Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Interpretowanie powiedzeń na temat oczu zwierząt w odniesieniu do
ludzi.
Zabawa Pokonaj tor przeszkód.
Powtarzanie tekstu i pokazywanie odpowiedniej części ciała (narządu zmysłów). Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.
Ćwiczenia poranne – zestaw 8.
IV 2 I 5IV 2, IV 8
I 5 II. 1. Zabawy z wykorzystaniem lustra – W krzywym zwierciadle. Cel:
podkre-ślanie znaczenia zmysłu wzroku.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Umiem patrzeć.
2. Zabawy z wykorzystaniem wiersza Juliana Tuwima Okulary. Cel: pozna-wanie różnych rodzajów okularów.
Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa orientacyjno-porządkowa Rzu-cam żołędzie; ćwiczenie równowagi – Przejdź przez okienko; zabawy z za-stosowaniem urządzeń znajdujących się w ogrodzie przedszkolnym.
IV 5 I 5IV 5
I 5
III. Określanie różnic między okularami przedstawionymi na zdjęciach.
Wskazywanie, kiedy nosimy okulary przeciwsłoneczne, a kiedy – korek-cyjne. Układanie podanego wzoru z klocków w kształcie figur geome-trycznych.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Ułóż to, co narysowałam.
IV 5, IV 12
I 5 Cele główne:
− podkreślanie znaczenia zmysłu wzroku,
− poznawanie różnych rodzajów okularów.
Cele operacyjne:
Dziecko:
− rozpoznaje swoje odbicie w lustrze,
− rozumie, że noszenie okularów korekcyjnych jest koniecznością.
Rozwijane kompetencje kluczowe:
− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
− matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
− w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Środki dydaktyczne: wiersze: Ireny Suchorzewskiej Przed lustrem, Juliana Tuwima Okulary, różne rodzaje okularów, kontury okularów obrysowane na kartonie, flamastry, opaski na oczy, nagranie muzyki tanecznej, odtwarzacz CD, klocki w kształcie figur geometrycznych, duże lu-stro, małe lusterka, emblematy figur geometrycznych w jednakowym kolorze, szlaczki z figur, tamburyn, paski kolorowej bibuły, karty pracy, cz. 1, nr 68, 69, 71.
Przebieg dnia
• Interpretowanie powiedzeń na temat oczu zwierząt w odniesieniu do ludzi, np. sokoli wzrok, I ślepy jak kret, kocie oczy…
Dzieci próbują wyjaśnić, co oznaczają poszczególne powiedzenia.
• Zabawa Pokonaj tor przeszkód.
Opaska na oczy.
N. ustawia niezbyt skomplikowany tor przeszkód. Dzieci dobierają się parami. Jednemu dziecku z pary N. zasłania oczy, a partner prowadzi je od startu do mety, mówiąc, w jaki sposób ma się poruszać.
• Karta pracy, cz. 1, nr 71.
− Powtarzajcie za mną tekst i pokazujcie odpowiednie części ciała (narządy zmysłów).
− Rysujcie szlaczki po śladach, a potem – samodzielnie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 8 (przewodnik, cz. 1, s. 161).
Zajęcia 1. Zabawy z wykorzystaniem lustra – II W krzywym zwierciadle.
• Słuchanie wiersza Ireny Suchorzewskiej Przed lu-strem.
Od rana robi przed lustrem miny.
Stroi się chyba ze dwie godziny!
„Czy się uczesać na bok, czy w loczek?
A może lepiej zapleść warkoczyk?
Czy wziąć korale, czy może broszkę?
Wstążkę czerwoną czy może w groszki?
Czy wziąć sweterek z wyszytym pieskiem, czy może bluzkę w kratki niebieskie?
A od tygodnia zębów nie myje i (daję słowo) brudną ma szyję!!
Rysuj szlaczek po śladach. Jeśli potrafisz, rysuj samodzielnie pozostałe szlaczki.
Powtarzaj za nauczycielem tekst i pokazuj odpowiednie części ciała.
Słuch, wzrok, smak, dotyk i węch - to są nasze zmysły.
Każdy o tym wie.
71 orientacja przestrzenna, sprawność manualna
• Omawianie wiersza.
Wypowiedzi dzieci na temat: Po co są potrzebne lustra?
Wyjaśnienie, który zmysł ma największe znaczenie podczas przeglądania się w lustrze.
Zwracanie uwagi, jak zachowywała się przed lustrem dziewczynka opisana w utworze.
− Co było dla niej ważne, a o czym zapominała?
• Zabawa naśladowcza Lustra.
Dzieci dobierają się parami. Jedno dziecko stoi przed drugim, które jest lustrem, i wykonuje proste ruchy. Lustro naśladuje ruchy partnera, który się w nim przegląda. Zabawę poprzedza ilustrowana ruchem rymowanka.
Dzieci:
Jesteś moim lustrem wykonują ukłon przed lustrem, i robisz to, co chcę.
Ja teraz tańczyć mogę, obracają się wokół własnej osi,
a ty – nie. wykonują przed sobą gest negacji,
Ale jeśli tańczyć skończę, obracają się w drugą stronę, patrzą spod daszka uważnie na mnie patrz. utworzonego z ręki, klaszczą w ręce.
Lustro, lustro, powiem ci, co czynić teraz masz.
• Pokazywanie przez dziecko wymyślonych ruchów, naśladowanie ich przez lustro, z prze-sunięciem czasowym (przeglądający się pokazuje ruch, lustro zapamiętuje go i powtarza).
• Zabawy z wykorzystaniem dużego lustra.
Duże lustro.
Dzieci kolejno podchodzą do dużego lustra, patrzą w nie i próbują przeobrazić się w wybraną postać baśniową lub wybrane zwierzę. Pozostałe dzieci, patrząc na odbicie osoby stojącej przed lustrem, starają się odgadnąć, kogo ona naśladuje.
• Zabawa Miny.
Małe lusterka.
Dzieci otrzymują małe lusterka. Robią różne miny i obserwują, jak zmieniają się ich twarze podczas wyrażania kolejnych emocji. N. zwraca uwagę dzieci na bardzo duże możliwości mimiczne naszych twarzy. Podkreśla, że dzieci często nie zdają sobie sprawy ze swojego wyglądu podczas okazywania złości, gniewu, rozpaczy, ale inni ludzie to dostrzegają.
• Zapoznanie ze sposobem puszczania świetlnych zajączków, powstałych z odbicia światła w lusterku.
Dzieci bawią się przy muzyce – puszczają świetlne zajączki, poruszając lusterkami w jej rytmie.
Lusterka, nagranie muzyki tanecznej, odtwarzacz CD.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Umiem patrzeć.
Emblematy figur geometrycznych, tamburyn, paski ze szlaczkiem z figur geometrycznych.
Dzieci otrzymują emblematy figur geometrycznych o różnych kształtach, ale w tym samym kolorze. Poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze N. unosi do góry pasek, na którym jest narysowany szlaczek z figur. Dzieci ustawiają się zgodnie z rysunkiem, np. 2 koła; 3 kwadraty; 2 trójkąty; 3 prostokąty; 2 koła; 3 kwadraty;
2 trójkąty; 3 prostokąty…
Zajęcia 2. Zabawy z wykorzystaniem wiersza Juliana Tuwima Okulary.
• Oglądanie różnych rodzajów okularów, np.: przeciwsłonecznych, do nurkowania, okularów pływackich, gogli narciarskich, okularów korekcyjnych; określanie, do jakich celów się je wykorzystuje.
Różne okulary.
Omawianie, do czego służą okulary korekcyjne; podkreślenie ich znaczenia dla poprawy wzroku i leczenia chorób oczu. Uświadomienie konieczności dbania o wzrok, odwiedzania okulisty w przypadku kłopotów z oczami oraz noszenia okularów przez dzieci i dorosłych.
• Słuchanie wiersza.
Biega, krzyczy pan Hilary:
„Gdzie są moje okulary?”
Szuka w spodniach i w surducie, w prawym bucie, w lewym bucie.
Wszystko w szafach poprzewracał, maca szlafrok, palto maca.
„Skandal! – krzyczy. – Nie do wiary!
Ktoś mi ukradł okulary!”
Pod kanapą, na kanapie, wszędzie szuka, parska, sapie! Szpera w piecu i w kominie, w mysiej dziurze i w pianinie.
Już podłogę chce odrywać, już policję zaczął wzywać.
Nagle – zerknął do lusterka...
Nie chce wierzyć...
Znowu zerka.
Znalazł! Są! Okazało się, że je ma na własnym nosie.
Text © Copyright by Fundacja im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim, Warszawa 2006 , Poland This edition © Copyright by GRUPA MAC S.A. 2019
• Karta pracy, cz. 1, nr 68.
− Obejrzyjcie zilustrowany tekst wiersza Juliana Tu-wima Okulary. Powiedzcie, co przytrafiło się panu Hilaremu.
− Czego szukał pan Hilary? W jakich miejscach to robił?
− Gdzie znalazł okulary? Co mu w tym pomogło?
• Rytmizowanie fragmentów wiersza.
• Dopowiadanie przez dzieci zakończeń poszczegól-nych wersów.
N. ponownie recytuje wiersz. Dzieci dopowiadają wybrane słowa (wytłuszczone).
• Pantomimiczne ilustrowanie wiersza recytowanego przez N.
• Zabawa Czarodziejskie okulary.
Okulary przeciwsłoneczne.
Dzieci podają sobie w kręgu okulary przeciwsłonecz-ne, zakładają je i kończą zdanie: Przez czarodziejskie okulary widzę…
• Wycinają z kartonu szablony okularów po liniach
konturowych; ozdabiają je flamastrami według własnych pomysłów. Zaginają nauszniki pod kątem prostym; przymierzają okulary i przeglądają się w dużym lustrze.
Szablony okularów, flamastry, duże lustro.
Obejrzyj obrazki. Opowiedz historyjkę na podstawie wiersza Juliana Tuwima Okulary.
68percepcja wzrokowa, myślenie przyczynowo-skutkowe, mowa
Znajdź utwór we własnych zasobach
Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Rzucam żołędzie.
Dzieci są zebrane przed N., który stoi ze wzniesionymi rękami – dłonie ma zaciśnięte w pięści (jakby trzymał w nich żołędzie). N. woła: Rzucam żołędzie! – i jednocześnie naśladuje rzuca-nie. Dzieci rozbiegają się w różnych kierunkach wyznaczonej części ogrodu przedszkolnego, a kiedy usłyszą wołanie: Żołędzie spadły! – wykonują przysiad podparty. Potem, na znak N., podchodzą do niego i zabawa toczy się od początku.
• Ćwiczenia równowagi – Przejdź przez okienko.
Dzieci, stojąc, splatają ręce przed sobą, przekładają nogę przez splecione ręce i wyciągają ją z powrotem. Przekładają przez okienko, na zmianę, lewą nogę i prawą nogę.
• Zabawy z zastosowaniem urządzeń znajdujących się w ogrodzie przedszkolnym.
• Karta pracy, cz. 1, nr 69. III
− Czym różnią się okulary przedstawione na zdjęciach?
Kiedy nosimy okulary przeciwsłoneczne, a kiedy – korekcyjne?
− Ułóżcie podany wzór z klocków w kształcie figur geo-metrycznych.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Ułóż to, co nary-sowałam.
Tamburyn, paski bibuły.
Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie, machając swobodnie paskami ko-lorowej bibuły. Podczas przerwy w grze N. rysuje w powietrzu proste kształty. Dzieci uważnie je obser-wują, a następnie odwzorowują narysowany przez N.
rysunek, układając go z bibuły na podłodze.
Obejrzyj zdjęcia. Powiedz, co na nich widzisz. Czym różnią się te zdjęcia?
Ułóż podany wzór z klocków w kształcie figur geometrycznych.
69 percepcja wzrokowa, mowa
Notatki
Notatki
przewodnik
metodyczny cz. 1 BB+
ISBN 978-83-8108-892-3