Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Zabawa rozwijająca umiejętność uchwycenia rytmu w serii ruchów i
kon-tynuowania go – Powtórz mój ruch.
Określanie, co oznaczają znaki drogowe (przejście dla pieszych, uwaga, dzieci!). Kolorowanie ich według wzoru.
Ćwiczenia poranne – zestaw 2.
IV 12 IV 9 I 5 II. 1. Zapoznanie z pojazdami specjalistycznymi na podstawie zagadek
słu-chowych. Cel: przybliżenie informacji na temat samochodów specjali-stycznych i ich znaczenia dla społeczeństwa.
2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 1. Cel: rozwijanie sprawności fizycznej.
Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa ruchowa Chodzenie i dotykanie;
zabawa Widzę coś, widzę coś; zabawy z zastosowaniem urządzeń znaj-dujących się w ogrodzie przedszkolnym.
IV 5
I 8I 5
III. Ćwiczenia we współdziałaniu z drugą osobą.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Kolorowe samochody. I 5, III 5 I 5 Cele główne:
− przybliżanie informacji na temat samochodów specjalistycznych i ich znaczenia dla społe-czeństwa,
− rozwijanie sprawności fizycznej.
Cele operacyjne:
Dziecko:
− rozpoznaje i nazywa samochody specjalistyczne,
− aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.
Rozwijane kompetencje kluczowe:
− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
− matematyczne oraz w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
− obywatelskie.
Środki dydaktyczne: nagrania odgłosów samochodów specjalistycznych, odtwarzacz CD, obrazki przedstawiające samochody specjalistyczne (przecięte na połowy), klocki, samochód zabawka, krążki w czterech kolorach, bębenek, tamburyn, kręgle, karty pracy, cz. 1, nr 13, 14, tablica demonstracyjna nr 6.
Przebieg dnia
• Zabawa rozwijająca umiejętność uchwycenia rytmu w serii ruchów i kontynuowania go – I Powtórz mój ruch.
N., a następnie chętne dzieci, demonstruje serię ruchów. Dzieci obserwują je, dostrzegają powtarzającą się sekwencję i kontynuują zaproponowany rytm, np.: klaśnięcie – podskok – tupnięcie...; przysiad – wyprost – podskok…; tupnięcie – przysiad – wyprost – dwa kla-śnięcia... (N. stopniowo zwiększa liczbę ruchów w sekwencji).
• Karta pracy, cz. 1, nr 14.
− Co oznaczają narysowane znaki drogowe?
(Przejście dla pieszych; Uwaga, dzieci!).
− Pokolorujcie je według wzoru.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 2 (przewodnik, cz. 1, s. 28).
Zajęcia 1. Zapoznanie z pojazdami specjalistycz-II nymi na podstawie zagadek słuchowych.
• Zabawa Pomieszane samochody.
Obrazki samochodów specjalistycznych (przecięte na połowy).
N. odsłania obrazki samochodów, złożone z dwóch różnych połówek. Dzieci łączą prawidłowo połówki, rozpoznają i nazywają powstałe samochody: pole-waczka, samochód strażacki, samochód policyjny, karetka pogotowia, śmieciarka, samochód chłodnia.
Wyjaśniają, do czego służą, podkreślają ich znaczenie dla społeczeństwa.
• Podawanie innych przykładów samochodów specjalistycznych.
• Zagadki słowne O jakim samochodzie mówię?
• Tablica demonstracyjna nr 6.
Opisywanie przez dzieci, do czego służą poszczegól-ne samochody, bez podawania ich nazw. Odgadywa-nie przez pozostałe dzieci, o jakim samochodzie jest mowa. Pokazywanie jego zdjęcia na tablicy.
• Ćwiczenia słuchowe Co to za dźwięk?
Nagranie odgłosów samochodów specjalistycz-nych, odtwarzacz CD.
Słuchanie odgłosów wyżej wymienionych samo-chodów. Rozpoznawanie rodzajów samochodów, nazywanie ich i naśladowanie.
• Karta pracy, cz. 1, nr 13.
− Co to za samochody? Gdzie możemy je zobaczyć?
− Rysujcie po śladach od karetki pogotowia, samocho-du policji, straży pożarnej. Dowiecie się, jaki numer należy wybrać, gdy chcemy zadzwonić po policję, straż pożarną, pogotowie.
− Dlaczego te numery są podobne? Czym się różnią?
Powiedz, co oznaczają przedstawione znaki. Pokoloruj ich rysunki.
14sprawność manualna, wiedza ogólna
997
Rysuj po śladach. Dowiesz się, jaki numer wybieramy, dzwoniąc po karetkę pogoto-wia, straż pożarną i po policję. Zapamiętaj te numery.
112
ogólny numer alarmowy(Potem N. wskazuje numery w różnej kolejności, a dzieci mówią, gdzie by się dodzwoniły, wybierając dany numer).
− Przeczytam wam jeszcze raz te numery. Posłuchajcie. Jest jeszcze jeden wspólny numer – 112 (N. pokazuje), który też powinniście zapamiętać.
• Porównywanie zapisów numerów – wyszukiwanie podobieństw i różnic.
• Reagowanie określonym dźwiękiem na pokazywane przez N. numery: straży pożarnej – eaeaeaea..., pogotowia – ioioioio..., policji – eu- eueueue...
• Ćwiczenia słuchowe.
Klocki, samochód zabawka.
N. układa określoną liczbę klocków (4, 3, 4). Dzieci dzielą słowa: straż pożarna, policja, pogo-towie, na sylaby, liczą je i określają, które słowo pasuje do którego ustawienia. Potem dzielą na sylaby zaproponowane przez siebie słowa i zaznaczają liczbę występujących w nich sylab za pomocą klocków. Szukają słów mających określoną liczbę sylab, np.: 2 – ko-ło; 3 – ma-li-na;
4 – te-le-wi-zor. N. klaszcze. Dzieci liczą, ile razy to zrobił, i podają propozycje słów składa-jących się z takiej liczby sylab. N. puszcza do siedzących w kole dzieci samochód zabawkę, podając pierwszą sylabę słowa, które należy dokończyć. Dziecko, które dostało samochód zabawkę, mówi utworzone słowo i puszcza samochód do N.
Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 1 (przewodnik, cz. 1, s. 33).
Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawa ruchowa Chodzenie i dotykanie.
Dzieci ustawiają się jedno za drugim, tworząc węża. Najpierw na początku stoi N., potem głową węża będzie za każdym razem inne dziecko. Ten, kto stoi na początku, jest przewod-nikiem, który prowadzi węża przez ogród. Podczas chodzenia przewodnik wymienia nazwę jakiejś części ciała. Pozostałe dzieci muszą jej wtedy dotknąć, nie przerywając marszu. Prze-wodnik może wymieniać różne części ciała, np.: nos, uszy, brzuch, kolana, plecy, łokcie. Potem przechodzi na koniec węża, a dziecko stojące na jego początku jest nowym przewodnikiem.
• Zabawa Widzę coś, widzę coś.
Dzieci stoją w rozsypce przed N. Zabawa zaczyna się, gdy N. mówi: Widzę coś, widzę coś.
Dzieci pytają wtedy: A co pani widzi? N. mówi np.: Widzę dzieci, które podskakują. Wówczas dzieci robią to, co powiedział N., i znowu pytają: A co pani widzi? Zabawa trwa dalej.
Przykłady:
− Widzę coś, widzę coś… Widzę dzieci, które się do mnie uśmiechają.
− Widzę coś, widzę coś… Widzę kolorowe motyle fruwające nad łąką.
− Widzę coś, widzę coś… Widzę dzieci, które grają na różnych instrumentach.
− Widzę coś, widzę coś… Widzę dzieci jadące różnymi pojazdami.
• Zabawy z zastosowaniem urządzeń znajdujących się w ogrodzie przedszkolnym.
• Ćwiczenia we współdziałaniu z drugą osobą.III
• Zabawa Mów to co ja.
Dzieci dobierają się w pary, stają naprzeciwko siebie. Jedna osoba z pary wydaje różne dźwięki, druga osoba je powtarza. Potem następuje zmiana ról.
• Dotykanie się wymienionymi przez N. częściami ciała, np.: łokciami, plecami, biodrami itd.
• Przesuwanie jednej osoby.
W parze, jedna osoba kładzie się na plecach na podłodze, a druga stara się ją przesunąć.
Potem następuje zmiana ról.
• Kołysanie się, przytulanie.
W parze, dzieci siadają na podłodze blisko siebie – jedna osoba siedzi tyłem do drugiej.
Osoba siedząca z tyłu przytula partnera i kołysze. Potem zamieniają się rolami.
• Ciągnięcie się po podłodze.
Jedna osoba z pary kładzie się tyłem na podłodze. Druga łapie ją za nogi i ciągnie po pod-łodze. Potem zamieniają się rolami.
• Masaż relaksacyjny Na sawannie (w parach).
Jedno dziecko kładzie się na brzuchu, a drugie wykonuje na jego plecach masaż.
N. mówi: Dzieci:
Na sawannie zwierząt bez liku. Są tam:
żyrafy biegnące jak konie, rytmicznie uderzają pięściami po plecach, stąpające powoli słonie, powoli uderzają pięściami,
węże pełzające w wysokich trawach, poruszają w górę i w dół całymi dłońmi, sępy dziobiące martwe zwierzęta, dotykają palcami wskazującymi różnych miejsc na
całych plecach,
groźny, szybki lew. rytmicznie uderzają czterema palcami obu rąk, Wszystkie zwierzęta spotykają się kreślą bokiem dłoni kształt strumyka.
przy wodopoju,
małym, krętym strumyku.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Kolorowe samochody.
Krążki w czterech kolorach.
N. dzieli dzieci na cztery grupy samochodów. Członkowie każdej grupy otrzymują krążki w jednym z czterech kolorów. Podniesiony przez N. do góry krążek w danym kolorze jest sygnałem do poruszania się samochodów w takim samym kolorze jak krążek.
Wrzesień, tydzień 2 Droga do przedszkola