Nr. 9 i 10, W to r e k , 10 sie r p n ia 1926 r. R o k I.
KAZIMIERZ DUSZYŃSKI, ZDOBYWCA MISTRZOSTWA POLSKI NA SZOSIE
C e n a 80 g r o s z y
Organ Związku Polskiego Towarzystw Kolarskich
I
odbędzie się w W arszaw ie na te re n ie D ynasow
(T ow a rzystw o C yklistów w W arszaw ie, ul. Ofooźna 1/3)
w © k r e s ie o d 21 sierpnia do 10 w r z e ś n ia
W ystaw a połączona będzie z pokazam i i zaw odam i konkursowem i wszystkich sportów
W ystaw com przysługuje praw o sprzedaży swoich prób i tow arów
Biuro Zarządu P lac M ałachow skiego Nr. 2
telefo n 165-05
1 1 1 1 i 1
1
N ajw iększy w yścig k o larsk i n a szosie
O M I S T R Z O S T W O P O L S K I
n a dystansie 214 kim.
zdobył K. DUSZYŃSKI (W. T. C.)
NA ROWERZE K RA JO W EJ FABRYKI
„ I M
P
E T “WARSZAWA Nowy-Świat 70
S .
K O L A R Z P O L S K I Nr. 9, Str. 3.
„TOUR DE FRANCE", NA GÓRSKIEJ SERPENTYNIE
B E Z P R Z Y Ł B I C Y
G d y p r z e d rokiem pow zięliśm y za m ia r w y d a w a n ia czasopism a, pośw ięconego w yłącznie s pra w om k o l a r s t w a i gdy p r z e d kilku m iesiącami z a m ie rze n ia n asze w p ro w a d z iliś m y w czyn, byliśmy najmocniej p rz e k o n a n i i wierzyliśmy, że organ te n b ęd z ie nie- tylko p rz y c h y ln ie przyjęty, ale i p o p a r ty rów nie ż prz e z ogół k o la rs tw a zrzesz onego w takiej mierze, a b y mógł b y ć stale organem niezależnym , nie b ę d ą cym n a usługach żadnego T o w a rz y s tw a .
Do w sp ó łp ra c o w n ic tw a zgłosiło się szereg osób, k tó ry m k o larstw o było b a r d z o bliskie i k tó ry c h z n a jomość rz e c z y d a w a ła rękojm ię o d p ow iedniego k ie ru nku. K olarstw o samo p o trz e b o w a ło w łasnego o rg a nu, gdyż pomimo, że w n ie k t ó r y c h ś ro d o w isk a c h stoi ono organizacyjnie na w ysokim poziomie, to w innych n ato m iast zn ajduje się ono w fazie początk o w ej, i p o trz e b u je o d p o w ied n ieg o p ro w a d zen ia , w sk a z ó w e k i w re szcie ram, w k t ó r y c h pom ieściłyby się wszelkie p rz e ja w y życia, [z a ró w n o w e w n ę trz n e g o , ja k i ze
w n ę trzn eg o .
To w sz y s tk o grono re d a k c y jn e wzięło szczerze do s e r c a i w ra m a c h „K olarza" sta ra ło się dać n ajw a żniejsze w sk a z ó w k i i ofcrazy ży w otności sportu,
ch c ąc w zam ian otrz y m a ć nie zyski m aterja ln e , lecz zadow o len ie m oralne, a „K o la rz o w i” stw o rz y ć p o d s ta w ę do trw ałej niezależnej egzystencji i ciągłego rozwoju.
N ie ste ty je d n a k — nie stało się tak, jak z a m ie rzali organizatorow ie.
Mimo u c h w a ły W a ln e g o Z e b r a n i a Z. P. T. K,, n aka zu jące j p o p ie ra n ie „K olarza" p rz e z T o w a r z y s t w a i uznającej pismo za swój oficjalny organ, wiele T o w a rz y s tw p o p ie ra n ie zrozum iało w te n sposób, że n a d s y ła „K olarzow i" listy z p o d z ię k o w a n ie m za fa chow e a rty k u ły i ogólny k ieru n e k , za p om inając j e d nak, że p o p ie ra n ie polega nietylko n a w y r a z a c h u z n a nia i z a c h ę ty , ale ró w n ie ż n a r e g u la rn e m opłacaniu p r e n u m e r a t y własnego organu.
B ez przyłbicy. Z liczby około stu T o w a rz y s tw K olarskich, za le d w ie 17 (siedem naście) opłaciło p r e n u m e ra tę z a ubiegłe 4 m iesiące, in n e c h c ą cz y ta ć
„ K o la r z a ” i nie u w a ż a ją z i stosow ne ponosić k o n s e kwencji, i nie r a c z ą w d o d a t k u n a w e t za w iadom ić w y d a w n i c t w a o swojej niechęci, czy niem ożności p ła cenia, n a r a ż a ją c w t e n sp o só b w y d a w n i c tw o n a d a l sze k o s z ty p ły n ą c e z o p ła c e n ia p rz e sy łk i pocztow ej,
Str. 4.
Nie w iem y, czy źli płatn icy ocz ek u ją n a lepsze czasy, czy n a s u b s y d ja ziem skie czy niebieskie, ale wiemy, że w y d a w n ic tw o n a s u b s y d ja nie liczy i d arm o
„K o la rza " w ysyłać nie m oże i nie będzie.
O rg a n k o la rs tw a pow stał, licząc n a z a sad ę w s p ó łp ra c y i pom ocy w zajem nej w szystkich, k tó ry m
„K olarz P o ls k i” był p o trz e b n y , lub k t ó r z y tę p o t r z e b ę uznawali.
W s p ó łp ra c o w n ic y i założyciele „K olarza" chętnie p o św ię c ą w d alszym ciągu swój czas i p ra c ę , ale nie m ogą i nie c h c ą d o k ła d a ć p ieniędzy, gdyż b ę d ą c
KOLARZ POLSKI Nr. 9 i 10.
s y m p a ty k a m i i p ro p a g a to ra m i k o larstw a , nie s ą j e d n ocześnie czarodziejam i, m ającem i złoto n a zaw ołanie.
Z a s a d a w zajem ności, s ta r a z r e s z t ą ja k świat, p o w in n a ró w n ie ż być z n a n ą i kolarzom.
T o w a rz y s tw a , p ra g n ą c e u trzy m a ć w ł i s n e pismo, m u sz ą za nie płacić przy n ajm n ie j rz e c z y w iste k o s z t a w y d a w n ic tw a . Ci, k t ó r z y biorą, nie p łacą i d y sk re tn ie milczą, s p r a w i a j ą w ra ż e n ie k a r a w a n i a r z y na pogrzebie s w y c h w ła sn y c h p ra g n ie ń , do k tó ry c h je d n a k nie ośm ielają się głośno przyznać.
MISTRZOSTWO POLSKI I JEGO ZWYCIĘZCY
H istorja m is tr z o s tw a kolarskiego Polski, to w łaściw ie h isto rja tego pięknego s p o rtu od jego n aro d zin po dzień dzisiejszy. K a ż d y ro k n o wy, k a ż d y e tap , to n o w y k r o k n a d ro d z e rozw oju, to jeszcze w ysiłek sz e re g u dzielnych o rg a n iz a to ró w , k t ó r z y z w y c ię s k o p rz ezw y c ięża li p r z e s z k o d y p o w sta ją c e nietylko z p o w o d u w z g lę d ó w m a terja lnyc h, ale ró w n ie ż i p rz e s z k o d y s t w a r z a ne s p o rto w i p rz e z b y ły c h o k u p a n tó w m o sk iew sk ich . T e ostatnie b y ły sy stem aty cz n ie czynione, a b y utru d n ić n a t u r a l n y rozwój fizycz
ny n a r o d u p r z e z ćw ic z e n ia s p o r to w e.
P o w s ta n ie w 1886 r. W a r s z a w skiego T o w a r z y s t w a Cyklistów, s tw o rz y ło n o w ą erę w życiu s p o r to w y m stolicy, po zb a w io n ej d o ty c h c z a s tej n a tu ra ln e j r o z r y w ki i w y tc h n ie n ia , jak ie znajduje się w u p ra w ia n iu sportu.
N o w o p o w sta łe T o w a rz y stw o , p o s ia d a ją c w swym łonie ludzi, k t ó r y c h c e c h o w a ła n ie z w y k ła w y t r w a łość i z a p a ł dla sportu, w k ró tc e dało p o z n a ć się W a r s z a w i e ze swej c h lu b n ej d la k o l a r s t w a d ziała lno
ści, tw o r z ą c p rz y k ła d y , k tó re w k ró tc e zna la zły o d ź w ię k w wielu m ia s ta c h prowincji.
P r z e d e w s z y s tk i e m ży w iołow y z a p a ł znalazł ujście w w y c ie c z k a c h k o larsk ich . T u r y s t y k a zn a la zła dla sw y c h celów n o w y p o t ę ż n y na
ow e c z asy ś r o d e k —ro w e r, któ ry u stę p o w a ł w szy b k o śc i tylko k o lejom żelaznym . Ł a tw o ść w ł a d a n ia ro w e re m i s to su n k o w o n ie tru d n e dojście do pew nej w p ra w y , d a j ą cej tu ry ście m ożność p r z e b y w a n i a b e z zb y tniego wysiłku dość z n a c z n y c h p r z e s t r z e n i sp o w o d o w a ły , że t u r y s t y k a św ięciła tryumfy.
Z tu ry s ty k i pow stało zawodni- ctwo drogow e, k tó reg o najw yż szym w y r a z e m było zorg an izo w a n ie po raz p ie rw s z y m istrz o stw a d ro g o wego Polski. Był to p ią ty ro k ż y cia W. T. C., gdy w ażyło się n a t a k w ie lk ą p ró b ę . Ż eby d o p r o w a dzić do sk u tk u sw oje p rz e d s ię w z ię cie m usiało Tow. p rz e z w y c ię ż y ć n ie chęć w ładz, k tó re nie chciały w y d a ć o d p o w ied n ieg o pozw olenia, j a k ró w n ie ż i u p r z e d z e n i a n u r t u jące w sam ym s p o łeczeństw ie, p r z y p u szc zając y m , że ta k i bieg 100 w io rs to w y musi s p o w o d o w a ć nie
c h y b n ie ciężkie k a le c tw a dla u c z e stników.
Nic dziw nego, że o b a w ia n o się 0 zdrow ie z a w o d n ik ó w . D ziałanie sp o rtu k o larskiego n a organizm cz ło w ie k a nie było p ra w ie wcale z n a n e ó w c zes n y m lekarzom więc 1 ci rów nie ż stanow ili z w a rtą o p o zycję p rz e c iw k o biegowi 100 wior- stowem u. Z u p rz e d z e n ia m i je d n a k w szelkiego ro d z a ju uporali się n a j
lepiej, bo d ro g ą d o św ia d c z e ń , s a mi zaw o d n icy , k tó rz y p ró b a m i up rz e d n ie m i dowiedli, że bieg taki
leży w g ra n ic a c h możliwości l u d z kiej.
T r z e b a ró w n ie ż u p rzytom nić s o bie, że r o w e r y z o k re su pierw szej stu w io rstó w k i, to jest 1891 r. b a r dzo o d biegały od ty p u r o w e r u n o w oczesnego, k tó ry stanowi, z a r ó w no p o d w z glę dem lekk o ści w b u dowie, ja k i do minimum zm n ie j
szonego ta r c i a w ło ż y sk a c h i ła ń c u chu, ostatni i n ieprz eścigniony c h y b a w y r a z te c h n ik i w budowie.
R o w e r z 1891 r. był z b u d o w a ny z m a sy w n y c h p r ę tó w żelaznych lub rur, p rz y p o m in a ją c y c h g r u b o ścią dzisiejsze r u r y wodociągowe.
M iast n a jn o w sz y c h lekkich, ja k m a rz e n ie gum to ro w y c h , n a k ła d a n o w ó w c z a s gum y m asyw ne; łań cu c h p o s ia d a ł 5/ 8 c a la sze ro k o ści i w y w oływ ał n ie z n a n e dzisiejszym k o larzom tarcie, b ę d ą c zbiornikiem k u r z u i w szelakiego śmiecia. M a sz y n a t a k a w ra z z nieodzow nem i ham ulcam i w a ż y ła około 45 f u n tów.
Mimo ty c h w ielkich z dzisiej
szego p u n k tu w id ze n ia u s t e r e k r o w er, jako m a s z y n a przyszłości, zd o łał w yw a lczy ć sobie p r a w o o b y w a te ls tw a i stał się ulubionym ś r o d kiem lokomocji tu ry sty c z n e j i n a rzędziem , za po m o cą k tó reg o p i e r wsi z a w o d n ic y dążyli do z w y cięstw i sławy.
Sportowiec.
(D. c, n.)
Prenumerujcie „Kolarza Polskiego”
KOLARZ POLSKI Nr. 9. Str. 5.
MISTRZOSTWO ŚW IATA W MEDJOLANIE
O p isan ien ie w y p a d k ó w i w rażeń, k tó re p rz eżyliśm y p o d cz as n a jw a ż niejszych roz gry wek k o larsk ich o z a sz c z y tn y ty tu ł — m is tr z a ś w ia ta — w ro k u bieżącym należ y do rz ecz y p rz y k ry c h .
S w aw o la włoskich sędziów , i n e r cja p rz ed staw icieli M ię d z y n a ro d o wego Z w iązku Kolarskiego i go
ścinność w łoskich o rga niz atorów , w o b e c k tó ry c h lu d o ż e rc y byliby zg ^rszeni — oto tło, n a k tó re m r o ze g ra n e zostały te g o ro c z n e zawody.
T rz e b a było dużego p o św ięc en ia i dobrej woli, a ż e b y w y trw a ć do k o ń c a w tem wielkim rozgardjaszu, w rz a s k u i ogólnem n i e p o ro z u m ie niu. To t e ż na 15 p ań stw , k tó ry c h p rz e d sta w ic ie le brali udział w tych p a m ię tn y c h u ro c zy sto ś ciach n i e w i e
lu do ich u k o ń c z e n ia dotrw ało.
A le p rz e jd ź m y kolejno w s z y s t
kie z d a r z e n ia i niech one sam e m ów ią za siebie.
D nia 11 lipca polsk a d r u ż y n a k o la rs k a p rz e je c h a ła g ra n ic ę w ło ską, dziw iąc się z lekka, że b ile t y kolejow e s p r a w d z a j ą k o n t r o l e rz y p o p rz e d z a n i p rz e z jegom ościa po siad ają ceg o w s p a n ia łą c z a r n ą k o szulę, żołnierski m u n d u r i pięk n y re w o lw e r za pasem .
Ale d alek o od swojej ojczyzny, pod lazu ro w em włoskiem niebem , m o żn a prz ecież s p o tk a ć rzeczy, k t ó re są pod wielom a w zględam i cie
k a w e i oryginalne, z r e s z t ą c ie k a w ość i oryginalność w k ró tc e z n i
kła, gdyż „ c z a rn e k oszule" i r e w o l w e ry s p o ty k aliśm y na s ta c ja c h k o lejow ych i k inem atogra fac h, t e a trz y k a c h i r e s ta u r a c ja c h — b a na b oiskach s p o rto w y c h — wszędzie.
Po p r z y b y c iu do M ed jo lan u n a szą b ra ć k o la rs k a p rz e d e w s z y s t- kiem z a k r z ą tn ę ł a się za row eram i, k tó re ja k za u w a ż o n o od W a r s z a wy stale z nam i jechały.
Po wielkich p o s z u k iw a n ia c h po ró ż n y c h o d d z ia ła c h obszernego M e djolańskiego d w o rc a — ku ogól
nej ra d o ś c i — ro w e ry znalazły się.
Z apła cono około 20 lirów za s z t u k ę za p rz e c h o w a n ie i p o d a te k , lecz o d e b r a ć o d ra z u nie m ożna było.
S p r a w ą w y d a n ia bow iem zajmuje się k o m o ra celna i to po w ypeł
nieniu p e w n y c h k o n ie c z n y c h fo r
malności.
Z a ła d o w a n o w ięc s talow e ru m ak i
do jakiegoś prz era źliw ie żółtego w o zu i p o d e s k o rtą jegom ościa w c z a r
nej koszuli z re w o lw e re m p o j e chały n a kom orę.
Tam też podążyli i nasi kolarze Po półgodzinnym m a rs z u p r z y b y liśmy n a m i e j s c e — r o w e r ó w je d n a k nie w ydano, żą d ając w y p e łn ie n ia ja kichś b ard z o sk o m p lik o w a n y c h f o r malności.
Pomoc swą, za opłatą, b ard z o skw apliw ie zaofiarow ał p r z e d s t a wiciel p ry w a tn e j firmy p rz e w o z o wej, m ając j e d n a k do o d e b r a n ia tylko c z te ry ro w e ry , a w k i e s z e ni z a p ro s z e n ie W łoskiego Z w iązku Kolarskiego, no i licencje, k tó re ja k d o tą d o tw ie ra ły n am n a jsz c z e l
niej za m k n ię te w r o t a — p ro p o z y cję odrzuciliśm y, a ze w zględu na p ó ź n ą p o rę ( u r z ą d za m y k a n o o 1-ej) postan o w io n o p rz yjść dn ia n a s t ę p nego.
Z a ra z też ra n o znaleźliśm y się na kom orze, w dalszy m ciągu u s i
łując o d e b r a ć ro w e ry .
W szelkie je d n a k p r ó b y nie o d nosiły sk u tk u , odsy łan o nas od jed n eg o u r z ę d n i k a do drugiego, a s p r a w a s ta ła w miejscu.
N a szczęście s p otkaliśm y z n a n e go z z a w o d ó w k o l a r s k i c h w W a r sza w ie w ło ch a Z u c c h e ti’ego, te n p o ra dził s p r a w ę o d d a ć ow e m u p r z e d siębiorcy. gdyż sam i b ęd z ie m y z a łatw iać d w a a może i trz y dni.
No — trudno — n ie c h b ęd z ie p rz ed się b io rc a .
R uch liw y ten, pomimo n ie s ły c h a nej tu szy człow iek objaśnił nas, że za je d e n ro w e r w ra z z kaucją, m ark a m i stem plow em i i p o d a tk ie m w y p a d n ie nam zapłacić około 70 lirów, nie licząc jego osobistych t r u d ó w i starań.
O grom ne z dziwienie: k o n s te rn a c ja blisko 1,900 lirów za c z te r y r o w e ry — p rz e c ie ż do licha nas t u taj za p ra sz a n o , n a cóż w ięc k a u cje i to t a k wysokie.
Ale ro w e ry o d e b r a ć trz e b a . W ym ieniono więc d olary, a po 3 godz. o czekiw ania, p o d c z a s k t ó rego w idzieliśm y nasz ego g ru b a s a uw ijającego się po w sz y stk ic h p i ę t r a c h i p a r te rz e , po o p lo m bow aniu n a sz y c h ro w e ró w w łoskiem i p lo m bam i i po o trz y m a n iu sze sn a stu — w y ra ź n ie s z e sn a stu p a p ie r k ó w na te n ie sz c z ę s n e 4 polskie ro w e ry
(rek o rd b iu ro k ra c ji polskiej — p o bity) o godz. 1-ej w yszliśm y na miasto.
Miny n a s z y c h k o la rz y zrzedły, jak n a p o c z ą te k t ru d n o ś c i i ko szta wielkie, choć p o c ie s z a n o się, że
^405 1. od ro w e ru z w ró c ą nam przy wyjeździe.
U d a n o się więc n a „Velodromo S em pione". T am pomimo zn a jo mości ró ż n y c h w łosk ich k o larz y nasi p rz e d sta w ic ie le musieli c z e k a ć n a „ p a n a d y r e k to r a " to ru przeszło d w ie godziny — poczem ła sk a w ie udzielono im n ie sły c h a n ie m ałe pom ieszenie.
T o r z p o d ziem n y m przejściem , 366 m. obw odu, z w ira żam i o p o chyłości 40° z pięknem i, n a 12 t y sięcy osób, kry tem i try b u n am i, n a leży do b a r d z o t r u d n y c h i n ie b e z piecznych.
Dość w spom nieć, że k a ż d e p ę k nięcie gum y lub z b y t w olna na w ira żu j^\zda, p o łącz o n e s ą z b o lesnym u p a d k ie m i pokaleczeniem . Z re s z tą i u trz y m a n y jest te n to r w o k ro p n y m stanie. N ikt nigdy nie zam iata, a gości masa, w szy stk o to chodzi, jeździ na m otorac h, r o w e ra c h , za m otoram i, w p ro s t c u dem n a z w a ć należy, że te d w a n a ście w y p a d k ó w , k tó ry m ulegli r ó ż ni z a w o d n icy w o sta tn ic h 8 dniach p r z e d m istrzo stw em św iata, nie skończyły się k atastro fą.
Kolarze nasi p r a c ę p rz y g o to w a w c z ą podzielili, za p r z y k ła d e m i n n y c h z a w o d n ik ó w , n a d w ie c z ę ści — r a n o tren in g na szosie (w okolicach M ed jo lan u zn a jd u ją się zna k o m ite sm ołow cow e szosy nie k u rz ą c e i g ładkie jak stół), a po obiedzie 4 — 5 godz. na torze.
Tu spotykali się z całą elitą k o la rs tw a am ato rsk ie g o i z a w o d o w e go, m iędzy k tó re m i odgryw ali n ie p o śle d n ią rolę, to te ż po kilku d n ia c h włoskie g az ety zw róciły uw agę n a polskich k o larz y k aż ąc się z nimi liczyć, ty p u ją c ich u- d ział w s p o tk a n ia c h 8 finałowych.
P rz y najlep sz y ch h o ro s k o p a c h , a szczególniej po p ró b n y c h fini
szach, k tó re u Łazarskiego, S zy m cz y k a i G a r le y 'a w y p a d ły w s z y s t
kie niżej 13 sek. z niecierpliw ością o c z ek iw an o zaw odów .
N a reszc ie p rz y sz ła sobota, ale z p ew nem i niespodziankam i.
Str. 6. K O L A R Z P O L S K I N r. 9 i 10.
W ostatniej chwili m ianow icie p rz e s u n ię to z a w o d y z godzin p o o b ie d n ic h n a w ieczorow e. Nie po- mogły p ro te s ty innych zw iązków, m o ty w u ją c y c h swe s łuszne s ta n o w isko tem , że nie w szy sc y kolarze jeździli już na to rz e oświetlonym, że m oże to s p o w o d o w a ć w y padki.
P ro te s ty u z n a n o za spóźnione, pomimo, że w cześniej p ro te s to w a ć nie m o żn a było, bo o za m ia rze p rz e s u n ię c ia godziny z a w o d ó w ni
kogo nie poinform ow ano.
O godzinie 8 w ieczorem , po na- leży te m o cz y szcz en iu (nareszcie!!) i zam ie cien iu toru, z a w o d n ic y z e b r a n i w ilości 47 po ra z ostatni p r z e d biegiem p ró b u ją swej s p r a w ności, a n a s t ę p n ie lokują się na w s k a z a n y c h p rz e z o rg a n iz a to ró w m iejscach.
Boisko p r z e d s t a w i a rzecz y w iście c i e k a w y o b ra z e k . P ię tn a ś c ie n a r o
dów: Anglja, A u stra lja, Belgja, C zec hosłow acja, Danja, F ra n c ja , H olandja, H iszpanja, L uksem burg, Niem cy, P olska, S zw a jc arja, W ło chy, (p rz e p ra s z a m że ty c h o s ta t
nich um ieściłem w edług spisu al
fa b ety czn e g o dopiero n a cz te rn a- stem miejscu — sam e s ta w ia ły się w e w sz y s tk ic h ogłoszeniach i afi
sza ch n a pierw szem ) i W ę g ry zgodnie rozm ieściło się n a zielonej m u raw ie w o c z e k iw a n iu b e z k r w a wej w alki sportow ej o palmę p ie rw sz e ń stw a .
Nagłe w s z y s c y zelektryzów a*
ni Zostali głośną k o m e n d ą w o jsk o wą, a po chwili w tu n elu ukazali się żo łnierze faszy sto w scy w c z a r n y c h k o szulach, z k a r a b in a m i n a
ra m ie niu, w ilości 60 osób, z t r z e m a oficerami na czele.
Żołnierze ci rozdzielili boisko na dw ie połow y i z k a r a b in a m i w r ę ku groźnie (o iłe nie komicznie) pozostali n a sw y ch sta n o w isk a c h .
Czego, czy kogo żo łnierze ći pil
now ali t r u d n o pow iedzieć.
O d publiczności izolow ała z a w o d n ik ó w w y s o k a n a 3 m e t r y sia t
k a stalo w a, n a bo isk u p o z a z a w o d n ik a m i z na jdow ali się p r z e d staw iciele p r a s y i delegaci p o szczególnych P aństw , zaś z w łos
k ich d y g n ita rz y do p iln o w a n ia nie było ani „ d u c e ” M ussolini'e go ani króla, ale i tym, p rz ecież , nic nie mogło grozić od z a p r o s z o n y c h n a z a w o d y c u dz oziem ców , więc niby czego?
O godz. 9-ej m in u t 15 u r z ą d z o no ogólną defiladę. G ru p a m i w e dług W łoskiego, bo nie a lfa b e ty c z nego p o rz ą d k u , przedefilow ali z a w o d n ic y p r a w i e w s z y s tk ic h P a ń s tw E u ro p y niosąc c h o rą g ie w k i o b a r w a c h n aro d o w y c h .
Po tej jedynej n a p r a w d ę u d a nej części w yścigów p rz y s tą p io n o do ro z g ry w k i p rz e d b ie g ó w d la a m a torów,
W serji pierw szej s ta rto w a li — Ł azarski, M a rtin e tti W ło c h y i J e n - sen — Danja.
Z araz też w tej pierw szej r o z g ry w c e w y s z ła n a jaw n iesły ch a n a stro n n o ść i bez cerem o n jaln o ść sę
dziów włoskich. W y śc ig p o p r o w a
dził J e n s e n m ając za s o b ą n ą k o le M a rtin e tti'e g o — trz e c i Łazarski.
Na o s tatniem o k rą ż e n iu , n a p i e r w szym w ira ż u Ł a z a rs k i d o sze d ł do nogi J e n s e n a , w ó w c z a s te n p osze dł
b a r d z o en ergicznie i nie pozw ala się Ł a z a rs k ie m u minąć.
M a r tin e tti p ozostaje zam k n ię ty , lecz w cale nie s t a r a się p o p ra w ić sobie miejsca. S y tu a cja nie zm ie
nia się do ostatniej prostej. D o p ie
ro tutaj M a r tin e tti widząc, że jest z a m k n ię ty p ró b u je wyjść d o łem z lewej s tro n y J en se n o w i, co jest regulam inow o zabronione. J e n sen nie puszcza. Z aw odnicy n a p i e ra ją je d e n n a drugiego i z je ż d ż a ’ą na bieżnię i tam k o ń c z ą wyścig.
W rezultacie Ł a z a rs k i jest p i e r w szy, J e n s e n drugi, a M a rtin e tti - trzeci.
Jeż eli kto był w inien w całej tej spraw ie, to M artin etti, p r z y c h o d zą c zaś w wyścigu n a trzecim m iejscu w yelim inow ał się z z a w o d ó w zupełnie.
A le s ęd z ia celow niczy był W łoch
—a s ęd z ia celow niczy p o s ia d a głos d e c y d u ją c y — więc bieg u n ie w a ż nił i po p ó łgodzinnym o d p o c z y n k u za rzą d ził p o w tó rz en ie. W te d y Ł a z a rsk i zajął d o p iero trze cie miej
sce z a M a rtin e tti'm i J e n s e n e m i z d a l
szy c h ro z g ry w e k został w yelim ino
wany.
S e rja d r u g a — 1. G alvaing— F r a n cja; 2, G r i m m —W ęgry. 200 mtr.
131/ 5 sek.
S erja t r z e c i a — 1. O sz m e la —N iem cy; 2, Boiocchi W ło c h y o pół d łu gości. 200 mtr. 131/3 sek. P o p r o w a d ził W łoch, n a 350 mtr. p r z e d ta ś m ą z a a ta k o w a ł go Oszm ela, po w alce p r z e s z e d ł i wygrał.
S erja c z w a r ta — 1. T h e a k e r An- głja; 2. Engel N iem cy o pół koła;
3, E ig n e r C zec hosłow acja. 200 mtr.
132/ 5 sek. T h e a k e r w y g ra ł p r o w a d zą c n a o s ta tn ic h 400 mtr.
S e rja p i ą t a — 1. H a b b e rfie ld An- glja; 2. Richli S z w a jc a rja o pół długości; 3. Steffes N iem cy o koło, 200 m tr. 13 sek.
S erja s z ó s t a — 1. S chaffer A ustrja;
2. S ib b it Anglja; 3. J e r m o H isz
panja. W y śc ig p o p ro w a d z ił Jerm o , drugi Sibbit, trz e c i Schaffer; na ostatnim w ira żu H isz p a n a a tak u je Anglik, w ó w c z a s J e r m o p o d je ż d ż a do góry, k o rz y s ta z tego S chaffer i mija obu lew ą stroną.
S erja s i ó d m a — 1. Tasseli W ło chy; 2, L eene H o la n d ja o tr z y d ł u gości. 200 mtr, 124/r, sek,
S e rja ósm a p o p r z e d z o n a została n a stę p u ją c y m w yp a d k ie m : W y w o łują Pauli, A b e g g le n a i S zy m czy ka, M e n a ż e r naszego m istrza b ie rze r o w e r i ud aje się n a start, w odległości 10 — 15 k r o k ó w za nim, b e z szlafroka w koszulce c z e r
„TOUfł DE FRANCE" W HAWRZE
K O L A R Z P O L S K I Nr. 9 i 10. Str. 7.
wonej z białym orłem (p o d k reślam , że w b a r w a c h p ań stw o w y c h ) idzie Szym czyk, lecz n a linji o k u p o w a nej p rz e z faszystow skich żołn ie
rz y zostaje p rz e z jednego z nich z a tr z y m a n y gestem grożącym z p o d niesionym do góry k arab in em . S zy m cz yk p rz y p u s z c z a ją c w idocznie, że tylko n a w p ro s t startu jest p r z e j ście, zostaw ia żołnierza w spokoju i idzie w zdłuż linji, n a k tórej sto
ją faszyści. Z a z n a c z y ć należy, że innego przejścia, b y d o sta ć się na s t a r t nie było.
N a vis a vis s ta r t u S zym czyk p ró b u je znów p rz ejścia — p o d o b n a zu p e łn ie do p o prz edniej gro ź b a z użyciem k a r a b in u z a trzy m u je go jednak.
Nie pom ag ają w yjaśnienia w ję
z y k u francuskim , żołnierz tr z y m a jąc p o d nosem naszego r e p r e z e n t a n t a k a ra b in , k tó ry w całej swej długości o p iera się o S zym czyka, w y k rz y k u je coś po w łosku w s t r o nę sędziów.
Tego było już za w i e l e — S zy m cz y k schw ycił za rę k ę i k a r a b in m ikroskopijnego W ło c h a i o d r z u cił go od siebie.
N a to p o d sk o cz y ło z k a ra b in a m i t r z e c h innych żołnierzy i zajście Bóg wie czym b y się skończyło, g d y b y nie i n t e rw e n c ja — co p r a w d a b a r d z o spóźniona, jednego z o rg a n izatorów , k tó ry k a z a ł naszego k o larza p rz ep u ścić.
Po tak im przejściu, k tó re m u siało k o sz to w a ć tro c h ę n e rw ó w , n a stą p ił start.
1. A begglen Szw ajcarja; 2. S zy m cz y k o ćw ie rć koła; 3. P auli L u k se m b u rg o dwie długości. 200 m.
124/ s sek. W yścig p o p ro w a d z ił P a uli, n a 300 mtr. p r z e d ta ś m ą a t a kuje go A begglen i przechodzi; na ostatnim w irażu A b e g g le n a a t a k u je S zym czyk, do samej ta ś m y tr w a z a c ię ta w alka, z drugiej zw y cięzc a o ćw ie rć k oła w yc h o d zi S zw a jc ar.
S e rja d z ie w ią ta — 1. F alck-H an- sen Danja; 2, G a rle y o trz y dłu gości. P o p ro w a d z ił G a rle y n a 400 mtr. p r z e d ta ś m ą a ta k u j e go D u ń c z yk n astęp u je z a cięta w alka, po 100 mtr. G a rle y słabnie i bieg w y g ry w a H ansen.
S erja dz ie w ią ta — 1. D e b u n n e Belgja, b e z m iejsca—biegu nie u k o ń czyli Z u cc h etti W ło ch y i T u rn e r Anglja. P o p ro w a d z ił T u rn e r, drugi Z ucchetti, trz e c i D ebunne. N a o s tatn iej prostej z a w o d n ic y z g ru powali się i id ą p ra w ie razem. N a
10 mtr. p r z e d t a ś m ą W ło ch i A n glik z d e r z a ją się i up ad a ją ,
Pomim o nie u k o ń c z e n ia biegu p rz e z T u r n e r a i Zucchetti'ego ten ostatni d o p u szc zo n y jest do d a l
szych rozgryw ek.
S erja je d e n a s ta — 1, M azairack- w alk-ow er.
S E R J E Z A W O D O W C Ó W . S erja I —- 1. M o re tti W łochy;
2. o długość s ta ry 54 letni Elle- g a a rd D a nja 200 mtr. 133/ 5 sek.
S erja II —- 1. G iorge tti Włochy;
2. Schilles F r a n c j a o gumę 200 m.
123/ 5 sek. Schilles d e m a r a ż o w a ł w 250 m. na o statn ich 50 mtr. z a a ta k o w a ł go G iorgetti i w ygra ł o gu mę.
S erja III 1. K aufm ann S z w a jc a r
ja; 2. O tto Belgja o dziesięć mtr.
P o p ro w a d z ił O tto na ostatnich 250 mtr. n ie sp o d z ie w a n y m z ry w em z y skuje 4 — 8 długości i ucieka. J e d nak ż e m istrz św ia ta spokojnie d o gania go i n a w irażu przechodzi.
S erja I V — 1. M i c h a r d F ran c ja ; 2. Van N e c k H o lan d ja o długość.
200 mtr. 124/-, sek.
S erja V — 1, Mori W łochy; 2.
F a u c h e u x F r a n c ja o cz te ry d ł u gości. 200 m tr. 122/s sek. W yścig wolno p o p ro w a d ził F a u c h e u x , n a 250 mtr. p r z e d t a ś m ą W ło c h w s p a niałym z ry w e m p rz e s z e d ł go i z y sk a ł tr z y długości w y g ry w a ją c w y ścig.
S erja VI — 1. S p e a r s A u stra lja;
2. L ee n e H o landja o koło; 3. Bai- ley Anglja o 10 cent. 200 mtr.
124/.i sek.
W y śc ig p o p ro w a d z ił B ailey m a jąc za s o b ą S p e a r s 'a , tr z e c i L e e ne, 200 mtr. A nglik już idzie z c a łej siły, n a w ira ż u z a w o d n icy g ru p u ją i n a p r o s t ą w y c h o d z ą w j e d nym sze regu, o s ta te c z n ie wyścig o koło w ygra ł S pears.
ci 5— 6 dł. p o d ą ż a ł M oeskops. Na 360 mtr. Del G ro sso idzie już m o cno ro ż kręc ony, n a 100 m tr. p r z e d t a ś m ą a ta k u je go M oeskops lecz za późno i wyścig p r z e g r y w a o 10 cm.
R E P E C H A G E A M A T O R Ó W , R ep e c h a g e I — 1, Engel; 2, S zym cz yk o pół koła; 3, J e n s e n o pół długości, 200 mtr. 121/ 5. P o p r o w a dził J e n s e n m ając n a kole Engel'a , trz e c i Szym czyk; n a 150 mtr. p r z e d t a ś m ą EngeTa a ta k u je Szym czyk, p ie rw sz y z kolei z a a ta k o w a ł J e n - sena. N a p r o s t ą w w alce ra z e m wyszli Engel i Szym czyk, z k t ó r y c h p ie rw s z y u trz y m a ł p rz e w a g ę do końca.
R e p e c h a g e I I — 1. Leene; 2. G a r ley; p o p ro w a d ził G a rle y n a 300 mtr. p r z e d t a ś m ą z a a ta k o w a ł go L eene i po w a lc e przeszedł.
R e p e c h a g e III — 1. Zucchetti; 2, Grim m o 2 dł.; 3, Richli o dł, 200 mtr, 124/a s.
R e p e c h a g e I V — 1, Boriocchi; 2,
E. H a u se n o koło; 3. Sibbit. 200 mtr. 1 3 7d sek.
R e p e c h a g e dla z a w o d o w c ó w k t ó re skończyły się o godz. 12-ej S e rja d w u n a s t a — 1. Riitt N iem
cy; 2, Ed. H a u se n D a n ja o 10 cent.
200 m. 13“/5 sek.
S erja VII — 1, Del G ro sso W ł o chy; 2. M oeskops H o lan d ja o ćw ierć koła 200 mtr. 124/ó s e k. P o p r o w a dził W łoch, za k tó r y m w odległoś-
Str. 8. KOLARZ POLSKI Nr. 9 i 10.
w nocy, z a k o ń czy ły p ie rw sz y dzień z a w o d ó w o m istrzostw o św iata, po ciężkiej w a lc e w y sz e d ł z nich z w y cięsko M o esk o p s z t ru d e m , w os
ta tn im biegu zw y cięża ją c św ietnie tego d n ia jeżd ż ące g o Bailey'a,
p a d k u obow iązku, u stę p u ją c s w e go m iejsca p a n u Thiełem u.
Drugim kw iatk iem było usunięcie siłą p a n i S z w a rz — żony b u r m i
s tr z a z Holandji — nie p am iętam z jakiego miasta,
„TOUR DE FRANCE” NA
Nie m o żn a p om inąć milczeniem sk an d a lic zn eg o w p ro s t o d c z y ty w a nia i ogłaszania p rz e z m egafon n a z w is k z a w o d n ik ó w nie włoskiej na rodow ości.
T a k p o p u la rn e n a z w is k a w s p o r cie k o lars k im jak: S p e a rs, Bailey, Schilles, F a u c h e u x , M i c h a r d w y k r z y k iw a n o n a c z te r y stro n y toru w sposób mniej więcej n astępujący:
S p e -a rs, Be-le, Ski-les, F u -sz u , Mi- k a r d i t. d. nie m ów ię już n a t u ra ln ie o n a z w is k a c h polskich, k t ó re do niczego nie b yły p o d o b n e w u s ta c h włoskiego inform atora.
J e s t to je d n a k , b iorąc p o d u w a gę, że ro z g ry w a n o m ię d z y n a ro d o w ą na g ro d ę „M istrzostw o Ś w ia ta " — n ie sły c h a n e b a r b a rz y ń s tw o .
D zień drugi p rz y n o si n o w ą serję n ie s p o d z ia n e k i gwałtów.
P r z e d e w s z y s t k i e m b e z p ra w n ie u- sunięto z b o isk a naszego d e le g a ta k a p ita n a P olskiego Z w iąz ku K o la r
skiego p. Thielego. N astępnie, k i e d y chciał zająć jed n o z bliższych m iejsc w tr y b u n ie specjalnie dła d e le g a tó w prz ezna czone j, a p r z e pełnionej W łocham i, n atrafił n a s p rz e c iw w sz ę d z ie o b e c n y c h i p a n u ją c y c h żołn ierzy faszystow skich.
Z a ta rg p r z y b ie ra ł formy bard zo ostre, gdyż d eleg a t n a sz nie chciał i słusznie, o d stąp ić p r a w swoich, w ięc z n ó w grożono siłą.
Scysję za żegna ł o statecznie j a kiś W ło c h o bard ziej k u ltu ra ln y c h p o jęcia ch gościnności, a w ty m w y
DRODZE DO BORDEAUX
P a n i ą tę, pomimo, że p o s ia d a ła zn a k i legitym ację w ło s k ą usunęło d w u c h fa s zy stó w p o d rę c e z b o is k a i w y p ro w a d z iło za bra m ę .
O k a zało się w n a stę p stw ie , że boisko d n ia tego miało być p r z e zn a c z o n e w yłącznie tylko dla k o larz y i ich p om ocników , w o b e c czego za n o rm aln e uzna ć należy tego ro d z aju t r a k t o w a n ie gości i d e legatów .
Po tak im w stęp ie n a s tą p iła d e filada fa sz y sto w sk ic h organizacji k o la rsk ic h z godłem w łoskim w ie zionym p rz e z c z te ry cyklistki. Po długich ow a cjach i o k r z y k a c h na cz eść faszyzm u defilujący opuścili boisko i p rz y stą p io n o do dalszyc h ro z g ry w e k o m istrzo stw o św iata.
Ośmio f i ra ły d a ły re z u lta ty n a stępujące:
Ośmio finał I — 1. Oszm ela; 2.
L e e n e o pół dług. 200 mtr. 13 s.
Ośmio finał II — 1. M artinetti;
2, Schaffer o dw ie dług. 200 mtr, 124/ 5 s.
Ośmio finał III — 1. Galvaing;
2. T h e a k e r o ćw ie rć koła. 200 mtr. 13 sek.
Ośmio finał IV — 1. Boiocchi;
2. Engel. Bieg p o p ro w a d z ił W ło ch n a 200 mtr. p r z e d ta ś m ą z a a t a k o wał go Engel i px-zeszedł idąc s t a le w jednej linji n a d taśm ą. P rz y w yjściu n a p r o s tą Boiocchi p r ó bu je go a ta k o w a ć z p ra w e j strony, lecz szy b k o zm ienia k ie ru n e k i a t a kuje Engla z lewej s tro n y — pod
taśm ą. Engel zje ż d z a w dół p r z y ciska Boiocchi'ego i w y g ry w a o 3/ 4 dł. Po ta rg a c h i p rz y sp rzeciw ie ze stro n y sędziów B re y e r'a , Le- c o m te 'a i H o m b erg a E ngel zo
stał z d y skw a lifikow any, a p ierw sze miejsce p r z y z n a n o B oiocchfem u.
Ośmio finał V — 1. F a le k -H a n - sen; 2. A be g g le n — 2 0 0 m tr. 124/ 5 s.
Ośmio finał VI — 1. M az airac k ; 2. R iitt —- o dług. 200 mtr. 13 s.
Ośmio finał VII — 1. Zucchetti;
2. H a b b erfie ld o gum ę 200 mtr.
13 s. O b u rz e n ie pom iędzy angli
kami, którzy, jakoby, widzieli Hab- b e rfield a n a p ie rw sz y m miejscu.
Ośmio finał VIII — 1. D ebunne;
2. Tasseli o 3/i koła. 200 mtr. 13 sek.
Ć w ierć finały zaw odow ców , w k t ó r y c h M o re tti ta k ty c z n ie pobił S p e a r s 'a o koło, ucieka jąc mu n ie spo d zian ie o 10 — 12 mtr; Kauf- m a n n pobił sw ob o d n ie Mori'ego;
M oeskops-G iorgetti'ego; a M ic h a rd
— Del-Grosso.
Ć w ierć finały am atorów :
Ć w ierć finał I — 1. M artinetti;
2. O szm e la o dług. 200 m. 122/ 5 sek.
Ć w ierć finał II — 1. Boiocchi;
2. F a l e k - H a n s e n n ie b y w a ła rzecz!
B oiocchi p r o w a d z i n a 3 0 0 m. p r z e d ta ś m ą a ta k u je go ip rz e c h o d z i F a l e k - H ansen, n a o statniej prostej Boiocchi a ta k u je D u ń c z y k a z lewej stro n y i p rz e g ry w a o ćw ie rć koła. — N a pie rw sz e m iejsce w y s t a w i a ją Bo- iocęhi'ego. (!!!?)
Ć w ierć finał III — 1. M azairack;
2. D e b u n n e — t e n ostatni b e z w a l
ki o d s tąp ił miejsce H olen d ro w i — 200 m. 14Vd sek.
Ć w ie rć finał IV — 1. Galvaing;
2. Z ucc hetti o pół długości. 200 m.
13 sek.
Półfinały z a w o d o w c ó w p rz y n o szą n ie s p o t y k a n ą sensację i k o ro n u ją w s z y stk ie d o ty c h c z a s o w e p o stęp k i sę d z ió w włoskich.
W półfinale p ie rw s z y m spotkał się K aufm ann S z w a jc a r i Moretti W łoch.
P ro w a d z i M oretti, k tó ry p rz y w ejściu n a p ie rw s z y w ira ż z a t r z y m uje się — K a u fm a n n jest w p u ła p c e — ze w zględu n a zb y t w ielk ą pochyłość t o ru nie może p rz y tej szybkości w je c h a ć na w i ra ż i a t a k o w a ć M oretti'ego, dołem zaś p rz ejść nie może, bo zastaw ił mu drogę M o re tti (sy tu ac ja p o d o b n a w y tw o rz y ć się m oże tylko na p o d o b n ie w ąskim i sp ad z isty m t o rze, k t ó r ą św ietnie rzeczyw iście z a sto s o w a ł i w y k o n a ł Moretti) z a w o d n ic y obaj zatrzym ali się n a
K O L A R Z P O L S K I Nr. 9 i 10. Str. 9.
miejscu, chw ila ogrom nego z a in te re s o w a n i a i napięcia.
N a reszc ie W ł o c h s k r ę c a g w a ł
tow nie w dół i u c ie k a z yskując na te m 10 długości. Z a nim rz u c a się K a u fm a n n —pościg t r w a z niesły
ch a n y m zacięciem i siłą do o s t a t niej p rostej, n a k tórej św ietnie ja dą c y K a u fm a n n p rz e c h o d z i i w y g ry w a o koło.
W a lk a b y ła piękna, n a w e t p u bliczność w io sk a bije b r a w a Kauf- m an n 'o w i, pomimo, że pobił ich r o d a k a .
Z aw sze u śm ie c h n ię ty S z w a jc a r k ła n ia się publiczności i schodzi z toru.
N a ra z p o m iędzy w idzami porusze- szenie, świsty, okrzyki, a później szalone oklaski i braw a.
N a p ie rw sz e m iejsce w y s ta w io n y jest M oretti.
K olarze informują o tem Kauf- m a n n 'a . Nie chce wierzyć. P r o t e s tuje. C hodzi do sędziów. O s ta t e c z nie prosi o p o w tó rz e n ie biegu. (Gdy p rz eg ra ł M a rtinetti do Łazarskiego i J e n s e n a — bieg powtórzono).
W s z y s tk o n apróżno.
P ro te s tu ją więc delegaci Zw ią
z k ó w — w ó w c z a s pow o łu ją się W łosi n a regulam in m ię d z y n a r o d o wy, k t ó r y s tw ie rd z a , że głos d e c y d u ją c y i b e z a p e la c y jn y p o sia d a s ę d z ia ce low nic zy — a t e n widział n a p ie rw s z y m m iejscu M ore tti'eg o
—- d y s k u sja upada!
W o b e c tak ieg o o b ro tu s p ra w y n a zn a k p ro te s tu w sz y sc y a m a to rz y k o larz e o d m a w ia ją s ta rto w a n ia
w ogólnym h a n d ic a p ie . Zgłoszenia dali tylko Włosi: Z u c c h e tti i Tas- selli..
W d a lsz y c h ro z g ry w k a c h w fi
nale m istrzo stw a św iata a m ato ró w zw yciężył dość p e w n ie W łoch M ar-
w o d n ic z ą c y W łoskiego Zw. Kol.
o d sz e d ł od stołu zostało, o n o „ s k u - p a to " p r z e z żołnierzy, k tó rz y z p e w n o ś c ią w y k o ń c zy li rzecz czysto.
N a b a n k i e t a c h u r z ą d z a n y c h p rz e z W łoski Zw. Kol. b r a k o w a ło b a r d z o
„TOUR DE FRANCE”, NA DRODZE Z NICEI
tinetti; drugi F r a n c u z Galvaing;
t rz e c i H o le n d e r M a z a ira c k ; cz w a rty W ło c h Boiocchi.
W m istrzo stw ie ś w i a t a z a w o d o w c ó w o tyle się nie udało, że je d n a k H o l e n d e r M o esk o p s p e w n ie zu p e łn ie pobił W ło c h a M oretti'ego o długość, zaś K a u fm a n n o s t e n t a cyjnie nie finiszował i bez w alki o d d a ł trze cie miejsce F ra n c u z o w i M ichard'ow i.
Po m istrz o stw a c h cz ę s to w a n o zw ycięzców i zw yciężonyc h s z a m pan e m , je d n a k z chwilą, gdy p r z e
w ielu d elega tów , nie było tam też i P olaków .
Z a r a z n a stę p n e g o d n ia n asz a d r u ż y n a k o la rsk a b e z żalu opuściła M ed jo lan u d a ją c się- w p o w ro tn ą do P olski drogę.
Dla całości i dla d a n ia m o ż n o ś
ci c z y te lnikow i w y ro b ie n ia sobie p e w n e g o poglądu z całego p o b y tu n a sz y c h k o larz y w e W ło sze ch , d o d ać m uszę, że za r o w e r y z w ró c o no im w Tarnisio n a g ra n ic y wło
skiej nie 405 1. a 364.
Pomian.
T O U R D E F R A N C E
K olars two jest sportem narodowym fran
cuzów. Piłka nożna, rugby, boks potrafią przyciągnąć nieraz dzies iątki tysięcy w i
dzów. Zawody kolarsk ie tylko umieją p r z e kształcić okolice toru, na którem się wielki wyścig szosowy ma zakończyć, w morze głów, gdzie cisną się, by ujrzeć w p r z e locie zakurz onych jeźdźców, setki tysięcy mężczyzn, k obie t i dzieci.
A z pośród tych wielkich wyścigów pier w szym jest Tour de France, całomiesięczna k o la r sk a epopeja, w przeciągu miesiąca zmieniająca w zory całego kra ju to na b ru ki Północy, to na skały Bretanji, to na piaski lard, to wreszcie na stro me, zawie
szone nad urwiskami ścieżyny gó r Pire- nejskich, Alp, Wogezów.
Tour de F r a n c e — to dla każdego fr a n cuskiego sp orto w ca słowo magiczne, bu
dzące koro w ód wspom nień o heroicznych czynach wędro wnych nauczycieli energji, siły fizycznej i niezłomnej siły woli. W s t a ją w pamięci miona zwycięzców z przed laty, imiona P e t i t- B r e to n ’a, L a p ise ’a, F a b e r a , Trouss elier, trzykrotn e go tryum fa
to r a T h y s’a, Scie ur’a, L a m b o f a , Henri Pe- lissi"r’r, nakoniec O ttavio Bottecchia ’i, zwy
cięzcy z lat 1924 i 1925.
Z resztą T our de F ra n c e nietylko F r a n cję emocjonuje. Sta ją doń przecie i naj
wytrawniejsi szosowcy Belgji, zacięci, u p a r ci, nieludzko wytrwali, stają pełni ognia Włosi, stają tw ardzi Szwajcarzy. Ryw ali
zacja ich zaciekła, walka ambicji n a ro d o
wych, nie ustają ca w ciągu c a'ego miesią
ca, czyni Tour de France jedyną w swoim rodzaju imprezą, najw iększą może i naj
popularniejszą, poza Igrzyskami Olimpij- skiemi, jakie zna świat cały.
Odbyty w roku bieżą cym XX Tour de F ra nce pod żadnym w zg lędem nie u stęp o wa! poprzednim.
Tw órca wyścigu, r e d a k t o r pary skiego
„ A u to “ , Henri D e granges, co ro ku zmie
niający regulamin, by formułkę uczynić możliwie doskonalszą, przeniósł p o czątek wyścigu z P ary ż a do Evian, nad urocze jezioro Lemańskie. Modyfikacja ta miała na celu zmusić kolarzy do ostrz ejszej w al
ki już przed Pirenejami; dawniej bowiem, kiedy u podnóża kolosów górskic h s t a
Str. 10. K O L A R Z P O L S K I Nr. 9 i 10,
wano po kilku zaledw ie eta pach, etapy te uważano niejako ża spacer, za trening p o przedzający wyścig' właściwy. T era z gdy do Piren ej prowadzi! szlak 2000 kilome
trowy, przedsta w ia ła się możliwość u zyska
nia już p rz e d te m prz ew agi ta k znacznej,
że góry nie mogłyby sytuacji zmienić cał
kowicie; spodziewać się było więc można licznych prób te g o rodzaju, szczególnie ze strony młodej generacji kolarskiej, z t a kim te m p e ra m e n te m usiłującej obecnie zepchnąć w cień stare gwiazdy.
Na starcie zebrała się cała niemal śm ie ta n k a szosowych długodystansow ców. S t a r sze pokolenie re prezento w ali włosi Bot- tecchia ; Aymo, luksem burczyk F ran tz, bel- gowie Lucien Buysse, Dejonghe, Sellier, francuz Belenger. Ze stro ny młodych wy
suwali się na czoło zw ycięzca Bordeaux- Paris A delin Benoit, Van Slembrouck, Van de C a j t e e le , Jules Buysse, Van Dam, Cu- velier, D ebusschere .
Faw ory te m prasy był Bottecchia; na miej
scach honorowych oczekiwano D ejonghe’a, F r a n t z a B uysse’a, Benoit. Francuzi mieli słabe nad zie je na zw ycięstwo swych barw.
Sfery zbliżone do firm, stających do wyścigu (kolarze „zgru pow ani”1 zorganizo
wani byli w t e a m ’y „ A u to m o to " Atleyon, ,,M eteore “ i ,,Louvet“) nie podzielały na- ogół zaufania, k tó r e m ogól obdarz ał szam- piona w łoskiego. Wiedzia no, że B ott ecchia 1926 u stę p u je znacznie Bottecchii z 1925 roku. Olbrzymią pewność siebie wyjawiał Lucien Buysse, od B e n o ifa można było oczekiwać rz eczy niezwykłych w P i r e n e jach i A lpach, gdzie zabłysnął w roku ubiegłym.
Sensacyjnym był już wynik pie rw sz ego eta pu, Evian-Malhouse. Nie s p o dziewano się w nim żadnych „coup de t h e a t r e “ . Stało się inaczej. Ju les Buysse o derw ał się od wszystkich; mimo szalo
nego pościgu zdołał wyp rz edzić najbliż
szych z rywali o 13 minut. A temi naj- bliższemi okazali się wyłącznie „młodzi“ . 9-ciu ich przybył o razem. Sta rsi potracili wiele drogocennych minut: Bottecchia 34, inni jeszcze więcej...
D ru gi etap — a w szystkic h miało być
17—był spokojniejszym. 25 kolarzy p r z y b y ło ra zem na m etę w M etz’u. Sprint wygrał belg D osse. B ottecchia stra cił dalszych 5 minut. Długi, 433-kilometrowy etap Metz- D unquerque ujrzał nowy coup de th eatre:
jechano spokojnie, po straszliwych brukach P ółnocy, aż do Lille, gdy w te m drużyna ,,Louvet'1 p rzep ro w ad ziła szczegółowo za
w czasu obmyślany atak, na sk u tek k t ó
rego stary wyga D ejo nghe i młody kolos Van Sle m bro uck znikli z oczu p r z e ś la dowcom i wyprzedzili ich o 10 i więcej minut. Bottecchia, zajmując, dzięki s z e ś ciokrotn em u pękn ię ciu gum y 17-te miejsce utracił jeszcze pięć minut. Jules Buysse,
również nieszczęśliwy, utracił prawo do żółtej koszulki — odznaki le ad e ra klas y fikacji ogólnej, na rzecz Van Sle m brouck‘a.
Po takim początk u wydawało się, iż szczęśliwy pomysł D esgranges’a uczyni 20-ty Tour de France niewymownie d r a matycznym. Faworyci w pierwszych tr z e c h etapa ch potracili tyle, że trzeb a było z ich stro ny zwykłych wysilkków, by dać radę ro zpętanej młodzieży. Lucien Buysse w praw dzie, mimo 25-minutowego opóźnienia ogła
szał wszem i wobec, że w y g ra wyścig na- pewno, Bottecchia, mimo 45-minutowego opóźnienia, też był dobrej myśli, ale o d noszono się już do te g o sceptycznie. B e
noit, zeszłoroczny b o h a te r Pir enejó w , był przecie na 4-tem miejscu klasyfikacji ogól
nej, tu ż za leaderem; jemu w górach t r u d no będzie coś odebrać! 1 niewiadomo, czy się ich prz e s tra s z y Van Slembrouck! Na- pewno więc jeszcze prz ed Pirenejam i s to czoną zo stanie niejedna bitwa!
N iestety, ta k się nie stało. S ta rzy do- św adczeni, spokojnie czekali gór, młodzi bali się już, przed etapami Pirenejskiemi, tracić nie zbędne im ta m siły. Wię c za k ażdem razem do mety jeźdźcy przybywali w zw artej grupie. E tap czw arty wygrał Sellier, przypominając o sobie i n ie d o c e nianych swych szansach. Piąty stal się łu pem A dełina Benoit. E ta p szósty, 405-ki- lometrowy nie zdołał również prz erazić nikogo. Na to r w Brest wpadło jed n o cześnie 29 kolarzy, z któ rych na taśmie okazał się pierwszym Van Dam.
Do te g o cz asu zwyciężali, za wyjątkiem etapu, w ygranego przez Selliera, tylko
młodzi. W siódmym starc iu powagę, s t a r szych ura tow ał Frantz, bijąc na sprincie 30 konkure ntów.
Odp łacił mu za młodych Van Dam, wy
grywając n a stę p n y etap, lecz F ra n t z się uparł i wygrał w sw oją kolej dziewiąty.
