12 Kto uderzy człowieka chcąc zabić, niechaj śmiercią umrze.
13 Ale jeśli nie czyhał, ale go Bóg podał w ręce jego, naznaczę tobie miejsce, na które ma uciec.
14 Jeśliby kto umyślnie zabił bliźniego swego i zasadziwszy się zdradliwie, od ołtarza mego oderwiesz go, aby umarł.
PODNOSZENIE RĘKI NA RODZICÓW (21,15).
15 Kto by uderzył ojca swego albo matkę, niech śmiercią umrze.
PORWANIE CZŁOWIEKA (21,16).
16 Kto by ukradł człowieka i sprzedał go, gdy udowodni mu się występek, niechaj śmiercią umrze.
PRZEKLINANIE RODZICÓW (21,17).
17 Kto by złorzeczył ojcu swemu albo matce, śmiercią niechaj umrze.
UDERZENIE (21,18-27). Następstwa zwyczajne (18-19); wypadek z niewolnikiem (20-21,26-27); niewiasta brzemienna ofiarą bijących się (22-25).
18 Jeśliby się zwadzili mężowie, a uderzyłby jeden drugiego kamieniem albo pięścią, a on by nie umarł, ale by leżał na łóżku;
19 to jeśłiby wstał i chodził poza domem o lasce swojej, nie będzie winien, który uderzył, tak wszakże, żeby mu mitręgę w robocie i nakłady na lekarzy nagrodził.
20 Kto by uderzył niewolnika swego albo niewolnicę laską i umarliby pod rękami jego, będzie winien zbrodni.
21 Ale jeśli przez jeden dzień albo dwa przy życiu zostanie, nie będzie podległy karaniu, bo za pieniądze jego jest.
22 - Jeśliby się powadzili mężowie, a uderzyłby który niewiastę brzemienną, tak żeby poroniła, ale sama żywa została, podlegnie karze pieniężnej, jakiej mąż niewiasty zażąda i osądzą rozjemcy.
23 Ale jeśliby na mą potem śmierć przyszła, odda 24 duszę za duszę, oko za oko, ząb za
25 ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, sparzelinę za sparzelinę, ranę za ranę, siniec za siniec.
26 - Jeśliby kto uderzył w oko niewolnika swego albo niewolnicę i uczynił ich jednookimi, puści ich wolno za oko, które wybił.
27 Jeśliby też wybił ząb niewolnikowi albo niewolnicy swojej, tymże sposobem wolno ich wypuści.
SZKODY WYRZĄDZONE LUDZIOM PRZEZ WOŁU BODLIWEGO (21,28-32).
28 Jeśliby wół rogiem ubódł męża albo niewiastę i umarliby, ukamienują go i nie będą jeść mięsa jego; pan też wołu nie będzie winien.
29 Ale jeśliby wół był bodliwy od wczorajszego i dziś trzeciego dnia, i oznajmiono to panu jego a on by go nie zawarł, I zabiłby męża albo niewiastę; tedy i wołu ukamienują, i pana jego zabiją.
30 A jeśli okup nań włożą, da za życie swoje cokolwiek zażądają.
31 Jeśli też chłopca albo dziewczynę rogiem uderzy, takiemuż wyrokowi podlegnie.
32 Jeśli się na niewolnika albo niewolnicę rzuci, trzydzieści syklów srebra da Panu, a wół ukamienowany będ-zie.
SZKODA WYNIKŁA Z NIENAKRYCIA STUDNI (21,33-34).
33 Jeśliby kto otworzył studnię i wykopał, a nie nakrył jej, i wpadłby w nią wół albo osioł, 34 pan studni odda zapłatę bydląt, a co zdechło, jego będzie.
SZKODY WYRZĄDZONE INNYM ZWIERZĘTOM PRZEZ WOŁU BODLIWEGO (21,35-36).
35 Jeśliby wół cudzy zranił wołu czy jego, a on by zdechł; sprzedadzą wołu żywego i rozdzielą zapłatę, a mięso martwego między siebie podzielą.
36 Ale jeśli pan wiedział, że wół był bodliwy od wczorajszego i dziś trzeciego dnia, a nie strzegł go, odda wołu za wołu, a mięso weźmie całe.
KRADZIEŻ ZWIERZĘCIA (22,1-4).
22
1 Jeśli kto ukradł wołu albo owcę i zabił albo sprzedał, pięć wołów odda za jednego wołu, a cztery owce za jedną owcę.
2 Jeśliby złapano złodzieja, włamującego się do domu albo podkopującego go, i umarłby otrzymawszy ranę, ten, kto go ranił, nie będzie winien krwi.
3 Ale jeśliby to po wzejściu słońca uczynił, mężobójstwo popełnił i sam umrze. Jeśliby nie miał, co by za krad-zież mógł oddać, sam niech zaprzedany będzie.
4 Jeśli to, co ukradł, znajdzie się u niego żywe, czy wół; czy osioł, czy owca: w dwójnasób wróci.
USZKODZENIE I POŻAR (22,5-6).
5 Jeśli kto uszkodzi pole albo winnicę, i puści bydlę swe, aby spasło cudze, nagrodzi tym, co będzie miał na-jlepszego na polu swym albo w winnicy, według oszacowania szkody.
6 Jeśliby wyniknął ogień, a natrafiwszy ciernie, zająłby kopy zboża albo stojące zboże na polu, ten nagrodzi szkodę, kto ogień wzniecił.
DEPOZYT SKRADZIONY LUB ZNISZCZONY (22,7-13).
7 Jeśli kto zlecił przyjacielowi pieniądze albo sprzęty na schowanie, a temu, który je przyjął, ukradziono je:
jeśli się znajdzie ·złodziej, nagrodzi w dwójnasób;
8 jeśli nie wiedzą o złodzieju, pana domu stawią przed bogi i przysięgnie, że nie wyciągnął ręki po rzecz bliźniego swego,
9 dla wyrządzenia szkody, tak o wołu jak i o osła, i o owcę, i o szatę, i cokolwiek szkodę przynieść może; oby-dwu sprawa wytoczy się przed bogami, a jeśli oni osądzą, w dwójnasób nagrodzi bliźniemu swemu.
10 Jeśli kto zleci bliźniemu swemu osła, wołu, owcę, albo jakiekolwiek bydlę na schowanie, a zdechłoby albo znędzniało, albo było wzięte przez nieprzyjaciela, a nikt by tego nie widział:
11 przysięga będzie między obydwoma, że nie wyciągnął ręki po rzecz bliźniego swe go; i przyjmie właściciel przysięgę, a on nie będzie musiał nagradzać.
12 Ale jeśliby ukradzione było, nagrodzi szkodę właścicielowi.
13 Jeśli od zwierza zagryzione, niech odniesie do niego to, co zostało zabite, a nie nagradza.
ZWIERZĘ POŻYCZONE LUB WYNAJĘTE (22,14-15).
14 Kto by u bliźniego swego czego z tych rzeczy pożyczył, a znędzniałoby albo zdechło w niebytności pana, będzie musiał nagrodzić.
15 Ale jeśliby właściciel był na ten czas, nie nagrodzi, zwłaszcza jeśli najęte mu było jako zapłata za pracę jego.
UWIEDZENIE DZIEWICY (22,16-17).
16 Jeśliby kto uwiódł pannę jeszcze niepoślubioną i spałby z nią, da jej wiano i będzie ją miał za żonę.
17 Jeśli ojciec panny nie będzie jej chciał dać, złoży pieniądze, ile według zwyczaju panny brać zwykły wiana.
CZAROWNICY (22,18).
18 Czarownikom żyć nie dopuścisz.
BESTIALSTWO (22,19).
19 Kto by się łączył z bydlęciem, śmiercią niechaj umrze.
BAŁWOCHWALSTWO (22,20).
20 Kto ofiaruje bogom oprócz samemu Panu, zabity będzie.
ŁASKAWOŚĆ DLA POTRZEBUJĄCYCH POMOCY (22,21-27): przychodniów (21), wdów i sierot (22-24);
pożyczanie pieniędzy (25); zastaw (26-27).
21 Przychodnia nie zasmucisz ani go uciśniesz, boście i sami przychodniami byli w ziemi egipskiej.
22 Wdowie i sierocie szkodzić nie będziecie.
23 Jeśli je pokrzywdzicie, będą wołać do mnie, a ja wysłucham wołanie ich;
24 i rozgniewa się zapalczywość moja, i pobiję was mieczem,
25 i będą żony wasze wdowami, a synowie wasi sierotami. Jeśli pieniędzy pożyczysz ludowi memu ubogiemu, który mieszka z tobą, nie będziesz go przynaglał jak poborca ani lichwami uciśniesz.
26 Jeśli w zastaw od bliźniego twego weźmiesz odzienie, przed zachodem słońca zwrócisz je:
27 albowiem jest to jedyne, którym się okrywa, odzienie ciała jego, i innego nic nie ma, w czym by spał; jeśli będzie wołał do mnie, wysłucham go, bom jest miłosierny.
ZŁORZECZENIE WŁADZY (22,28).
28 Bogom uwłaczać nie będziesz, a przełożonemu nad ludem twoim nie będziesz złorzeczył.
PIERWOCINY I PIERWORODNE (22,29-30).
29 Dziesięcin twoich i pierwocin twoich oddać nie omieszkasz; pierworodnego z synów twoich dasz mi.
30 Z wołami też i z owcami tymże sposobem uczynisz: siedem dni niechaj będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz mi je.
MIĘSO ZWIERZĘCIA ZAGRYZIONEGO (22,31).
31 Mężami świętymi mi będziecie: mięsa, którego by zwierz pierwej skosztował, jeść nie będziecie, ale psom wyrzucicie.