• Nie Znaleziono Wyników

Smakołyki zwierząt

W dokumencie 1 BB+ przewodnik metodyczny cz. (Stron 85-90)

Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Słuchanie wypowiedzi na temat zdjęcia. Liczenie w niej zdań. Układanie

trzech zdań na temat zdjęcia.

Zabawa Lustro – naśladowanie ruchów wykonywanych przez drugą osobę.

Zabawa Jak wyglądasz? – porównywanie wyglądu: swojego i drugiej osoby.

Mówienie za N. wierszyka i wykonywanie czynności, o których jest w nim mowa.

Zabawy swobodne w wybranych kącikach (5-latki).

Ćwiczenia słuchowe: określanie pierwszej i ostatniej głoski w nazwach obrazków (6-latki).

Ćwiczenia poranne – zestaw 4.

IV 2 I 5 IV 5 I 5, IV 2 I 6IV 2

I 5 II. 1. Rozmowa na temat: Czy znacie te zwierzęta? Cel: zwracanie uwagi na

różnice w wyglądzie i zachowaniu zwierząt przed nadejściem zimy.

Zabawa ruchowa twórcza Układamy kontury zwierząt.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 2. Cel: rozwijanie sprawności fizycznej.

Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa ukazująca znaczenie drzew w przyrodzie Do czego potrzebne są drzewa? Zabawy z zastosowaniem urządzeń znajdujących się w ogrodzie przedszkolnym.

IV 18 I 5I 8 I 5, IV 18

III. Wyodrębnianie zdań w wypowiedziach: podział zdań na słowa; układanie zdań z podanymi słowami.

Określanie, co przedstawia zdjęcie. Odszukiwanie w naklejkach braku-jących fragmentów zdjęcia. Naklejanie ich w odpowiednich miejscach.

IV 2 IV 9

Rysuj po śladzie drogi jeża Kolczatka, który szuka miejsca do spędzenia zimy.

Opowiedz o tej drodze.

32koordynacja wzrokowo-ruchowa, mowa, wiedza przyrodnicza

Cele główne:

− zwracanie uwagi na różnice w wyglądzie i zachowaniu zwierząt przed nadejściem zimy,

− rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne:

Dziecko:

− wyjaśnia, jak zwierzęta przygotowują się do zimy,

− aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

Rozwijane kompetencje kluczowe:

− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

− matematyczne oraz w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,

− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

− w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Środki dydaktyczne: fragment wiersza Jerzego Kiersta Dzięcioł, obrazki: do ćwiczeń słucho-wych, zwierząt i ich mieszkań, ptaków i ssaków żyjących w lesie, tamburyn, bębenek, kołatka, grzechotka, trójkąt, szarfy w trzech kolorach, kawałki sznurka, nagranie szybkiej muzyki, od-twarzacz CD, białe i kolorowe paski papieru, karty pracy, cz. 1, nr 33, 34, 35, 36, tablica demon-stracyjna nr 14.

Przebieg dnia

• Karta pracy, cz. 1, nr 33. I

− Posłuchajcie wypowiedzi na temat zdjęcia. Policzcie w niej zdania, a potem słowa w zdaniach.

− Ułóżcie trzy zdania na temat zdjęcia.

To jest las. Rodzina Ewy wybrała się do lasu.

Był pogodny, jesienny dzień.

Las przywitał ich szumem liści i śpiewem nielicznych ptaków.

• Zabawa Lustro – naśladowanie ruchów wykonywa-nych przez drugą osobę.

Ustawienie w parach. Jedno dziecko z pary powtarza za N. wierszyk i wykonuje ruchy (zabawa popularna).

Dziecko:

Jestem twoim lustrem i robię to, co chcę. kłania się, podskakuje wokół własnej osi, Ja teraz tańczyć mogę, a ty nie, wykonuje przed sobą gest przeczenia palcem

wskazującym,

ale kiedy tańczyć skończę, wskazuje dłonią na siebie.

uważnie na mnie patrz.

To jest las.

Rodzina Ewy wybrała się do lasu.

Był pogodny, jesienny dzień.

Las przywitał ich szumem liści i śpiewem nielicznych ptaków.

Posłuchaj wypowiedzi na temat zdjęcia. Policz w niej zdania, a potem słowa w zdaniach. Ułóż swoje zdanie na temat tego, co widzisz na zdjęciu.

33 percepcja słuchowa i wzrokowa, mowa, wiedza przyrodnicza

Lustro, lustro powie ci, Dziecko, które jest lustrem, pokazuje różne ruchy, co czynić teraz masz. a dziecko stojące przed nim naśladuje je, potem

następuje zmiana ról.

• Zabawa Jak wyglądasz? – porównywanie wyglądu: swojego i drugiej osoby.

Tamburyn.

Dzieci poruszają się w różnych kierunkach. Jedno z nich stoi z boku i w pewnym momencie uderza w tamburyn – jest to sygnał dla pozostałych dzieci, że muszą usiąść. Wtedy dziecko z tamburynem podchodzi do wybranego dziecka i porównuje w kilku zdaniach swój wy-gląd z wywy-glądem wybranej osoby, mówiąc, np.: Ja mam krótkie włosy, a ty – długie. Ja mam niebieskie oczy, a ty – brązowe. Ja mam granatowe spodnie, a ty – zielone. Dzieci zamieniają się miejscami i zabawa toczy się dalej. Dwukrotne uderzenie w tamburyn jest sygnałem do ponownego ruchu.

• Mówienie za N. wierszyka (według Wiesławy Żaby-Żabińskiej) i wykonywanie czynności, o których jest w nim mowa.

Lubię skakać: Lubię tańczyć,

raz – dwa – trzy, maszerować,

podskakiwać tak jak ty. śmiać się głośno i rysować.

• Zabawy swobodne w wybranych kącikach.

• Ćwiczenia słuchowe: określanie pierwszej i ostatniej głoski w nazwach obrazków.

Obrazki.

• Ćwiczenia poranne – zestaw 4 (przewodnik, cz. 1, s. 70).

Zajęcia 1. Rozmowa na temat: Czy znacie te zwierzęta?II

• Przypomnienie nazw wybranych leśnych zwierząt.

• Karty pracy, cz. 1, nr 34, 35.

− Obejrzyjcie zdjęcie. Opowiedzcie o nim.

− Czy można w lesie zobaczyć obok siebie te zwierzęta? Dlaczego?

Obejrzyj zdjęcie. Opowiedz o nim. Czy można w lesie zobaczyć obok siebie te zwierzęta? Dlaczego?

34percepcja słuchowa i wzrokowa, mowa, wiedza przyrodnicza 35

• Przyporządkowywanie obrazków zwierząt do obrazków ich domów.

Obrazki zwierząt i ich mieszkań.

(Jeż – zeschłe liście, niedźwiedź – gawra, zając – nora, wiewiórka – dziupla).

• Słuchanie fragmentu wiersza Jerzego Kiersta Dzięcioł.

Jestem dzięcioł – dzięcioł pstry, Łatka moja jest czerwona, kuję dziobem – raz, dwa, trzy! (...) a ta kratka to obrona, Mocno kuję w korę dziobem, bo pstrokatej kratki deseń szkodnik siedzi tam pod spodem. niewidoczny jest w pstrym lesie.

Mam na głowie smużkę – łatkę, Jestem dzięcioł – dzięcioł pstry.

skrzydła czarne w białą kratkę. A kto jesteś, powiedz ty?

• Rozmowa na temat wiersza.

− O którym ptaku była mowa? Odszukajcie go na kartach pracy.

− Co robi dzięcioł?

− Czy upierzenie dzięcioła zmienia się przed zimą? Co dzieje się z futrem zwierząt przed zimą?

• Zabawa muzyczno-ruchowa Spotkanie w lesie.

Instrumenty: kołatka, grzechotka, bębenek, trójkąt.

N. ma instrumenty: kołatkę, grzechotkę, bębenek, trójkąt. Dzieci poruszają się po sali. Na dźwięk:

− trójkąta – naśladują śpiącego jeża

− kołatki – skaczą jak wiewiórki

− bębenka – w przysiadzie stukają palcem (dziobem) jak dzięcioły

− grzechotki – skradają się jak lisy.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Zwierzęta w lesie.

Szarfy w trzech kolorach, tamburyn, bębenek, kołatka.

N. dzieli dzieci na trzy grupy: zajączki, niedźwiedzie i wiewiórki. Każda grupa otrzymuje szarfy w jednym kolorze i reaguje na akompaniament wybranego instrumentu. Przy dźwiękach tamburynu poruszają się wiewiórki – skacząc na ugiętych lekko w kolanach nogach. Dźwięk bębenka jest sygnałem dla niedźwiedzi – poruszają się one na czworakach, a kołatki – dla zajęcy, które skaczą w przysiadzie. Podczas powtórzenia zabawy dzieci zamieniają się szar-fami i występują w roli innych zwierząt.

• Oglądanie obrazków ptaków i ssaków żyjących w lesie, np.: sowy, kukułki, dzięcioła, lisa, borsuka, sarny.

Obrazki ptaków i ssaków żyjących w lesie.

Dokonanie podziału zwierząt na ptaki i ssaki. Wyjaśnianie tych pojęć, określanie różnic w wyglądzie, sposobie przychodzenia na świat i wychowywania potomstwa.

• Podawanie przykładów ptaków i ssaków.

• Zabawa ruchowa twórcza Układamy kontury zwierząt.

Nagranie szybkiej muzyki, odtwarzacz CD, kawałki sznurka.

Dzieci poruszają się po sali przy dźwiękach muzyki w tempie umiarkowanym. Podczas przerwy układają z kawałków sznurka kontur dowolnego zwierzęcia mieszkającego w lesie.

Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 2 (przewodnik, cz. 1, s. 71).

Zabawy na świeżym powietrzu

• Zabawa ukazująca znaczenie drzew w przyrodzie Do czego potrzebne są drzewa?

N. dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna to drzewa, druga – zwierzęta (dzieci same mogą wybrać, jakim zwierzęciem chcą zostać).

• Zwierzęta mogą żyć, oddychać, odżywiać się czy chronić tylko pod drzewem, kucają więc pojedynczo pod każdym drzewem – tu są bezpieczne.

Znajdź utwór we własnych zasobach

• Jednak aby żyć, muszą zdobywać nowy pokarm. Na dany znak muszą zmienić drzewo. Kiedy przebiegają od drzewa do drzewa, nie wolno im oddychać, gdyż z dala od drzew nie ma tlenu, który one produkują.

• N. wciela się w rolę leśnika, który ścina drzewa przeznaczone na: meble, zeszyty, papier toale-towy, książki, opał na zimę itp., a następnie staje się kwaśnym deszczem, który zabija drzewa.

• Liczba dzieci, które są zwierzętami, przy każdym z pozostałych drzew robi się coraz większa, a odległość, którą trzeba pokonać, wstrzymując oddech, wydłuża się.

• Kiedy wszystkie dzieci zgromadzą się wokół ostatniego drzewa, N. podkreśla, że część zwie-rząt jest bardzo daleko od dającego tlen i schronienie drzewa i jeżeli tych drzew zabraknie, one również zginą (drzewa ścinane podczas zabawy przemieniają się w zwierzątka, dzięki czemu wszystkie dzieci aktywnie uczestniczą w zabawie).

• Zabawy z zastosowaniem urządzeń znajdujących się w ogrodzie przedszkolnym.

• Tablica demonstracyjna nr 14. III

Wyodrębnianie zdań w wypowiedziach; podział zdań na słowa; układanie zdań z podanymi słowami.

Białe i kolorowe paski papieru dla każdego dziecka.

Przed zajęciami dzieci dostają białe i kolorowe paski papieru.

− Posłuchajcie wypowiedzi na temat tego, co przedstawia tablica. Po usłyszeniu każdego zdania w wypowiedzi układajcie przed sobą cienki, biały pasek papieru. Potem policzcie paski i podajcie mi liczbę zdań w

wy-powiedzi.

Nadeszła jesień. Zwierzęta zaczęły przygotowywać się do zimy. Niedź-wiedź, najedzony, położył się w ga- wrze. Wiewiórka zbierała orzechy. Ro-biła zapasy. Niektóre ptaki odleciały do ciepłych krajów.

− Ile było zdań?

− Teraz będę mówić wybrane zdania z wypowiedzi.

− Wy określicie, z ilu słów się składają.

Będziecie układać na białym pasku krótkie kolorowe paski.

− Jeden pasek to jedno słowo.

Nadeszła jesień.

− Z ilu słów składa się to zdanie?

− Wiewiórka zbiera orzechy.

− Z ilu słów składa się to zdanie? Itd.

− Ułóżcie zdania z nazwami zwierząt występującymi w wypowiedzi: niedźwiedź, wiewiórka, ptaki. (N. zwraca uwagę na prawidłowe akcentowanie słów w zdaniach).

− Policzcie słowa w ułożonych zdaniach.

14 14

• Karta pracy, cz. 1, nr 36.

− Co przedstawia zdjęcie?

− Odszukajcie w naklejkach brakujące fragmenty zdjęcia.

Naklejcie je w odpowiednich miejscach na karcie.

Wrzesień, tydzień 4 Co robią zwierzęta jesienią?

W dokumencie 1 BB+ przewodnik metodyczny cz. (Stron 85-90)