• Nie Znaleziono Wyników

Operacje reagowania kryzysowego spoza art. 5

OPERACJE NATO

NA5CRO OPERACJE Z ART. 5

Operacje wsparcia pokoju:

– zapobieganie konfl iktom, – tworzenie pokoju, – wymuszanie pokoju, – utrzymanie pokoju, – budowanie pokoju.

Inne operacje o charakterze wsparcia:

przeciwdziałanie aktywnościom nieregularnym: – działania antyrebelianckie,

– działania anty i kontrterrorystyczne; wsparcie władz cywilnych:

– wojskowe wsparcie władz cywilnych, – wsparcie operacji humanitarnych; operacje poszukiwawczo-ratownicze;

operacje ewakuacyjne personelu niewojskowego; operacje wycofujące;

sankcje i embarga: – embarga, – sankcje,

– blokady i operacje morskie, – strefy zakazu lotów;

operacje zapewniające swobodę żeglugi i lotów.

Rysunek 2. Rodzaje operacji NATO

Źródło: opracowanie własne na podstawie: Allied Joint Doctrine for Non-Article 5 Crisis

Respon-se Operations AJP-3.4(A), Agencja Standaryzacyjna NATO, 2010,

kam.lt/download/14142/ajp--3.4(a)%20rd1.pdf; dostęp 21.05.2017 r., s. 3/1-17.

22 B. Panek, Operacje reagowania kryzysowego narzędziem realizacji polityki bezpieczeństwa transatlantyckiego, SAN, Łódź 2013, s. 82.

23 M. Marszałek, Operacje reagowania…, s. 42.

24 Allied Joint Doctrine for Non-Article 5 Crisis Response Operations AJP-3.4(A), Agencja Standaryzacyjna NATO, 2010, kam.lt/download/14142/ajp-3.4(a)%20rd1.pdf, dostęp 21.05.2017, s. 3/1-17.

Na podstawie przedstawionego podziału operacji reagowania kryzysowego spoza art. 5 można zauważyć, że opiera się on o dwie zasadnicze grupy, tj.: operacje wsparcia pokoju oraz inne operacje o charakterze wsparcia. W funkcjonującym podziale, w ob-szarze operacji wsparcia pokoju wyróżnia się: zapobieganie konfl iktom, tworzenie poko-ju, wymuszanie pokopoko-ju, utrzymywanie pokoju oraz budowanie pokoju. Na rys. 3 przed-stawione zostały ich podstawowe ramy konceptualne.

Rysunek 3. Podstawowe ramy konceptualne operacji wsparcia pokoju

Źródło: opracowano na podstawie: Allied Joint Doctrine for the Military Contribution to Peace

Support AJP-3.4.1, Biuro Standaryzacji NATO, 2014, nso.nato.int/nso/zPublic/ap/AJP-3.4.1%20

EDA%20V1%20E.pdf; dostęp 21.05.2017 r., s. 1-3.

Operacje wsparcia pokoju polegają na bezstronnym wykorzystaniu środków dy-plomatycznych, cywilnych i wojskowych, zazwyczaj zgodnie z celami i zasadami

Kar-ty Narodów Zjednoczonych (dalej KNZ), w celu przywrócenia lub utrzymania pokoju25. Analiza poszczególnych składowych operacji wsparcia pokoju pozwoli lepiej zrozumieć ich istotę:

– zapobieganie konfl iktom – głównym celem jest tu uniemożliwienie przerodzenia się kryzysu w konfl ikt zbrojny. Podejmowane są więc tu wszelkiego rodzaju czynności o charakterze niemilitarnym (np. dyplomatyczne, ekonomiczne), jednak w charak-terze środka ostatecznego dopuszcza się tu także prewencyjne rozmieszczenie sił zbrojnych26;

– tworzenie pokoju – są to czynności znajdujące zastosowanie i podejmowane w celu pokojowego rozwiązania trwającego konfl iktu. Do działań z tej kategorii należą 25 AAP-6 Słownik terminów…, s. 301; Karta Narodów Zjednoczonych, http://www.unic.un.org.pl/

dokumenty/karta_onz.php, dostęp 21.05.2017 r., rozdział VI i VII.

m.in.: dobre usługi, misje mediacyjne i rozjemcze, sankcje oraz izolowanie dyplo-matyczne27. Rola sił zbrojnych jest w tej fazie ograniczona do udzielania wsparcia podmiotom zaangażowanym w proces tworzenia pokoju, poprzez udzielanie po-rad wojskowych. Jednak również i tu dopuszcza się bezpośrednie zaangażowanie sił zbrojnych. Możliwość wykorzystania takiej formy siły przymusu stanowi dla stron konfl iktu motywacje do zakończenia sporu i podjęcie w tym celu wzajemnych ne-gocjacji28;

– wymuszanie pokoju – w przeciwieństwie do pozostałych operacji z omawianego zbioru, do jej podjęcia nie jest wymagana zgoda wszystkich stron konfl iktu. „To cywilno-wojskowe działania pozawojenne, prowadzone zgodnie z ustaleniami za-wartymi w rozdziale VII KNZ, obejmujące użycie (…) komponentów sił zbrojnych (…), w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa międzynarodowego, których celem jest utrzymanie lub przywrócenie pokoju oraz stworzenie dogodnych warunków do niesienia pomocy humanitarnej”29;

– utrzymanie pokoju – „jest operacją prowadzoną po podpisaniu porozumienia po-kojowego w celu monitorowania sytuacji, doprowadzenia do przestrzegania posta-nowień porozumienia i niedopuszczenia do odrodzenia się konfl iktu”30;

– budowanie pokoju – jego istotą są działania mające na celu wzmocnienie sytuacji pokojowej, prowadzone wespół ze wsparciem udzielanym danemu społeczeństwu i odbudowującym się instytucjom, które powracają do stan sprzed konfl iktu31. To „tworzenie nowego środowiska, a nie jedynie powstrzymywanie wrogich działań, charakterystyczne dla tradycyjnych operacji utrzymania pokoju”32.

Odnosząc się do drugiej grupy z przedstawionego podziału NA5CRO, którą sta-nowią inne operacje o charakterze wsparcia, należy zauważyć, że autorzy sojuszniczej doktryny wyraźnie podkreślają słowo „wsparcie”. Stwarza to podstawę do twierdzenia, że eksperci NATO „obligatoryjnie założyli, iż siły zbrojne tej organizacji nie będą podmio-tem wiodącym w tych operacjach, a będą odgrywały jedynie rolę wspierającą podmioty cywilne”33. Do zbioru innych operacji o charakterze wsparcia zaliczane jest:

– przeciwdziałanie aktywnościom nieregularnym – działania te, skierowane są prze-ciw „użyciu bądź zagrożeniu użycia siły przez nieregularne oddziały, grupy lub 27 Tamże, s. 89.

28 Allied Joint Doctrine for the Military Contribution to Peace Support AJP-3.4.1, Biuro Standaryzacji NATO, 2014, nso.nato.int/nso/zPublic/ap/AJP-3.4.1%20EDA%20V1%20E.pdf, dostęp 21.05.2017 r., s. 1/4.

29 M. Marszałek, Operacje reagowania…, s. 95, cyt. za: P.F. Diehl, Peace Operations, Polity Press, Cambridge 2008, s. 8.

30 M. Kwiecińska, Operacje reagowania…, s. 94.

31 Tamże, s. 94-95.

32 M. Marszałek, Operacje reagowania…, s. 106.

osoby, często motywowane względami ideologicznymi lub kryminalnymi, w celu dokonania zmiany lub jej zapobieżenia, będące formą sprzeciwu wobec rządów lub władzy”34. Wyróżniono w nich działania antyrebelianckie, antyterrorystyczne i kontrterrorystyczne, przy których prowadzeniu stosowane jest podejście bezpo-średnie (np. akcje neutralizujące lub zakłócające działania rebeliantów/terrorystów i ich organizacje) i pośrednie (np. wspomaganie walki z rebeliantami/terrorystami prowadzonej przez dany podmiot, prowadzenie wywiadu i kontrwywiadu)35; – wspieranie władz cywilnych – wsparcie dla władz cywilnych polega na udzieleniu

im wojskowej pomocy. Wzmacnia to ich działania w egzekwowaniu przestrzenia prawa i ułatwia rozwiązywanie problemów związanych z bezpieczeństwem publicz-nym. Pomoc udzielana władzom cywilnym może polegać również na wspieraniu pomocy humanitarnej jako reakcji na klęski żywiołowe, katastrofy, czy też pomocy uchodźcom36;

– operacje poszukiwawczo-ratownicze oraz ewakuacyjne personelu niewojskowego (transport tego personelu z obszaru zagrożonego w miejsce bezpieczne) – „mogą być traktowane jako samodzielne operacje lub czynności o charakterze wspierają-cym inne działania NATO”37;

– operacje wycofujące – polegające, w ogólnym rozumieniu, na wycofaniu sił i środ-ków innych misji (np. ONZ) z obszaru zagrożonego38;

– sankcje i embarga (wraz z blokadami i operacjami morskimi oraz wprowadzanymi strefami zakazu lotów) – są traktowane jak narzędzia ułatwiające wymuszanie pod-porządkowania się prawu międzynarodowemu39;

– operacje zapewniające swobodę żeglugi i lotów – prowadzone są w celach demon-stracyjnych i dla podkreślenia prawa międzynarodowego do swobody żeglugi i ru-chu powietrznego40.

Podsumowanie

Zgodnie z obowiązującą Koncepcją Strategiczną NATO, bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa terytorium i społeczeństw Sojuszu mogą stanowić kryzysy i konfl ikty poza jego granicami41. W celu ich zwalczania NATO wykorzystuje swoją zdolność do skutecznego zarządzania kryzysowego. Wypracowany w ramach Sojuszu system oparty 34 AAP-6 Słownik terminów…, s. 226.

35 Allied Joint Doctrine for Non-Article 5 Crisis Response Operations AJP-3.4(A), dz. cyt., s. 3/3-8.

36 M. Kwiecińska, Operacje reagowania…, s. 95.

37 Tamże, s. 96.

38 Tamże.

39 Tamże.

40 Tamże.

jest na wieloletnim doświadczeniu. Jego procedury są wypróbowane i przetestowane, ponadto posiada on zintegrowaną strukturę dowodzenia wojskiem i odpowiednią kom-binację narzędzi politycznych i militarnych. To wszystko pozwala NATO na sprawne radzenie sobie z szerokim spektrum kryzysu w coraz to bardziej złożonym środowisku bezpieczeństwa. W kontekście niniejszych rozważań, należy zauważyć, że współcześnie rola NATO w zarządzaniu kryzysowym często wykracza poza operacje wojskowe ma-jące na celu zapobieganie i ochronę przed zagrożeniami dla terytorium Sojuszu oraz bezpieczeństwo sojuszników42. Różnorodność sytuacji konfl iktowych o charakterze nie-militarnym i nie-militarnym wymaga od Sojuszu stosowania szerokiego zakresu działań umożliwiających rozwiązywanie takich sytuacji. W aspekcie tym, NATO nie pozostaje bezbronne i w swoim zapleczu możliwości posiada narzędzie, jakim są operacje reago-wania kryzysowego43.

Bibliografi a

Marszałek M., Operacje reagowania kryzysowego NATO. Istota, uwarunkowanie,

plano-wanie, Difi n, Warszawa 2013.

Panek B., Operacje reagowania kryzysowego narzędziem realizacji polityki bezpieczeństwa

transatlantyckiego, SAN, Łódź 2013.

Trembecki J., Operacje Reagowania Kryzysowego [w:] Sztuka Wojenna, A. Polak, J. Joniak (red.), AON, Warszawa 2014.

Kwiecińska M., Operacje reagowania kryzysowego w świetle koncepcji strategicznej NATO, „Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Obrony Narodowej” 2015, nr 2(14), AON, s. 93-101.

Protasowicki I., Nowakowski Z., Juchnicki M., Zarządzanie kryzysowe w Organizacji

So-juszu Północnoatlantyckiego [w:] Zarządzanie kryzysowe w administracji, R. Częścik

i in. (red. nauk.), WSPol, Warszawa 2014.

AAP-6 Słownik terminów i defi nicji NATO, Agencja Standaryzacyjna NATO, 2014, http://

wcnjk.wp.mil.pl/plik/fi le/N_20130808_AAP6PL.pdf. rcb.gov.pl.

www.nato.int.

Allied Joint Doctrine for Non-Article 5 Crisis Response Operations AJP-3.4(A), Agencja

Standaryzacyjna NATO, 2010, kam.lt/download/14142/ajp-3.4(a)%20rd1.pdf.

Allied Joint Doctrine for the Military Contribution to Peace Support AJP-3.4.1, Biuro

Standaryzacji NATO, 2014, nso.nato.int/nso/zPublic/ap/AJP-3.4.1%20EDA%20 V1%20E.pdf.

Karta Narodów Zjednoczonych, http://www.unic.un.org.pl/dokumenty/karta_onz.php. Koncepcja Strategiczna NATO, https://goo.gl/o7BEvX.

42 http://www.nato.int/cps/en/natohq/topics_68144.htm?, dostęp 21.05.2017 r.

Wydział Inżynierii Bezpieczeństwa Pożarowego

Zarządzanie zespołem w środowisku