Choroby nerwów obwodowych
A. Szyja krzywa (torticołlis)
Szyja krzywa jest chorobą kurczową, przykurcze
niem, występującem u dzieci starszych. Tu zajmą się opisem skrzywienia zwykłego, gośćcowego, z przezię
bienia.
Przyczyny. Choroba zdarza się przedewszystkiem u dzieci nerwowych, histeryków, zwyrodniałych, którzy w pewnych latach życia miewali drgawki dziecięce.
Przyczyną bezpośrednią może być przestrach lub też przeziębienie. Zimno wywołuje skrzywienie gośćcowe ostre, jest więc zapaleniem stawów szyi (Lannelongue).
Skrzywienie szyi zdarza się w początkach chorób ostrych (Rilliet i Barthez), spostrzegałem ją np. w grypie. W resz
cie skrzywienie występuje przestankowo pod wpływem zimnicy.
Skrzywienie przewlekłe szyi zdarza się częściej u dziewcząt, może być wrodzone. Dieffenbach spostrze
gał 5 braci i sióstr, dotkniętych skrzywieniem szyi ku stronie lewej. Na 64 spostrzeżenia G-uyon przytacza 15 przypadków skrzywień wrodzonych.' Za przyczynę
po-148 Biblioteka lekarska.
dawano urazy porodowe, kleszcze, pociąganie energiczne.
Dieffenbach i Stromeyer widzieli wylew krwi do mię
śnia mostko-obojczyko sutkowego po kleszczach, nadmie
nić jednak należy, że wylew krwi może wystąpić i bez skrzywienia szyi. Konieczną jest rzeczą, że nerw musi być podrażniony. Skrzywienie szyi może wystąpić po napadzie drgawek, a u dzieci usposobionych po ułożeniu wadliwem w szkole, skutkiem wad wzroku, zeza, zmu
szającego do ciągłego skrzywiania szyi, skutkiem nagłe
go ruchu, wysiłku wreszcie.
Anatomia patologiczna. W nader rzadkich przypad
kach—śmierć. Na zwłokach znajdywano stwardnienie łą- cznotkankowe ł/3, 3/4 lub całego mięśnia. Mięsień jest krótszy, węższy, zmniejszony na długość i szerokość, kręgi są zupełnie zdrowe, naczynia mogą być zwężone, wTyrostek sutkowy wydłużony, obojczyk skrzywiony wię
cej, niż normalnie. Sprawa umiejscawia się głównie po stronie prawej, część mostkowa zajęta jest w stopniu wyższym, niż obojczykowa. Co do stanu nerwów nie posiadamy żadnych danych.
Objawy. W ostrych przypadkach choroba rozpoczyna się nagle, po bieganiu, zmęczeniu lub też bez żadnej przyczyny bólami, gorączką, czasem bezsennością. Nie
kiedy dziecko budzi się ze snu z szyją skrzywioną. Gło
wa wtedy jest skrzywiona na bok, a podbródek w stro
nę zdrową, szyja nieruchoma, twarda, ruch każdy wy
wołuje ból i krzyk dziecka. Przy obmacywaniu znajdu
jemy napięcie m. obojczyko-sutkowego. Po upływie kil
ku dni (7—8) choroba ustępuje lub też przechodzi w stan przewlekły. W przewlekłem skrzywieniu szyi wzmaga się skrzywienie, a nadto głowa wykonywa ruch obroto
wy, skutkiem którego ucho po stronie prawej zbliża się do ramienia, a broda ku ramieniu strony zdrowej; w krę
gach następuje skrzywienie następcze skutkiem czego bark po stronie chorej stoi wyżej. Mięsień jest twardy, napięty, szczególniej gdy głowę chcemy wyprostować.
Po stronie zdrowej mięsień jest szeroki. Ruchy głowy są, oczywiście, upośledzone.
Po długotrwałem skrzywieniu występuje zanik mię
śni i twarzy (J. Guerin) oraz zez (Cuignet). Według Bou- vier'a (Ac. de med. 1851) t. szyjna zewnętrzna ma świa
tło zmniejszone. Jednem słowem po stronie chorej na
stępuje zanik ogólny skutkiem złego odżywiania. Choro
ba ma przebieg powolny, ale postępujący, co wymaga
leczenia.-Wspomnę mimochodem na tem miejscu o przykur
czeniu m. szerokiego szyi, czworobocznego i innych.
Przykurczenie m. czworobocznego opisał Duchenne, De- bove zaś m. karku. Skrzywienie kurczowe, przestanko
we, drgawkowe i kurczowe wywołuje zmiany też same, ale przejściowo.
Rokowanie zależy od rodzaju skrzywienia. W przy
padkach ostrych jest dobre, gorsze w napadowych, po
ważne i wymagające zabiegu chirurgicznego w przewlekłych.
Rozpoznanie jest bardzo łatwe, trudniej określić przy
czynę. W tym celu zbadać ściśle należy kręgosłup i gardziel, co nam pozwoli wykluczyć chorobę Pott’a.
Również wykluczyć należy obrzmienie i ropienie gruczo
łów' głębokich i guzów.
Leczenie. Gdy mięsienie, prąd przerywany lub stały oraz statyczny, wcierania, wezykatorye, zawieszanie, kołnierz zawiodą, uciec się należy do zabiegu chirurgi
cznego, wprowadzonego przez Dupuytren’a (1822), Dieffen- bacha i in. Po podskórnem rozcięciu ścięgna nałożyć koł
nierz ortopedyczny, zwany Minerwą. Morgan dokonywał rezekcyi nerwu i w 5 przypadkach .na 6 otrzymał wy
zdrowienie, wyciąganie nerwu daje dobre wyniki w 1 : 2,
B. Krwiak i guzy m. sutko-obojr.zyko-mostkowego.
Częstokroć u noworodków znajdujemy guz twardy, okrągły w m. sutko-mostkowym, uważany przez
więk-Comby. Choroby dzieci.—Choroby mięśni. 149
150 Biblioteka lekarska.
szość autorów za krwiaka pochodzenia urazowego skut
kiem ciężkiego porodu, w większości wszakże przypad
ków znajdywano zamiast krwiaka zapalenie śródmiąższo
we mięśnia lub gumaty.
Pbzyczyny. Na 23 przypadki Henocha (18 po stronie prawej, 5 po lewej), w 16 położenie było pośladkowe, w 7 główkowe, ale z ciężkiem wyrżnięciem ramion).
Skutkiem tego we wszystkich wypadkach powyższych można było przypuszczać ucisk, stłuczenie, naderwanie z następczym krwiakiem mięśnia. Natomiast w przypad
ku Roben’a (Paris 1898) poród był szybki i prawidłowy, a mimo to na zwłokach noworodka stwierdzono 2 guzy czyste włókniaki bez śladu krwi. W przypadku Variot’a (J. d. ch. etth e r. inf. 1898) guz powstał skutkiem zapale
nia śródmiąższowego, toż samo rzec można o przypadku skrzywienia szyi Kirmisson’a i Kuss’a (Rev. d'orth. 1898).
Wobec niemożności zatem przypisania wszystkich przy
padków urazowi w czasie porodu należy przypuścić cho
robę płodu. Taylor (1874) np. w swoim przypadku stwierdził przymiot dziedziczny, świeżo Durante (Soc.
obst. 1898) opisał u zmarłego po 12 dniach noworodka dwa ziarniniaki przymiotowe umiarowe i wrodzone w środ
kowej części mięśni sutkoobojczykowych. Temi właśnie gumatami i zapaleniem śródmiąższowem objaśnić można przypadki wrodzonego skrzywienia, szyi.
Anatomia patologiczna. W mięśniu, najczęściej w dol
nej części lub górnym pęczku mostko-sutkowym, znajdu
jemy guz okrągły wielkości orzecha bez wyraźnego od
czynu zapalnego, o skupieniu chrząstki. W. krwiaku znajdujemy rozszerzenie włókien mięsnych ze śladami wylewu krwi i następczem skurczeniem mięśnia, powo- dującem skrzywienie szyi. Zwykle jednak nie znajduje
my na zwłokach śladów wylewu krwi, ale natomiast bu
janie tkanki łącznej, która zastępuje włókna mięsne. Nie
kiedy naookoło włókniaka znajdujemy, jak w przypadku Durante’a, zapalenie wewnętrznej i zewnętrznej błony
tętnic oraz ziarniniaki przymiotowe. Wogóle zdarzają się tu 4 rodzaje guzów: 1) krwiaki skutkiem urazu w czasie porodu, 2) zapalenie śródmiąższowe skutkiem nadwyręże
nia mięśnia, 3) zapalenie wrodzone i 4) gumaty.
Objawy. W kilka dni po urodzeniu stwierdzamy u noworodków trudność ruchów głową, skrzywioną w je
dną stronę; przy próbach wyprostowania głowy dziecko krzyczy, nie chce ssać piersi z jednej strony i w czasie ssania widocznie cierpi. Objawy powyższe nie występują stale, stale natomiast występuje stwardnienie oraz guz pojedynczy lub podwójny, po jednej lub obu stronach szyi w części środkowej lub dolnej m. mostko - sutkowe
go, stopniowo przechodzący w mięsień. Guz zmniejsza się stopniowo i w ciągu kilku miesięcy znika. Przebieg zawsze przewlekły, po wessaniu guza pozostać może skrzywienie szyi. Rokowanie zależy od przyczyny. Zwy
kły krwiak daje rokowanie dobre, toż samo rzec można o gumacie, gdy będzie stosowane leczenie swoiste, zdarza się jednak, że i te przypadki, a szczególniej zapalenie śródmiąższowe, są nieuleczalne i wywołują skrzywienie stałe szyi.
Rozpoznanie. Uważne obmacywanie mięśnia z łatwo
ścią wykluczyć pozwoli gruczoł powiększony, ropień zimny, torbiel skórzastą lub surowiczą, tłuszczaka lub chrzęstniaka. Jeżeli współcześnie wystąpi wysypka przymiotowa — dziecko było nieczesne, a u ojca lub ma
tki stwierdzono przymiot, będziemy mieli do czynienia a gumatem mięśnia. Po porodzie kleszczowym słusznie przypuszczać należy krwiaka, a przy porodzie łatwym zapalenie śródmiąższowe mięśnia u płodu.
Leczenie. W każdym przypadku zastosować należy leczenie swoiste: codzienne wcieranie szaruchy, kąpiele sublimatowe 1 : 10000, na guz plaster de Vigo. Skoro guz nie ustępuje, stosujemy mięsienie. Przeciw stałemu skrzywieniu szyi—tenotomia i kołnierz Minerwa.
Comby. Choroby dzieci.—Choroby mięśni. 151
152 Biblioteka lekarska.