Przykładowe zapisy w dzienniku i punkty z podstawy programowej I. Konstruowanie gry matematycznej Zbieramy owoce w sadzie.
Kolorowanie rysunku – Jesienią zbieramy owoce w sadzie. IV 8, IV 15 IV 8, IV 18 Zabawy swobodne w wybranych
kącikach. Ćwiczenia w wyodrębnianiu
samo-głoski na początku słowa.
Ćwiczenia poranne – zestaw nr 5.
II.1. Zapoznanie z figurą geometryczną – kwadratem. Cele: poznawanie cech kwadratu; rozwijanie umiejętności klasyfikowania.
Zabawa ruchowa Zrywamy owoce.
2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 3, z wykorzystaniem metody R. La-bana. Cel: rozwijanie sprawności fizycznej.
Zabawy na świeżym powietrzu: obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie; zbieranie opadłych, kolorowych liści, robienie z nich bukie-tów do dekorowania sali; zabawa ze śpiewem – Mam listeczki kolorowe.
III. Układanie puzzli – Jesień.
Słuchanie piosenki Idą witaminki.
Improwizacje wokalne na temat: Różne warzywa – rozwijanie swobodnej twórczości.
Zabawa ze śpiewem – Jarzynowa kraina.
Cele główne
• poznawanie cech kwadratu,
• rozwijanie umiejętności klasyfikowania,
• rozwijanie sprawności fizycznej.
Cele operacyjne Dziecko:
• rozpoznaje i nazywa kwadrat,
• segreguje figury według jednej cechy – kształtu,
• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.
Przebieg dnia
• Konstruowanie gry matematycznej Zbieramy owoce w sadzie.I Obręcze, sylwety owoców, duża kostka, szarfy.
W tej grze pionkami będą same dzieci. N. układa z obręczy ścieżkę w sadzie. Po dwóch stronach ścieżki układa pętle z szarf (drzewa owocowe). W pętlach dzieci umieszczają syl-wety owoców (po kilka każdego rodzaju). Dzieci kolejno rzucają dużą kostką i idą tyle pól do przodu, ile oczek wskazała kostka. Tam, gdzie się zatrzymają, zbierają owoce. Wygrywa to dziecko, któremu uda się zebrać jak najwięcej sylwet owoców. Po drodze dzieci mogą mieć różne przygody, napotkać różne przeszkody wymyślone przez nie (np.: burza, groźny pies, atakujące pszczoły). Po trafieniu na nie dziecko musi się cofnąć o ustaloną liczbę pól i oddać określoną liczbę sylwet owoców.
• Kolorowanie rysunku Jesienią zbieramy owoce w sadzie.
Wyprawka, karta J, kredki.
• Zabawy swobodne w wybranych kącikach
zainteresowań. • Ćwiczenia w wyodrębnianiu samogłoski
na początku słowa.
N. zwraca się do dzieci, aby bardzo uważ-nie słuchały słów, które będzie wymawiał.
Następnie dzieci próbują określić, co sły-szą na początku tych słów. Np. osa, owoce, owca, okulary, aster, arbuz, arena, aparat, igła, indyk, igloo, iskra. N. przypomina, że głoski: a, o, i, e, oraz u i y, to samogłoski, które wymawiamy przy szeroko otwartych ustach, bez przydźwięku y.
W dalszej części ćwiczenia N. poleca dzie-ciom wymyślać i podawać słowa, które za-czynają się głoską o, a potem – głoskami:
a, i, e, u.
• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 5 (przewodnik, s. 86).
II
Zajęcia 1. Zapoznanie z figurą geometryczną – kwadratem.
• Oglądanie kwadratów umieszczonych na tablicy.
Sylwety kwadratów (małych i dużych, w różnych kolorach).
Określanie różnic pomiędzy kwadratami umieszczonymi na tablicy (wielkość, kolor).
• Tworzenie zbioru kwadratów na podstawie jednej cechy – wielkości.
Sylwety kwadratów (małych i dużych, w różnych kolorach), kartoniki z krążkami (po 6 i po 5 krążków).
• Otaczanie pętlą najpierw małych kwadratów, a potem dużych kwadratów.
• Liczenie kwadratów w poszczególnych pętlach.
• Porównywanie ich liczby – umieszczanie kartoników z odpowiednią liczbą krążków przy pętli z małymi kwadratami (6) oraz przy pętli z dużymi kwadratami (5).
Określanie, których kwadratów jest więcej (mniej), i o ile więcej (mniej).
• Poznawanie cech kwadratów.
Sylwety kwadratów (dla każdego dziecka), kwadrat o wymiarach 15 cm x 15 cm, tasiemki, miarka krawiecka.
N. obraca dużą sylwetę kwadratu i mówi: Kwadrat to dziwna figura, bo nie wiadomo, gdzie dół, a gdzie góra.
N. mówi, że kwadrat ma cztery boki i wszystkie są takiej samej długości. Dzieci głośno li-czą boki swoich kwadratów. Potem podają propozycje, jak sprawdzić, czy boki są równe.
Po omówieniu podanych propozycji N. bierze tasiemkę i mierzy nią długość poszczegól-nych boków. Dzieci powtarzają tę czynność na swoich sylwetach. Potem N. bierze miarkę krawiecką i mierzy długość boków swojego kwadratu (15 cm). Chętne dzieci z pomocą N. mierzą długość boków swoich kwadratów. Po wykonaniu ćwiczenia dzieci wspólnie z N. wyciągają wniosek: Kwadrat ma cztery równe boki.
• Wyszukiwanie w sali przedmiotów w kształcie kwadratu (blaty stolików, siedzenia krzesełek, serwetki…).
• Układanie kształtów kwadratów i kół ze swoich ciał na dywanie.
Dzieci dzielą się na dwie grupy. W każdej grupie jest układacz, którego zadaniem jest uło-żenie kształtu figury (kwadratu lub koła) z ciał pozostałych dzieci.
lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne
Podczas śniadania.
• Zabawa Kwadrat parzy.
Sylwety różnych figur geometrycznych, tamburyn.
Na podłodze są rozłożone sylwety różnych figur geometrycznych. Dzieci poruszają się po sali zgodnie z rytmem granym na tamburynie. Podczas przerwy w grze zatrzymują się i słu-chają, jakie hasło (jaką nazwę figury) poda N. Np. N. powie: Kwadrat – wówczas dzieci mogą podnieść sylwety różnych figur, ale nie kwadratu, bo kwadrat parzy itd.
• Karta pracy, cz. 1, s. 36.
Porównywanie liczby kwadratów i kół: najpierw na oko, potem poprzez łączenie w pary.
Określanie, których figur jest więcej (mniej), i o ile więcej (mniej). Kolorowanie kwadratów.
• Zabawa ruchowa Zrywamy owoce.
Dzieci spacerują po sali (sadzie jabłkowym). Na hasło: Zrywamy jabłka, naśladują zrywanie jabłek raz lewą, raz prawą ręką. Na hasło: Idziemy do sadu śliwkowego – dzieci ponownie spacerują po sali itd.
Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 3, z wykorzystaniem metody R. Labana.
• Wyczucie własnego ciała.
Nagranie dowolnej piosenki o tematyce jesiennej, odtwarzacz CD.
Dzieci poruszają się po sali w rytm instrumentalnej wersji dowolnej piosenki o tematyce je-siennej, według własnej inwencji twórczej. Gdy muzyka milknie, zatrzymują się, a następ-nie wykonują ćwiczenia wskazanymi przez N. częściami ciała:
• ćwiczą głowę i szyję – wykonują skłony, skręty, krążenia,
• ćwiczą tułów – wykonują skłony, opady, skręty, krążenia,
• ćwiczą ramiona i dłonie – wykonują wymachy, wznosy, krążenia ramion i dłoni, poruszają palcami, klaszczą,
• ćwiczą nogi i stopy – wykonują podskoki, wspięcia, wymachy, tupią.
Gdy dzieci usłyszą dźwięki muzyki, powracają do swobodnej improwizacji ruchowej. Podczas powtórzenia ćwiczenia następuje zmiana pozycji wyjściowej do ćwiczeń, np. siad, leżenie tyłem.
• Wyczucie siły (ciężaru).
• Dzieci naśladują rąbanie drzewa siekierą, następnie – przewracanie go na ziemię mocnym pchnięciem – wykonują mocne i szybkie ruchy.
• Naśladują chwytanie za gałęzie, przeciąganie ściętych drzew, toczenie pni drzew – wyko-nują mocne i wolne ruchy.
• Naśladują zrywanie liści ze ściętych drzew – wykonują lekkie i szybkie ruchy.
• Naśladują podrzucanie zebranych liści do góry i spadanie liści na ziemię – wykonują lekkie i wolne ruchy.
• Wyczucie ciężaru ciała i przestrzeni.
Silny podmuch wiatru powoduje, że z drzew spadają żołędzie – dzieci podskakują w górę w szybkim tempie, przechodzą do przysiadu.
Wiatr unosi z ziemi liście – z przysiadu, dzieci wykonują szybkie przejście do stania.
Liście fruwają w powietrzu i powoli opadają – dzieci poruszają się w różnych kierunkach sali:
na palcach, na lekko ugiętych kolanach, przechodzą do leżenia.
Dzieci w biegu, wyciągają ramiona jak najwyżej i jak najdalej – łapią opadające liście.
Przeskakują przez stosy liści i ścięte drzewa (po całej sali).
Odpoczywają w różnych pozycjach, zajmując jak najwięcej miejsca – na polanie w słonecz-ny dzień, jak najmniej miejsca – pod drzewem, gdy pada deszcz.
Umiejętność współdziałania z grupą.
Listki fruwają w powietrzu – dzieci tańczą przy piosence o tematyce jesiennej. Gdy muzyka milknie, tworzą łańcuch z liści – łapią się za ręce, formują duże koło, poruszają się po jego
obwodzie krokiem odstawno-dostawnym, przy piosence. Podczas krótkiej przerwy w na-graniu piosenki rozbiegają się po sali, by kontynuować indywidualny taniec liści.
• Wyczucie przestrzeni i czasu.
Dzieci pogubiły w lesie ulubione maskotki, więc rozpoczynają poszukiwania – chodzą, biega-ją w różnych kierunkach po całej sali, przyjmubiega-ją pozycje na czworakach, w leżeniu, w klęku, wykonują skłony tułowia – szukają w trawie, pod liśćmi, zaglądają pod drzewka, w krzaki.
• Wyczucie płynności ruchu i ciężaru ciała.
Nagranie muzyki w wysokim i w niskim rejestrze, nagranie Preludium A-dur, op. 28 nr 7 – F. Chopina, odtwarzacz CD.
• Improwizacja ruchowa do muzyki (w wysokim i w niskim rejestrze) – dzieci naśladują lekki lot pszczółki i ociężałe ruchy niedźwiadka.
Wyczucie świadomości własnego ciała.
Dzieci w siadzie prostym, naśladują przykrywanie swojego ciała liśćmi. Zaczynają od stóp i nóg, przechodzą do leżenia tyłem, kładą liście na brzuchu, klatce piersiowej, szyi i głowie, następnie powoli wstają – są królami drzew.
• Wyczucie ciężaru i siły ciała.
Dzieci poruszają się powoli po sali, nie uginając kolan (na sztywnych nogach), przenoszą ciężar ciała, na zmianę: na prawą nogę, na lewą nogę, z ramionami wzniesionymi w górę, przy nagraniu Preludium A-dur, op. 28 nr 7 – F. Chopina. Gdy muzyka milknie, zatrzymują się i otrzepują z liści: głowę – wykonują delikatne, lekkie i wolne ruchy, tułów – lekkie i szybkie ruchy, nogi – mocne i szybkie ruchy (tupanie).
Zabawy na świeżym powietrzu
• Obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie. Zbieranie opadłych, kolorowych liści, robienie z nich bukietów do dekorowania sali.
• Zabawa ze śpiewem Mam listeczki kolorowe (na melodię popularną Mam chusteczkę haftowaną).
Bukiet z liści.
Dzieci stoją na obwodzie koła. W środku stoi jedno dziecko z bukietem kolorowych liści.
Dzieci poruszają się po kole, śpiewając za N.:
Mam bukiecik kolorowy z listków pozbieranych.
Z klonu, dębu, jarzębiny, z drzew wszystkim tu znanych.
Tobie nie dam, tobie nie dam, ale oddam jemu – ten bukiecik kolorowy zebrany samemu.
Dziecko wręcza bukiet wybranej osobie, która wchodzi na jego miejsce do koła i zabawę rozpoczynamy od nowa.
• Układanie puzzli – Jesień. III Wyprawka – puzzle Jabłka.
Dzieci wyjmują z wyprawki puzzle, rozkładają na stoliku i układają. Omawiają otrzymane zdjęcie.
• Słuchanie piosenki Idą witaminki (sł. i muz. K. Gowik).
Nagranie piosenki, odtwarzacz CD.
lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne
Podczas śniadania.
F
7
C
F C
Za pu ka ła raz mar chew ka do przed szko la, za mar
-chew-ką i - dą gro-szek i fa - so - la. Z ty-łu się ce - bul - ka to - czy i
prze-B F
F
d A B d
B F g C F
F C
F
F B F
C
C C
C G
cie - ra zło - te o - czy. Do przed-szko-la dzi - siaj chce-my wszys-tkie wejść!
I dą, i dą wi ta min nki dla ca łej przedszkolnej ro
-dzin - ki. Sa - mo zdro - wie, sa - mo zdro-wie, każ - dy ci to po - wie!
Sa - mo zdro - wie, sa - mo zdro - wie, ka - żdy ci to po - wie!
I. Zapukała raz marchewka do przedszkola, za marchewką idą groszek i fasola.
Z tyłu się marchewka toczy i przeciera złote oczy.
Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!
Ref.: Idą, idą witaminki dla całej przedszkolnej rodzinki.
Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!
Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!
II. Nagle znowu do przedszkola dzwoni dzwonek, a za drzwiami stoją warzywa spóźnione:
pomidory i koperek, dwa buraczki i selerek.
Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!
Ref.: Idą, idą…
III. Już pietruszka tańczy na chudziutkich nóżkach, a kalafior wkroczył prosto do garnuszka.
Dzieci szybko myją ręce i czekają, by czym prędzej z jarzynkami przy stolikach spotkać się.
Ref.: Idą, idą…
• Rozmowa na temat piosenki.
− O jakich warzywach jest mowa w piosence?
− Dlaczego należy jeść warzywa?
− Jakie znacie dania warzywne?
− Jakie warzywa lubicie jeść najbardziej?
• Improwizacje wokalne na temat: Różne warzywa – rozwijanie swobodnej twórczości.
Kosz ze świeżymi warzywami przyniesionymi przez dzieci do przedszkola.
Na środku sali stoi kosz pełen warzyw przyniesionych przez dzieci. Dzieci wybierają po jed-nym dowoljed-nym warzywie i zajmują miejsca w półkolu przed N. Warzywa układają przed sobą.
Następnie dzieci kolejno śpiewają wymyślone przez siebie zdania na temat swoich warzyw (ich wyglądu, smaku). Śpiewając, N. powtarza zdanie, potem śpiewają je wszystkie dzieci.
• Zabawa ze śpiewem.
Emblematy z obrazkami warzyw (o których jest mowa w piosence), do zawieszenia na szyi, nagranie piosenki Idą witaminki, odtwarzacz CD.
Dzieci są ustawione na okręgu. Miarowo klaszczą podczas nagrania pierwszej zwrotki pio-senki Idą witaminki. Do środka koła wchodzą dzieci oznaczone emblematami zgodnymi z tekstem pierwszej zwrotki i maszerują jedno za drugim, tworząc koło wewnętrzne. Na sło-wa refrenu zatrzymują się i zwracają tsło-warzami do środka koła. Wykonują następujące ruchy:
Dzieci:
Idą, idą witaminki dla całej przedszkolnej rodzinki. maszerują w miejscu, uderzając dłońmi o uda w rytmie ćwierćnut, Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie! miarowo klaszczą,
Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie! przenoszą klaszczące dłonie po łuku, ze strony lewej na prawą.
Podczas kolejnych zwrotek do koła wewnętrznego wchodzą kolejne warzywa. W trakcie refrenu dzieci wykonują ruchy jak wyżej.
Październik, tydzień 1 Idzie jesień… przez ogród i sad