Inne istotne organy i organizacje wobec polityki transportowej

zacje związane ze środowiskiem lub bezpieczeństwem. Wyboru dokonuje się większością dwóch trzecich głosów obecnych członków.

Forum zbiera się w siedzibie Komisji na jej zaproszenie. Forum przedstawia Komisji swoje opinie i sprawozdania. Jeśli Forum wyraża jednomyślną zgodę co do żądanej opinii lub sprawozdania, sporządza ono wspólne wnioski, które są dołączane do protokołów z posiedzeń. Jeśli Forum nie wyraża jednomyślnej zgody w sprawie żądanej opinii lub sprawozdania, przedstawia ono Komisji rozbieżne poglądy swoich członków. Komisja może publikować w Internecie wszystkie sprawozdania, opinie i protokoły Forum, które nie mają charakteru poufnego444.

5.2.7. Inne istotne organy i organizacje wobec polityki transportowej Unii Europejskiej

W niniejszym podrozdziale omówione zostaną istotne z punktu widzenia polityki transpor-towej Unii Europejskiej organy i organizacje niebędące agencjami. Na wstępie wskazać należy, że agencje zostały opisane dość szczegółowo, a ponadto autorka niniejszej pracy zwróciła uwagę na wszystkie te które w sposób bezpośredni powiązane są z polityką trans-portową Unii Europejskiej. Jeżeli zaś chodzi o inne organy i organizacje to uwagę czytelnika pragnę zwrócić tylko na niektóre z nich. Opisane tu będą takie instytucje, które w sposób bezpośredni lub ewentualnie pośredni powiązane są z aktualnymi problemami funkcjo-nowania polityki transportowej, działając jako organy kontrolne albo organy współpracy.

European Controle Route (ECR)

Euro Contrôle Route (ECR)445 jest organizacją międzynarodową zrzeszającą służby kon-trolne transportu drogowego państw europejskich, współpracujących w celu poprawienia bezpieczeństwa drogowego, uczciwej konkurencji i warunków pracy w transporcie dro-gowym. W 1994 roku kraje Beneluksu utworzyły grupę roboczą stowarzyszającą inspek-cje transportu drogowego. Celem takiego działania było lepsze, bardziej zorganizowane działanie inspekcji transportu międzynarodowego na arenie międzynarodowej, a także znaczne poprawienie bezpieczeństwa drogowego w Europie. Taki cel sprawił, że inne kraje szybko podjęły starania o dołączenie do stowarzyszenia. W 1997 roku kraje Bene-luksu nawiązały stosunki z Francją, która doprowadziła do podpisania w dniu 5 paździer­ nika 1999 roku porozumienia administracyjnego przez właściwych ministrów transportu.

444 Ibidem.

445 Opracowanie własne na podstawie danych z oficjalnej strony internetowej ECR: http://www.euro ­controle­

ROZDZIAŁ 5 • ASPEKT INSTYTUCJONALNY POLITYKI TRANSPORTOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ

Termin ten oznaczał oficjalne rozpoczęcie Euro Contrôle Route. Podstawowym celem porozumienia administracyjnego stało się osiągnięcie i zachowanie jednolicie wysokiego poziomu bezpieczeństwa w zakresie transportu pojazdów użytkowych poruszających się po Europie. W wyniku dynamicznej ekspansji ECR oraz w celu zaspokojenia

zmienia-jących się potrzeb druga umowa została podpisana w dniu 22 marca 2007 roku446 przez

właściwych ministrów ds. transportu z Belgii, Holandii, Luksemburga, Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Hiszpanii, Polski, Austrii, Rumunii, Bułgarii i Włoch. Nieco później, ale w tym samym roku, do ECR dołączyły Węgry. Sekretariat Euro Contrôle Route znajduje się w Brukseli, w Sekretariacie Generalnym Beneluksu. W tym miejscu kraje członkowskie spotykają się ze sobą, zawierają umowy, dyskutują o szkoleniach i wy-mieniają informacje na temat kontroli i regulacji. Obecnie do ECR należy 14 członków. Polska Inspekcja Transportu Drogowego przystąpiła do ECR w 2004 roku.

W ramach ECR funkcjonują trzy grupy robocze: ECR ­Training, ECR ­Harmonie, oraz ECR ­TWG (Tacho Web Group). Grupa robocza ECR ­Training zajmuje się realizacją za-dań szkoleniowych ECR poprzez organizowanie szkoleń inspektorów w ramach programów wymian dwustronnych, wielostronnych, jak również warsztatów tematycznych. Celem ww. rodzajów działalności jest poprawienie bezpieczeństwa na drogach europejskich poprzez wprowadzanie jednolitych procedur kontroli usprawniających pracę inspektorów. Grupa ro-bocza ECR ­Harmonie odpowiedzialna jest za opracowywanie i realizację skoordynowanych działań kontrolnych pomiędzy państwami członkowskimi oraz innymi zainteresowanymi stronami (co najmniej sześć wspólnych akcji kontrolnych w ciągu roku, zgodnie z art. 5

Dyrektywy 2006/22/WE447 PE i Rady z dnia 15 marca 2006 roku w sprawie minimalnych

warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85448 i nr 3821/85449),

umoż-liwiających optymalne wykorzystanie dostępnych technologii. Ponadto grupa Harmonie koordynuje systematyczną wymianę informacji między państwami członkowskimi ECR m.in. w zakresie naruszeń przepisów oraz kar nałożonych w związku z takimi naruszeniami popełnianymi przez przedsiębiorców w obszarze transportu drogowego (zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85450 z dnia 20 grudnia 1985 roku w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym i art. 22 ust. 2

rozporzą-446 Cały dokument dostępny pod linkiem: http://www.euro

­controle­route.eu/site/files/tekstfotos/SecondA-greement_EN.pdf [dostęp: luty 2016].

447 Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych

warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca Dyrektywę Rady 88/599/EWG, Dz.U. L 102, 11.04.2006.

448 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych

przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego, Dz.U. L 370, 31.12.1985.

449 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących

stosowanych w transporcie drogowym, Dz.U. L 370, 31.12.1985.

ROZDZIAŁ 5 • ASPEKT INSTYTUCJONALNY POLITYKI TRANSPORTOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ

dzenia (WE) nr 561/2006451). Grupa Harmonie przywiązuje także dużą wagę do kwestii

procedur stosowanych podczas kontroli drogowych, transpozycji i interpretacji przepisów europejskich regulacji prawnych, wysokości kar w państwach członkowskich ECR, dążąc przy tym do stosowania najlepszych praktyk w zakresie działań kontrolnych w transporcie drogowym, w szczególności dla zagwarantowania jednolitego podejścia.

Grupę roboczą ECR ­TWG tworzą przedstawiciele ECR oraz TISPOL (European Traffic Police Network). Najważniejsze zadania i obszary współpracy w ramach ww. grupy dotyczą zagadnień związanych ze stosowanymi współcześnie urządzeniami rejestrującymi (tu m.in. kwestia nieuprawnionej ingerencji w urządzenie rejestrujące).

W ramach prac grup roboczych ECR podejmowane są inicjatywy, które mają na celu poprawę współpracy z sektorem transportowym. Przykład takich działań stanowi m.in. wielojęzyczny leksykon stworzony w celu ułatwienia komunikacji między kierowcami i funkcjonariuszami służb kontrolnych podczas przeprowadzania czynności kontrolnych. Complaint desk, dostępny również w języku polskim, który umożliwia kierowcom i/lub przedsiębiorcom zgłaszanie uwag odnośnie do sankcji nakładanych w wyniku kontroli oraz nieprawidłowości w przeprowadzonych przez funkcjonariuszy służb kontrolnych czynnościach kontrolnych452.

The Confederation of Organisation in Road Transport Enforecement (CORTE)

The Confederation of Organisation in Road Transport Enforcement453 jest międzynarodową organizacją non ­profit mającą na celu koordynację narodowych organizacji transportowych pracujących na rzecz bezpieczeństwa transportu drogowego. CORTE został założony w 1997 roku jako nieformalna grupa ekspertów o nazwie Grupa Enforcers UE. Dzięki pracom prowadzonym od roku 1997 do 1999 Grupa zdefiniowała potrzeby funkcjona-riuszy kontrolujących w transporcie drogowym w dziedzinie przepisów socjalnych na szczeblu unijnym i międzynarodowym. Grupa zaangażowana była w tworzenie przepisów regulujących wdrażanie i wykorzystywanie w Europie tachografów – zarówno analogo-wych, jak i cyfrowych. Od roku 1999 do 2004 przeanalizowała stosowne prawodawstwo UE i wspierała wdrożenie tachografów cyfrowych w Europie w ramach projektów IDT i MIDT. Propozycje zmian i poprawy prawodawstwa Unii Europejskiej wydane przez Grupę służył jako podstawa do zmian przepisów socjalnych w zakresie transportu

dro-451 Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie

harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Tekst mający znaczenie dla EOG) – Deklaracja, Dz.U. L 102, 11.04.2006.

452 Dane z oficjalnej strony Głównego Inspektora Transportu Drogowego: http://www.gitd.gov.pl/wspolpraca­

­miedzynarodowa/ecr [dostęp: luty 2016].

453 Opracowanie własne na podstawie oficjalnej strony internetowej CORTE: http://www.corte.be/ [dostęp:

ROZDZIAŁ 5 • ASPEKT INSTYTUCJONALNY POLITYKI TRANSPORTOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ

gowego w Unii Europejskiej. W 2004 roku organy ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej postanowiły o przekształceniu nieformalnej Grupy Enforcer UE w oficjalną organizację z przeznaczeniem do rozwijania bardziej formalnych działań, wspólnie z or-ganizacjami międzynarodowymi, takimi jak Komisja Europejska i ONZ. Postanowiono rozszerzyć działania Grupy dla całego sektora transportu drogowego oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego. W kwietniu 2005 roku, zgodnie z prawem belgijskim, został utworzony i zarejestrowany CORTE. Powołano zarząd, zgromadzenie ogólne oraz sekretariat z siedzi-bą w Brukseli. W 2010 roku, ze względu na rozszerzanie się obowiązków wypełnianych przez CORTE, zarząd postanowił organizować jego działania w ramach trzech filarach:

• transport drogowy,

• bezpieczeństwo ruchu drogowego, • bezpieczeństwo drogowe.

Obecnie CORTE posiada następującą strukturę organizacyjną: walne zgromadzenie, rada, zarząd, dyrektor generalny, sekretariat oraz trzy komitety, niekiedy zwane filarami, a wymienione powyżej. Dyrektor generalny – w ścisłej współpracy z radą – zajmuje się politycznym i strategicznym kierownictwem stowarzyszenia. Jest on odpowiedzialny za zarządzanie nim, a zatem wyznaczenie celów, opracowanie ogólnej strategii, wdrażanie przyjętej polityki. Dyrektor działa zgodnie z wytycznymi zarządu, a ostatecznie za zgodą członków CORTE reprezentowanych na walnym zgromadzeniu. Zarząd jest wspierany przez sekretariat, który realizuje decyzje zarządu i zapewnia łączność pomiędzy stowarzy-szeniem a europejskimi i międzynarodowymi instytucjami, jak również innymi podmiotami w Brukseli i za granicą454.

European Transport Safety Council (ETSC)

ETSC455 jest niezależną organizacją non ­profit mającą swoją siedzibę w Brukseli. Jej klu-czową misją jest zmniejszenie liczby ofiar wypadków w transporcie w Europie. Organi-zacja została założona w 1993 roku. ETSC zapewnia bezstronne źródło porad ekspertów w zakresie bezpieczeństwa transportu do Komisji Europejskiej, Parlamentu Europejskiego i państw członkowskich. Utrzymuje swoją niezależność poprzez finansowanie z różnych źródeł. Prace ETSC są finansowane przez jej członków, w ramach projektów współfinan-sowanych przez Komisję Europejską oraz przez sponsorów z sektora publicznego (np. rząd holenderski czy Trafikverket456) i prywatnego (np. 3M, Shell International, Toyota

454 Ibidem.

455 Opracowanie samodzielne na podstawie danych z oficjalnej strony internetowej ETSC: http://etsc.eu/

[dostęp: luty 2016].

456 Szwedzka agencja rządowa jest odpowiedzialna za długoterminowe planowanie infrastruktury

ROZDZIAŁ 5 • ASPEKT INSTYTUCJONALNY POLITYKI TRANSPORTOWEJ UNII EUROPEJSKIEJ

Motor Europe, Volvo Group). ETSC ma na celu zidentyfikowanie i promowanie skutecz-nych środków na podstawie międzynarodowych badań naukowych i najlepszych praktyk w obszarach, które oferują największy potencjał redukcji wypadków komunikacyjnych. W celu zapewnienia skutecznego działania w europejskiej polityce bezpieczeństwa trans-portu ETSC stara się zgromadzić wszystkie najważniejsze organizacje bezpieczeństwa krajowego i międzynarodowego ze wszystkich państw członkowskich UE. Dostarcza in-formacji faktycznych w formie sprawozdań naukowych, broszur i biuletynów, wspierając tym samym wysokie standardy bezpieczeństwa w harmonizacji prawa Unii Europejskiej. ETSC organizuje także liczne konferencje krajowe i międzynarodowe. Od 1993 roku ETSC zgromadziła ponad 200 światowej sławy ekspertów bezpieczeństwa transportu z całej UE. ETSC stanowi niejako pomost pomiędzy organizacjami krajowymi i instytucjami europej-skimi w zakresie polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego. Jako niezależna organizacja, promująca rozwiązania oparte na naukowych podstawach, oferuje sieć wymiany wiedzy i rozpowszechniania swoich najnowszych wyników badań wśród pracowników służby bez-pieczeństwa z różnych dyscyplin i krajów, na różnych szczeblach politycznych. Organizacje członkowskie są zachęcane do składania propozycji projektów w sieciach tematycznych i konsorcjów badawczych finansowanych przez instytucje europejskie. Organizacja stara się szybko reagować na najnowsze osiągnięcia naukowe i polityczne w Europie. Sieć ETSC oferuje dostęp do wiedzy i innowacji technologicznych, które wyznaczają nowe kierunki

rozwoju bezpieczeństwa transportu. Członkami ETSC są457: Austria, Belgia, Bułgaria,

Czechy, Dania, Finlandia, Macedonia, Francja, Niemcy, Grecja, Irlandia, Włochy, Litwa, Holandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Serbia, Słowenia, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria i Wielka Brytania458.