• Nie Znaleziono Wyników

Ur. 10 XI 1960 w Portchester. Scena­

rzysta komiksowy, autor powieści fantasy, twórca pow ieści graficznych i ilustrow a­

nych książeczek-albumów dla dzieci.

Karierę komiksową rozpoczął od kilku epizodycznych historii, które ukazały się w serii Futurę Shocks, potem wraz z Da- vem McKeanem zrealizował nowocześnie opowiedzianą powieść graficzną pt. Violet Cases. W ia ta ch 1988-1996 (polskie w y­

dania w latach 2002-2005) stworzył sce­

nariusze do swego najsłynniejszego cyklu - Sandmana. Kolejno ukazywały się albu­

my: 1. Sen Spraw iedliw ych, 2. N adzieja w piekle, 3. Dom lalki, (cz. 1, cz. 2), 4. Kra­

ina Snu, 5. Pora m gieł (cz. 1, cz. 2), 6. Za­

bawa w ciebie (cz. 1, cz. 2), 7. Refleksje i przypow ieści (cz. 1, cz. 2), 8. Ulotne życia (cz. 1, cz. 2).

K om iks p rze d sta w ia rozb u d o w a n ą , p ełną odwołań do innych tekstów i cyta­

tów, h is to rię ś w ia ta rz ą d z o n e g o p rze z Władcę Snów Sandmana, upodabniające­

go się do Morfeusza, króla snów. Jego ro­

dzeństwo - R ozpacz (Despair), Pożąda­

nie (Desire), Przeznaczenie (Destiny), De­

lirium (D elirium ,), Z niszczenie (D estruc- tion), Śm ierć (Death) i Sen (Dream) - to personifikacje odw ołujące się do mitycz­

nych wyobrażeń, które wpływ ają na ludz­

kie losy. W komiksie cała siódemka tw o­

rzy grupę Nieskończonych (Endless), na­

tom iast główny bohater, Sandman, poja­

wia się dość nieoczekiwanie w roku 1988, a jego w cześniejsza nieobecność tłum a­

czona jest „senną epidem ią”, która rzeko­

mo przeszła przez Europę w 1916 i w jej efekcie Sandman uwięziony był w szkla­

nej celi. W ygląd superbohatera je st rów­

nie intrygujący - przypomina on gwiazdę rocka...W istocie w padł w sidła pewnego czarownika, którego celem było uwięzie­

nie śmierci, i pozostaw ał w niewoli przez wiele lat. W tym czasie ludzie pozbawieni zostali snów, a przez świat przeszło pasmo nieszczęść. Aby życie w róciło do normy, Sandman musi odzyskać w ładzę. W tym celu w ędruje po św iatach rzeczyw istych i nierzeczywistych, nawet trafia do piekła, by odzyskać swoje m agiczne narzędzia.

Fasynujące przygody i nieoczekiwane roz­

w iązania akcji nasuw ające zaskakujące wnioski, opowieści pełne odwołań do in­

nych tekstów, aluzji i odniesień, stanowią ciekaw ą interpretację współczesnego mo­

delu życia i koncepcji człow ieka. Groza i niesam ow itość nie dyskw alifikują tu re­

alizmu psychologicznego.

Od tego czasu Gaiman rzadko zajmuje się ko m ikse m . W y ją tk ie m je s t w yd a n y w Polsce 1602 (cz. 1, cz. 2 - 2003-2004, w yd. poi. 2004), o p ra c o w a n y w sp ó ln ie z A ndy Kubertem (rysunki) i Richardem lsanovem (kolory), „kom iks postm oderni­

styczny”, w którym spotykają się bohate­

rowie innych opowieści - Spiderman, Da- redevil, X-mani oraz ich odwieczni wrogo­

wie, i z o s ta ją przeniesieni do Im perium Brytyjskiego XVII w ieku, by tam stoczyć

pojedynek o prawo do odmienności, ma­

gii i czarów, bezlitośnie tępionych przez p rz e d s ta w ic ie li h iszp a ńskie j inkwizycji, a także Melinda (2005, wyd. poi. 2005), ko­

miks, do którego Gaim an napisał tekst i oddał do zilustrowania polskiej artystce - Dagmarze Matuszak. Pięknie opracowa­

ny graficznie album - czarno białe grafiki tworzące mroczny klimat, od czasu do cza­

su ożywiane są kolorowym i ilustracjami, przedstawia historię Melindy, małej dziew­

czynki, mieszkającej samotnie w dziwnym świecie, pełnym ruin i wysypisk, szkiele­

tów niedokończonych budowli, której jedy­

nymi towarzyszam i s ą zwierzęta - praw­

dziwe i wyimaginowane. Zaletą opowieści jest także to, że na bazie specyficznej, peł­

nej grozy atmosfery czytelnik może współ­

tworzyć dalsze losy siedmiolatki.

Sukcesy Neil Gaiman odnosi przede w szystkim na polu literackim jako autor pow ieści gra ficzn ych i książek fantasy.

Opublikował m.in. takie albumy, jak: Dzień, w którym wym ieniłem tatę na dwie złote rybki (ilustracje współtworzące książkę - Dave McKean), W ilki w ścianach (2003, wyd. poi. 2004; ilustracje współtworzące książkę - Dave McKean), Arlekin i walen­

ty n k i (ilu stra cje w sp ó łtw o rzą ce książkę John Bolton; 2001, wyd. poi. 2004). Nato­

miast powieści fantasy znane w Polsce to:

Nigdziebądź (1996, wyd. poi. 2001), Dym i lustra. O pow iadania i złudzenia (1988, wyd. poi. 2003), Dobry omen (1990, wyd.

poi. 1997; książka napisana wspólnie z Ter- rym P ratchettem ), G w iezdny p y ł (1999,

Początki twórczości literackiej Gaima- na w iązać należy ze światem komiksów.

Na tym polu odnosił pierwsze sukcesy, gdy pisał scenariusze komiksowe i w spółpra­

cował z rozmaitymi ilustratorami. Znawcy jego sztuki twierdzą, że przekształcił ko­

miks ze sz tu k i ja rm a rc z n e j w g a tu n e k artystyczny. Nowy rodzaj komiksu-albumu, odróżniającego się poziomem artystycz­

nym od innych tego typu wydań, stworzył Harry’ego Pottera. Początki ich wspólnej pracy sięgają pierwszych albumów Sand­

mana, które razem tworzyli. Kolejne reali­

zacje to: Dzień, w którym wymieniłem tatę na dwie złote rybki, Wilki w ścianach. Po­

zycje te przekraczają normy gatunkowe, trudno je nazwać komiksami, jeszcze trud­

niej baśniam i literackim i, bowiem sam o­

dzielność słowa została w nich w yraźnie ograniczona i uzależniona od obrazu.

Wilki w ścianach to historia, która za­

inspirowana została opow ieścią córki pi­

sarza, Maddy, która pewnej nocy miała zły sen i wydawało jej się, że w ścianach po­

koju mieszkają wilki. Historia odwołuje się zatem do urojonego, strasznego złudzenia, które zrodziło się w wyobraźni dziecka i do­

rosłemu odbiorcy może się w ydawać try­

wialne. Jednak dziecko ulega presji swo­

ich lęków, co zdaje się dostrzegać Gaiman i krótki słowny komentarz zderza z ilustra­

cjami McKeana, kompozycjami złożonymi z kolaży, na których dom inującym moty­

wem je s t dżem p rz y p o m in a ją c y krew, m roczne kształty drzew stylizow ane na postacie duchów i oczywiście wilki, zysku­

jące wraz z biegiem opowieści coraz groź­

niejsze formy. Obrazy panują nad słowem,

dość lakonicznym , co doskonale oddaje i walentynki, książka-album pełna fotoko- laży, opracow ana w raz z Johnem Bolto-

tworzący tło dla miłosnej historii rozgrywa­

jącej się w zim ny lutow y dzień św iętego W alentego w Londynie. I tym razem uda­

ło się wytworzyć Gaimanowi ów specyficz­

ny klimat niesamowitości, dzięki udosłow- nieniu metafor. Zalotny, figarny Arlekin ofia­

ruje tu swoje serce Missy-Kolombinie, która długo się zastanaw ia, co z nim począć.

W ędruje nawet do laboratorium, gdyż po­

dejrzewa swego przyjaciela-lekarza (Dot­

to re ) o s p e c y fic z n e p o c z u c ie h u m o ru . W ślad za nią wędruje niewidoczny A rle­

kin, który stopniowo zaczyna się ujawniać.

W re szcie M issy d o w ia d u je się, kto był nadawcą specyficznej w alentynki i podej­

muje decyzję. Kładzie serce na talerzu, obok frytek, i zjada z ketchupem . M aka­

bryczne nieco rozwiązanie jest znów próbą u dosłow nienia m etafory - w sza k M issy otrzymała serce i zatrzym ała...W raz z tym posunięciem zaczęły zachodzić w dziew­

czynie zmiany - przejęła osobowość Arle­

kina, podczas gdy on się ukonkretnił i wpi­

sany został w rolę pom ocnika kucharza.

Jego n ie fra so b liw y styl życia uratow ała resztka serca, którą znalazł na zmywanym ta le rzu .. .Mozaikowe zestawienie motywów komedii delTarte z mglistym pejzażem an­

gielskim, wprowadzenie elementów maka­

breski w postaci ka n ib a lis ty c z n e j uczty pozwoliło Gaimanowi dokonać reiterpreta- cji zw ycza jo w e g o D nia św. W alentego.

W Arlekinie i Walentynkach motyw roman­

tycznej miłości sprowadzony został do re­

a lis ty c z n e j g ry m ię d z y k o b ie tą i m ę ż­

czyzną, która koncentruje się na władzy, uzależnieniu, dominacji i niszczeniu oso­

bowości.

M o ty w lę ku , p rz e ż y w a n e g o p rz e z dziecko, wraca i staje się głównym tem a­

tem powieści Gaimana kierowanej w stro­

nę dzieci - Koralina. Odw ołująca się do tradycji literackiej baśń z elementami hor­

roru, wykorzystuje wprowadzony przez Le­

wisa Carrola w A licji po drugiej stronie lu­

stra motyw współistnienia dwóch światów, będących swoim zaprzeczeniem . Różni­

cę stanowi natomiast skala doznań - o ile A licja tra fia do św iata czarów, pełnego łagodnego uroku, o tyle świat Koraliny jest mroczny, zły, pełen czyhających na nią zewsząd niebezpieczeństw. Tytułowa bo­

h a te rka m ieszka bow iem w sp o ko jnym domu w raz z kochającym i ją, ale zapra­

cow anym i rodzicam i, którzy nie pośw ię­

cają jej zbyt wiele uwagi. Samotna i smut­

na, trochę znudzona, szuka alternatyw ­ nych rozwiązań. Idealnych rodziców, bę­

dących kopią praw dziw ych, znajduje po przejściu przez tajem nicze drzw i swego domu. Jednak „św iat po drugiej stronie”

za g ra ża realnem u - nowi rodzice ch cą u p o d o b n ić K oralinę do siebie i za m ia st oczu przyszyć jej guziki. Ten symboliczny gest ma duże znaczenie, pozbaw ia bo­

wiem dziewczynkę możliwości dostrzega­

nia prawdy. Ale Koralina boi się wieczne­

go skazania na iluzję. Szybko przekonuje się, że miłość nowych rodziców jest pozo­

rem i staje się ofiarą koszmaru. Czym za­

tem jest drugi świat? Złudzeniem

idealno-ści, do którego trafia samotna, dorastają­

ca dziewczynka pozbawiona zaintereso­

wania dorosłych. Może to świat pokus i ła­

twych rozwiązań, narkotyków? Gaiman nie daje jasnej odpowiedzi, jednak wskazuje bezw zględnie, że istn ie ją drzwi, którymi m ożna uciec od trudnej rzeczyw istości i dorastające dziecko wcześniej czy póź­

niej przed nimi stanie, tak ja k stanęła Ko­

ralina. Chwilowo zafascynowana w izją ide- alności, szybko jednak pojęła, że jej miej­

sce je st w zupełnie innej rzeczywistości.

W ybrała zatem skomplikowaną drogę po­

w rotu do domu. Pokonując liczne prze­

szkody, mierzyła się z własnymi ogranicze­

niami, podejmowała decyzje, dorastała do roli p a rtn e ra ro d zicó w , a kce p tu ją ce g o wady i niedoskonałości prawdziwego świa­

ta. Oniryczny charakter i grozę tej współ­

czesnej baśni, znakomicie podkreślają ilu­

stracje McKeana.

Powieści fantasy, które wyszły spod pióra Gaimana, kierowane w stronę star­

szego czytelnika, to przede wszystkim: Nig- dziebądź, Dym i lustra. Opowiadania i złu­

dzenia, Gwiezdny pyl, Amerykańscy bogo­

wie. Dym i lustra to zbiór opowiadań, w któ­

rych autor zawarł swoją wykładnię literatury.

Jak twierdzi: „Opowiadania w pewnym sen­

sie także są lustrami. Dzięki nim wyjaśnia­

my sobie, ja k działa nasz świat, albo też jak nie działa. Niczym lustra, opowiadania przyg o to w u ją nas na następne dni, od­

w o d z ą n a s z ą uw agę od isto t ukrytych w ciemności”. Fikcję literacką rozumie za­

tem jako specyficzny rodzaj obrazu - krzy­

blaskami" tekstów wcześniejszych, pojawi się więc opowiadanie nawiązujące do Por­

tretu Doriana Greya Oscara W ilde’a, od­

wracające porządek rzeczy, będą liczne na­

wiązania do baśni, do romantycznych po­

etów, nawet do produkcji filmowych z lat przedwojennych. Charakterystyczny jest tu humor, z jakim Gaiman traktuje swych bo­

haterów, rozpaczliwe starających się zro­

zumieć powagę rzeczy, której w kolejnym powtórzeniu historii dostrzec już nie moż­

na. Bo historia kołem się toczy...I dewalu­

uje. Ilu stru je to d o kła d n ie o p o w ia d a n ie 0 znamiennym tytule Uczta, nawiązującym do dialogu Platona, poświęconemu próbie zrozumienia miłości poprzez poznanie lo­

sów jej boga - Erosa. Tekst, który napisał Gaiman, wszedł do antologii erotycznych opowiadań fantasy, a przedstawia rozmo­

wę, prowadzoną przez bohaterów - starszą panią i mężczyznę trudniącego się prosty­

tucją - w trakcie uprawiania seksu, doty­

czącą, najprościej rzecz ujmując, pustki powstałej po duszy człowieka. Tak i inne hi­

storie znajdujące się w zbiorze, mimo że wykorzystują motywy fantastyczne i magię, mówią jednak o utracie duchowości, która w literaturze jest łatwiejsza do spostrzeże­

nia niż w rzeczywistości. Kolejne powieści Gaimana są pełnymi humoru, momentami czarnego, w ariacjam i na ten sam temat.

Nigdziebądź to humarystyczna, pełna przy­

gód opowieść fantasy, Amerykańscy bogo­

wie stanowią rodzaj osobliwie pojętej po­

wieści drogi, w której podróżujący po Ame­

ryce bohaterowie dokonują swoistej wiwi­

sekcji społeczeństwa. Natomiast Gwiezdny pył jest rodzajem baśniowej fantasy, przed­

stawiającej losy upadłej gwiazdy, Yvaine 1 bohatera wędrowca, syna wieśniaka, rze­

czowego, a jednocześnie sentymentalnego chłopca o imieniu Tristran, którzy stali się królewską parą władającą C ytadelą Burz, światem baśni, co stanowi swoisty rodzaj podsumowania.

Twórczość Neila Gaimana w ielokrot­

nie była nagradzana w konkursach orga­

nizowanych przez czasopisma zajmujące się fantastyką, ponadto zdobył Światow ą Nagrodę Fantasy, nagrodę Hugo, Nebula, nagrodę Brama Stokera.

Tekst zamieszczony w: Leksykon literatury dla dzieci i młodzieży, S. Frycie, M. Ziółkowska-So- becka, W. Bojda, Wyd. II poprawione i rozszerzo­

ne, Piotrków Trybunalski (w druku).