Część I. Wprowadzenie do pomiaru innowacyjności
Rozdział 1. Wprowadzenie do statystyki innowacji i Podręcznika Oslo
1.3. Wdrażanie wskazówek zawartych w niniejszym podręczniku
1.3.1. Charakter wskazówek zawartych w niniejszym podręczniku
1.55. Celem niniejszego podręcznika jest ukierunkowanie wysiłków w zakresie groma-dzenia danych dotyczących innowacji i sprawozdawczości poprzez zastosowanie wspólnej terminologii, uzgodnionych zasad i uzgodnień praktycznych. Mogą one zwiększyć porówny-walność wyników statystycznych i sprzyjać stopniowemu rozwojowi globalnej infrastruktury w zakresie informacji statystycznych na temat innowacji, która jest istotna i przydatna zarów-no dla badaczy, jak i dla decydentów.
1.56. Niniejszy podręcznik jest zasobem statystycznym zawierającym zalecenia dotyczące stosowania pojęć, definicji, klasyfikacji, taksonomii i metod statystycznych w dziedzinie gro-madzenia danych statystycznych na temat innowacji dotyczących sektora przedsiębiorstw. W podręczniku przedstawiono zalecenia i określono możliwe podejścia do eksperymentowa-nia. W kontekście OECD zalecenia te nie są obowiązkowe, niemniej jednak oczekuje się, że pań-stwa członkowskie będą stosować się do nich w miarę swoich możliwości. Jest to konieczne dla uzyskania danych porównywalnych w skali międzynarodowej, które mogą zapewnić społeczeń-stwu publiczny zasób informacyjny o zasięgu globalnym poświęcony tematyce innowacji. 1.57. Podręcznik uwzględnia znaczną swobodę decydowania o tym, w jaki sposób poszcze-gólne kraje lub grupy krajów prowadzą swoje badania. Ponieważ wyniki pomiarów wykazują wrażliwość na dobór metod badawczych, trudno jest zapewnić międzynarodową porówny-walność bez zapewnienia jednolitości w obszarze gromadzenia danych i praktyk sprawoz-dawczych. Mimo iż ani w ramach OECD, ani w skali globalnej pełne ujednolicenie nie jest możliwe, należy dążyć do większej zbieżności metod i zapewnić taką możliwość. Z myślą o osiągnięciu tego celu OECD współpracuje z innymi organizacjami i sieciami międzynarodo-wymi, które wspierają rozwój potencjału statystycznego i wymianę doświadczeń w zakresie gromadzenia danych na temat innowacji.
Słownik terminów oraz internetowy aneks
1.58. Jedną z głównych wartości niniejszego podręcznika stanowią definicje. W ramach za-pewnienia dodatkowego źródła informacji po raz pierwszy w niniejszym wydaniu Podręcz-nika Oslo zamieszczono słownik terminów, na wzór ostatniego wydania PodręczPodręcz-nika Frascati (OECD, 2015). Słownik ten ułatwia tłumaczenie na różne języki, a także sprawdzanie znaczenia poszczególnych pojęć.
1.59. Przewidywane jest rozwijanie i aktualizowanie materiałów w postaci internetowego aneksu, stanowiącego uzupełnienie wskazówek zawartych w drukowanym wydaniu Podręcz-nika Oslo, w ślad za przykładem ostatniego wydania PodręczPodręcz-nika Frascati. Odpowiednie za-soby, w tym odnośniki do zaktualizowanych klasyfikacji, można znaleźć pod adresem http:// oe.cd/oslomanual.
1.3.2. Okres przejściowy i wdrożenie
1.60. Zrewidowana wersja niniejszego podręcznika pociąga za sobą szereg zmian, które wymagają wdrożenia i dostosowania w okresie przejściowym – zarówno z punktu widzenia
podmiotów sporządzających statystyki z zakresu innowacji, jak i dla użytkowników tych staty-styk. Wdrożenie zaleceń dotyczących badań statystycznych może wymagać czasu. W okresie przejściowym sformułowania używane w formularzach ankiet, bazach danych i sprawozda-niach należy przetestować i dostosować do lokalnego kontekstu, w którym są one stosowane. Zdecydowanie zaleca się przeprowadzanie badań kognitywnych z potencjalnymi responden-tami oraz konsultacje z głównymi stronami zainteresowanymi.
1.61. Ogromne znaczenie ma ciągłość w stosunku do dotychczasowych danych na temat innowacji – kwestia ta miała charakter nadrzędny podczas wszystkich prac nad czwartym wydaniem podręcznika. Wprowadzono zmiany w zakresie praktyk, które będą lub mogą pro-wadzić do przerw lub nieciągłości w szeregach danych. Dlatego też ważne jest, aby praktycy wykrywali ewentualne zerwania szeregów danych i podejmowali wspólne wysiłki na rzecz budowania powiązań między dotychczasowymi i nowymi danymi, zwłaszcza jeśli chodzi o występowanie ogólnych typów innowacji, dla których w rozdziale 3 ustalono przybliżoną zgodność. Takie postępowanie ułatwi lepsze utrzymanie i wykorzystanie danych dotyczących innowacji w oparciu o szeregi czasowe.
1.62. Należy również wziąć pod uwagę obciążenia dla podmiotów opracowujących dane i re-spondentów. Nie oczekuje się, że wszystkie zalecenia dotyczące nowych pytań zostaną wprowa-dzone od razu. Podręcznik zawiera sugestie dotyczące nadawania priorytetów różnym pytaniom. Dla zminimalizowania obciążenia respondentów niektóre pytania można również poddawać rotacji w cyklach dwu-, cztero- lub sześcioletnich. Inne pytania można włączać do badań staty-stycznych w charakterze eksperymentów mających na celu zebranie dowodów na istnienie klu-czowych luk w wiedzy, wykraczających poza tradycyjny zestaw podstawowych pytań.
1.63. Doświadczenie pokazuje, że jednostronne eksperymenty na poziomie krajowym nie zawsze przynoszą oczekiwane rezultaty ze względu na brak informacji historycznych czy możliwości prowadzenia międzynarodowych analiz porównawczych (tzw. benchmarkingu). W związku z tym użyteczne jest angażowanie się w wielostronną współpracę prowadzoną wśród krajowych organizacji statystycznych i urzędów odpowiedzialnych za badania inno-wacji, aby koordynować treść pytań o charakterze eksperymentalnym i harmonogramy ich wykorzystywania. Takie postępowanie przyczyni się do stworzenia bardziej wartościowego zestawu zasobów statystycznych dla użytkowników w nadchodzących latach.
Bibliografia
EC et al. (2009), System of National Accounts 2008, United Nations, New York, https://unstats.un.org/unsd/nationalaccount/docs/sna2008.pdf. G20 (2016), G20 Blueprint on Innovative Growth,
www.g20chn.com/xwzxEnglish/sum_ann/201609/P020160912341449502867.pdf. OECD (2015), Frascati Manual 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research
and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris, http://oe.cd/frascati [wydanie polskie: Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej. © Główny Urząd Statystyczny, 2018]
OECD (2010), The OECD Innovation Strategy: Getting a Head Start on Tomorrow, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/9789264083479-en.
OECD (2009a), OECD Patent Statistics Manual, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/9789264056442-en.
OECD (2009b), Innovation in Firms: A Microeconomic Perspective, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/9789264056213-en.
OECD (1992), OECD Proposed Guidelines for Collecting and Interpreting Technological Innovation Data: Oslo Manual, OECD Publishing, Paris.
OECD/Eurostat (2005), Oslo Manual: Guidelines for Collecting and Interpreting Innovation Data, 3rd Edition, The Measurement of Scientific and Technological Activities, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/9789264013100-en.
OECD/Eurostat/EU (1997), Proposed Guidelines for Collecting and Interpreting Technological Innovation Data: Oslo Manual, OECD Publishing, Paris,
https://doi.org/10.1787/9789264192263-en.
UN (2008), International Standard Industrial Classification of All Economic Activities (ISIC), Revision 4, United Nations, New York, https://unstats.un.org/unsd/publications/ catalogue?selectID=396.