodowania uciążliwości przez hałas lub zapachy, oraz udzielając na używanie tego obiektu zezwolenia niezawierającego nie-zbędnych informacji, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 4 i 9 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów, zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG z dnia 18 marca 1991 r. (zwanej dalej „dyrektywą”).

4. W następstwie złożenia do Parlamentu Europejskiego petycji opisujących nie-legalne składowanie odpadów na składowisku „Péra Galini”, mieszczącym się w granicach prefektury Heraklionu, Komisja skierowała do rządu greckie-go, w dniu 23 lutego 2000 r., wniosek o udzielenie informacji dotyczących wa-runków używania wspomnianego obiektu i stanu zaawansowania prac nad planem gospodarowania odpadami w tym okręgu.

14. Komisja zauważa, że kontrola przeprowadzona przez odpowiednie władze w dniu 11 lutego 1998 r. wykazała, iż używanie składowiska odpadów „Péra Galini” jest przyczyną zanieczyszczenia środowiska i pociąga za sobą zagro-żenie dla zdrowia mieszkańców.

18. Rząd grecki utrzymuje, że nie przekroczył zakresu swobodnego uznania przyznanego Państwom Członkowskim w art. 4 dyrektywy. Uważa on, że z uwagi na działania przeprowadzone na składowisku „Péra Galini” obec-ne funkcjonowanie składowiska nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzkie-go i środowiska.

21. [Ocena Trybunału] Należy przypomnieć, że o ile pierwszy akapit art. 4 dyrek-tywy nie precyzuje konkretnych działań, które należy podjąć dla zapewnie-nia, aby odpady były unieszkodliwiane bez zagrożenia dla zdrowia ludzkie-go i bez zagrożenia dla środowiska, o tyle jednak Państwa Członkowskie, mimo że została im pozostawiona swoboda uznania co do oceny konieczności podjęcia takich działań, są związane celem, który należy osiągnąć (wyrok z dnia 9 listopada 1999 r. w sprawie C-365/97 Komisja przeciwko Włochom, Zb. Orz. TE I-7773, par. 67).

24. Należy więc zbadać, czy Komisja dowiodła w wystarczającym stopniu, że w momencie wygaśnięcia terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii Republika Grecka nie podjęła, przez długi okres czasu, niezbędnych kroków w celu zapewnienia, aby odpady złożone na składowisku „Péra Galini” były odzyskiwane lub unieszkodliwiane bez zagrożenia dla zdrowia ludzkiego oraz bez stosowania procesów lub metod, które mogłyby szkodzić środowi-sku.

25. W tym względzie należy podnieść, że rząd grecki nie kwestionuje istnienia na składowisku „Péra Galini” odpadów stanowiących zagrożenie dla zdrowia ludzkiego i mogących stanowić zagrożenie dla środowiska.

144

26. Należy również podnieść, że od 1998 r. wnioski z kontroli przeprowadzanych na wspomnianym składowisku wykazywały, że używanie składowiska „Péra Galini” było źródłem zanieczyszczenia środowiska i stanowiło zagrożenie dla zdrowia mieszkańców.

27. Tego samego roku orzeczenie sądu okręgowego w Heraklionie stwierdzające nielegalne używanie obiektu i nakazujące zaprzestanie składania odpadów na składowisku „Péra Galini” wskazało na zagrożenia wynikające z używa-nia wspomużywa-nianego składowiska dla środowiska i zdrowia ludzkiego.

28. Ponadto z raportu z inspekcji opracowanego w dniu 23 stycznia 2002 r. wyni-ka, że pomimo działań podjętych przez władze greckie, wody spływające z odpadów nie były zbierane przez ściankę ochronną zbudowaną w celu ich gromadzenia i spływały strumieniem do morza.

29. To stwierdzenie nie może zostać pozbawione ważności ze względu na oko-liczność, że inspekcja miała miejsce w okresie silnych deszczów. Podobnie rząd grecki nie może opierać swoich argumentów na raporcie z inspekcji z dnia 12 marca 2003 r., gdyż miała ona miejsce po wygaśnięciu terminu wy-znaczonego w uzasadnionej opinii, czyli po 20 lutego 2002 r.

30. Jeżeli chodzi o plany i badania mające na celu ulepszenie przetwarzania od-padów w regionie Krety, na które powołuje się rząd grecki, należy stwierdzić, że nie stanowią one niezbędnych środków w celu zapewnienia, aby odpady złożone na składowisku „Péra Galini” były odzyskiwane lub unieszkodliwia-ne bez zagrażania zdrowiu ludzkiemu oraz bez stosowania procesów lub me-tod, które mogłyby szkodzić środowisku.

31. Z drugiej strony władze greckie nie dostarczają żadnych danych pozwalają-cych na ustalenie daty, w której zostanie rozpoczęte odzyskiwanie i unie-szkodliwianie odpadów znajdujących się na wspomnianym składowisku.

Przeciwnie, przyznają, że w momencie wygaśnięcia terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii te działania nie zostały jeszcze przeprowadzone.

32. Ponadto, jak podniósł rzecznik generalny w par. 16 opinii, sam fakt istnienia planów i badań wskazuje, że władze greckie były świadome zagrożenia, jakie stanowi dla zdrowia ludzkiego i środowiska składowisko „Péra Galini”.

33. W rezultacie Komisja wystarczająco dowiodła, że władze greckie nie podjęły, przez długi czas, niezbędnych działań w celu zapewnienia, aby odpady zło-żone na składowisku „Péra Galini” były odzyskiwane lub unieszkodliwiane bez zagrożenia dla zdrowia ludzkiego oraz bez stosowania procesów lub me-tod, które mogłyby szkodzić środowisku.

34. Wynika z tego, że pierwszy zarzut, oparty na naruszeniu art. 4 dyrektywy, jest zasadny.

35. [W przedmiocie naruszenia art. 9 dyrektywy] W drugim zarzucie Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że udzielając na używanie składowiska

„Péra Galini” zezwolenia niezawierającego niezbędnych informacji, Republi-ka GrecRepubli-ka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 9 dyrek-tywy.

36. Komisja podniosła, że składowisko „Péra Galini” funkcjonuje bez spełnienia warunków ustanowionych w obowiązującym greckim ustawodawstwie.

145

W tych okolicznościach Komisja uważa, że tym bardziej niepodważalnym jest fakt, że omawiane składowisko działa bez zezwolenia zgodnego z warun-kami przewidzianymi w art. 9 dyrektywy.

37. Rząd grecki nie kwestionuje tego stwierdzenia. W związku z powyższym i z braku dowodów przeciwnych przedstawionych przez rząd grecki, należy stwierdzić, że drugi zarzut Komisji, oparty na naruszeniu art. 9 dyrektywy, jest zasadny.

38. Biorąc pod uwagę całość powyższych rozważań należy stwierdzić, że nie po-dejmując niezbędnych działań w celu zapewnienia, aby odpady złożone na składowisku „Péra Galini” mieszczącym się w granicach prefektury Hera-klionu (Grecja) były odzyskiwane lub unieszkodliwiane bez zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, bez zagrożenia dla wody, powietrza, gleby, roślin i zwierząt, bez powodowania uciążliwości przez hałas lub zapachy, oraz udzielając na używanie tego obiektu zezwolenia niezawierającego niezbęd-nych informacji, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 4 i 9 dyrektywy.

III.2.7. Wyrok Trybunału z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie C-135/05 Ko-misja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej⁸³

III.2.7.1. Sentencja wyroku w sprawie C-135/05