Przykładowe zapisy w dzienniku i punkty z podstawy programowej
I. Rozmowa na temat sposobu, w jaki dzieci przybywają do przedszkola.
Słuchanie piosenki Ruch uliczny.
Rozmowa na temat piosenki, określanie jej budowy i nastroju.
IV 2 IV 2, IV 7 IV 5 I 6, IV 2
I 5 IV 2, IV 9 I 5, IV 7 I 5, IV 14 IV 4 IV 8IV 1, IV 14 IV 1, IV 7 Zabawy dowolne w wybranych
kącikach. Podział nazw obrazków
(trzygło-skowych, czterogłoskowych) na głoski.
Ćwiczenia poranne – zestaw nr 3.
II.1. Wycieczka na pobliskie skrzyżowanie. Cele: rozpoznawanie pasów, sygnalizacji świetlnej; poznawanie zasad ruchu drogowego.
Zabawa ruchowa Ruch uliczny.
Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa ruchowa Samochody, zabawa ruchowa 1, 2, 3.
III. Czytanie całościowe nazw wybranych pojazdów. Wskazywanie (i zazna-czanie) tych pojazdów, które można spotkać w miejscowości dziecka.
Rysowanie po śladach linii ukośnych.
Ćwiczenia usprawniające aparat słuchu – Uliczne sygnały.
Opowieść ruchowa przy muzyce, na podstawie tekstu piosenki Ruch uliczny.
Cele główne
• poznawanie zasad ruchu drogowego,
• rozpoznawanie pasów, sygnalizacji świetlnej.
Cele operacyjne Dziecko:
• zna wybrane zasady ruchu drogowego,
• wie, jak należy przechodzić przez ulicę, przy jakim świetle sygnalizacji świetlnej.
Przebieg dnia
• Rozmowa na temat sposobu, w jaki dzieci przybywają do przedszkola.I Kartka formatu A3.
N. opowiada o swojej drodze do przedszkola i rysuje na tablicy (kartce formatu A3) swoją drogę. Np.
lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne
Podczas śniadania.
Do przedszkola przychodzę piechotą, ponieważ mieszkam blisko. Po wyjściu z klatki schodo-wej skręcam w prawą stronę, potem w lewą stronę, następnie znowu w prawą stronę – i jestem w przedszkolu.
Następnie wypowiadają się chętne dzieci. N. pyta:
− Kto przychodzi do przedszkola pieszo, z rodzicami?
− Kto przyjeżdża do przedszkola samochodem (autobusem, tramwajem, trolejbusem)?
N. za każdym razem liczy dzieci. Na koniec porównuje ich liczbę. Potem głośno mówi, w jaki sposób dociera do przedszkola najwięcej dzieci.
• Słuchanie piosenki Ruch uliczny (sł. i muz. J. Kucharczyk).
Nagranie piosenki, odtwarzacz CD.
Kie-dy ra - no i - dę z ma-mą do przed-szko-la, prze-cho-dzi - my przez ru-chli - we D
D
e A
G
skrzy żo wa nie. Sa mocho dy ja dą szy bko, każdy w swoją stro nę – my sto -A
D e D
A D A D
h
A e
i my i cze ka my, aż światło bę dzie zie lo ne. Zie
-lo-ne świa-tło – mo-żesz iść, czer-wo - ne świa-tło – stój i cze - kaj! Gdy zie - lo - ne znów za-bły-śnie,
śmia - ło idź, nie zwle - kaj! Zie - śmia - ło idź, nie zwle - kaj!
I. Kiedy rano idę z mamą do przedszkola, przechodzimy przez ruchliwe skrzyżowanie.
Samochody jadą szybko, każdy w swoją stronę – my stoimy i czekamy, aż światło będzie zielone.
Ref.: Zielone światło – możesz iść, czerwone światło – stój i czekaj!
Gdy zielone znów zabłyśnie, śmiało idź, nie zwlekaj!
II. Na plecaku odblaskowe mam światełka i przechodzę przez ulicę tam, gdzie zebra.
Mama albo tata mocno trzyma mnie za rękę,
bo wiem o tym: z dorosłymi na drodze zawsze bezpieczniej.
Ref.: Zielone…
• Rozmowa na temat piosenki.
− Z ilu zwrotek składa się piosenka?
− Czy piosenka ma refren?
− Jaka jest piosenka – wesoła czy smutna?
− Przy jakim świetle sygnalizacji świetlnej przechodzimy przez ulicę?
− Czy dzieci powinny same przechodzić przez ulicę?
• Zabawy dowolne w wybranych kącikach. • Podział nazw obrazków na głoski.
Obrazki, koszyk.
Dzieci losują z koszyka obrazki (o nazwach trzygłoskowych, czterogłoskowych). Dzie-lą kolejno ich nazwy na głoski.
• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 3.
Krążki.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Środki lokomocji.
Dzieci naśladują ruchy pojazdów na hasła – nazwy pojazdów podawane przez N.
Np. rowery – dzieci kładą się na dywanie i naśladują pedałowanie; autobusy – w grupach pięcioosobowych (sześcioosobowych) tworzą rząd i poruszają się w różnych kierunkach sali; samoloty – wyciągają ręce w bok i biegają po sali, zwracając uwagę, żeby nie dotknąć innego samolotu.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Ruch uliczny.
Dzieci swobodnie biegają po sali, naśladując różne pojazdy: samochody osobowe, samocho-dy ciężarowe, autobusy, motocykle. Kiesamocho-dy N. podniesie do góry zielony krążek, pojazsamocho-dy po-ruszają się w dowolnych kierunkach; żółty – znacznie zwalniają; czerwony – zatrzymują się.
• Zabawa ruchowa z elementami przeskoku – Skoki.
N. układa krążki jeden za drugim, w odległości ok. 0,5 m od siebie, tworząc ścieżkę z prze-szkodami. Dzieci kolejno przemierzają trasę, przeskakując krążki.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Zmieniamy koło.
Dzieci swobodnie biegają po sali. Na sygnał N. podbiegają do krążków leżących na brzegu dywanu i turlają je przez chwilę. Następnie naśladują zmienianie koła (pompowanie, na-kładanie, przykręcanie koła).
• Ćwiczenia uspokajające.
Dzieci maszerują po obwodzie koła, trzymając w rękach krążki. Śpiewają dowolną piosen-kę, wystukując jej rytm palcami na krążkach.
II Zajęcia 1. Wycieczka na pobliskie skrzyżowanie.
• Zapoznanie z celem wycieczki.
• Obserwowanie ruchu na ulicy; nazywanie pojazdów; łączenie ruchu z kolorami sygnalizacji świetlnej.
• Obserwowanie pieszych przechodzących po pasach; łączenie go z kolorami sygnalizacji świetlnej.
• Oglądanie znaków drogowych znajdujących się w pobliżu skrzyżowania.
• Przejście przez skrzyżowanie.
• Wyjście na skrzyżowanie – obserwowanie ruchu drogowego (pojazdów, sygnalizacji świetl-nej, poruszania się pieszych).
• Przejście przez skrzyżowanie przy zielonym świetle sygnalizacji świetlnej.
• Powrót do przedszkola.
• Rozmowa na temat wycieczki.
− Gdzie byliśmy na wycieczce?
− Co widzieliście?
− Kiedy poruszały się pojazdy, a kiedy – piesi?
lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne
Podczas śniadania.
− Po czym poruszali się piesi, przechodząc przez ulicę?
− Jak inaczej mówimy na pasy na jezdni? Dlaczego?
• Zabawa ruchowa Ruch uliczny.
Sala przedszkolna to ulica. N. dzieli dzieci na trzy grupy:
− pieszych – dzieci, które będą poruszały się przy muzyce w tempie umiarkowanym,
− samochody – dzieci reagujące na muzykę w tempie szybkim,
− rowery – dzieci reagujące na muzykę w tempie wolnym.
Samochody otrzymują kolorowe krążki (kierownice), rowery naśladują trzymanie kierow-nicy, a piesi naśladują spacerowanie.
Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawa ruchowa Samochody.
Krążki: czerwony, żółty, zielony, kółka do sersa (dla każdego dziecka).
N. ma trzy kolorowe krążki: czerwony, zielony, żółty. Pyta dzieci, co robią samochody, gdy świeci się czerwone światło, co – gdy jest zielone światło, a co – gdy żółte. Następnie rozda-je dzieciom kółka do sersa, które będą imitowały kierownice. Samochody przemieszczają się po ogrodzie przedszkolnym zgodnie z kolorem krążka pokazanego przez N.: czerwony krążek – stoją w miejscu, żółty krążek – przygotowują się, czerwony krążek – jadą.
• Zabawa ruchowa 1, 2, 3.
Dzieci razem z N. stoją w kręgu. Z pomocą N. odliczają kolejno: jeden, dwa, trzy. Mamy więc w kręgu dzieci: jedynki, dwójki, trójki. N. wyjaśnia, że dzieci będą zamieniały się miejscami po usłyszeniu swojej liczby. Gdy N. mówi trzy, zamieniają się miejscami trójki.
III
• Karta pracy, cz. 1, s. 20.
Czytanie razem z N. nazw wybranych pojazdów. Naklejanie czerwonych kół na zdjęcia po-jazdów, które można spotkać w miejscowości dziecka. Rysowanie linii ukośnych po śladzie.
• Ćwiczenie usprawniające aparat słuchu – Uliczne sygnały.
Płyta CD z nagraniami odgłosów wydawanych przez różne poruszające się pojazdy.
Dzieci rozpoznają pojazdy poruszające się po ulicach na podstawie usłyszanych charakte-rystycznych odgłosów, które one wydają.
• Opowieść ruchowa przy muzyce, na podstawie tekstu piosenki Ruch uliczny (przewodnik, s. 48).
Nagranie piosenki, odtwarzacz CD.
Trzy koła (zielone, żółte, czerwone) wycięte z kartonu, umocowane na patyczkach (świa-tła sygnalizatora), dwie skakanki, białe kartonowe pasy – szersze (przejście dla pieszych) i węższe (środek jezdni), kartonowe kierownice (wycięte podczas zajęć plastycznych), na-granie odgłosów wydawanych przez różne poruszające się pojazdy.
N. układa równolegle na środku sali skakanki tworzące jezdnię. Między nimi układa wą-skie paski białego kartonu, tworząc linię przerywaną – środek jezdni. Przejście dla pieszych to ułożone białe, przyklejone do podłogi, pasy. Kolejna skakanka ułożona równolegle do jezdni tworzy chodnik.
Organizacja:
− ośmioro dzieci trzymających kierownice zajmuje miejsce na lewym pasie jezdni,
− ośmioro dzieci trzymających kierownice zajmuje miejsce na prawym pasie jezdni,
− po obydwu stronach przejścia dla pieszych, po dwoje dzieci, jedno za drugim, w siadzie skrzyżnym, trzyma w rękach światła sygnalizatora,
− pozostałe dzieci w parach – Ada i mama – stoją na chodniku.
Przebieg opowieści ruchowej:
N.: Wczesnym rankiem Ada maszeruje do przedszkola, trzymając mamę za rękę. (Muzyka w rytmie marszowym, dzieci w parach – Ada i mama – maszerują po chodniku). Nagle – stop! Czerwone światło sygnalizatora ostrzega przed mknącymi jezdnią samochodami. Jadą autobusy, ciężarówki, motocykle. Słychać klaksony samochodów osobowych. (Pary zatrzy-mują się przed przejściem dla pieszych, wstają dzieci trzymające czerwone koła, słychać odgłosy jadących samochodów (płyta CD), ruszają dzieci, które są pojazdami). Ada ściska mocno dłoń mamy. Wie, że już za chwilę zielone światło zaprosi pieszych do przejścia na drugą stronę jezdni. O! Właśnie się zapaliło. (Wstają dzieci trzymające zielone koła, muzyka w ryt-mie marsza, pary przechodzą po pasach na drugą stronę). W oddali widać przedszkole. Jesz-cze tylko jedno przejście przez niewielką uliczkę. Są pasy i znak, na którym widać dzieci. Ada w dalszym ciągu trzyma mamę za rękę. Wtedy czuje się bezpieczna. Spogląda w lewo, w prawo i jeszcze raz w lewo, po czym pewnym krokiem przechodzi na drugą stronę.
Wrzesień, tydzień 3 Moja droga do przedszkola