• Nie Znaleziono Wyników

ZAKOŃCZENIE: PRZYMIERZE (26,16-19)

Księga Powtórzonego Prawa

19. ZAKOŃCZENIE: PRZYMIERZE (26,16-19)

16 Dzisiaj Pan, Bóg twój, przykazał tobie, abyś wykonywał te przykazania i prawa, i strzegł, i pełnił je ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej.

17 Pana dziś obrałeś, aby ci był Bogiem i żebyś chodził drogami jego i strzegł ustaw jego i przykazań, i praw, i był posłuszny rozkazaniu jego.

18 I Pan obrał cię dziś, abyś mu był ludem osobliwym, tak jak ci powiedział, i żebyś strzegł wszystkich przyka-zań jego,

19 i żeby cię uczynił wyższym nad wszystkie narody, które stworzył ku chwale i imieniu i sławie swojej, abyś był ludem świętym Pana, Boga twego, jak powiedział.”

CZĘŚĆ III (27,1 - 30,20) Mowy uzupełniające.

1. O ODNOWIENIU PRZYMIERZA W ZIEMI CHANAAN (27,1-26). Wstęp (27,1). Na górze Hebal: kamienie, na których prawo ma być wypisane (2-4); ołtarz i ofiary (5-8). Posłuszeństwo (9-10). Rozmieszczenie pokoleń na górach Hebal i Garizim (11-13); przekleństwa (14-26).

27

1 I przykazał Mojżesz i starsi Izraela ludowi, mówiąc: „Strzeżcie wszystkich przykazań, które wam dziś daję.

2 A gdy przejdziecie przez Jordan do ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie, postawisz kamienie wielkie i po-bielisz je wapnem,

3 abyś mógł na nich napisać wszystkie słowa zakonu tego po przeprawieniu się przez Jordan, abyś wszedł do ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie, ziemi mlekiem i miodem płynącej,

4 jak przysiągł ojcom twoim. Gdy tedy przejdziecie Jordan, postawcie kamienie, o których ja wam dziś przyka-zuję, na górze Hebal, i pobielisz je wapnem.

5 - I zbudujesz tam ołtarz Panu, Bogu twemu, z kamieni, których się żelazo nie tknęło, 6 z kamieni nieciosanych i niegładzonych, i ofiarujesz na nim całopalenia Panu, Bogu twemu.

7 I zabijesz ofiary zapokojne i będziesz tam jadł i ucztował przed Panem,

8 Bogiem twoim. I napiszesz na kamieniach wszystkie słowa zakonu tego wyraźnie i jasno.”

9 - I rzekli Mojżesz i kapłani z rodu Lewiego do wszystkiego Izraela: „Uważaj i słuchaj, Izraelu: dzisiaj zostałeś ludem Pana, Boga twego.

10 Będziesz słuchał głosu jego i będziesz spełniał przykazania i prawa, które ja daję tobie.”

11 - I przykazał Mojżesz ludowi dnia owego, mówiąc:

12 „Ci staną na błogosławienie ludowi na górze Gatizim, gdy się przeprawicie przez Jordan: Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Józef i Beniamin.

13 A naprzeciwko ci staną na przeklinanie na górze Hebal: Ruben, Gad, Aser, Zabulon, Dan i Neftali.

14 - I będą mówić Lewici i rzekną do wszystkich mężów izraelskich głosem doniosłym:

15 „Przeklęty człowiek, który robi posąg rzeźbiony lub lany, obrzydliwość dla Pana, robotę rąk rzemieślnic-zych, i stawia go w skrytości.” A odpowie wszystek lud i rzecze: „Amen „

16 „Przeklęty kto nie czci ojca swego i matki.”

17 I rzecze wszystek lud: „Amen”. „Przeklęty, kto przenosi granice bliźniego swego.” I rzecze wszystek lud:

„Amen.”

18 „Przeklęty, kto czyni, że ślepy błądzi w drodze.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

19 „Przeklęty, kto nagina sąd przychodnia, sieroty i wdowy.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

20 „Przeklęty, kto śpi z żoną ojca swego i odkrywa przykrycie łóżka jego.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

21 „Przeklęty, kto obcuje z jakimkolwiek bydlęciem.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

22 „Przeklęty, kto śpi z siostrą swoją, z córką ojca swego albo matki swej.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

23 „Przeklęty, kto śpi ze świekrą swoją.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

24 „Przeklęty, kto tajemnie zabije bliźniego swego.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

25 „Przeklęty, kto bierze dary, aby przelać krew niewinną.” I rzecze wszystek lud: „Amen.”

26 „Przeklęty, kto nie trwa w słowach zakonu tego, ani ich czynem nie wypełnia.” I rzecze wszystek lud:

„Amen.”

2. BŁOGOSŁAWIEŃSTWA I PRZEKLEŃS'TWA (28,1-68). - BŁOGOSŁAWIEŃSTWA OBIECANE ZA WIER-NOŚĆ (28,1-14). Treść ogólna (28,l-2). Dla miasta i pól (3-6), w obliczu nieprzyjaciela (7); ogólna pomyśl-ność (8); lud święty (9-10); obfitość wszelkiego dobra (11-14).

28

1 A jeśli będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, abyś pełnił i zachował wszystkie przykazania jego, które ja dziś daję tobie, uczyni cię Pan, Bóg twój, wyższym nad wszystkie narody, które są na ziemi.

2 I przyjdą na ciebie te wszystkie błogosławieństwa, i dosięgną cię, jeśli jednak słuchać będziesz przykazań jego.

3 Błogosławionyś ty w mieście i błogosławiony na polu.

4 Błogosławiony owoc żywota twego i owoc ziemi twej, i owoc bydła twojego, stada dobytku twego i zagrody owiec twoich.

5 Błogosławione spichrze twoje i błogosławione zapasy twoje.

6 Błogosławiony będziesz ty, wchodząc i wychodząc.

7 Nieprzyjaciół twoich, którzy powstają przeciw tobie, powali Pan przed oczyma twymi. Jedną drogą wynijdą przeciw tobie, a siedmiu drogami uciekać będą przed obliczem twoim.

8 Spuści Pan błogosławieństwo na spiżarnie twoje i na wszystkie dzieła rąk twoich, i będzie ci błogosławił w ziemi, którą otrzymasz.

9 Ustanowi cię Pan sobie ludem świętym, jak ci przysiągł, jeśli będziesz strzegł przykazań Pana, Boga twego, i chodził drogami jego.

10 I ujrzą wszystkie narody ziemi, że imię Pańskie wzywane jest nad tobą, i bać się będą ciebie.

11 Da ci Pan obfitość wszelkiego dobra, owocu żywota twego i owocu bydła twego, i owocu ziemi twej, o której przysiągł Pan ojcom twoim, że ci ją da.

12 Otworzy skarb swój bardzo dobry, niebo, aby dało deszcz ziemi twej czasu swego, i będzie błogosławił wszystkim robotom rąk twoich. I będziesz pożyczał wielu narodom, a sam u nikogo pożyczać nie będziesz.

13 Ustanowi cię Pan głową a nie ogonem, i będziesz zawsze na wierzchu, a nie na spodzie, jeśli jednak słuchać będziesz przykazań Pana, Boga twego, które ja dziś daję tobie, i będziesz ich strzegł i pełnił je,

14 a nie odstąpisz od nich ni na prawo ni na lewo, ani pójdziesz za bogami cudzymi, ani im służyć będziesz.

PRZEKLEŃSTWO PRZECIW WYKRACZAJĄCYM (28,15-68). Treść ogólna (28,15). Kara powszechna (16-19); niepowodzenie, zarazy, niepłodność ziemi, klęski na wojnie (20-26); nieszczęścia bez przerwy ponawiane (27-35) aż do wyniszczenia (36-46). W mocy nieprzyjaciół: okropności wojny (47-57), wytępienie (56-63); roz-proszenie (64-68).

15 Ale jeśli nie będziesz chciał słuchać głosu Pana, Boga twego, aby strzec i pełnić wszystkie przykazania jego i ustawy, które ja dziś daję tobie, przyjdą na ciebie te wszystkie przekleństwa i dosięgną cię.

16 Przeklęty będziesz w mieście, przeklęty na polu.

17 Przeklęte gumno twoje i przeklęte zapasy twoje.

18 Przeklęty owoc żywota twego i owoc ziemi twojej, stada wołów twoich i trzody owiec twoich.

19 Przeklęty będziesz, wchodząc i przeklęty wychodząc.

20 - Przypuści Pan na ciebie głód i łaknienie, i przekleństwo na wszystkie sprawy, które podejmiesz, aż cię zetrze i zatraci prędko dla uczynków twoich złych, przez któreś mię opuścił.

21 Niech przywiąże do ciebie Pan morowe powietrze, aż cię wyniszczy z ziemi, do której wnijdziesz, aby ją posiąść.

22 Niechaj cię Pan skarze niedostatkiem, gorączką i zimnicą, upaleniem i gorącem, i skażonym powietrzem, i rdzą, a niech cię prześladuje, aż wyginiesz.

23 Niechaj będzie niebo, które nad tobą jest, miedziane, a ziemia, którą depcesz, żelazna.

24 Niech da Pan ziemi twojej proch za deszcz, a z nieba niech na cię zstąpi popiół, aż będziesz wniwecz obrócony.

25 Niechaj cię Pan powali przed nieprzyjaciółmi twymi; jedną drogą wychodź przeciwko nim, a siedmiu uciekaj, a bądź rozproszony po wszystkich królestwach ziemi.

26 I niech będzie trup twój pokarmem dla wszystkich ptaków powietrznych i zwierząt ziemi, a niech nie będzie, kto by odpędzał.

27 - Niechaj cię zarazi Pan wrzodem egipskim i część ciała, przez którą wydzieliny odchodzą, krostami też i świerzbem, tak żebyś nie mógł być uleczony.

28 Niechaj cię skarze Pan odejściem od rozumu i ślepotą, i szaleństwem.

29 I macaj o południu, jak zwykł macać ślepy w ciemnościach, a niech cię nie prowadzą prosto drogi twoje. I przez wszystek czas znoś krzywdę i bądź przemocą uciskany, a nie miej, kto by cię wybawił.

30 Pojmij żonę, a drugi niechaj z nią śpi; dom zbuduj, a w nim nie mieszkaj; nasadź winnicę, a nie zbieraj z niej wina.

31 Wołu twego niech zabiją przed tobą, a nie jedz z niego; osła twego niech porwą przed oczyma twymi, a niech ci go nie wrócą; owce twoje niech będą dane nieprzyjaciołom twoim, a niech nie będzie, kto by ci do-pomógł.

32 Synowie twoi i córki twe niech będą dane innemu narodowi, na co będą patrzeć oczy twoje i ustawać od patrzenia za nimi przez cały dzień, a niech nie będzie siły w ręce twojej.

33 Owoce ziemi twej i wszystkie prace twoje niechaj je lud, którego nie znasz, a bądź zawsze krzywdzony i uciskany po wszystkie dni,

34 i zdrętwiały z przerażenia wskutek tego, co będą widziały oczy twoje.

35 Niech cię zarazi Pan złym wrzodem na kolanach i na łydkach, i niech cię nie mogą uleczyć od stopy nogi aż do ciemienia twego.

36 - Zawiedzie Pan ciebie i króla twego, którego ustanowisz nad sobą, do narodu, którego nie znasz ty i ojcowie twoi, i będziesz tam służył bogom cudzym, drewnu i kamieniowi.

37 I będziesz stracony, przypowieścią i baśnią wszystkim narodom, do których cię Pan wprowadzi.

38 Siew wielki wrzucisz w ziemię, a mało zbierzesz, bo wszystko pożre szarańcza.

39 Winnicę zasadzisz i okopiesz, a wina pić nie będziesz i nic z niej nie zbierzesz, bo ją robaki spustoszą.

40 Drzewa oliwne mieć będziesz we wszystkich granicach twoich, a oliwą się mazać nie będziesz, bo opadną i zginą.

41 Synów i córek narodzisz, a nie nacieszysz się nimi, bo ich zawiodą w niewolę.

42 Wszystkie drzewa twoje i owoce ziemi twojej rdza zniszczy.

43 Przychodzień, który mieszka z tobą, wzniesie się nad ciebie i będzie stał wyżej, a ty zstąpisz na dół i będzi-esz stał niżej.

44 On tobie pożyczać będzie, a ty mu nie będziesz pożyczał; on będzie głową, a ty ogonem.

45 I przyjdą na ciebie wszystkie te przekleństwa, i gonić cię będą i dosięgną cię, aż zginiesz, iżeś nie słuchał głosu Pana, Boga twego, i nie chowałeś przykazań jego i ustaw, które ci przepisał.

46 I będą na tobie znakami i cudami, i na potomstwie twoim na wieki.

47 - Ponieważ nie służyłeś Panu, Bogu twemu, w weselu i w radości serca, przy dostatku wszystkiego,

48 będziesz służył nieprzyjacielowi twemu, którego Pan na ciebie ześle, w głodzie i w pragnieniu, i w nagości, i we wszelakim niedostatku, i włoży jarzmo żelazne na szyję twoją, aż cię zetrze.

49 Przywiedzie na ciebie Pan naród z daleka i z ostatnich granic ziemi, na podobieństwo orła pędem lecącego, którego języka nie będziesz mógł rozumieć,

50 naród zuchwały, który nie uczci starego ani się ulituje nad małym,

51 i pożre owoc bydła twego i plony ziemi twej, aż zginiesz; i nie zostawi ci pszenicy, wina, i oliwy, stad krów i trzód owiec,

52 aż cię wygubi i zetrze we wszystkich miastach twoich, i obalą się mury twoje mocne i wysokie, w których ufność pokładałeś we wszystkiej ziemi twojej. Będziesz oblężony w miastach twoich w całej ziemi twej, którą ci da Pan, Bóg twój.

53 I będziesz jadł owoc żywota twego, i mięso synów twoich i córek twoich, które Pan, Bóg twój, da tobie, w ucisku i spustoszeniu, którym cię ściśnie twój nieprzyjaciel.

54 Człowiek rozpieszezony wśród ciebie i w zbytku chowany krzywo spoglądać będzie na brata swego i na żonę, która leży na łonie jego,

55 aby im nie musiał dać mięsa synów swoich, które będzie jadł, ponieważ nic innego nie ma w oblężeniu i niedostatku, którym cię spustoszą nieprzyjaciele twoi we wszystkich miastach twoich.

56 Niewiasta delikatna i rozpieszczona, która po ziemi chodzić nie mogła ani stopy nóg postawić od rozkoszy i miękkości wielkiej, krzywo spoglądać będzie na męża swego, który leży na łonie jej, dla mięsa syna i córki, 57 i błony, która wychodzi z jej łona, i dla dziatek, które się tejże godziny urodziły, bo je będą jeść potajemnie dla niedostatku wszystkiego w oblężeniu i spustoszeniu, którym cię ściśnie twój nieprzyjaciel w miastach twoich.

58 - Jeśli nie będziesz strzegł i czynił wszystkich słów zakonu tego, które w tych księgach są napisane, í nie będziesz się bał imienia jego chwalebnego i strasznego, to jest Pana, Boga twego,

59 rozmnoży Pan plagi twoje i plagi potomstwa twego, plagi wielkie i trwałe, choroby złe i ustawiczne.

60 I obróci na ciebie wszystkie klęski Egiptu, których się lękałeś, i chwycą się ciebie.

61 Nadto wszystkie niemoce i plagi, które nie są napisane w księgach zakonu tego, przywiedzie Pan na ciebie, aż cię zetrze.

62 I zostaniecie w małej liczbie, wy, którzyście przedtem byli tak liczni jak gwiazdy niebieskie, przeto żeś nie słuchał głosu Pana, Boga twego.

63 A jak się przedtem radował Pan nad wami, czyniąc wam dobrze i rozmnażając was, tak się będzie radował, wytracając was i niszcząc, żebyście zniesieni byli z ziemi, do której wnijdziesz, by ją posiąść.

64 - Rozproszy cię Pan między wszystkie narody od jednego krańca ziemi aż do drugiego i tam będziesz służył bogom cudzym, których i ty nie znasz i ojcowie twoi, drewnom i kamieniom.

65 Między narodami też owymi nie uspokoisz się i nie będzie miała odpoczynku stopa nogi twojej; da ci tam bowiem Pan serce lękliwe i oczy omdlałe, i duszę żałością trawioną.

66 I będzie życie twe jakby zawieszone przed tobą. Będziesz się bał w nocy i we dnie, i nie będziesz pewny życia twego.

67 Rano będziesz mówił: „Kto mi da wieczór?” a wieczorem: „Kto mi da poranek?” dla trwogi serca twego, która cię ogarnie, i dla tego, co widzieć będziesz oczyma twymi.

68 Odprowadzi cię Pan na okrętach do Egiptu tą drogą, o której ci mówił, że jej więcej nie będziesz widział.

Tam sprzedawać cię będą nieprzyjaciołom twoim za niewolników i za niewolnice, a nie będzie, kto by kupował.”

3. NAPOMNIENIE DO ODNOWIENIA PRZYMIERZA (29,1-30,20). Słowa przymierza (29,1). Dobrodziejstwa Boże od wyjścia z Egiptu aż do kraju Moab (2-8); wejść w przymierze (9-15), Wstręt do fałszywych bogów (16-18); nie zatwardzać serca (19); kara za odpadniecie osobiste (20-21); kara narodu aż do wygnania nauką dla przyszłych pokoleń (22-29). Izraela pokutującego Bóg przywróci do kraju (30,1-5); obrzezanie serca,

powolność, błogostawieństwo (6-10). Łatwość posłuszeństwa (11-14). W obficzu życia i śmierci (15-20).

29

1 Te są słowa przymierza, które Pan nakazał Mojżeszowi zawrzeć z synami Izraelowymi w ziemi Moab, oprócz owego przymierza, które z nimi zawarł na Horebie.

2 I zwołał Mojżesz wszystkiego Izraela, i rzekł do niego: „Wyście widzieli wszystko, co uczynił Pan przed wami w ziemi egipskiej Faraonowi i wszystkim sługom jego, i wszystkiej ziemi jego:

3 doświadczenia wielkie, które widziały oczy twoje, znaki owe i cuda wielkie.

4 I nie dał wam Pan serca rozumnego i oczu widzących, i uszu, które mogą słyszeć, aż do dnia dzisiejszego.

5 Wiódł was przez czterdzieści lat po puszczy, a nic wytarły się szaty wasze ani obuwie na nogach waszych nie popsuło się od starości.

6 Chlebaście nie jedli, wina i mocnego napoju nie piliście: abyście wiedzieli, żem ja jest Pan, Bóg wasz.

7 I przyszliście na to miejsce, i wyjechał Sehon, król Hesebonu, i Og, król Basanu, występując przeciw nam do bitwy, i poraziliśmy ich.

8 I wzięliśmy ziemlę ich i daliśmy ją w posiadłość Rubenowi i Gadowi i połowie pokolenia Manassesa.

9 - Strzeżcie zatem słów przymierza tego i wypełniajcie je, abyście rozumieli wszystko, co czynicie.

10 Wy dzisiaj stoicie wszyscy przed Panem, Bogiem waszym, książęta wasi i pokolenia, i starsi, i nauczyciele, i wszystek lud izraelski,

11 dziatki i żony wasze, i przychodzień, który z tobą mieszka w obozie prócz tych, którzy drwa rąbią, 12 i tych, którzy wodę noszą: abyś wszedł w przymierze z Panem, Bogiem twoim, i w umowę zaprzysiężoną, którą dziś Pan, Bóg twój, zawiera z tobą,

13 aby cię ustanowił sobie ludem, a sam był Bogiem twoim, jak ci powiedział i jak przysiągł ojcom twoim, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.

14 A nie z wami samymi ja to przymierze zawieram i te przysięgi utwierdzam, 15 ale z wszystkimi, którzy tu są i których nie masz.

16 - Wy bowiem wiecie, jak mieszkaliśmy w ziemi egipskiej i jak przeszliśmy wśród narodów, przez które idąc,

17 widzieliście obrzydłości i plugastwa, to jest bałwany ich, drewno i kamień, srebro i złoto, które czcili.

18 Żeby snadź nie było między wami męża albo niewiasty, domu albo pokolenia, którego serce odwróciło się dziś od Pana, Boga naszego, żeby pójść i służyć bogom owych narodów, i żeby nie było między wami korzenia rodzącego żółć i gorzkość;

19 a gdy usłyszy słowa tej przysięgi, błogosławiłby sobie w sercu swoim mówiąc: „Pokój mi będzie i będę chodził w nieprawości serca mego,” a wyniszczy pijana pragnącą.

20 A Pan niech mu nie odpuści ale natenczas niech najbardziej się rozpali gniew jego i zapalczywość przeciw owemu człowiekowi, i niech spoczną na nim wszystkie przekleństwa, które w tych księgach są napisane, i niech wymaże Pan imię jego spod niebios,

21 i wyniszczy go na zatracenie ze wszystkich pokoleń Izraelowych według przekleństw, które się w księgach zakonu i tego przymierza zamykają.

22 - I rzecze ród potomny i synowie, którzy się potem urodzą, i obcy, którzy z daleka przyjadą, widząc kary tej ziemi i niemoce, którymi ją Pan utrapił,

23 spaliwszy ją siarką i solnym żarem, tak żeby jej potem nie obsiewano ani nic zielonego nie rodziła, na po-dobieństwo wywrócenia Sodomy i Gomory, Adamy i Seboimu, które wywrócił Pan w gniewie i zapalczywości swojej.

24 I rzekną wszystkie narody: „Czemu tak Pan uczynił tej ziemi? Cóż to za gniew gwałtowny zapalczywości jego?”

25 I odpowiedzą: „Bo opuścili przymierze Pana, które zawarł z ojcami ich, kiedy ich wywiódł z ziemi egip-skiej,

26 i służyli cudzym bogom, i kłaniali się tym, których nie znali i którym nie byli przydzieleni.

27 I dlatego zapalił się gniew Pański na tę ziemię, że przywiódł na nią wszystkie przekleństwa, które w tych księgach są napisane,

28 i wyrzucił ich z ziemi własnej w gniewie i w zapalczywości, i rozgniewaniu wielkim, i rzucił ich na cudzą ziemię, jak się to dziś pokazuje.”

29 Tajemnice należą do Pana, Boga naszego, rzeczy jawne do nas i synów naszych aż na wieki, abyśmy pełnili wszystkie słowa zakonu tego.

30

1 Gdy tedy spełnią się na tobie I te wszystkie słowa, błogosławieństwo albo przekleństwo, które przedłożyłem przed oczy twoje, a ruszony żalem serca twego między wszystkimi narodami, do których cię rozproszy Pan, Bóg twój,

2 nawrócisz się do niego i usłuchasz rozkazów jego, jak ja dziś nakazuję tobie, ty i synowie twoi, ze wszyst-kiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej:

3 przywróci Pan, Bóg twój, jeńców twoich i zmiłuje się nad tobą, i zbierze cię znowu ze wszystkich narodów, między które cię był pierwej rozproszył.

4 Chociażbyś był i na krańce nieba rozproszony, stamtąd cię wyciągnie Pan, Bóg twój,

5 i weźmie i wprowadzi do ziemi, którą posiedli ojcowie twoi, i utrzymasz ją, a błogosławiąc ci zrobi cię lic-zniejszym, niż byli ojcowie twoi.

6 - Obrzeże Pan, Bóg twój, serce twe i serce potomstwa twego, żebyś miłował Pana, Boga trvego, ze wszyst-kiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej, abyś mógł żyć.

7 A te wszystkie przekleństwa obróci na nieprzyjaciół twoich i na tych, którzy cię nienawidzą i prześladują.

8 A ty się nawrócisz i usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i będziesz pełnił wszystkie przykazania jego które ja dziś daję tobie.

9 I udzieli ci Pan, Bóg twój, obfitości we wszystkich sprawach rąk twoich, w płodzie żywota twego i w owocu bydła twego, i w urodzaju ziemi twojej, i w żyzności wszelakiej; albowiem znowu Pan cieszył się będzie z cie-bie we wszystkich dobrach, jak cieszył się z ojców twoich:

10 jeśli jednak będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, i strzegł przykazań jego i ustaw, które w tym zakonie są napisane, i nawrócisz się do Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej.

11 - Przykazanie to, które ja dziś daję tobie, nie jest gdzieś nad tobą ani nie jest daleko odległe,

12 ani położone na niebie, żebyś mógł mówić: „Któż z nas może wstąpić do nieba aby je znieść do nas i żebyśmy słyszeli i czynem wypełnili?”

13 ani za morzem leżące, abyś się wymawiał i mówił: „Kto z nas będzie mógł przepłynąć morze, a przynieść je do nas, abyśmy słyszeli i czynili, co jest przykazane?”

14 Ale bardzo blisko ciebie jest słowo, w ustach twoich i w sercu twoim, abyś je pełnił.

15 - Uważaj, że dziś położyłem przed oczy twoje życie i dobro, a z drugiej strony śmierć i zło,

16 abyś miłował Pana, Boga twego i chodził drogami jego, i strzegł przykazań jego i ustaw, i praw, i abyś żył, i żeby cię rozmnożył i błogosławił ci w ziemi, do której wchodzisz, by posiąść ją.

17 Lecz jeśli się odwróci serce twoje i nie będziesz chciał słuchać, a dawszy się zwieść pokłonisz się cudzym bogom i będziesz im służył:

18 przepowiadam ci dzisiaj, że zginiesz, a niedługi czas będziesz mieszkał w ziemi, do której wnijdziesz, przeprawiwszy się przez Jordan, by posiąść ją.

19 Wzywam dziś na świadków niebo i ziemię, żem położył przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Obierajże tedy życie, abyś i ty żył i potomstwo twoje,

20 i miłował Pana, Boga twego, i był posłuszny głosowi jego, i stał przy nim (bo on jest życiem twoim i

20 i miłował Pana, Boga twego, i był posłuszny głosowi jego, i stał przy nim (bo on jest życiem twoim i