• Nie Znaleziono Wyników

Wartości godne ofiary życia - ekstremalny poziom preferencji 128

Za kolejne kryterium wyznaczające pozycję wartości uznano „gotowość oddania życia”. Zastosowanie tego kryterium spowodowało najwyższą polary­

zację wskazań.

Tabela 27 Wartości godne ofiary życia (analiza sum aryczna dwóch wskazań)

Lp. Wartość 1 %

1 szczęście rodzinne 265 52,3

2 dzieci 255 50,3

3 wielka m iłość 187 36,9

4 honor, honor rodziny 72 14,2

5 ojczyzna i wartości patriotyczne 34 6,7

6 w olność i sprawiedliwość społeczna 29 5,7

7 wiara i wartości religijne 25 4,9

8 wykształcenie i zwiększanie własnych kompetencji zawodowych 13 2,6

9 pieniądze i możliwości posiadania 11 2,2

10 własny rozwój i kształtowanie swojego charakteru 10 2,0

11 przyjem ności i możliwość używania i korzystania z życia 10 2,0

12 władza i możliwość kierowania, rządzenia ludźmi 5 1,0

Źródło: badania własne.

Zmienneistotnestatystycznie we wskazaniachdwóchwartości, zakremłodzież oddałabyżycie

System wartości badanej młodzieży 129

03 I . 2 . 2’ u O Ö > »

*73 0) O 03 F—

N tsJ

5? .

CG c

§ 1 § .2 ö R -P o 1§ ” -N

CÖ - r

Ö I

3 ^ '

o '

ć?

Z

O O O'O ”

2 N dH a p *

c I “ a

•-" I

£

03N O w >.

•S' O

? "U

!

1 ä 03 <K0

'O£N 3 u

b S£ ÇÔ

‘ y o3

'030ö -3 s

■R ä N 2 »H r^i

CU

03 .-H

'S ß iH ^

Źo:badaniawłasne.

130 Zofia Kawczyńska-Butrym

Spośród wartości wskazywanych przez co drugiego respondenta najważ­

niejsze okazały się tylko dwie, szczęście rodzinne i dzieci, a następnie trzecia - wielka miłość, za którą, zgodnie z deklaracjami, mógłby oddać życie co trzeci badany młody człowiek (36,9%). Na wyższych pozycjach niż to było przy uwzględnieniu poprzednich kryteriów znalazła się wartość „honor i honor rodziny”. Wymieniał ją blisko co szósty respondent. Wszystkie, choć w różny sposób, związane są z rodziną.

Jest niezwykle interesujące i myślę, że wymaga dalszych analiz, że wartości, za które oddawali życie młodzi Polacy w poprzednich pokoleniach, kiedy los i historia stawiały przed nimi dramatyczne wybory, a także warto­

ści, które w ostatnich latach są przedmiotem ofiary życia młodych ludzi w różnych krajach, a więc ojczyzna i wartości patriotyczne, wolność i sprawie­

dliwość społeczna oraz wiara i wartości religijne - pojawiają się w deklarac­

jach niezwykle rzadko (odpowiednio: ojczyzna 6,7%, wolność i sprawiedliwość 5,7%, wiara 4,9%). Wprawdzie nie badaliśmy szczegółowo tej problematyki, ale uzyskane wyniki wskazują na potrzebę bliższego jej rozpoznania z uwagi na znaczenie, jakie w literaturze aksjologicznej nadaje się tego rodzaju wartościom oraz ze względu na fakt, że młodzież jest ujmowana jako jeden z głównych „nośników” tych właśnie wartości. Ostatnio kwestię tę w kontekś­

cie tradycji i patriotyzmu młodego pokolenia podjął Leon Dyczewski. Zwraca on uwagę, że „z dużym prawdopodobieństwem można powiedzieć, że gdyby uczestnicy powstania warszawskiego z 1944 r. żyli w okresie powstania listopadowego 1831 r., czy styczniowego 1863 r., to wzięliby w nich udział.

Można przypuszczać, że dzisiejsza młodzież z pewnością walczyłaby o niepod­

ległość i suwerenność Polski, gdyby one były zagrożone.”280 Czy wypowiedzi badanej przez nas młodzieży kwestionują tę konstatację? Zgromadzony mate­

riał badawczy nie daje podstaw do potwierdzenia tej wątpliwości, ale ją sugeruje.

Wśród najczęściej wymienianej wartości - „szczęścia rodzinnego”, - zmien­

nymi różnicującymi częstotliwość deklaracji okazały się:

- płeć (o 17,lpp częściej kobiety niż mężczyźni);

- miejsce zamieszkania - najczęściej (62,8%) szczęście rodzinne wymieniają respondenci z miast do 20 tys., najrzadziej z popegeerowskich osiedli (35,5%);

- praca rodziców w pegeerze (o 14,5 pp rzadziej wymieniają tę wartość młodzi ludzie z rodzin byłych pracowników PGR niż pozostali);

- ocena aktualnej sytuacji życiowej (częściej osoby oceniające pozytywnie swoją sytuację życiową (54,2%) niż oceniające ją niekorzystnie (18,2%).

280 L. Dyczewski, Znaczenie tradycji dla rozwoju narodu i społeczeństwa, w: Stare i nowe struktury społeczne w Polsce, t. V. Terytorialne struktury społeczne, Wyd. UMCS, Lublin 2004, s. 219.

System wartości badanej młodzieży 131

R ów nież deklarowanie gotowości oddania życia za „dzieci” jako wartość okazało statystycznie istotną zależność:

z płcią - kobiety (53,9%) częściej wskazują tę wartość niż mężczyźni (43,4%);

wiekiem , (z wiekiem wzrastają wskazania tej wartości odpowiednio do ' kategorii wieku: 42,9%, 48,1% i 69,6%);

ze stanem cywilnym (będący w związku małżeńskim 81,0%, rzadziej osoby będące w konkubinacie 53,3%, najrzadziej osoby stanu wolnego 45,4%);

- miejscem zamieszkania (częściej w różnych kategoriach miast - nawet 6 wskazań, najmniej wskazań wśród mieszkających na wsi - 40,2%);

_ deklaracją wiary - najczęściej niewierzący ale zachowujący niektóre tradycje i praktyki religijne (60,9%), najrzadziej niewierzący i niepraktykujący (10,%), pośrednią pozycję zajęły wskazania osób wierzących i praktykujących (49,3%).

„Wielka miłość” znalazła się na trzecim miejscu jako wartość, za którą młodzi ludzie gotowi byliby ofiarować życie. Deklaracje okazały się zróż­

nicowane ze względu na:

- płeć (kobiety 41,0%, mężczyźni 28,9%, różnica = 12,1 pp);

- stan cywilny (w związku nieformalnym 50,0%, żyjący w związku małżeńskim 26,2%);

- deklarację wiary (czterokrotnie częściej wartość tę wymieniają wierzący 40,9% niż obojętni i ponad dwukrotnie częściej niż niewierzący i nieprak- tykujący 17,4%).

Jeszcze jedna wartość godna jest odnotowania - „honor i honor rodziny”, za którą, zgodnie z deklaracjami młodych ludzi mógłby oddać życie prawie co szósty z nich (14,2%). Okazała się ona statystycznie zależna od takich zmien­

nych jak:

- płeć (ponad dwukrotnie częściej wartość tę wskazują mężczyźni 22,5% niż kobiety 9,9%);

- stan cywilny - najczęściej wolni (16,8), w związku małżeńskim i nieformal­

nym, na jednym poziomie, w ogóle nie oddałby życia nikt, komu rozpadł się związek małżeński,

ocena zadowolenia - mniej zadowoleni ze swojego obecnego życia ponad pięciokrotnie rzadziej oddaliby je za honor własny i rodziny (2,4%) w porów­

naniu z zadowolonymi (15,2%).

Deklaracje oddania życia za ojczyznę i wartości patriotyczne, mimo niewielu wskazań (34), również zróżnicowana były ze względu na:

~ płeć (życie mogliby oddać prawie ośmiokrotnie częściej mężczyźni 15,6% niż kobiety 2,1%);

miejsce zamieszkania (najczęściej z PGR - 14,5%);

deklarację wiary (relatywnie częściej osoby niewierzące - licząc łącznie 9,3%

niż deklarujące wiarę i praktyki - łącznie 2,2%);

132 Zofia Kawczyńska-Butrym

- ocenę własnych szans na realizację planów życiowych (częściej byliby skłonni oddać życie za ojczyznę ci, którzy najgorzej oceniają swoje szanse życiowe - bardzo małe i brak szans 15,0%, najrzadziej, którzy oceniają je jako przeciętne 4,3%).

Wskazania poświęcenia życia za „wolność i sprawiedliwość” różniła tylko:

- płeć - o 7,7 pp częściej wymieniali tę wartość mężczyźni (17,3%) niż kobiety (9,6%)

Za „wiarę i wartości religijne” (łącznie 25 osób 4,9%) niewielu responden­

tów skłonna byłaby oddać życie. Niewielkie liczebności, choć potwierdzone różnicami istotnymi statystycznie, nie pozwalają na jednoznaczne wnioski, niemniej jednak odnotowano zróżnicowanie deklaracji ze względu na:

- płeć (blisko trzykrotnie częściej mężczyźni - 8,7% niż kobiety 3,0% w licz­

bach bezwzględnych 15 mężczyzn i 10 kobiet);

- miejsce zamieszkania (najczęściej mieszkający w popegeerowskich osiedlach - 11,3%);

- praca rodziców w PGR (trzykrotnie częściej niż niemający związków z pracą w PGR - odpowiednio mający związek 10,1%, a pozostali 3,2%);

- autodeklaracja wiary (w ogóle nie wymieniają tej wartości osoby niewierzące i obojętne religijnie, najczęściej wymieniają ją osoby wierzące i praktykujące - 8,4%).

Pozostałe wartości godne oddania życia wskazywało jedynie niewielu re­

spondentów, dlatego pominięto je w analizie.

Warto podkreślić, że żadna z analizowanych wartości, za które młodzi ludzie byliby gotowi oddać życie, nie wykazała zależności statystycznej z oceną sytuacji materialnej. Jak więc widzimy, najczęściej deklarowane przez badaną młodzież wartości miały związek z płcią respondentów i ich autodeklaracją wiary. Te dwie cechy należy więc uznać za główne determinanty deklarowa­

nych wartości w odniesieniu do ekstremalnego poziomu preferencji.

Było też interesujące, czy istnieją różnice w hierarchicznym układzie analizowanych wartości w zależności od przyjętych w analizie kryteriów (tabela 29).

Według wszystkich kryteriów na pierwszym miejscu wymieniane jest za­

wsze „szczęście rodzinne”. Również wysoko, w kryterium ważności i sensu życia lokowana jest wartość określana jako „wielka m iłość”.

Według kryterium ważności (ogólny poziom preferencji) na trzeciej pozycji znajduje się rozwój i kształtowanie charakteru, a po nim wykształcenie i zwięk­

szanie swoich kompetencji. Po tych wartościach wymieniane jest dziecko.

Pozycja dziecka wzrasta w dwóch kolejnych kryteriach. Według kryterium sensu życia (preferencje sensu życia) dziecko pojawia się na trzeciej pozycji tuż za szczęściem rodzinnym i wielką miłością, po dziecku - wykształcenie i pienią­

dze. Według kryterium ofiary życia (ekstremalny poziom wartości) dziecko

System wartości badanej młodzieży 133

Tabela 29 W artości według trzech kryteriów wyboru

Kryterium ważności* Kryterium sensu życia Kryterium ofiary życia

Pozycja wartości % pozycja wartości % pozycja wartości %

Szczeście rodzinne 86,6 szczęście rodzinne 70,8 szczęście rodzinne 52,3

Miłość 71,6 m iłość 57,8 dzieci 50,3

Własny rozwoj

i charakter 61,7 dzieci 31,8 miłość 36,9

Wykształcenie 59,6 wykształcenie 30,3 honor 14,2

Dzieci 54,2 pieniądze 25,5 ojczyzna 6,7

Honor 49,7 własny rozwój

i charakter 25,1 wolność 5,7

Wolność 48,7 h onor 14,9 wiara 4,9

Przyjemne życie 38,3 przyjem ne życie 14,6 wykształcenie 2,6

Pieniądze 26,8 wolność 12,2 pieniądze 2,2

Wiara 15,2 wiara 9,1 własny rozwój

i charakter 2,0

Ojczyzna 10,3 ojczyzna 2,8 przyjemne życie 2,0

Władza 5,7 władza 2,8 władza 1,0

Źródło: badania własne.

* Według wskazań „bardzo ważne"

zajmuje drugą pozycję tuż po szczęściu rodzinnym, a dopiero na kolejnych pozycjach - miłość, honor i ojczyzna.

Według wszystkich kryteriów ostatnią pozycję wśród analizowanych warto­

ści zajmuje „ władza i możłiwość kierowania/rządzenia innymi”. Niską pozycję władzy i stanowisk kierowniczych potwierdzają też badania Kazimierza Sopu- cha, według którego „władza i kierownicze stanowisko (...) zawsze występowa­

ły na końcu szeregów rangowych.”281

Według kryterium ważności i kryterium sensu życia (ogólnego i ekstremal­

nego poziomu wartości) nieco wyżej, ale na dole hierarchii znajdują się „ wiara i ojczyzna”.

W podsumowaniu warto odnotować, że kategoria szczęście rodzinne, jaką badani wysunęli na czoło deklarowanych wartości, pojawia się też w wypowie­

dziach młodzieży badanej przez różnych autorów. Nie zawsze jednak, jak w Przypadku naszych badań, zajmuje czołową lokatę. Być może zależy to od Wlelu zmiennych różnicujących badane populacje, ale też od sposobu sfor­

mułowania pytań, na które odpowiadają respondenci. Między innymi badania Prowadzone w 1983 r. wśród młodych torunian miały na celu określenie

281 K. Sopuch, Na obrzeżu. Studia z socjologii religii, antropologii kulturowej i regionalizmu, Oficyna Wydawnicza Stopka, Łom ża 2001, s. 65.

134 Zofia Kawczyńska-Butrym

„pragnień i aspiracji egzystencjalnych” . Na pierwszym miejscu znalazły się wówczas „dobre warunki materialne i bytowe” (53,6%), na drugim (10,3%

wskazań) „szczęście i harmonia rodzinna.” 282 Ale wcześniejsze badania And­

rzeja Kalety wyraźnie prowadziły do wniosku, że „badana młodzież [...]

upatruje w rodzinie ważną a nawet najważniejszą z wartości życiowych.”283 Należy też dodać, że brak postaw prospołecznych, wysuwanie na pierwszy plan wartości rodziny było już dostrzegane wcześniej. Zwracał na to uwagę W.

Adamski, pisząc o „niedorozwoju postaw uspołecznionych” wśród młodzieży i o „zamykaniu się” młodych ludzi w kręgu koleżeńskim lub własnej rodziny, co uznał za negatywną cechę młodzieży lat siedemdziesiątych.284 Nie przypusz­

czam, by można było podobnie interpretować wyniki naszych badań, jeśli odniesiemy je do wyników badań aktywności społecznej i politycznej naszych respondentów.

Podejmując dalszą próbę interpretacji uzyskanych wyników odwołam się do pracy Władysława Piwowarskiego. Przytacza on za G. Heppem rozróżnienie dwóch rodzajów wartości - ascetycznych i samorealizacyjnych, z dominacją wartości samorealizacyjnych.285 „Pierwsze z nich wymagają poświęcenia jedno­

stki ludzkiej dla dobra wspólnego, jak np. dyscyplina, posłuszeństwo, gotowość do ofiary, obowiązkowość, pilność, wierność samoopanowanie; drugie nato­

miast związane są z egoizmem i prywatą jednostki ludzkiej, jak np. zdrowie, małżeństwo i rodzina, zabezpieczenie społeczne, wysoki standard materialny, dobrze płatny zawód, czas wolny i dużo osobistej wolności.”286 Uzyskane przez nas wyniki badań, choć nie nastawione na weryfikację takiej kategoryzacji wartości, ukazują orientację naszych badanych głównie na wartości samoreali- zacyjne. Natomiast spośród wartości, które można zaliczyć do kategorii as­

cetycznych, na czoło wskazań naszych respondentów wysuwa się „własny rozwój i kształtowanie charakteru Wartości tej respondenci wprawdzie przy­

znali bardzo ważne znaczenie, ale rzadziej wymieniali ją wśród mających najważniejsze znaczenie w ich życiu, a jeszcze rzadziej wśród tych wartości, za które warto byłoby oddać życie.

282 A. Kaleta, W. Więclawski, M łodzi torunianie. M obilność społeczna - wartości życiowe - aktyw­

ność kulturalna, UM K Toruń, 1988, s. 90, 94.

A. Kaleta, Jakość życia a uczestnictwo w kulturze. Na przykładzie badań nad wybraną zbiorowością młodzieży pochodzenia wiejskiego, PAN - IRWiR, Warszawa 1981, s. 121.

284 W. Adamski, M łodzież i społeczeństwo, Wiedza Powszechna Warszawa, 1976, s. 201.

285 G. Hepp, Zerfall der polnitischen K ultur ? Wertvorstellungen im Wandel, K oln 1984, cyt. za:

W. Piwowarski, Wartości życia codziennego, w: W. Zdaniewicz (red.), R eligijność Polaków 1991-1998, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2001, s. 54.

286 W. Piwowarski, Wartości życia codziennego, dz. cyt., s. 54.

tfarek Butrym

9 . Czas wolny jako elem ent stylu życia