• Nie Znaleziono Wyników

Finansowanie działalności podmiotów non profit

Rozdział 2. Rozwój i funkcjonowanie organizacji pozarządowych w Polsce w latach 1989-2008 w latach 1989-2008

2.2. Charakterystyka polskiego sektora non profit w latach 1989-2008

2.2.3. Finansowanie działalności podmiotów non profit

Finansowanie działań od wielu lat uznawane jest za podstawowy problem organizacji poza-rządowych. Trudność ta związana jest przede wszystkim z brakiem funduszy, z którym per-manentnie borykają się organizacje. Już w 1995 roku (Wybrane statystyki…, 1998) 47% dzia-łaczy wskazało na ten właśnie problem, a w kolejnych latach sytuacja (z perspektywy bada-nych) była jeszcze gorsza, gdyż 78% respondentów w 2001 r., 73% w 2006 r., (Gumkowska, Herbst, 2006) 61% w 2008 roku (Gumkowska, Herbst, Radecki, op. cit.) wskazało na istnie-nie tego problemu. Taka ocena sytuacji finansowej organizacji wydaje się być prawdziwa, jeśli przyjrzeć się wielkości ich budżetów. W roku 2008 mediana dla wysokości dochodów organizacji wynosiła 18 tys. zł (ibidem), podczas gdy 10% organizacji nie dysponuje środka-mi finansowyśrodka-mi w ogóle. Z drugiej strony niewątpliwie sytuacja finansowa sektora jest coraz lepsza – co wynika głównie z napływu funduszy europejskich oraz zacieśniania się współpra-cy organizacji pozarządowych z administracją publiczną. Środki przyznane z tych źródeł wy-dają się istotnymi pozycjami w budżetach organizacji. Jednak jeśli chodzi o zakres możliwo-ści pozyskiwania funduszy na działalność, to organizacje pozarządowe dysponują szerokim spektrum. L. M. Salamon i A. K. Anheier (1999, za: Bogacz-Wojtanowska, 2006, s. 74) do-chody organizacji dzielą na trzy główne typy:

 Dochody z różnego rodzaju opłat (składki członkowskie, płatne usługi, środki z inwe-stycji, dochody ze świadczenia usług, które nie są związane z realizacją misji organi-zacji);

83

 Dochody pochodzące z sektora prywatnego (filantropijne) – środki od prywatnych osób lub firm, środki od wyspecjalizowanych fundacji, itp.;

 Dochody płynące z instytucji publicznych36

(wynikające z prawnych możliwości wy-konywania zadań publicznych przez NGOs), w tym: granty, kontrakty, gwarantowane prawnie bezpośrednie transfery środków, zwroty kosztów, itd.

Każdy z tych typów dochodów można zaobserwować w Polsce, gdzie przyjmują one szcze-gólne formy (ibidem, a także Arczewska, 2007, Boczoń, 1998).

Jeśli chodzi o dochody z opłat to obejmują one te rodzaje działalności, które pozwalają na samofinansowanie się organizacji. Mogą one przyjmować formę:

 Składek członkowskich;

 Opłat pobieranych w ramach odpłatnej działalności statutowej (niebędące działalno-ścią gospodarczą) zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego;

 Działalności gospodarczej;

 Odsetek bankowych, zysków z kapitału żelaznego, udziałów i akcji;  Dochodów z majątku – np. wynajmu lokali, sprzętu, praw majątkowych.

Druga kategoria obejmuje dochody pochodzące z sektora prywatnego (filantropijne), wśród których można wyróżnić:

 Spadki i zapisy;

 Darowizny od firm i instytucji oraz osób fizycznych;

 Sponsoring (umowa zobowiązująca sponsora do celowego finansowania określonej działalności lub jednorazowego przedsięwzięcia; sponsor zaś zazwyczaj wykorzystuje fakt sponsorowania do promocji);

 Zbiórki publiczne, kampanie, akcje charytatywne, loterie;  Kredyty i pożyczki;

 Dochody pochodzące od zagranicznych organizacji pozarządowych. Źródła dochodów pochodzące z sektora publicznego można z kolei podzielić na:

 Dochody ze źródeł samorządowych – gminnych, powiatowych i samorządów woje-wódzkich;

 Dochody ze źródeł rządowych – województw, ministerstw, agencji rządowych, funda-cji skarbu państwa, w tym również dochody z przekazanego 1% podatku37

(dotyczy to tylko organizacji pożytku publicznego);

36

84

 Dochody z zagranicznych źródeł publicznych (głównie UE).

Dochody te występują najczęściej w postaci różnego rodzaju dotacji i grantów38

lub zadań zleconych (rzadziej kontaktów czy nagród).

Z tychże źródeł umożliwiających uzyskanie dochodu organizacje korzystają w różnym stopniu. Najpopularniejszym sposobem pozyskiwania funduszy na działalność były i nadal pozostają składki członkowskie. Źródłami, z których organizacje korzystają obecnie zdecy-dowanie chętniej niż 10 lat wcześniej są przede wszystkim środki samorządowe (w 1997 roku było to 15,7%, a w roku 2007 – 50,2%), co może wskazywać na znaczne zacieśnienie i polep-szenie relacji sektora z przedstawicielami władz lokalnych. Coraz rzadziej natomiast organi-zacje korzystają ze środków rządowych, wsparcia innych organizacji pozarządowych czy do-chodów pozyskiwanych z działalności gospodarczej. O ile dwa pierwsze z wymienionych źródeł nie są zaskakujące (środki rządowe są w dużej mierze „uzupełniane” funduszami euro-pejskimi, natomiast wsparcie innych organizacji spadło ze względu na zakończenie progra-mów pomocowych prowadzonych w okresie, gdy Polska znajdowała się w okresie transfor-macji ustrojowej), to ostatnie może budzić zdziwienie. Znaczący spadek udziału działalności gospodarczej jako źródła dochodu może być wynikiem zmian umożliwiających prowadzenie działalności odpłatnej nie dla zysku.

Tab. 2.5. Źródła przychodów, z których korzystały organizacje w latach 1993-2007

Źródła przychodów % org., które korzystały z danego źródła w roku…

1993 1995/95 1996/97 2001 2003 2005 2007

Składki członkowskie 61,2 57,7 69,4 69,7 59,9 59,5 56,8

Źródła samorządowe (środki od gminy, po-wiatu, samorządu woje-wódzkiego) 15,7 22,3 29 48,8 45,2 43,3 50,2 Darowizny od instytucji i firm 58,7 63,7 63,9 40 38,8 34,5 37,5 Darowizny od osób fizycznych 38,8 40,9 35,5 36,0 Źródła rządowe (środki

od ministerstw, agencji rządowych, woje-wództw)

26,3 25,7 29,3 17 19,3 19,6 21,7

Odsetki bankowe, zyski z kapitału żelaznego, udziały i akcje

- - - 21,2 15,3 14,4 15,6

37

Część środowiska pozarządowego wskazuje na 1% odpisu podatkowego jako na dochód organizacji ze źródła prywatnego (tj. przekazywanego przez obywateli – podatników), jednakże wydaje się, że 1% jest dotacją budże-tową, a nie darowizną. Jest to bowiem część należnego Skarbowi Państwa podatku, którą on przekazuje określo-nemu, uprawnionemu podmiotowi. Obecnie toczy się dyskusja w mediach pozarządowych na temat 1% w kon-tekście korzystania z tego źródła przez m.in. tzw. fundacje korporacyjne (tj. tworzone przez korporacje i używa-jące jej marki).

38

Te dwa terminy często stosuje się zamiennie, oba oznaczają bowiem wsparcie finansowe lub pozafinansowe jednostki. Różnica pomiędzy nimi odnosi się do formy przyznania tegoż wsparcia – dotacja ma charakter uzna-niowy natomiast grant najczęściej przyznawany jest w trybie konkursowym.

85 Dochody z przekazania

1% podatku (dotyczy opp)

- - - - - 6,0 13,2

Opłaty w ramach od-płatnej działalności statutowej (niebędące działalnością gospodar-czą) 17,8 21 18,5 24,1 8,2 9,3 10,4 Wsparcie od innych krajowych organizacji pozarządowych 12,2 17,8 16 10,9 9,2 7,4 7,1 Przychody z kampanii, zbiórek publicznych, akcji charytatywnych - 6 - 10,7 6,5 7,0 7,1 Dochody z działalności gospodarczej 27,8 24,8 14,5 6,4 10,5 6,9 6,7

Środki funduszy struktu-ralnych UE (np. SPO RZL, ZPORR, LE-ADER, EQUAL, itp.)

- - - 3,4 - 3,0 6,7

Zagraniczne źródła publiczne – programy pomocowe (w tym środki Unii Europejskiej, np. Phare, Sapard, Ac-cess) 15,2 (tylko zagra-niczne NGOs) 15,7 (tylko zagra-niczne NGOs) 15,8 (tylko zagra-niczne NGOs) 3,2 4,0 2,6 5,9 Inne źródła - 22 - 10,2 12,3 7,5 5,5

Źródło: opracowanie własne na podst. Gumkowska, Herbst, Radecki, 2008; Dąbrowska, Gumkowska, Wygnań-ski, 2002; Wybrane statystyki…, 1998

Częstotliwość wykorzystywania określonych źródeł nie odzwierciedla jednak struktu-ry i poziomu przychodów uzyskiwanych przez organizacje. Wg danych GUS (za: Nałęcz, 2008a, b) w latach 1997–2005 w strukturze przychodów sektora non profit obejmującego stowarzyszenia, fundacje, organizacje samorządu gospodarczego i zawodowego oraz społecz-ne podmioty wyznaniowe (z wyłączeniem związków zawodowych i partii politycznych) dość znacznie wzrósł łączny udział środków z działalności gospodarczej i odpłatnej działalności statutowej (z 39% do 45%) – i to pomimo, że jak wspomniano wyżej, korzysta z tego źródła mniej organizacji, odnotowano także wzrost udziału wpływów ze składek członkowskich (z 4% do 8%) oraz wzrost udziału środków publicznych (z 26% do 29%). Warto podkreślić, że składki członkowskie, które są podstawowym źródłem finansowania dla wielu organizacji nie stanowią więc znaczącego przychodu. Z powodu spadku inflacji pokaźnie spadł również udział przychodów z odsetek i dywidend (z 13% do 2%). Obniżył się także nieco udział da-rowizn (z 15% do 12%).

Pozyskiwanie funduszy na działalność wiąże się, jak wspomniano wcześniej, z licz-nymi problemami i stanowi wyzwanie dla organizacji. System finansowania organizacji budzi także pewne kontrowersje, wśród których wymienia się m.in. kwestię prowadzenia działalno-ści gospodarczej przez podmioty non profit. W kontekdziałalno-ście ekonomizacji i profesjonalizacji sektora taka działalność może umożliwić organizacji samodzielność, a tym samym lepszą

86

realizację misji, niż w przypadku, gdy organizacja musi iść na kompromisy odnoszące się do celu działania, poszukując środków w instytucjach publicznych (por. Woźniak, 2002, s. 112-114; Boczoń, 1998, s. 133-134). Z drugiej strony jednak zwraca się uwagę, że taka możliwość bywa źródłem patologii. Postuluje się nawet, aby jej zakazać (Bogacz-Wojtanowska, op. cit., s. 76), ze względu na trudności jakie występują w zakresie rozdzielenia działalności statuto-wej i gospodarczej prowadzonej przez jedną organizację. Biorąc jednak pod uwagę kolejny problem organizacji, tj. brak dostatecznej dywersyfikacji źródeł finansowania, ograniczenie ich liczby i pozbawienie organizacji możliwości samofinansowania w tej formie nie wydaje się pomysłem służącym interesom organizacji (mogłoby to jedynie poprawić ich wizerunek). Dywersyfikacja jest natomiast sposobem na przetrwanie organizacji, zachowanie niezależno-ści, amortyzację wahań wielkości budżetu. Obecnie w Polsce połowa organizacji pozarządo-wych dysponujących środkami finansowymi pozyskuje środki z nie więcej niż trzech źródeł finansowania, a 90% z nie więcej niż sześciu. Co więcej, liczba źródeł, z których korzystają organizacje, rośnie wraz z wielkością budżetu (Gumkowska, Herbst, Radecki, op. cit.), co ilustruje poniższy wykres (wyk. 2.3.).

Wyk. 2.3. Wielkość budżetu organizacji a dywersyfikacja źródeł przychodów

87