2 Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.); Green Energy Poland Zielone certyfikaty – mechanizm działania, cena, zasady obrotu, 2011; Miller A. Analiza świadectw pochodzenia energii elektrycznej z Odnawialnych źródeł energii na przełomie lat 2005-2014, Globalizacja i regionalizacja w ochronie środo-wiska, GSW 2014.
Zwolnienie z części kosztów zielonych certyfikatów dla od-biorców przemysłowych
Opublikowana 3 kwietnia ustawa o odnawialnych źródłach energii (OZE) wprowadziła ulgę dla odbiorców przemysłowych reprezentujących ener-gochłonne sektory przemysłu. Przez odbiorcę przemysłowego należy ro-zumieć odbiorcę końcowego którego przeważającą działalnością gospo-darczą jest działalność określona w Polskiej Klasyfikacji Działalności ozna-czona kodem zgodnym z wskazanym w art. 188 ustawy o OZE i dla którego wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej wynosi nie mniej niż 3,00%. Status odbiorcy przemysłowego jest odnawiany co-rocznie przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE) na podstawie uprzednio złożonego wniosku. Termin składania wniosków o przyznanie statusu odbiorcy przemysłowego na dany rok ustalono na 30 listopada w roku poprzedzającym.
Na podstawie informacji Prezesa URE w sprawie wykazu odbiorców przemysłowych nr 49/2015 z ulgi skorzysta ponad 400 podmiotów. Szcze-gółowy wykaz przedstawia Tabela 1.
Tabela 2. Zestawienie wykazu odbiorców przemysłowych na rok 2016
Obowiązek odbiorcy
przemy-słowego RAZEM
80% 60% 15%
Odbiorcy o zużyciu rocznym
powyżej 100GWh 12 23 17 52
Odbiorcy o zużyciu rocznym
poniżej 100GWh 248 88 28 364
Źródło: opracowanie na podstawie: Informacja Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki nr 49/2015 w sprawie wykazu odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 52 ust. 3 ustawy o odnawialnych źródłach energii; Warszawa 30.12.2015.
Tabela 2. Zestawienie numerów PKD wymienione w ustawie o OZE oraz nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym wraz z rozwinięciem klasyfikacji
1 2 3 4
0510 Wydobywanie węgla kamiennego 2222 Produkcja opakowań z tworzyw sztucznych 0729 Górnictwo pozostałych rud meta-li nieżelaznych 2311 Produkcja szkła płaskiego
0811
Wydobywanie kamieni ozdob-nych oraz kamienia dla potrzeb budownictwa, skał wapiennych,
gipsu, kredy i łupków
2312
Kształtowanie i obróbka szkła pła-skiego
0891 Wydobywanie minerałów dla przemysłu chemicznego oraz do
produkcji nawozów 2313 Produkcja szkła gospodarczego 0893 Wydobywanie soli 2314 Produkcja włókien szklanych 0899 Pozostałe górnictwo i
wydoby-wanie, gdzie indziej
niesklasyfi-kowane 2319 Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne
1032 Produkcja soków z owoców i
warzyw 2320 Produkcja wyrobów ogniotrwałych
1039 Pozostałe przetwarzanie i kon-serwowanie owoców i warzyw 2331 Produkcja ceramicznych kafli i płytek
1041 Produkcja olejów i pozostałych tłuszczów płynnych 2342 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych 1062 Wytwarzanie skrobi i wyrobów skrobiowych 2343 Produkcja ceramicznych izolato-rów i osłon izolacyjnych
1104 Produkcja pozostałych niedesty-lowanych napojów
fermentowa-nych 2349 Produkcja pozostałych wyrobów
ceramicznych
bawełnianej 2410 Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów
hutni-czych PKD 13.10.B Produkcja przędzy
wełnianej 2420 Produkcja rur, przewodów, kształ-towników zamkniętych i
łączni-ków, ze stali PKD 13.10.C Produkcja przędzy z
włókien chemicznych 2431 Produkcja prętów ciągnionych na zimno PKD 13.10.D Produkcja przędzy z
pozostałych włókien tekstylnych,
włączając produkcję nici 2432 Produkcja wyrobów płaskich wal-cowanych na zimno
1 2 3 4
1320
PKD 13.20.A Produkcja tkanin
bawełnianych 2434 Produkcja drutu
PKD 13.20.B Produkcja tkanin
wełnianych 2441 Produkcja metali szlachetnych PKD 13.20.C Produkcja tkanin z
włókien chemicznych 2442
PKD 24.42.A Produkcja aluminium hutniczego
PKD 13.20.D Produkcja
pozosta-łych tkanin PKD 24.42.B Produkcja wyrobów
z aluminium i stopów aluminium 1394 Produkcja wyrobów
powroźni-czych, lin, szpagatów i wyrobów
sieciowych 2443 Produkcja ołowiu, cynku i cyny 1395 Produkcja włóknin i wyrobów
wykonanych z włóknin, z
wyłą-czeniem odzieży 2444 Produkcja miedzi
1411 Produkcja odzieży skórzanej 2445 Produkcja pozostałych metali nie-żelaznych 1610 Produkcja wyrobów tartacznych 2446 Wytwarzanie paliw jądrowych 1621 Produkcja arkuszy fornirowych i
płyt wykonanych na bazie
drew-na 2720 Produkcja baterii i akumulatorów
1711 Produkcja masy włóknistej 3299 Produkcja pozostałych wyrobów, gdzie indziej niesklasyfikowana 1712 Produkcja papieru i tektury 2011 Produkcja gazów technicznych 1722 Produkcja artykułów
gospodar-stwa domowego, toaletowych i
sanitarnych 2332 Produkcja cegieł, dachówek i mate-riałów budowlanych, z wypalanej
gliny 1920 Wytwarzanie i przetwarzanie
produktów rafinacji ropy
nafto-wej 2351 Produkcja cementu
2012 Produkcja barwników i pigmen-tów 2352 Produkcja wapna i gipsu
2013 Produkcja pozostałych podsta-wowych chemikaliów
nieorga-nicznych 2451 Odlewnictwo żeliwa
2014 Produkcja pozostałych podsta-wowych chemikaliów
organicz-nych 2452 Odlewnictwo staliwa
2015 Produkcja nawozów i związków azotowych 2453 Odlewnictwo metali lekkich 2016 Produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych 2454 PKD 24.54.A Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi
1 2 3 4 2017 Produkcja kauczuku
syntetycz-nego w formach podstawowych PKD 24.54.B Odlewnictwo pozosta-łych metali nieżelaznych, gdzie
indziej niesklasyfikowane 2060 Produkcja włókien chemicznych 2611 Produkcja elementów elektronicz-nych
2110 Produkcja podstawowych
sub-stancji farmaceutycznych 2680 Produkcja magnetycznych i op-tycznych niezapisanych nośników
informacji 2221 Produkcja płyt, arkuszy, rur i
kształtowników z tworzyw
sztucznych 3832 Odzysk surowców z materiałów segregowanych
Źródło: opracowanie na podstawie: Ustawa z dnia 20 lutego 2015r. – O odnawialnych źró-dłach energii (Dz. U. 2015 poz. 478.); Ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. – o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015 poz. 1479); Rozporządzenie rady ministrów z dnia 24 grudnia 2007 w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD).
Przez współczynnik intensywności zużycia energii elektrycznej ro-zumie się stosunek kosztów energii elektrycznej zużytej na własne potrze-by do wartości dodanej brutto obliczonej jako średnia arytmetyczna z trzech ostatnich lat poprzedzających rok realizacji obowiązku. W przy-padku gdy działalność gospodarcza podmiotu jest wykonywana w okresie krótszym niż 3 lata, wartość dodaną brutto oblicza się jako średnią arytme-tyczną z okresy wykonywania tej działalności. Zgodne z Rozporządzeniem Ministra współczynnik intensywności zużycia energii elektrycznej ozna-czony symbolem „Ei” , oblicza się wg wzoru:
Ei=(C/GVA)×100%
gdzie:
C – koszt energii zużytej na własne potrzeby w trzech ostatnich latach po-przedzających rok realizacji obowiązku, wyrażone w złotych. Do kosztów energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby zalicza się również koszty uiszczonej opłaty OZE o której mowa w art. 95 ust 1 ustawy, opłaty za usługi dystrybucji i przesyłania energii elektrycznej, koszty realizacji
ob-owiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 lub art. 188 ust. 1 ustawy, oraz w art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012r. poz. 1059, z póżń.zm.)
GVA – wartość dodana brutto w trzech ostatnich latach poprzedzających rok realizacji obowiązku, wyrażoną w złotych.
Przedstawione wyliczenia wymagają potwierdzenia z strony biegłe-go rewidenta.
Wskaźnik ten stanowi podstawę do określenia wolumenu energii elektrycznej stanowiącego podstawę do obliczenia zakresu obowiązku na-bycia i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia OZE (tzw. zielonych certyfikatów). Wartość ulg z niego wynikających została przedstawiona na Rysunku nr 4.
Rysunek 3. Ulga odbiorców przemysłowych dotycząca przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia OZE wynikająca od wartości współczynnika intensywności.
Źródło: opracowanie własne na podstawie: Ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. – o zmianie usta-wy o podatku akcyzousta-wym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015 poz. 1479).
Zgodnie z art. 188 ustawy o OZE obowiązek umarzania określonej, mniejszej ilości świadectw pochodzenia dotyczy odbiorców przemysło-wych, dla których wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej wyniosła:
nie mniej niż 3% i nie więcej niż 20% – wówczas obowiązek wyko-nywany jest w odniesieniu do 80% ilości energii elektrycznej zaku-pionej przez odbiorcę przemysłowego na własny użytek w 2015 r.,
powyżej 20% i nie więcej niż 40% – wówczas obowiązek wykony-wany jest w odniesieniu do 60% ilości energii elektrycznej zakupio-nej na własny użytek przez odbiorcę przemysłowego w 2015 r.,
powyżej 40% – wówczas obowiązek wykonywany jest w odniesie-niu do 15% ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek przez odbiorcę przemysłowego w 2015 roku.
Ustawa o OZE dzieli odbiorców przemysłowych na dwie kategorie:
pierwszą – przedsiębiorstwa tzw. „duże” zużywające w ciągu roku więcej niż 100GWh, drugą – przedsiębiorstwa tzw. „małe” zużywające do 100GWh rocznie. Duży odbiorca przemysłowy ma prawo sam nabywać i przedsta-wiać prezesowi URE do umorzenia zielone certyfikaty. W jego gestii należy decyzja jak ma wyglądać taki proces. Odbiorca może zastosować zakup certyfikatów na Towarowej Giełdzie Energii S.A. (TGE), bezpośrednio od wytwórcy OZE, uiścić opłatę zastępczą bądź zastosować kombinację wcze-śniej wymienionych działań. W czasie poprzedzającym obecną ustawę o OZE sprzedawca energii mógł przenosić koszt zielonych certyfikatów na odbiorcę wyliczany na podstawie opłaty zastępczej co generowało wyższą cenę ostateczną dla energii elektrycznej.