Przykładowe zapisy w dzienniku i punkty z podstawy programowej I. Ćwiczenia emisyjne na zgłoskach: di, do, du, wi, wo, wu, oraz na słowach:
sąsiadeczka, wiewióreczka.
Utrwalanie dwóch pierwszych zwrotek piosenki Wiewióreczka.
Zabawa Widzę wiewiórkę – reagowanie na hasło podczas przerwy w mu-zyce. Ćwiczenia poranne – zestaw nr 6.
II.1. Ćwiczenia matematyczne – Spiżarnia wiewiórki. Cele: rozwijanie umiejęt-ności liczenia, poznawanie zapasów wiewiórki.
IV 2 Kolorowanie rysunku według
po-danego wzoru. Liczenie drzew na obrazku.
Wprowadzenie zapisu cyfrowego liczby 3.
Zabawa ruchowa Uwaga! Jeż!
2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 3. Cel: rozwijanie sprawności fizycznej.
Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa ruchowa Wyścigi rzędów; zaba-wa ruchozaba-wa Cienie; zabawy swobodne z zastosozaba-waniem sprzętu znajdu-jącego się w ogrodzie przedszkolnym.
III. Zabawy kartką – rozwijanie umiejętności wnioskowania o zmianach.
Wprowadzenie nazw: ptaki, ssaki.
Zabawa ruchowa Pokaż orzech.
Zabawy swobodne w wybranych
kącikach. Modelowanie struktury
dźwięko-wej nazw obrazków.
Cele główne
• rozwijanie umiejętności liczenia,
• poznawanie zapasów wiewiórki,
• poznawanie zapisu cyfrowego liczby 3,
• rozwijanie sprawności fizycznej.
Cele operacyjne Dziecko:
• liczy w zakresie sześciu,
• rozpoznaje i nazywa zapasy wiewiórki,
• rozpoznaje i nazywa zapisy cyfrowe liczb: 1, 2, 3,
• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.
Przebieg dnia
• Karta pracy, cz. 1, s. 49. I
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.
• Ćwiczenia emisyjne na zgłoskach: di, do, du, wi, wo, wu, oraz na słowach: sąsiadeczka, wie-wióreczka.
• Utrwalanie dwóch pierwszych zwrotek piosenki Wiewióreczka.
Nagranie piosenki, odtwarzacz CD.
• Nauka kolejnej zwrotki piosenki.
• Zabawa Widzę wiewiórkę – reagowanie na hasło podczas przerwy w muzyce.
Szablony wiewiórek (formatu A4), nagranie piosenki Wiewióreczka.
N. rozkłada szablony wiewiórek w dowolnych miejscach sali. Dzieci swobodnie przemiesz-czają się między szablonami podczas nagrania piosenki. Naśladują skoki wiewiórki, zbie-ranie orzechów, rozglądając się w różne strony. Podczas przerwy w nagraniu i na hasło podane przez N. zajmują określone miejsce obok szablonów.
− Widzę wiewiórkę i staję obok niej z lewej strony.
− Widzę wiewiórkę i staję obok niej z prawej strony.
− Staję przed wiewiórką.
− Staję za wiewiórką.
Uwaga! Demonstrując ułożenie wiewiórki, N. odwraca się tyłem do dzieci.
• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 6 (przewodnik, s. 110).
II
Zajęcia 1. Ćwiczenia matematyczne – Spiżarnia wiewiórki.
• Przygotowanie spiżarni wiewiórki.
6 pasków (półek) z brązowego kartonu, sylwety worków oznaczonych: szyszką świerko-wą, szyszką sosnoświerko-wą, żołędziem, orzechem laskowym, grzybem, buczyną, obrazki: szyszek świerkowych, szyszek sosnowych, żołędzi, orzechów laskowych, grzybów, buczyny, karto-niki z krążkami od 1 do 6, kartokarto-niki z cyframi: 1, 2, 3.
N. umieszcza na tablicy, w odstępach, sześć pasków brązowej tektury. Dzieci numerują pa-ski (półki) kartonikami z krążkami (od 1 do 6). Na półkach N. umieszcza sylwety worków oznaczonych danymi zapasami.
lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne
Podczas śniadania.
Dzieci liczą sylwety worków z zapasami, po prawej stronie każdej półki umieszczają kartonik z odpo-wiednią liczbą krążków. Określają, ile worków z zapasami jest na pierwszej, drugiej… szóstej półce.
N. opowiada:
Wiewiórka Kitka nadal zbierała orzechy, żołędzie, szyszki, grzyby, które suszyła na gałęziach drzew. Worki z zapasami umieszczała na półkach. I tak: trzy worki z dużymi szyszkami położyła na pierwszej półce (chętne dziecko umieszcza na pierwszej półce trzy sylwety worków). Na pozostałych półkach dołożyła tyle worków, że na każdej półce miała ich sześć.
• Uzupełnianie półek sylwetami worków z zapasami (do sześciu).
Dzieci umieszczają zapasy na półkach tak, aby na każdej półce było ich sześć. Tłumaczą, dlaczego tyle dołożyły.
Druga półka – dokładają cztery worki z orzechami laskowymi – bo dwa i cztery to sześć.
Trzecia półka – dokładają trzy worki z żołędziami – bo trzy i trzy to sześć. Itd.
Następnie zamieniają kartoniki z krążkami (znajdujące się po prawej stronie) na kartoniki z sześcioma krążkami.
• Segregowanie zapasów wiewiórki według rodzajów.
N. umieszcza na tablicy obrazki: kasztanów, żołędzi, orzechów laskowych, buczyny, szyszek świerkowych, szyszek sosnowych. Dzieci segregują obrazki według rodzajów.
Odkrywanie zapisu cyfrowego liczby: 3. Odkrywanie zapisu cyfrowego liczby: 3.
• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przy-gotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 10.
• Kolorowanie rysunku według podanego wzoru. Liczenie drzew na obrazku.
N. kontynuuje zajęcia przy spiżarni wiewiórki.
• Umieszczenie obok kartoników z krążkami kartoników z cyframi: 1, 2.
• Zapoznanie z zapisem cyfrowym liczby 3.
N. pokazuje kartonik z cyfrą 3 i pyta:
− Jak wygląda cyfra 3?
− Co wam przypomina?
− Zróbcie trzy piąstki, wykonajcie trzy podskoki.
− Pokażcie trzy palce. Wskażcie w sali to, czego mamy po trzy.
• Umieszczenie kartoników z liczbą 3 obok kartoników z trzema krążkami.
• Zabawa Tyle samo.
Kartoniki z cyframi: 1, 2, 3 (dla każdego dziec-ka), kartoniki z krążkami (od 1 do 3) dla N.
N. podnosi kartoniki z krążkami (w dowol-nej kolejności), a dzieci pokazują kartoniki z odpowiednimi liczbami.
• Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 1, s. 18−19.
• Rysowanie tylu zwierząt leśnych, ile wska-zują liczby. Odszukiwanie wśród naklejek obrazków: niedźwiedzia, wiewiórki, jeża. Na-klejenie ich w pętlach tak, aby w każdej pętli były trzy obrazki. Pisanie cyfry 3 po śladach, a potem – samodzielnie. Odczytywanie liczb znajdujących się pod rysunkami zwierząt.
• Odszukiwanie rysunków tych zwierząt i wpi-sywanie do kół pod nimi takich samych liczb.
• Zabawa ruchowa Uwaga! Jeż!
Dzieci chodzą po sali, unosząc wysoko nogi.
Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 3, z wykorzystaniem metody R. Laba-na (przewodnik, s. 94).
Zabawy na świeżym powietrzu
• Zabawa ruchowa Wyścigi rzędów.
Woreczki, krzesełka.
Dzieci ustawiają się w trzech rzędach. Pierwsze dziecko w każdym rzędzie dostaje woreczek. W od-ległości 10 m przed każdym rzędem N. ustawia krzesełko. Pierwsze dziecko z każdego rzędu biegnie do krzesełka, kładzie na nim woreczek i biegnie z powrotem na koniec rzędu. Następne dziecko biegnie do krzesełka, zabiera woreczek, wraca, podaje woreczek kolejnej osobie z rzędu i biegnie na jego koniec. Zabawa trwa do momentu, gdy wszystkie dzieci wykonają swoje zadanie.
Pamiętajmy o tym, że następne dziecko rozpoczyna bieg wtedy, gdy poprzednie dziecko stanie na końcu rzędu.
• Zabawa ruchowa Cienie.
Dzieci dobierają się w pary. W każdej parze jedno dziecko staje za drugim. Drugie dziec-ko jest cieniem. Pary chodzą po wyznaczonym miejscu w ogrodzie. Cień naśladuje ruchy dziecka, które jest przed nim. Następnie dzieci zamieniają się rolami i zabawa trwa nadal.
• Zabawy swobodne z wykorzystaniem sprzętu znajdującego się w ogrodzie przedszkolnym.
• Zabawy kartką – rozwijanie umiejętności wnioskowania o zmianach.III Kartki formatu A4.
Dzieci siedzą przy stolikach, każde ma kartkę formatu A4. N. prosi dzieci, aby robiły to samo co on.
N. zgina kartkę na pół wzdłuż krótszego boku. Dzieci robią to samo.
N. pyta: Czy da się zrobić tak, żeby kartka była taka sama jak na początku?
N. zgina kartkę na pół wzdłuż dłuższego boku. Dzieci robią to samo.
N. pyta: Czy da się zrobić tak, żeby kartka był taka sama jak na początku?
N. zgniata kartkę w papierową kulę. Dzieci robią to samo.
N. pyta jak poprzednio.
N. rwie kartkę na paski i pyta jak poprzednio. (Zmiana nieodwracalna).
• Karta pracy, cz. 1, s. 48.
Dzielenie nazw zwierząt na sylaby. Otaczanie zieloną pętlą zwierząt dwunożnych, a czer-woną pętlą – tych, które mają cztery nogi. Nazywanie zwierząt z pętli (ptaki, ssaki). Nazy-wanie zwierząt, których fragmenty skóry są przedstawione na obrazkach.
• Karta pracy, cz. 1, s. 49.
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Nazywanie zwierząt, których fragmenty skóry są przedstawione na obrazkach.
• Zabawa paluszkowa Wiewiórka (według K. Sąsiadka).
Przed zabawą dzieci przypominają nazwy palców: kciuk, palec wskazujący, środkowy, ser-deczny, mały.
Dzieci powtarzają tekst za N. i wykonują ruchy odpowiednimi palcami.
Dzieci:
Wiewióreczka mała składają dłoń w pięść, kamyczek spotkała. prostują mały palec, Wiewióreczka mała
patyczek spotkała. prostują palec serdeczny,
lub żądanie. Pod petycją podpisuje się wiele osób. Petycję składa się do władz lokalnych. Wyróżnia się także petycje ustne
Podczas śniadania.
Wiewióreczka mała
robaczka spotkała. prostują palec środkowy, Wiewióreczka mała
szyszkę spotkała. prostują palec wskazujący, Wiewióreczka mała
orzeszka spotkała. prostują kciuk i pokazują otwartą dłoń, Kamyczek poklepała, palcami drugiej dłoni klepią wyprostowany
mały palec,
patyczek podrapała, palcami drugiej dłoni drapią palec serdeczny, robaczka uściskała, palcami drugiej dłoni ściskają palec środkowy, szyszkę pogłaskała, palcami drugiej dłoni głaszczą palec wskazujący, a orzeszka zabrać chciała. palcami drugiej dłoni lekko ciągną za kciuk.
• Zabawa ruchowa Przekaż orzech.
Orzech włoski.
Dzieci są ustawione na obwodzie koła. Jedno dziecko ma orzech włoski. W środku koła stoi dziecko, które będzie obserwowało drogę orzecha. Gdy powie: Stop! to zatrzyma podawa-nie orzecha. Dziecko, w którego ręce jest orzech, ucieka – biegpodawa-nie wokół dzieci, a dziecko ze środka koła je goni. Jeśli je złapie, zamieniają się miejscami. Jeśli nie złapie, ponownie wchodzi do środka koła.
• Zabawy swobodne w wybranych kącikach. • Modelowanie struktury dźwiękowej nazw obrazków (ćwiczenia indywidualne).
Obrazki, kartoniki: czerwone, niebieskie.
Dzieci pojedynczo losują obrazki. Dzie-lą ich nazwy na głoski i samodzielnie lub z pomocą N. układają modele dźwiękowe nazw obrazków.
Październik, tydzień 2 Idzie jesień… do zwierząt