Złożenie petycji
Kto chce złożyć petycję, może to uczynić jedynie w jednej z dwóch form wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o petycjach — pisemnej lub za po-mocą środków komunikacji elektronicznej. Należy wskazać różnicę między katalogiem form złożenia petycji a katalogiem form, w jakich można złożyć skargę lub wniosek. Zarówno skarga, jak i wniosek mogą zostać wniesione pi-semnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicz-nej, a także ustnie do protokołu, co zostało wskazane przez ustawodawcę w roz-porządzeniu Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 roku w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków. Jak już wspomniano, wnoszą-cy petycję może wybrać, którą ze wskazanych w ustawie o petycjach form się posłuży. Dokonanie czynności złożenia pisma w innej formie niż przewidzia-na w ustawie nie dyskwalifikuje petycji, traktuje się to bowiem jako usuwal-ny brak formalusuwal-ny. Niezależnie od formy złożenia petycji, wnoszący powinien ją sporządzić w języku polskim jako języku urzędowym (art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1999 roku o języku polskim), z pewnym przyzwoleniem na użycie języka mniejszości jako języka pomocniczego, obok języka urzędo-wego, przed organami gminy, co zostało dopuszczone w art. 9 ust. 1 ustawy
15 M. Jabłoński, J. Wę g rz y n: Prawo petycji jako prawo polityczne. W: Teoretyczne i praktyczne aspekty…, s. 253—254.
16 M. Jabłoński: Prawo dostępu…, s. 333.
40 Izabela Kuc
z dnia 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym.
W myśl ustawy o petycjach, trzeba zwrócić uwagę na konieczność pod-pisania pisma przez podmiot je wnoszący. Petycję może wnieść nie tylko po-jedyncza osoba fizyczna, ale także podmiot niebędący nią lub grupa różnych podmiotów, wówczas podpis składany jest przez osobę reprezentującą podmiot wnoszący petycję. Trzeba pochylić się jeszcze nad problematyką podpisania pe-tycji za pomocą faksymile lub kserograficznej odbitki własnoręcznego podpisu.
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 października 2008 roku, pismo podpisane w ten sposób traktuje się jako nie-podpisane17. Przedstawiciele doktryny również przeciwstawiają się możliwości podpisywania pisma w inny sposób niż przez własnoręczne nakreślenie podpi-su, uzasadniając to wolą ustawodawcy, który chcąc dopuścić inną możliwość, wyraźnie na to wskazuje18. Artykuł 4 ust. 1 ustawy o petycjach przewiduje możliwość złożenia petycji za pomocą środków komunikacji elektronicznej, gdzie może być ona opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym, weryfi-kowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Ustawodawca, po-sługując się sformułowaniem „może być opatrzona podpisem elektronicznym”, rezygnuje z obligatoryjności użycia tego podpisu. Natomiast elementem obo-wiązkowym petycji wnoszonej w formie elektronicznej jest wskazanie adresu poczty elektronicznej podmiotu ją wnoszącego. Szczegółowy sposób sporządza-nia i doręczasporządza-nia dokumentów elektronicznych określony został w rozporządze-niu Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 września 2011 roku w sprawie sporzą-dzania pism w formie dokumentów elektronicznych, doręczania dokumentów elektronicznych oraz udostępniania formularzy, wzorów i kopii dokumentów elektronicznych.
Kto chce wnieść petycję, powinien podjąć pewne czynności przygotowaw-cze, związane między innymi z ustaleniem, czego dokładnie będzie ona
doty-17 Wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 października 2008 roku, III SA/Łd 164/08. Lex nr 510332.
Faksymile, facsimile — według Słownika wyrazów obcych i obcojęzycznych Władysława Ko-palińskiego — to dokładna reprodukcja, podobizna, wiernie odtworzona (mech., chem., fot.) kopia podpisu, dokumentu, rękopisu, rysunku, pieczątka imitująca podpis, kopia podpisu odbi-ta sposobem mechanicznym na dokumencie. Możliwość posługiwania się faksymile musi być wyraźnie wyrażona przez prawodawcę w drodze wyjątku od reguły, jaką jest własnoręczne podpisanie pisma. Kodeks cywilny dopuszcza ten sposób podpisu w odniesieniu do dokumen-tów na okaziciela, a Kodeks spółek handlowych — w odniesieniu do akcji. Faksymile używa się w niektórych jednostkach szkół wyższych, wydających dokumenty w imieniu rektora lub dziekana, co jest oczywiście błędem.
18 G. Łaszcz yca, C. Mar t ysz, A. Matan: Komentarz do art. 104—269. W: Kodeks postę- powania administracyjnego. Komentarz. T. 2. Wyd. 3. http://lex.us.edu.pl.lex -omega.han.bg.us.
edu.pl/lex/index.rpc?&fromHistory=false#content.rpc - -ASK - -nro=201334989&wersja= -1&local NroPart=0&reqId=1473981618696_127107597&class=CONTENT&loc=4&full=1&hId=3 [Dostęp:
25.05.2016].
41
Prawo petycji do organów władzy publicznej…
czyć oraz z uzyskaniem zgody podmiotu, w interesie którego petycja ma zo-stać złożona. Wymienione czynności, które poprzedzają złożenie petycji, mają charakter nieformalny i nie są regulowane przez przepisy ustawy o petycjach.
Tylko w przypadku formy wyrażenia zgody przez podmiot, w interesie którego petycja ma zostać złożona, ustawodawca wyraźnie ją określił, dając do wyboru możliwość wyrażenia jej w sposób pisemny albo za pomocą środków komuni-kacji elektronicznej. Oświadczenie woli podmiotu, w interesie którego ma zo-stać złożona petycja, dotyczące wyrażenia zgody na jej złożenie, powinno być wyraźne i niebudzące wątpliwości19.
Zakres podmiotowy konstytucyjnego uprawnienia z art. 63 ustawy zasadni-czej opiera się na zasadzie powszechności (łac. actio popularis). Uprawnienie do złożenia petycji do organów władzy publicznej oraz do organizacji i insty-tucji społecznych, w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej, jest jednym z podstawowych instrumentów służących ochronie praw osób fizycznych, ale także osób prawnych oraz jedno-stek organizacyjnych, które nie są osobami prawnymi. Za jej pomocą jednostka lub grupa osób zwraca się do podmiotu władzy publicznej w celu uzyskania od niego stosownych działań, które pożądane są z punktu widzenia podmiotu składającego petycję, niezależnie od tego, czy ma on na względzie jedynie swój interes, czy też interes innego podmiotu bądź interes społeczny. Z chwilą otrzy-mania petycji, a więc wpłynięcia pisma do kancelarii (biura podawczego) jej adresata, następuje złożenie pisma przez podmiot wnoszący go, a nie na przy-kład z chwilą nadania go na poczcie. Jeżeli petycja została złożona za pomocą środków komunikacji elektronicznej, to dniem otrzymania petycji jest dzień jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego adresata petycji20.
Z prawem petycji łączy się roszczenie podmiotu ją wnoszącego o zbadanie sprawy i o otrzymanie odpowiedzi z wyjaśnieniem stanowiska podmiotu, który petycję rozpatrzył, zatem art. 63 Konstytucji jest gwarantem przysługującego jednostce (grupie osób) publicznego prawa podmiotowego o charakterze rosz-czeniowym21.
19 G. Łaszcz yca, C. Mar t ysz, A. Matan: Komentarz do art. 104—269. W: Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. T. 2. Warszawa 2010, s. 478.
20 A. Wróbel, R. Kęd ziora, A. Bochent y n: Praktyczne wskazówki, Procedura: Złoże- nie petycji. http://lex.us.edu.pl.lex -omega.han.bg.us.edu.pl/lex/index.rpc?&fromHistory=false#
procedury;nro=1577064519;wersja=0 [Dostęp: 25.05.2016].
21 P. Czar ny: Prawo konstytucyjne RP…, s. 149; zob. i por. T. Bąkowski: Publiczne prawo podmiotowe. W: E. Bojanowski, K. Żukowski: Leksykon prawa administracyjnego.
100 podstawowych pojęć. Warszawa 2009, s. 310 i nast.
42 Izabela Kuc
Rozpatrywanie petycji
Po wpłynięciu pisma, podmiot do którego petycja była skierowana, powinien dokonać ustalenia, czy rzeczywiście ma do czynienia z petycją. Zgodnie z treś- cią art. 3 omawianej ustawy, o tym, czy pismo, które wpłynęło do jego adresa-ta, jest petycją, decyduje wyrażona w nim treść żądania, a nie jego forma ze-wnętrzna (tytuł może być mylący). Warto zauważyć, że ustawodawca recypował art. 222 k.p.a. na grunt ustawy o petycjach. Jeżeli na podstawie treści złożonego pisma nie można jednoznacznie określić, czy jest ono rzeczywiście petycją, to podmiot rozpatrujący pismo powinien, po uprzednim dokładnym sprawdzeniu wszystkich wymogów formalnych petycji, wezwać podmiot wnoszący ją do jej uzupełnienia lub wyjaśnienia. Jeżeli adresat petycji ustali, że złożone pismo nie jest jednak petycją, to powinien podjąć czynności zmierzające do rozpatrzenia pisma w odpowiednim trybie (na przykład jeżeli pismo jest żądaniem wszczęcia postępowania administracyjnego, powinno zostać rozpoznane w trybie przepi-sów k.p.a. lub innych właściwych przepiprzepi-sów). Następnie badana jest właściwość adresata petycji do jej rozpatrzenia, co zostanie szczegółowo omówione w dal-szej części artykułu. Jeżeli adresat, do którego kierowana była petycja, okaże się podmiotem właściwym do jej rozpatrzenia, to powinien podjąć działania niezbędne do jej rozpatrzenia.
Należy zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt zakwalifikowania pisma wniesionego do organu administracji publicznej. Jeżeli bowiem weźmiemy pod uwagę, że o tym, czy pismo jest petycją, decyduje treść żądania, a nie jego forma zewnętrzna, to istotne z punktu wnoszącego staje się takie jej sporządze-nie, aby z jednej strony nie zachodziła wątpliwość, czy wystąpienie takie jest żądaniem udostępnienia informacji publicznej, a z drugiej strony — skierowa-niem do adresata skargi lub wniosku podlegających rozpatrzeniu na podstawie przepisów k.p.a.22
Przed rozpatrzeniem żądania zawartego w petycji w sposób merytoryczny powinno nastąpić badanie spełnienia wymogów formalnych przewidzianych w ustawie o petycjach.
Ustawodawca określił terminy związane z rozpatrzeniem petycji w sposób odmienny od tego w postępowaniu administracyjnym, wskazując, że powin-na zostać rozpatrzopowin-na bez zbędnej zwłoki, jedpowin-nak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia jej złożenia. Zasadą jest, że wszelkie czynności powinny zostać podjęte przez adresata bez zbędnej zwłoki, ponieważ od złożenia pety-cji biegną terminy do jej rozpatrzenia lub przekazania. Należy zaznaczyć, że niepodjęcie przez adresata petycji żadnych działań w celu jej rozpatrzenia lub przekazania może być przedmiotem skargi.
22 M. Jabłoński: Prawo dostępu…, s. 334.
43
Prawo petycji do organów władzy publicznej…
Zgodnie z procedurą rozpatrywania petycji, postępowanie jest jednoinstan-cyjne, zakończone czynnością materialno -techniczną, polegającą na zawiado-mieniu odpowiednich podmiotów o sposobie załatwienia petycji23.
Badanie właściwości adresata petycji
Jak już wspomniano, podmiot, do którego była skierowana petycja, po zło-żeniu pisma bada swoją właściwość do jej rozpatrzenia. Zgodnie z treścią prze-pisów art. 63 Konstytucji RP oraz art. 2 ust. 1 ustawy o petycjach, adresatami petycji mogą być dwie grupy podmiotów:
1) organy władzy publicznej, tj. organy władzy ustawodawczej (Sejm i Senat), władzy sądowniczej (Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy wojskowe, sądy administracyjne, Trybunał Konstytucyjny), oraz władzy wykonawczej (Prezydent RP i Rada Ministrów, inne organy administracji rządowej oraz organy administracji samorządowej);
2) podmioty wykonujące zadania zlecone z zakresu administracji publicznej, organizacje lub instytucje społeczne, a zatem podmioty spoza struktury pań-stwa i samorządu terytorialnego.
Złożenie petycji do któregokolwiek ze wskazanych podmiotów może spo-wodować podjęcie działań zgodnych z żądaniem podmiotu ją wnoszącego tyl-ko wtedy, gdy trafi do właściwego podmiotu, tj. żądanie będzie się mieściło w zakresie zadań i kompetencji podmiotu rozpatrującego petycję. Dlatego też niezwykle istotnym działaniem, które podjąć musi każdy podmiot, do którego skierowana została petycja, jest ustalenie, czy jest on podmiotem właściwym do jej rozpatrzenia. Stwierdzenie właściwości podmiotu po otrzymaniu petycji do jej rozpatrzenia rodzi po stronie tego podmiotu obowiązek zbadania sprawy, której petycja dotyczy, oraz udzielenia odpowiedzi podmiotowi wnoszącemu petycję.
Warto zwrócić uwagę, że petycja może dotyczyć kilku spraw. Jeśli adresat petycji jest podmiotem właściwym do rozpatrzenia wszystkich spraw, których dotyczy petycja, to powinien on merytoryczne rozpatrzyć petycję w całym jej zakresie. Może się jednak okazać, że petycja dotyczy kilku spraw podlegających rozpatrzeniu przez różne podmioty, wówczas adresat petycji obowiązany jest do jej rozpatrzenia jedynie w zakresie należącym do jego właściwości, nato-miast w pozostałym zakresie powinien niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni, przekazać petycję do pozostałych właściwych podmiotów.
Oczywiście samą czynność przekazania petycji powinny poprzedzać ustalenia w przedmiocie podmiotów właściwych do rozpatrzenia poszczególnych spraw, których petycja dotyczy. Istotne jest, aby adresat petycji ustalił, czy każde
żą-23 A. Wróbel, R. Kęd ziora, A. Bochent y n: Praktyczne wskazówki…
44 Izabela Kuc
danie sformułowane w petycji mieści się w zakresie jego zadań i kompetencji, a nie poprzestał na kilku żądaniach (zdarzają się petycje bardzo rozbudowane pod względem zawartych w nich żądań). Badanie właściwości powinno zawsze opierać się na analizie obowiązujących przepisów prawa, nie jest bowiem wy-kluczone, że właściwość adresata petycji w ciągu kilku lat, a nawet miesięcy może ulec zmianie, o czym podmiot ją wnoszący może nie wiedzieć (nie jest zobowiązany do ciągłego śledzenia zmian w prawie powszechnie obowiązują-cym). Analiza dotyczyć będzie przepisów prawa ustrojowego (w zakresie zadań adresata petycji) oraz materialnego (w zakresie kompetencji adresata petycji), jednakże w niektórych sytuacjach również obejmować będzie przepisy prawa procesowego (na przykład gdy żądanie zawarte w petycji dotyczyć będzie roz-strzygnięcia sprawy administracyjnej i zachodzi potrzeba ustalenia właściwości miejscowej i instancyjnej organu administracji publicznej)24.
Skuteczne przekazanie będzie możliwe jedynie wówczas, gdy zostanie po-przedzone stosownymi ustaleniami odnośnie do tego, kto jest podmiotem właści-wym do rozpatrzenia petycji. Adresat petycji powinien zatem ustalić, w zakresie zadań i kompetencji którego podmiotu mieści się sprawa będąca przedmiotem pe-tycji. Podmiot niewłaściwy do jej rozpatrzenia obowiązany jest do niezwłocznego przekazania petycji do podmiotu właściwego. Z uwagi na zaliczanie przekazania petycji do czynności materialno -technicznych, nie wymaga się żadnej szczegól-nej formy. W sytuacji, gdy adresat petycji nie jest właściwy do jej rozpatrzenia, a petycja dotyczy jednej sprawy, petycja powinna zostać przesłana podmiotowi właściwemu. Natomiast w przypadku rozbudowanej petycji, która dotyczy kilku spraw, a jej adresat jest właściwy do załatwienia tylko niektórych z nich, po-winien on przesyłać odpisy petycji pozostałym podmiotom właściwym (właści-wym do rozpatrzenia innych spraw, których dotyczy petycja). Przekazanie petycji jest ograniczone w czasie, powinno bowiem nastąpić nie później niż w terminie 30 dni od dnia jej złożenia. Należy zauważyć, że termin ten jest znacznie dłuż-szy niż termin wyznaczony przepisami postępowania administracyjnego, gdyż na przekazanie wniosku jest 7 dni, a skargę przekazuje się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni. Ustawodawca nie uregulował w ustawie o petycjach sposobu obliczania terminów, dlatego też, w związku z odesłaniem zawartym w przepisie art. 15 ustawy o petycjach, wskazany termin powinien zostać obliczo-ny zgodnie z przepisami postępowania administracyjnego. W sytuacji, gdy przed przekazaniem petycji podmiot ją wnoszący uzyska informację, że adresat petycji nie jest podmiotem właściwym do jej rozpatrzenia, może on wnieść petycję po raz kolejny, tym razem jednak do podmiotu właściwego.
Przekazując petycję, jej adresat obowiązany jest zawiadomić o tym równo-cześnie podmiot wnoszący petycję. Inaczej niż w przypadku przepisów k.p.a.
dotyczących przekazania podania w ogólnym postępowaniu administracyjnym,
24 Ibidem.
45
Prawo petycji do organów władzy publicznej…
przepisy ustawy o petycjach nie wymagają zamieszczenia w zawiadomieniu uzasadnienia. Zawiadomienie podmiotu wnoszącego petycję odbywa się przez doręczenie. W omawianej ustawie także nie znajdziemy trybu doręczania pism w ramach postępowania dotyczącego petycji, dlatego też w tym zakresie znajdą zastosowanie przepisy rozdziału VIII działu I k.p.a.
Badanie wymogów formalnych petycji
Badanie wymogów formalnych polega na ustaleniu, czy petycja została złożo-na w odpowiedniej formie, i czy zawiera dane podmiotu wnoszącego petycję (pe-tycje anonimowe nie są rozpatrywane), oraz czy określa przedmiot petycji. Nadto petycja złożona w formie pisemnej powinna zostać podpisana przez podmiot ją wnoszący, jeżeli zaś podmiotem wnoszącym nie jest osoba fizyczna, lub gdy pe-tycję wnosi grupa podmiotów — przez osobę reprezentującą podmiot wnoszący petycję. Natomiast petycja złożona za pomocą środków komunikacji elektronicz-nej może zostać opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym, weryfiko-wanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, ale jak już wcześniej wspomniano, nie jest to wymóg obligatoryjny. Natomiast ustawodawca wymaga, aby zawierała adres poczty elektronicznej podmiotu wnoszącego petycję.
W sytuacji, gdy podmiot właściwy do rozpatrzenia petycji ustali, że została ona złożona w interesie innego podmiotu niż wnoszący petycję, powinien on sprawdzić, czy zostały w niej wskazane dane tego podmiotu: imię i nazwisko albo nazwa podmiotu, jego miejsce zamieszkania albo siedziby oraz adres do korespondencji lub adres poczty elektronicznej. Taka petycja powinna także określać precyzyjnie adres do korespondencji podmiotu, w interesie którego zo-stała złożona (miejscowość oraz jej kod pocztowy, ulicę, osiedle, numer domu, bloku, mieszkania w bloku), lub adres poczty elektronicznej tego podmiotu. Do takiej petycji winna zostać załączona zgoda na jej złożenie, wyrażona w formie pisemnej lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Bardzo ważny jest brak domniemania wyrażenia zgody, oświadczenie woli podmiotu, w inte-resie którego ma zostać złożona petycja25. Dołączenie zgody złożonej w nieod-powiedniej formie stanowi usuwalny brak formalny petycji.
Wezwanie do uzupełnienia lub wyjaśnienia petycji, oprócz danych podmio-tu, do którego jest kierowane, oraz oznaczenia petycji, której dotyczy, powinno zawierać następujące elementy:
1) informację, w jakim zakresie należy uzupełnić lub wyjaśnić petycję;
2) informację, jaki jest termin do uzupełnienia lub wyjaśnienia treści petycji (zgodnie z treścią przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o petycjach termin ten wynosi 14 dni);
25 G. Łaszcz yca, C. Mar t ysz, A. Matan: Komentarz do art. 104—269…, s. 478.
46 Izabela Kuc
3) pouczenie, że petycja, której treść nie zostanie uzupełniona lub wyjaśniona, nie będzie rozpatrzona (tj. zostanie pozostawiona bez rozpatrzenia).
Konsekwencje braku pouczenia powodują, że podmiot właściwy do roz-patrzenia petycji nie będzie mógł pozostawić jej bez rozroz-patrzenia. W związ-ku z tym nieusunięcie braków formalnych petycji niezawierającej pouczenia spowoduje konieczność powtórzenia wezwania26. Ponieważ ustawa o petycjach nie reguluje trybu doręczania pism w ramach postępowania dotyczącego pety-cji, w kwestii tej znajdą zastosowanie przepisy rozdziału VIII działu I k.p.a.
Wezwanie do uzupełnienia lub wyjaśnienia petycji powinno zostać doręczone za pokwitowaniem przez operatora pocztowego, przez pracownika podmiotu rozpatrującego petycję lub przez inne upoważnione osoby lub organy, a także może zostać doręczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Zdarza się, że podmiot właściwy do rozpatrzenia petycji pozostawi ją bez rozpatrzenia. Dzieje się tak w sytuacji, gdy petycja zawiera nieusuwalne braki formalne, tj. nie zawiera danych podmiotu ją wnoszącego — oznaczenia tego podmiotu oraz wskazania jego miejsca zamieszkania, siedziby lub adresu do korespondencji. Petycja powinna zostać pozostawiona bez rozpatrzenia, jeżeli dotknięta jest usuwalnym brakiem formalnym i nie została uzupełniona w ter-minie, pomimo prawidłowego doręczenia pisma podmiotowi. Podmiot właściwy do rozpatrzenia petycji powinien również pozostawić bez rozpatrzenia petycję złożoną w interesie innego podmiotu niż wnoszący petycję, jeżeli nie zostanie potwierdzona zgoda tego podmiotu na złożenie petycji. W wymienionych sy-tuacjach pozostawienie petycji bez rozpatrzenia kończy czynności dotyczące petycji, o czym podmiot właściwy do jej rozpatrzenia nie jest obowiązany za-wiadomić podmiot wnoszący petycję.
Zwykle w petycji wskazany jest jej adresat, jednak ten fakt nie zwalnia pod-miotu, do którego skierowano petycję, z obowiązku zbadania swojej właściwo-ści do rozpatrzenia petycji. Brak wskazania adresata petycji stanowi usuwalny brak formalny petycji, który jeżeli wystąpi, to podmiot wnoszący petycję zo-stanie zawezwany do jego uzupełnienia. Zwrócić należy uwagę, że podobnego wymogu nie wprowadzono w odniesieniu do skarg i wniosków składanych oraz rozpatrywanych w trybie przepisów postępowania administracyjnego.
Petycje wielokrotne
Warto zauważyć, że w ramach jednego postępowania istnieje możliwość roz-patrzenia większej liczby petycji, pod warunkiem, że dotyczą one tej samej spra-wy. Wybór odnośnie do tego, czy petycje takie rozpatrzone zostaną oddzielnie, czy też łącznie, jako tzw. petycja wielokrotna, należy do podmiotu właściwego
26 Ibidem, s. 542.
47
Prawo petycji do organów władzy publicznej…
do ich rozpatrzenia. Postępowanie w sprawie petycji wielokrotnej przypomina postępowanie dotyczące pojedynczej petycji, z tą różnicą, że podmiot właściwy do jej rozpatrzenia komunikuje się z podmiotami wnoszącymi petycje składające się na petycję wielokrotną za pomocą ogłoszeń umieszczanych na jego stronie internetowej lub stronie urzędu go obsługującego. Podmiot rozpatrujący petycję w tej formie wzywa podmioty wnoszące petycje do ich uzupełnienia lub wyjaś- nienia, a także udziela informacji o sposobie załatwienia petycji.
W myśl przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o petycjach, jeżeli w ciągu miesiąca od otrzymania petycji przez podmiot właściwy do rozpatrzenia petycji składane są dalsze petycje dotyczące tej samej sprawy, to podmiot ten może zarządzić łączne rozpatrywanie petycji. Z uwagi na posłużenie się w przepisie
W myśl przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o petycjach, jeżeli w ciągu miesiąca od otrzymania petycji przez podmiot właściwy do rozpatrzenia petycji składane są dalsze petycje dotyczące tej samej sprawy, to podmiot ten może zarządzić łączne rozpatrywanie petycji. Z uwagi na posłużenie się w przepisie