• Nie Znaleziono Wyników

Dziękuję, proszę, przepraszam

W dokumencie PRZEWODNIK METODYCZNY CZ. 1 BB+ (Stron 35-39)

Przykładowe zapisy w dzienniku i punkty z podstawy programowej

I. Zabawa Listonosz. Utrwalanie zapisu swojego imienia.

Rozmowa na temat stosowania zwrotów grzecznościowych. IV 4 III 4 IV 2 I 5 III 4, IV 7 I 5 III 2, IV 8 I 5

IV 8 II 1, II 2, IV 8 I 5

IV 8 Dzielenie nazw obrazków na sylaby. Określanie pierwszej sylaby (głoski)

w nazwach obrazków.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr 2.

II.1. Zabawy przy piosence Dziękuję, proszę, przepraszam. Cele: utrwalanie pojęć: przygrywka, zwrotka, refren; rozwijanie umiejętności wokalnych.

Zabawa ruchowa Magiczne gesty.

2. Wykonanie pracy Grupowe drzewko dłoni. Cel: rozwijanie sprawności ma-nualnych.

Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa ruchowa rozwijająca szybką re-akcję na sygnał – Uważaj na hasło; zabawa ruchowa Zawiązujemy buty;

zabawa muzyczno-ruchowa Stop i start.

III. Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej.

Określanie emocji przedstawionych na rysunkach misiów; kolorowanie ich na odpowiednie kolory. Kończenie rysowania misiów według wzoru.

Zabawa ruchowa Magiczne gesty.

Zabawa Kreatywne rysowanie.

Cele główne

• utrwalanie pojęć: przygrywka, zwrotka, refren,

• umuzykalnianie dzieci,

• rozwijanie sprawności manualnych.

Cele operacyjne Dziecko:

• rozróżnia przygrywkę, refren i zwrotkę piosenki,

• śpiewa piosenkę,

• wspólnie z innymi dziećmi wykonuje pracę Grupowe drzewko dłoni.

Przebieg dnia

Tablica URODZINY – Propozycje zabaw i aktywności, do wykorzystania według I wyboru N. (przewodnik, cz. 1, s. 179).

• Zabawa Listonosz.

Dwa zestawy kartoników z imionami dzieci.

Dzieci siedzą w kole. Przed każdym dzieckiem leży kartonik z wydrukowanym imieniem.

Jedno dziecko jest listonoszem. Ma drugi zestaw kartoników z imionami. Listonosz chodzi po kole i kładzie przed każdym dzieckiem odpowiedni kartoniki z imieniem (ze swojego zestawu).

• Rozmowa na temat stosowania zwrotów grzecznościowych.

Obrazki – scenki pokazujące różne zachowania dzieci.

lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne

Podczas śniadania.

N. pokazuje obrazki przedstawiające różne zachowania dzieci. Dzieci określają, jakiego zwrotu grzecznościowego należy użyć w danej sytuacji. Np. Chłopiec pomaga wstać dziew-czynce, która upadła. Dziewczynka wchodzi do sali. Chłopiec daje dziewczynce książkę…

• Dzielenie nazw obrazków na sylaby.

Obrazki, koszyk.

Dzieci siedzą w kole. Kolejno losują obrazki z koszyka. Potem podają nazwy obrazków i  dzielą je na sylaby, łącząc tę czynność z klaskaniem.

• Określanie ostatniej głoski w nazwach ob-razków.

Obrazki, koszyk.

Dzieci siedzą w kole. Losują obrazki z ko-szyka. Następnie mówią kolejno ich nazwy i określają w każdej z nich ostatnią głoskę.

• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 2 (przewodnik, s. 29).

Zajęcia 1. Zabawy przy piosence Dziękuję, proszę, przepraszam.II

• Zabawa utrwalająca elementy piosenki – Dziękuję, proszę, przepraszam.

Bębenek.

Dzieci maszerują za wybranym dzieckiem w dowolnych kierunkach sali, w rytmie bębenka.

Kiedy pojawia się zmiana akompaniamentu – wersja wokalna piosenki Dziękuję, proszę, przepraszam – dzieci:

− podczas przygrywki przechodzą do przysiadu,

− na początku zwrotki wracają do pozycji wyjściowej, równocześnie unosząc ręce w górę i poruszając nimi w nadgarstkach,

− refren zaznaczają klaśnięciem.

• Zabawa do piosenki Dziękuję, proszę, przepraszam.

Nagranie piosenki, odtwarzacz CD.

Ustawienie: dzieci w parach, zajmują miejsca w formie szachownicy, przodem do osoby prowadzącej.

Dzieci:

I. Każdy zna te słowa, dziewczynki maszerują dookoła chłopców (jedno okrążenie), chłopcy maszerują w miejscu, podczas pauzy wykonują dwa klaśnięcia,

słowa bardzo piękne,

słowa, dzięki którym chłopcy maszerują dookoła dziewczynek (jedno okrążenie), dziewczynki maszerują w miejscu, podczas pauzy wykonują dwa klaśnięcia,

żyje się przyjemniej.

Refren:

Dziękuję, wykonują ukłon,

proszę, ręce wyrzucają energicznie przed siebie,

przepraszam – ręce (skrzyżowane) trzymają na piersiach, wykonują

skinięcie głową,

czarodziejskie słowa trzy, prawe ręce wyciągają w przód, pokazują trzy palce, mówię je bardzo często wskazują na siebie,

i często mówisz ty. wyciągają ręce przed siebie,

II. Uczę brata, siostrę, podają ręce w parach, maszerują po okręgu, jak się zachowywać,

jak ładnie poprosić, kiedy podziękować.

Refren:

Dziękuję… przechodzą do pozycji wyjściowej, tak samo jak po

pierwszej zwrotce,

III. Kiedy przez przypadek wykonują zwrot w parach, twarzami do siebie,

kogoś obrazimy, przechodzą do rozkroku, zakładają ręce i pozostają przez

chwilę w bezruchu,

to go zaraz grzecznie wskazują na koleżankę (kolegę), pięknie przeprosimy. wykonują ukłon,

Refren:

Dziękuję… przechodzą do pozycji wyjściowej, tak samo jak po

pierwszej zwrotce.

• Zabawa rozbudzająca koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową – Kolorowa kostka.

Duża kolorowa kostka, gumki frotki (po cztery w  kolorach odpowiadających kolorom ścianek kostki), odtwarzacz CD, nagranie wersji instrumentalnej piosenki Dziękuję, pro-szę, przepraszam.

Dzieci są podzielone na sześć zespołów. Dzieci w każdym zespole mają na rękach gumki frotki w takim samym kolorze, odpowiadającym barwie jednej ze ścianek kostki. W rytmie akompaniamentu (wersja instrumentalna piosenki Dziękuję, proszę, przepraszam) maszerują w określonym przez N. kierunku. Na przerwę w muzyce zatrzymują się. N. rzuca kostką. Dzie-ci mające gumki frotki w kolorze odpowiadającym kolorowi wskazanemu na śDzie-ciance kostki tworzą małe koło. Pozostałe dzieci przechodzą do pozycji siedzącej. Zabawę powtarzamy.

• Zabawa ruchowa Magiczne gesty.

Nagranie skocznej muzyki, tamburyn, bębenek, odtwarzacz CD.

Dzieci biegają po sali w rytmie nagrania skocznej muzyki. Gdy usłyszą dźwięk tamburynu, do-bierają się w pary i witają się ze sobą w dowolny sposób (podając dłoń, za pomocą mimiki, uściskiem). Stosują przy tym słowa: Dzień dobry. Ponownie poruszają się przy nagraniu skocz-nej muzyki. Gdy usłyszą dźwięk grany na bębenku – dobierają się w pary i żegnają się ze sobą w dowolny sposób (np. machając ręką, za pomocą mimiki…), stosując słowa: Do widzenia.

Zajęcia 2. Wykonanie pracy Grupowe drzewo dłoni.

• Oglądanie swoich dłoni przez dzieci.

Dzieci oglądają swoje dłonie, porównują je z dłońmi kolegów lub koleżanek, mierzą po-przez przykładanie jednej dłoni do drugiej, przeliczają palce.

• Zabawa z wykorzystaniem wierszyka Małgorzaty Barańskiej o palcach dłoni.

Dzieci słuchają wierszyka i pokazują kolejne palce.

Pierwszy palec to jest kciuk.

Drugi robi: stuk, stuk, stuk.

To jest długi trzeci palec, czwarty mniejszy, piąty – malec.

Dłoń ma razem palców pięć.

Policz z nami, gdy masz chęć.

Na koniec dzieci rozstawiają palce obu dłoni i poruszają dłońmi w nadgarstkach.

• Ćwiczenia dłoni.

Dzieci poruszają palcami, nadgarstkami, obrysowują ułożoną na podłodze dłoń palcami dru-giej dłoni.

lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne

Podczas śniadania.

• Odbijanie dłoni maczanej w farbie między gałęziami sylwety drzewa przyklejonej na kar-tonie.

Sylweta drzewa przyklejona na kartonie, farby w jesiennych kolorach (rozrobione wodą).

Dzieci maczają dłonie w farbie (żółtej, czerwonej, pomarańczowej, brązowej…) i odbijają je na sylwecie drzewa, między gałęziami.

Przyglądanie się liniom na odbiciach dłoni.

Linie papilarne to charakterystyczny układ bruzd na skórze ludzi, w  szczególności na opuszkach palców rąk. Badaniem linii papilarnych palców dłoni zajmuje się nauka zwana daktyloskopią. Rozróżnia się wzory linii papilarnych: pętlicowe, wirowe i łukowe.

• Oglądanie przez lupy swoich linii papilarnych palców dłoni.

Lupy.

• Umieszczenie kartonu z drzewem w widocznym miejscu sali.

• Obrysowanie dłoni. Wycięcie rysunków. Rysowanie na rysunkach wymyślonych linii papi-larnych.

Kartki, ołówki, nożyczki.

Zabawy na świeżym powietrzu

• Zabawa ruchowa rozwijająca szybką reakcję na sygnał – Uważaj na hasło.

Dzieci maszerują w rozsypce, w wyznaczonym miejscu ogrodu, wykonując określone czyn-ności na podawane przez N. hasła: Stop – zatrzymanie w bezruchu; Hop – wyskok w górę;

Bęc – przykucnięcie; Pary – utworzenie par.

• Zabawa ruchowa Zawiązujemy buty.

Dzieci naśladują wiązanie butów, nie mogą jednak tego robić w przysiadzie lub na siedzą-co. Muszą to robić w pozycji stojącej, podnosząc nogi na zmianę i utrzymując przy tym równowagę.

• Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej. III Obrazki zabawek pocięte na części.

Dzieci składają w całość obrazki pocięte na części. Po ułożeniu obrazka nazywają przedsta-wioną na nim zabawkę.

• Karta pracy, cz. 1, s. 15.

Określanie emocji przedstawionych na rysunkach misiów. Słuchanie tego, co o sobie mó-wią. Kolorowanie rysunków misiów na określone kolory. Kończenie rysunków misiów we-dług wzoru.

• Zabawa ruchowa Magiczne gesty (przewodnik, s. 37).

• Zabawa Kreatywne rysowanie.

Kartki, ołówki.

Dzieci siadają przy stolikach. Zamykają oczy i rysują ołówkami na kartkach dowolne, nie-określone kształty. Następnie otwierają oczy, obracają kartki w różne strony i próbują do-strzec w poplątanych liniach jakieś określone kształty, np. postaci, zwierząt, roślin. Dzie-ci mogą wzajemnie oglądać swoje prace. Następnie pogrubiają mazakami dostrzeżone kształty. Jeżeli to konieczne, dorysowują brakujące elementy i pokazują rysunki pozosta-łym dzieciom.

Wrzesień, tydzień 2 Moja grupa

W dokumencie PRZEWODNIK METODYCZNY CZ. 1 BB+ (Stron 35-39)