• Nie Znaleziono Wyników

Zdrowie jest pierwszym, choć nie jedynym, celem wychowania fizycznego i wy­ chowania zdrowotnego. Pole przenikania zakresów wychowania fizycznego i zdro­ wotnego jest rozległe i obejmuje to wszystko, co wiąże się ze świadomością wartości zdrowia, pozytywnego zainteresowania się własnym organizmem, rozumieniem zdro­ wotnych walorów ćwiczeń ruchowych, a także kształtowaniem trwałych przyzwycza­ jeń rekreacyjnych.

Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia, głównym zadaniem wycho­ wania zdrowotnego jest modyfikowanie postaw i zachowań jednostki i społeczeństwa tak, aby stworzyć najlepsze warunki do uzyskania pełni zdrowia fizycznego, psychicz­ nego i społecznego. Modyfikacja postaw i zachowań polega na tym, aby każdy chciał i umiał zdrowie doskonalić, chronić i ratować (Woynarowska i wsp. 1995).

Demel (1980) jest autorem wielu wypowiedzi na temat wychowania zdrowotnego. Jedna z nich brzmi, „o ile higiena traktuje człowieka jako przedmiot swych wpływów, o tyle wychowanie zdrowotne podnosi go do rangi podmiotu, stawia go w roli współ­ twórcy swego życia”.

Zdrowie leży u podstaw koncepcji wychowania zdrowotnego w szkole, którą stwo­ rzył Williams (1989).

Istotą szkoły promującej zdrowie jest intensyfikacja tego, czego w ramach eduka­ cji zdrowotnej nauczono przez działalność szkoły, rodziny, społeczności, w której dziec­ ko —młodzież żyje.

Z analizy materiałów opublikowanych przez Pułtorak i wsp. (1996) wynika, że zdrowy styl życia i zachowania zdrowotne kształtują się w dzieciństwie i młodości pod wpływem wzorów wychowania w rodzinie, szkole i społeczeństwie. Według danych można stwierdzić, że jednym z czynników sprzyjających zdrowiu jest aktywność fi­ zyczna rozpowszechniana w toku zajęć szkolnych w rodzinie i społeczności lokalnej.

Celem pracy było uzyskanie odpowiedzi na pytania:

1. Jakie jest znaczenie wychowania zdrowotnego na tle pozostałych przedmiotów szkolnych?

2. Jak badani oceniają stopień realizacji celów i zadań szkolnego wychowania zdrowotnego?

154 Mieczysław Bytniewski, Krystyna Kałuża

Materiał i metody badań

Tabela 1. Ważność badanych przedmiotów szkolnych — wartości punktowe

Lp. Przedmiot

Kategorie wskazań Wart, pkt

bardzo

ważny ważny obojętny nieważny pkt. ranga

1. "Wychowanie fizyczne 49,2 39,3 11,5 84 3 2. Język polski 75,4 22,6 1,6 106 2 3. Język obcy 82,0 18 111 1 4. Historia 22,6 45,9 29,5 1,6 55 5 5. Biologia 18 62,3 19,7 60 4 6. Geografia 13,1 55,7 22,6 8,2 45 7 7. Chemia 6,6 32,8 47,5 13,1 20 11 8. Fizyka 6,6 43,6 39,3 11,5 27 10 9. Matematyka 19,7 54,1 19,7 6,6 5 6 10. Muzyka 8,2 14,8 50,8 26,2 3 12 11. Wiedza o społeczeństwie 13,1 39,3 31,3 16,4 30 9 12. Przysposobienie obronne 16,4 32,8 32,8 14,8 38 8

Badaniami w 1993 roku objęto 256 uczniów klas II liceów ogólnokształcących. Badania powtórzono w 1995 roku; uczestniczyło w nich 226 uczniów.

W badaniach wykorzystano ankietę. Aż 88,5% ankietowanych uczniów uważało wychowanie fizyczne za przedmiot ważny i bardzo ważny w hierarchii wartości. Wy- daje się więc, że badani uczniowie zdają sobie sprawę z istotnego wpływu zajęć z tego przedmiotu na rozwój młodego organizmu. W badaniach w 1993 roku połowa uczniów zakwalifikowała wychowanie fizyczne na 10 miejscu na równi z przysposobieniem obronnym.

Znaczenie wychowania fizycznego w opinii uczniów... 155 Analizując odpowiedzi na pytanie: Czy uczestnictwo w zajęciach wychowania fi­ zycznego daje zdrowie? — 50% badanych twierdzi, że w małym stopniu zajęcia wpływająna stan ich zdrowia, 23—40% jest zdania, że udział w lekcjach wf. popra­ wia i utrzymuje zdrowie, natomiast 10% sądzi, że ten przedmiot ze zdrowiem nie ma nic wspólnego.

Ryc. 2. Czy nauczyciele wf. realizują zadania wychowania zdrowotnego?

Zdaniem 62—75% ankietowanych nauczyciele wychowania fizycznego zarówno w szkołach ze środowisk małomiasteczkowych, jak i wielkomiejskich, w małym stop­ niu realizują zadania z wychowania zdrowotnego. Mniej więcej w jednakowym pro­ cencie uczniowie twierdzą, że takie zadania są realizowane (5%—28%), jak i nie (5%——33%).

Ryc. 3. Czy jesteś za wprowadzeniem dodatkowych godzin z wf. z uwzględnieniem wychowania zdrowotnego?

156 Mieczysław Bytniewski, Krystyna Kałuża

Za wprowadzeniem do programu szkolnego dodatkowej godziny z wychowania fizycznego z elementami zdrowotnymi opowiada się 2—80% ankietowanych. Niepo­ koi natomiast postawa obojętna 10—15% ankietowanych uczniów, 14—5% uczniów nie widzi takiej potrzeby.

Tabela 2. Stopień realizacji zadań i celów szkolnego wychowania zdrowotnego

Lp.

Cele i zadania szkolnego wychowania

fizycznego

Stopień oceny

duży przeciętny negatywny

1993 1995 1993 1995 1993 1995

1. Prawidłowy rozwój fizyczny 32,8 39,4 67,2 70,3 —-

2. Zabiegi o zdrowie 21,3 40,2 54,1 39,4 24,6 7,7 3. Kształtowanie zgrabnej sylwetki 25,2 39,4 60,7 60,2 13,1 0,4 4. Podnoszenie sprawności fizycznej 32,8 49,3 65,6 50,7 1,6 5. Rozwijanie nawyków ruchowych 11,5 28,7 65,6 62,3 22,5 9,1 6. Kształcenie nawyków higieniczno-zdrowotnych 21,3 40,2 41 50,4 37,7 9,6 7. Wyrabianie pozytywnych cech osobowości 13,1 18,2 34,4 38,4 52,5 44,6 8. Kształtowanie umiejęt­ ności ruchowych 29,3 50,8 63,9 49,2 6,6

Trzyletni okres realizacji programu „Szkoła Promująca Zdrowie” ma wpływ na zmianę postaw młodzieży liceów ogólnokształcących wobec zadań i celów wychowa­ nia zdrowotnego na lekcjach wychowania fizycznego. Stopień realizacji w relacji uczniów mimo upływu dwóch lat jest ciągle niezadowalający.

PIŚMIENNICTWO

Celejowa I. 1992. W sprawie powszechnego wychowania zdrowotnego w Połsce. Li­

der, 9,13.

Demel M. 1980. Pedagogika zdrowia. WSiP, Warszawa.

Ignar-Golinowska B. 1995. Wychowanie zdrowotne — możliwości szkół. Wychowa­

nie Fizyczne i Zdrowotne, 2,61.

Jaworski Z. 1995. O potrzebie w szkołę specjalisty wychowania zdrowotnego. Lider, 4, 10.

Krawański A. 1995. Wychowanie zdrowotne w ramach wychowania fizycznego — oczekiwania i możliwości. Lider, 2,7.

Znaczenie wychowania fizycznego w opinii uczniów... 157 Krawański A. 1996. Nauczyciele wf. w procesie społecznej edukacji zdrowotnej.

Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, 2,53.

Krychowski A. 1995. Geneza potrzeb ruchowych człowieka. Lider, 6,8.

Pułtorak M., Woynarowska B., Burzyńska J. 1996. Zachowania zdrowotne i postrze­ ganie własnego zdrowia przez młodzież w Połsce. Lider, 3,5.

Słońska Z. 1992. Edukacja łudzi młodych jako ełement edukacji zdrowotnej zorien­ towanej na wzmocnienie potencjału zdrowia. Lider, 7/8,11.

Sokołowska M. 1994. Edukacja do zdrowia w szkołę. Lider, 6,8.

Wal-Jaszczyńska D. 1992. Przygotowanie i realizacja wychowania zdrowotnego

w szkołach. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, 2,68.

Williams T. 1989. Szkoła promująca zdrowie — rzeczywistość czy mit. Wychowanie

Fizyczne i Zdrowotne, 7—-8.

Woynarowska B., Burzyńska J., Oblacińska A. 1996. Zachowania zdrowotne mło­ dzieży szkolnej w wieku 11—15 lat w Polsce 1990—1994. Lider, 6, 8.

Woynarowska B., Szymańska M., Sokołowska M., Pułtorak M., Burzyńska J. 1995.

Co osiągnęliśmy w czasie trzech lat? Lider, 5, 22.

Zawadzka B., Szczepański J. 1995. Zmiany w poziomie i zakresie wiedzy prozdrowot­ nej uczniów. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, 2,93.

Zuchora K. 1990. Bliżej zdrowia, bliżej dziecka. Kultura Fizyczna, 3/4,17.

Żukowski R. 1995. Ruch w terenie jako wyraz stylu życia promującego zdrowie. Wy­