Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Rysowanie zwierząt według wierszyków.
Ćwiczenia poranne – zestaw 4. IV 5, IV 8
I 5 II. 1. Ćwiczenia w liczeniu – Leśne rachunki. Cel: rozwijanie umiejętności liczenia.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Znajdź sobie parę.
2. Słuchanie wiersza Hanny Łochockiej Spać się chce. Cel: zapoznanie ze sposobem przygotowywania się zwierząt do zimy.
Zabawy na świeżym powietrzu: ćwiczenia w chodzie; zabawa rucho-wa Zwierzęta – do mnie; spacer – obserworucho-wanie zmian zachodzących w przyrodzie.
IV 15 I 5IV 5, IV 18
I 5, IV 18
III. Nazywanie obrazków. Dzielenie ich nazw na sylaby. Rysowanie obok obrazków tylu kół, z ilu sylab składają się ich nazwy.
Zabawa Zwierzę – zwierzęta – utrwalanie umiejętności posługiwania się liczbą mnogą.
IV 2 I 5, IV 16 Cele główne:
− rozwijanie umiejętności liczenia,
− zapoznanie ze sposobami przygotowywania się zwierząt do zimy.
Cele operacyjne:
Dziecko:
− posługuje się liczebnikami od jeden do sześć w aspektach głównym i porządkowym,
− wyjaśnia, w jaki sposób zwierzęta przygotowują się do zimy.
Rozwijane kompetencje kluczowe:
− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
− matematyczne oraz w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
− w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Środki dydaktyczne: wiersz Hanny Łochockiej Spać się chce, wierszyki do rysowania, kartki, kredki, kasztany, tace z ich obrazkami, tamburyn, ilustracje do wiersza, obrazki zwierząt (pocięte na części), maskotki zwierzątek, kartoniki z krążkami (od 1 do 6), karty pracy, cz. 1, nr 28, 29, tablica demonstracyjna nr 13.
Przebieg dnia
• Rysowanie zwierząt według wierszyków Małgorzaty Skrobacz.I Dla każdego dziecka: kartka, kredki.
Brzuszek – prostokąt, cztery kreski – to nóżki,
szyja i łebek, a na nim dwa uszka.
Oko, ogonek i już pewno wiecie, że to sarenka. Co o niej powiecie?
Nasz miś ma brzuszek pękaty, a przy tym brzuchu są cztery łapy.
Na małej głowie uszka niewielkie, oczka i pyszczek, uśmiechnie się pięknie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 4 (przewodnik, cz. 1, s. 70).
Zajęcia 1. Ćwiczenia w liczeniu – Leśne rachunki.II
• Segregowanie kasztanów, żołędzi, szyszek – umieszczanie ich na tacach z obrazkami danych owoców.
Tace z obrazkami kasztanów, żołędzi, szyszek, kartoniki z odpowiednią liczbą krążków.
Umieszczanie przy tacach kartoników z tyloma krążkami, ile owoców jest na tacach.
Porównywanie liczby owoców (których jest najmniej, których najwięcej, o ile mniej, o ile więcej).
• Tablica demonstracyjna nr 13.
− Obejrzyjcie spiżarnię wiewiórki stojącej z lewej stro-ny. Potem obejrzyjcie spiżarnię wiewiórki stojącej z prawej strony.
− Policzcie żołędzie w spiżarni jednej wiewiórki, a po-tem – drugiej. Która wiewiórka ma ich więcej? O ile?
− Policzcie orzechy laskowe jednej wiewiórki, a potem drugiej. Która wiewiórka ma ich więcej?
− O ile?
− Policzcie szyszki jednej wiewiórki, a potem – drugiej.
Która wiewiórka ma ich więcej? O ile?
• Zabawa Zbieramy kasztany.
Kasztany, tamburyn, kartoniki z krążkami (od 1 do 6).
Dzieci poruszają się pomiędzy kasztanami rozrzuco-nymi na podłodze, przy dźwiękach wystukiwanych na tamburynie. Podczas przerwy patrzą na N., który podnosi do góry kartonik z krążkami (od 1 do 6), a potem zbierają odpowiednią liczbę kasztanów.
Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
• Segregowanie jesiennych liści (klonu, dębu, jarzębiny
i kasztanowca) w zależności od gatunku, umieszczanie pod nimi kartoników z odpowiednią liczbą krążków.
Liście, kartoniki z krążkami (od 1 do 6).
• Układanie w grupach kompozycji z kasztanów.
Kasztany, kartoniki z krążkami (od 1 do 6).
Każde dziecko losuje kartonik z krążkami. Liczy krążki i bierze tyle samo kasztanów co krążków. Dzieci dobierają się w sześcioosobowe zespoły i wspólnie układają sylwetę kasz-tanowego ludzika.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Znajdź sobie parę.
Tamburyn.
Dzieci poruszają się po sali w różnych kierunkach, w rytmie wystukiwanym na tamburynie.
Podczas przerwy dobierają się w pary, maszerują po obwodzie koła (za każdym razem dzieci tworzą pary z innymi dziećmi).
Zajęcia 2. Słuchanie wiersza Hanny Łochockiej Spać się chce.
• Składanie w całość obrazków zwierząt, pociętych na części. Rozpoznawanie zwierząt i ich na-zywanie (np.: wiewiórka, borsuk, niedźwiedź, lis, sarna); określanie, gdzie można je spotkać.
Obrazki zwierząt (pocięte na części).
Umieszczanie pod obrazkami zwierząt kartoników z tyloma krążkami, z ilu sylab składają się ich nazwy. Np.: sar-na; nie-dźwiedź; bor-suk – kartoniki z dwoma krążkami; wie-wiór-ka, ku-kuł-ka – kartoniki z trzema krążkami; lis, jeż – kartoniki z jednym krążkiem.
Kartoniki z krążkami (od 1 do 6).
13
• Słuchanie fragmentów wiersza ilustrowanego obrazkami zwierząt, o których jest w nim mowa.
Obrazki zwierząt z wiersza.
Przychodzi taki czas, że pospać chce las.
Gałąź ostatni liść strąca i skrzypi: – Jestem śpiąca...
Rozwarta dziupla drzewa ziewa.
Do dziupli tej wiewiórka puszysta daje nurka,
by zdrzemnąć się choć trochę.
A kto jest wielkim śpiochem?
Miś.Pod korzeniami sosny mości się w gawrze już dziś i mruczy: – Widzi mi się, że tak jak inne misie prześpię tak aż do wiosny...
Kolację zjem na zapas i będę chrapać, chrapać!
Powiada borsukowa:
– Aj, kiwa mi się głowa.
I ty, mężu, niebożę, ledwie oczy otwierasz.
Miesiąc, dwa w ciepłej norze pośpię non stop. Już. Teraz.
Może i trzy?
A ty?
Koło pola, pod lasem, chomik pstry, kolorowy zbiera w norce zapasy.
− Zima, zima za pasem
− i sen zimowy!
Kiedy ocknę się czasem, przekąszę to i owo:
spiżarnię mam już gotową.
Ty też, myszko?
− Et, u mnie spiżarka niewielka.
Owsa dwie garstki, ćwierć kartofelka, pszenicy trzy naparstki – to zapasy moje.
A że się trochę boję pana chomika,
więc kłaniam się i umykam...
(...) Kręcą się koło gajówki pszczoły pobzykujące, niezdarne, ślamazarne, po prostu – śpiące.
− Porzućmy te wędrówki do jesiennych ogrodów.
− Do uli, siostrzyczki, do uli, na plastrze miodu
w gromadkę się skupimy...
I chociaż świat się rozbieli,
choć ule usną w puchowej pościeli, nam przyśni się kwiatowy kielich i rosy kropelka niewielka.
Nietoperz.
Śpi na dół głową
− i wygodnie, i zdrowo.
− Niepotrzebne posłanie, wystarczy mi sęk, wieszaczek na spanie.
Gdziekolwiek się zahaczę, w dziupli albo na strychu, byle po cichu...
A gdzie jest jeż?
Siedzi tam sobie,
kolcem się skrobie za uchem:
− Chyba pójdę spać też?
Wściubię nos jak w poduchę w zeschłe liście.
Oczywiście:
miękkie są i suche.
Czy próbowaliście?
Dobranoc mi mówicie?
Cóż jedna noc znaczy.
Aż wrona zgorszona w gałęziach się drze:
– Mam całą zimę spać? A nie!
Figa z makiem!
• Rozmowa na temat wiersza.
• Rozpoznawanie i nazywanie zwierząt, o których była w nim mowa.
• Wypowiadanie się, w jaki sposób przygotowują się one do zimy; wyjaśnianie, dlaczego to robią.
• Zabawa ruchowa Miejsce obok mnie jest puste.
Dzieci siedzą w kole. Zabawę rozpoczyna osoba, obok której znajduje się puste miejsce.
Zaprasza ona wybrane dziecko, np. Anię, jako... (tu wymienia nazwę zwierzęcia, które można spotkać w lesie), np. zajączka. Zaproszone dziecko przemieszcza się na wolne miejsce,
na-• Karta pracy, cz. 1, nr 28.
− Posłuchajcie nazw zwierząt. Powtarzajcie je za mną.
− Podzielcie nazwy zwierząt na sylaby.
− Jakie głoski słyszycie na początku nazw?
− Jakie głoski słyszycie na końcu nazw?
− Otoczcie zieloną pętlą zdjęcia tych zwierząt, które śpią w czasie zimy.
− Otoczcie brązową pętlą zdjęcia zwierząt, które nie śpią podczas zimy.
− Przeczytajcie ze mną nazwy zwierząt. Czym te zwie-rzęta się różnią?
Zabawy na świeżym powietrzu
• Ćwiczenia w chodzie.
Dzieci naśladują chód pokazany przez N.:
• chód piano – stawiają stopy miękko, od palców
• chód forte – stawiają stopy energicznie, całą płasz-czyzną na ziemi
• chód tyłem
• chód przodem
• chód we wspięciu na palcach
• chód na piętach.
Poszczególne rodzaje chodu należy ćwiczyć w różnych kierunkach i w różnym tempie.
• Zabawa ruchowa Zwierzęta – do mnie.
N. stoi po jednej stronie wyznaczonego miejsca w ogrodzie przedszkolnym, dzieci – po drugiej. Gdy dzieci usłyszą hasło: Sowy – do mnie, zbliżają się do N., naśladując lot sów.
N. przechodzi w inne miejsce ogrodu i przywołuje kolejno: żabki, jeże, wilki… Dzieci zmie-rzają do N., naśladując ruchy wymienionych zwierząt.
• Spacer, obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie.
Dzieci oglądają drzewa, krzewy. Nazywają kolory liści na drzewach, porównują drzewa.
• Karta pracy, cz. 1, nr 29. III
− Nazywijcie to co jest przedstawione na zdjęciach.
Podzielcie ich nazwy na sylaby.
− Narysujcie obok zdjęć tyle kół, z ilu sylab składają się ich nazwy.
− Jeśli potraficie, określcie pierwszą głoskę w nazwach zdjęć.
• Zabawa Zwierzę – zwierzęta – utrwalanie umiejętno-ści posługiwania się liczbą mnogą.
Maskotki zwierzątek (lisa, jeża itp.).
Dzieci stoją w kole. Osoba stojąca w środku podaje do wybranych dzieci maskotkę zwierzątka, wymie-niając nazwę wybranego leśnego zwierzęcia. Oso-ba, która otrzymuje zabawkę, podaje nazwę tego zwierzęcia w liczbie mnogiej, np.: lis – lisy, jeż – jeże, niedźwiedź – niedźwiedzie, borsuk – borsuki... Kto się pomyli, daje fant, który później będzie musiał wyku-pić, wykonując zadania zaproponowane przez dzieci.
Otocz zieloną pętlą zdjęcia tych zwierząt, które zapadają w sen zimowy.
Otocz brązową pętlą zdjęcia tych zwierząt, które nie zapadają w sen zimowy.
Przeczytaj z nauczycielem nazwy zwierząt. Czym te zwierzęta się różnią?
borsuk wrona sarna
28klasyfikowanie, czytanie całościowe, wiedza przyrodnicza
Nazwij to, co jest przedstawione na zdjęciach. Podziel ich nazwy na sylaby. Obok każdego zdjęcia narysuj tyle kół, z ilu sylab składa się jego nazwa. Jeśli potrafisz, określ pierwszą głoskę w każdej nazwie.
29 percepcja słuchowa, sprawność manualna
Wrzesień, tydzień 4 Co robią zwierzęta jesienią?