– WYBRANE ZASADY SZCZEGÓ£OWE
V.4. Wystawy objazdowe
Odrêbnπ kategoriê okazów, które bywajπ wielokrotnie przewo¿one przez granice pañstwowe, sπ te, które wchodzπ w sk≥ad ró¿nych podró¿ujπcych kolekcji, wystawianych z ró¿nych przyczyn zarobkowo na widok publiczny. Jeœli okazy takie przejdπ raz weryfikacjê legalnego pochodzenia, kolejne, wielokrotne jej przeprowadzanie na potrzeby ka¿dego indywidualnego przewozu nie przyczynia≥oby siê dodatkowo do ochrony gatunków, lecz stanowi≥o wy≥πcznie niepotrzebne obciπ¿enie dla w≥aœcicieli oraz organów CITES. Dlatego Konwencja w art. VII ust. 7 przewiduje wprowadzenie u≥atwieñ dla tak zwanych wystaw objazdowych. Zosta≥y one szczegó≥owo opisane w rozdziale VI Rezolucji 12.3. Zgodnie z podanπ w tej Rezolucji definicjπ, powtórzonπ i nieco uszczegó≥owionπ w art. 1 pkt 6 rozp. Komisji 865/2006, pojêcie „wystawa objazdowa”
oznacza na potrzeby tych przepisów: kolekcjê próbek, cyrk, wêdrowne zoo, mena¿eriê, wystawê roœlin, orkiestrê lub wystawê muzealnπ, które sπ przeznaczone do wystawiania na widok publiczny w celach zarobkowych. Zgodnie z zasadami CITES podanymi w cytowanym wy¿ej art. VII Konwencji oraz Rezolucji 12.3, tê listê nale¿y traktowaæ szeroko, a wiêc wszystkie podobne kategorie tak¿e siê do niej kwalifikujπ. Wyró¿nieniem jest cel (komercyjne wystawianie na widok publiczny) i charakter (wêdrowny) tej dzia≥alnoœci. Jako sk≥adniki takich wystaw objazdowych przyjmuje siê nie tylko te przedmioty, które sπ celem prezentacji (np. zwierzêta w mena¿erii czy cyrku) ale tak¿e wykorzystywane podczas pokazów narzêdzia i inne urzπdzenia (np. instrumenty muzyczne nale¿πce do orkiestry).
Na podstawie przytoczonego wy¿ej rozdzia≥u VI Rezolucji 12.3 CITES oraz przepisów rozp. Komisji 865/2006 (g≥ównie jej rozdzia≥u VII), dla okazów gatunków ujêtych w za≥πcznikach CITES i aneksach do rozp. Rady 338/97, stanowiπcych czêœæ wystaw objazdowych, mo¿liwe jest uzyskanie tzw. œwiadectw dla wystaw objazdowych.
Œwiadectwa takie wydawane sπ przez organ zarzπdzajπcy pañstwa pochodzenia wystawy (dotyczy to tak¿e Unii Europejskiej). Dokumenty te mogπ byæ u¿ywane wielokrotnie przez okreœlony czas (nie d≥u¿y ni¿ 3 lata) i stanowiπ istotne u≥atwienie dla funkcjonowania wystawy objazdowej podró¿ujπcej po œwiecie – w tym poza granice UE.
Œwiadectwa te wykorzystywane mogπ byæ jako zezwolenie importowe, zezwolenie eksportowe (lub œwiadectwo reeksportu) oraz œwiadectwo zwalniajπce z zakazu komercyjnego wykorzystywania danego okazu poprzez wystawianie go na widok publiczny w celach komercyjnych (na terenie Unii).
Uzyskanie takich œwiadectw wiπ¿e siê z koniecznoœciπ spe≥nienia szeregu warunków.
Wydawane sπ one wy≥πcznie dla okazów majπcych wykazane legalne Ÿród≥o pochodzenia, które by≥y urodzone i wyhodowane w niewoli zgodnie z warunkami
okreœlonymi w art. 54 rozp. Komisji 865/2006 bπdŸ sztucznie rozmno¿one, zgodnie z art.
56 tego rozporzπdzenia, albo zosta≥y pozyskane zanim zaczê≥y obowiπzywaæ wzglêdem nich przepisy CITES czy te¿ powiπzanych z Konwencjπ rozporzπdzeñ Unii Europejskiej.
Co wiêcej, okaz objêty œwiadectwem dla wystawy objazdowej musi byæ zarejestrowany przez organ zarzπdzajπcy wydajπcy œwiadectwo oraz unikatowo oznakowany, zgodnie z zasadami okreœlonymi w art. 66 rozporzπdzenia 865/2006 w przypadku ¿ywych zwierzπt, a w przypadku innych okazów – w sposób umo¿liwiajπcy jednoznaczne przypisanie okazu do danego œwiadectwa. W odniesieniu do zwierzπt ¿ywych, jedno œwiadectwo dotyczyæ mo¿e wy≥πcznie jednego okazu (czyli w przypadku jeœli „wystawa”
obejmuje wiêkszπ liczbê zwierzπt – trzeba wydaæ odpowiednio wiêcej œwiadectw).
Poniewa¿ Unia Europejska wprowadzi≥a ostrzejsze przepisy ni¿ wynikajπce z Konwencji i wymaga zezwoleñ importowych tak¿e w odniesieniu do okazów z Za≥πcznika II CITES (i Aneksu B do rozp. Rady 338/97), nie traktuje tak¿e jako wystarczajπcych œwiadectw dla wystaw objazdowych wydanych przez pañstwa trzecie (spoza UE), jeœli nie towarzyszy im na granicy analogiczne œwiadectwo wydane przez jedno z pañstw UE. Unijne œwiadectwo dla wystawy objazdowej pochodzπcej z pañstwa trzeciego mo¿e byæ wydane, jeœli wraz z wnioskiem wnioskodawca przed≥o¿y we w≥aœciwym organie zarzπdzajπcym równowa¿ny dokument wydany w pañstwie trzecim.
Organem w≥aœciwym do wydania œwiadectwa na terenie UE jest w takim wypadku pañstwo pierwszego przeznaczenia na jej terenie (to, do którego wystawa objazdowa ma byæ po raz pierwszy przywieziona z pañstwa trzeciego w celu ekspozycji). Okazy objête takim œwiadectwem nie sπ rejestrowane przez organ zarzπdzajπcy pañstwa UE wydajπcy to œwiadectwo, jednak w polu nr 20 unijnego œwiadectwa powinna byæ zawarta dodatkowo nastêpujπca informacja:
„Niniejsze œwiadectwo jest niewa¿ne bez za≥πczonego orygina≥u œwiadectwa dla wystawy objazdowej wydanego przez w≥adze pañstwa trzeciego.”
Podmiot ubiegajπcy siê o œwiadectwo wystawy objazdowej wype≥nia pola 3 i 9–18 wniosku znajdujπcego siê w Aneksie III do rozp. Komisji 792/2012 oraz pola 3 i 9–18 arkusza dodatkowego z Aneksu IV tego rozporzπdzenia i wype≥nione formularze przedk≥ada w organie zarzπdzajπcym CITES pañstwa UE, z którego pochodzi wystawa (lub pañstwa pierwszego przeznaczenia wystawy, w przypadku gdy pochodzi ona z kraju trzeciego). Jak zaznaczono wy¿ej, jeœli wystawa pochodzi z kraju trzeciego, wówczas do wniosku nale¿y do≥πczyæ dokument równowa¿ny œwiadectwu wystawy objazdowej, wydany w kraju pochodzenia wystawy. Jeœli wszystkie warunki wydania œwiadectwa dla wystawy objazdowej zosta≥y spe≥nione, organ zarzπdzajπcy wydaje œwiadectwo wnioskodawcy.
W przypadku przewo¿enia wystawy objazdowej przez granicê Unii Europejskiej, w granicznym urzêdzie celnym posiadacz wystawy lub jego upowa¿niony przedstawiciel przedstawia œwiadectwo, arkusz dodatkowy oraz kopiê (kserokopiê) arkuszu dodatkowego. Jeœli wystawa pochodzi z kraju trzeciego, nale¿y równie¿ przedstawiæ dokument równowa¿ny œwiadectwu wydany w kraju trzecim (na podstawie którego wydano œwiadectwo unijne).
Urzπd celny po wype≥nieniu przedstawionych arkuszy dodatkowych, zwraca posiadaczowi lub upowa¿nianemu przedstawicielowi orygina≥ œwiadectwa oraz arkusz dodatkowy, natomiast poœwiadczonπ kopiê arkuszu dodatkowego przesy≥a do organu zarzπdzajπcego UE, który wyda≥ dane œwiadectwo.
W przypadku jego kradzie¿y, zniszczenia lub utraty z innego powodu, œwiadectwo dla wystawy objazdowej mo¿e byæ wymieniane przez ten organ, który je wyda≥. Œwiadectwo zastêpcze powinno mieæ, jeœli to mo¿liwe, taki sam numer i takπ samπ datê wa¿noœci jak utracony orygina≥, a w jego polu 20 umieszcza siê jedno z nastêpujπcych stwierdzeñ:
„Niniejsze œwiadectwo jest uwierzytelnionπ kopiπ orygina≥u.” lub „Niniejsze œwiadectwo uniewa¿nia i zastêpuje orygina≥ o numerze xxxx wydany w dniu xx/xx/xxxx.”
Ara szafirowa Ara glaucogularis (UE A, CITES I) gatunek skrajnie zagro¿ony wyginiêciem. W 2007 r.
dzika populacja szacowana by≥a na mniej ni¿ 300 osobników. W przesz≥oœci gatunek intensywnie eksploatowany, aktualnie na mniejszπ skalê, ale z uwagi na wysokπ cenê rynkowπ tych ptaków, wciπ¿
zdarzajπ siê przypadki nielegalnego wybierania pisklπt przez k≥usowników. © Borys Kala / salamandra.org.pl
–