Zmierzch Narodowego Uniwersytetu Stanów Zjednoczonych

Idea utworzenia narodowego uniwersytetu powróciła po wojnie secesyjnej, ale ów-czesna sytuacja była już zupełnie inna. Przyjęcie pierwszej ustawy Morrilla sprawiło, że nikt już na serio nie kwestionował wspierania szkolnictwa wyższego przez federa-cję. Co więcej – zmiany w drugiej połowie XIX wieku sprawiły, że radykalnie popra-wiła się jakość amerykańskich uczelni. Nowe uniwersytety, takie jak Johns Hopkins University, The University of Chicago czy Stanford University, podobnie jak niektó-re szacowne instytucje: Harvard, Yale czy Columbia – zniektó-reformowały swoje progra-my nauczania, zmieniły nastawienie do relacji pomiędzy profesorem i studentem.

Znaczące wsparcie fi nansowe prywatnych fundatorów sprawiło zaś, że amerykańskie uczelnie mogły swobodnie konkurować ze szkołami z Europy. Co więcej – rozwija-jące się dynamicznie prywatne uczelnie doszły do wniosku, że ewentualny narodowy uniwersytet stałby się groźną konkurencją⁸⁰.

Różnego rodzaju instytucje szkolnictwa wyższego rozrzucone po całych Stanach oferowały kursy z zakresu amerykańskiego systemu politycznego, konstytucji, eko-nomii, nauk politycznych – a więc przedmiotów, dla których miał być stworzony narodowy uniwersytet. Znaczna część uczelni agrotechnicznych powstałych na pod-stawie ustawy Morrilla prowadziła badania naukowe, które miały służyć pobudzaniu rozwoju ekonomicznego i zwiększaniu dobrobytu obywateli. I to był kolejny powód, dla którego centralna uczelnia nie miała już racji bytu.

Co więcej – ustawą Kongresu z 9 lutego 1821 roku został utworzony The Co-lumbian College in the District of Columbia. Wprawdzie była to szkoła prywatna powstała dzięki hojnemu wsparciu wielu byłych prezydentów (w tym i Jamesa Madi-sona), ale zgodnie z obowiązującymi przepisami, swój pierwszy statut musiała mieć nadany przez Kongres. W związku z powstaniem tego koledżu (który dzisiaj zamie-nił się w George Washington University) niepotrzebne stało się powołanie publicz-nej uczelni dla Dystryktu Kolumbii, czyli szkoły, która spełniłaby założenia memo-riału przedstawionego przez Madisona w 1796 roku. Waszyngton już miał bowiem swoją uczelnię⁸¹.

Te wszystkie przemiany w XIX wieku sprawiły, że Narodowy Uniwersytet od-szedł w zapomnienie. Patrząc jednak z perspektywy historycznej, był to pomysł, przy którym po raz pierwszy można było dostrzec próbę sformułowania i późniejszego realizowania amerykańskiej federalnej polityki wobec szkolnictwa wyższego. Nie

80 F. Rudolph, op.cit., s. 329–354.

81 The Fate of Washington Bequest…, s. 2–3. Jedyna prawdziwie publiczna uczelnia w Waszyngtonie to the University of the District of Columbia, który stał się pełnoprawną uczelnią (notabene korzystającą z ustawy Morrilla) dopiero w 1967 roku. Co ciekawe, w niektórych publikacjach nazwa tej pierwszej szkoły jest podawana w nieprawidłowej wersji: Columbia College. W rzeczywistości Columbia College to dzisiejszy Columbia University. Zob. G.N. Rainsford, op.cit., s. 21.

ingerując w strukturę stanowych systemów uczelni publicznych i prywatnych, chcia-no powołać jedną, dobrze uposażoną szkołę prowadzącą badania naukowe na naj-wyższym poziomie i oferującą najlepszą edukację. Taka najlepsza szkoła miała stać się wzorem dla pozostałych uczelni. Przyciągając zaś najlepszych studentów, miała-by za ich pośrednictwem oddziaływać na przyszłość całego kraju.

ZIEMIA DLA SZKÓŁ

Nieudana próba utworzenia narodowego uniwersytetu, podlegającego władzy fede-ralnej i działającego w stolicy kraju, na wiele lat osłabiła zainteresowanie edukacją, pomimo, że wśród zwolenników zwiększonego publicznego zaangażowania w spra-wy szkolnictwa spra-wyższego byli tak znamienici politycy, jak George Washinton, Tho-mas Jefferson czy James Madison. Idea wzniesienia jednej, centralnej szkoły, która miała służyć realizacji federalnych celów w połowie XIX wieku była już jednak ana-chronizmem. Terytorialny i demografi czny rozwój Stanów Zjednoczonych sprawił, że Waszyngton przestał być atrakcyjny ze względu na swoje centralne położenie.

Stało się zatem oczywiste, że mieszkańcy Wisconsin, Illinois czy Missouri nie będą wysyłać swoich dzieci tysiące kilometrów od domu. Co więcej, dynamiczny roz-wój produkcji rolnej i przemysłowej wskazywał na to, że to nie nauka demokratycz-nych wartości, ale nauczanie metod uprawy roli, hodowli zwierząt i mechaniki staje się podstawą zabezpieczenia rozwoju ekonomicznego kraju i zapewnienia do-brobytu obywatelom.

Coraz wyraźniejsza potrzeba wsparcia takich studiów ostatecznie doprowadziła do utworzenia instytucji, które do dzisiaj są znane pod zbiorową nazwą Land Grant Colleges¹. Te typowo amerykańskie uczelnie (w innych krajach, na przykład w Ka-nadzie, naśladowano rozwiązania przyjęte w Stanach Zjednoczonych) powstały dzię-ki nadziałom ziemi przekazanym poszczególnym stanom. Późniejsza sprzedaż tych ziem pozwoliła na utworzenie funduszy umożliwiających opłacenie pensji profeso-rów, zorganizowanie nauczania oraz zapewnienie stabilizacji fi nansowej na długie i owocne lata ich działalności. Ustawa, która przeszła do historii pod nazwą Morrill

1 R.L. Williams, op.cit., s. 1; Land-Grant Colleges and Universities (1862, 1890, and 1994), United States Department of Agriculture, Cooperative State Research, Education, and Extension Service, http://

www.csrees.usda.gov/qlinks/partners/partners_list.pdf (dostęp: 27.04.2009). Obecnie w Stanach Zjed-noczonych działa 71 jeden uczelni typu Land Grant, a znaczna część z nich została utworzona dopiero w XX wieku. The University of the District of Columbia, który też należy do grupy Land Grant Colleges, otrzymał on w 1967 roku wsparcie fi nansowe w wysokości 7,24 miliona dolarów, jako zabezpieczenie funduszu uczelni, zamiast przewidywanego w ustawie nadziału ziemi. Zob. History of the University of the District of Columbia, University of the District of Columbia, http://www.udc.edu/welcome/history.

htm (dostęp: 20.07.2011).

IV

Land Grant Act of 1862 została przyjęta przez Kongres i podpisana przez prezydenta Abrahama Lincolna w czasie trwania wojny secesyjnej. Dzięki tej ustawie mogły się rozwinąć albo powstać zupełnie od podstaw takie uczelnie, jak University of Califor-nia System, University of Idaho czy Michigan State University. Każda z wymienio-nych uczelni jest szkołą stanową i nie ma wątpliwości co do ich publicznego charak-teru. Ale wydziały rolnicze i mechaniczne, działające na podstawie Land Grant Act istniały jednak w prywatnych uczelniach: Cornell University (w stanie Nowy Jork) czy Massachusetts Institute of Technology. W stanie Connecticut przez jakiś czas takie funkcje pełnił Yale College².

W Kongresie największym zwolennikiem i długoletnim propagatorem większego zaangażowania władzy federalnej w sprawy szkolnictwa wyższego był kongresmen (a później senator) z Vermontu: Justin Smith Morrill, ale, o czym świadczy choćby książka Edmunda Jamesa The Origin of the Land Grant Act of 1862 (The So-called Morrill Act) and Some Account of its Author: Jonathan B. Turner, do powstania usta-wy przyczyniły się także i inne osoby i instytucje. Ich zasługą było zwłaszcza przeko-nanie polityków i amerykańskiego społeczeństwa do wyzyskania publicznej ziemi do wspierania edukacji. Legislatura stanu Michigan już w kwietniu 1850 roku zwróciła się do Kongresu z prośbą o przekazanie 350 000 akrów ziemi (co stanowiło około 141 000 hektarów) na potrzeby tworzonej szkoły rolniczej. W 1852 roku z podobną prośbą zwrócił się stan Massachusetts, choć on jednocześnie postulował powstanie szkoły o charakterze federalnym, która „miałaby być dla agrotechniki tym, czym West Point jest dla wojskowości, przygotowując nauczycieli i profesorów do pracy we wszystkich stanach republiki”³.

Ustawa Morrilla po burzliwych dyskusjach raz pierwszy została przyjęta przez Kongres w 1859 roku, ale po jej zawetowaniu przez prezydenta Jamesa Buchanana nie uzyskała wymaganej większości, by mogła zostać wprowadzona w życie. Dopiero zmieniona sytuacja polityczna i nieobecność przedstawicieli Południa, a także zde-cydowane poparcie Abrahama Lincolna, umożliwiło przyjęcie aktu prawnego, któ-ry w zasadniczy sposób zmienił relację pomiędzy władzą federalną a szkolnictwem wyższym w Stanach Zjednoczonych. O ile wcześniej brakowało jakiejkolwiek polity-ki władzy federalnej (a szczególnie Kongresu) w stosunku do szkolnictwa wyższego, a także wobec uczelni i prowadzonych przez nie badań naukowych, o tyle od 1862 roku można dostrzec bezpośrednie zaangażowanie władzy federalnej we wspieranie edukacji na poziomie akademickim. Inaczej niż to się odbywało w wypadku federal-nego uniwersytetu narodowego, kiedy legislatura przez długie lata nie była w stanie podjąć żadnej decyzji, w 1862 roku decyzje nie tylko zostały podjęte, ale wprowadzo-no je w życie. W rezultacie doprowadziło to do reformy całego systemu szkolnictwa wyższego w Stanach Zjednoczonych i radykalnego podniesienia jego poziomu.

2 E.J. James, op.cit., s. 2–3; J.R. Campbell, Reclaiming a Lost Heritage. Land Grant and Other Higher Education Initiatives for the Twenty-fi rst Century, Iowa State University Press, Ames 1995, s. 18, 92, 137; R.L. Williams, op.cit., s. 41–42.

3 JS, 1820–1874, 32^nd Congress, 1^st Session, s. 390 i 486; E.J. James, op.cit., s. 14; „(...) national nor-mal, agricultural college, which should be to the rural sciences what West Point Academy is to the mili-tary, for the purpose of educating teachers and professors for service in all the states of the republic”.

Ziemia dla szkół 117 W historii nieudanego powołania do życia Uniwersytetu Narodowego w Dystryk-cie Kolumbii w 1803 roku pojawił się pomysł wykorzystania gruntów pozostających pod kontrolą administracji federalnej nie tylko w samej stolicy, ale przede wszystkim na zachodzie kraju. Petycja Samuela Blodgeta dotyczyła właśnie możliwości wyzy-skania tych ziem, choć można podejrzewać, że wnioskodawcy najbardziej chodziło o własne korzyści i spodziewane zyski na spekulacjach gruntami⁴.

Podobnie jak w przypadku Uniwersytetu Narodowego, pomysł wykorzystania ziemi jako podstawy fi nansowego zabezpieczenia nowo powstających uczelni nie pojawił się nagle i niespodziewanie. Prześledzenie ewolucji postępowania w spra-wie użycia gruntów do wspierania szkolnictwa wyższego umożliwia pokazanie, jak zmieniało się rozumienie roli władzy federalnej jako protektora uczelni. Wskazuje także na sposób defi niowania celów stawianych przez federację oraz na możliwości osiągania tychże celów. Droga do Ustawy Land Grant z 1862 roku ukazuje także znaczącą przemianę w relacjach pomiędzy władzą federalną a władzami stanowymi w odniesieniu do szkolnictwa wyższego, i szerzej – do realizowania polityki pub-licznej. Ponieważ do dzisiaj koledże Land Grant odgrywają dużą rolę w zapewnianiu dostępu do wyższego wykształcenia, a także do rozwoju nauki w Stanach Zjednoczo-nych, tym bardziej zrozumienie współczesnej federalnej polityki wobec szkolnictwa wyższego jest niemożliwe bez odwołania się do jej historycznych początków.

1. ZIEMIA DLA SZKÓŁ – POCZĄTKI

Na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych pionierem w wykorzystywaniu ziemi do wspierania edukacji była kolonia Massachusetts. Oczywiście w historii europej-skiego szkolnictwa wyższego korzystanie z gruntów jako fi nansowego zabezpiecze-nia działazabezpiecze-nia uczelni nie było niczym niezwykłym. W metropolii wszystkie ważniej-sze uczelnie, włączając w to Oxford i Cambridge, miały swoje majątki ziemskie, które pomagały w utrzymywaniu uczelni, wypłacaniu pensji profesorom czy zapew-nianiu stypendiów ubogim studentom⁵.

Kolonia Massachusetts nie tylko jako pierwsza utworzyła swój koledż, ale i jako pierwsza wprowadziła prawo dotyczące edukacji. W myśl rozwiązania przyjętego w 1642 roku – edukacja stała się obowiązkowa i powszechna, lecz obowiązek ten był realizowany w charakterystyczny dla purytanizmu sposób. Zgodnie z zasadą in-dywidualnej odpowiedzialności za działania człowieka to rodzicie mieli obowiązek zadbać o wykształcenie dziecka i mogli to zrobić albo ucząc je sami, albo organizując naukę we współpracy z innymi. W 1647 roku ustawa została zmieniona i od tego mo-mentu każda miejscowość miała przeznaczyć teren pod budowę szkoły, a następnie przekazywać fundusze na jej utrzymanie⁶.

4 H.G. Wood, Who First…, s. 387–391.

5 R. Anderson, British Universities. Past and Present, Hambledon Continuum, London 2006, s. 1–15.

6 B. Bailyn, op.cit., s. 12–13; H.G. Good, A History of American Education. Second Edition, The Macmillan Company, New York 1962, s. 29, 41; G.L. Jackson, The Development of School Support in

Opierając się na tym akcie legislatura Massachusetts (General Court) pozosta-wiała władzom lokalnym decyzję, jak szkoła miała być zorganizowana, kogo należy zatrudnić, jak ma wyglądać plan nauczania. Konieczne było jedynie zapewnienie odpowiedniego miejsca dla działania takiej szkoły. Podobny stosunek do wspierania edukacji miały władze centralne w samych początkach istnienia niepodległych Sta-nów Zjednoczonych.

Ukazane w poprzednim rozdziale kontrowersje dotyczące konstytucyjności wspierania edukacji z funduszy federalnych nie występowały w przypadku dwóch aktów prawnych przyjętych jeszcze przed ratyfi kowaniem Konstytucji Stanów Zjed-noczonych: An ordinance for ascertaining the mode of disposing of lands in the We-stern Territory z 1785 roku (znany bardziej jako Land Ordinance of 1785) oraz An ordinance for the government of the territory of the United States, North-west of the river Ohio z 1787 roku (Northwest Ordinance of 1787). Obydwa dotyczyły zasad zasiedlania terenów na zachodzie, zaprowadzania tam administracji oraz warunków przyjmowania terytoriów jako nowych stanów unii⁷. Traktowane łącznie są uznawa-ne za pierwszy wyraźny przejaw troski władzy Stanów Zjednoczonych o edukację na wszystkich poziomach, w tym i uczelni⁸.

Land Ordinance jest pierwszym dokumentem, który w ogóle poruszał problem dostępu do edukacji oraz jej wspierania jako gwarancji rozwoju. Omawiając zasady organizowania życia na Zachodnich Terytoriach, wprowadzono wymóg, aby w każ-dym okręgu działka numer szesnaście (znajdująca się mniej więcej w jego centrum) była przeznaczona „na utrzymanie publicznej szkoły”⁹.

Zaproponowany przepis dotyczący szkół nie wzbudził większych kontrowersji między innymi dlatego, że w znacznej mierze pokrywał się z dotychczas przyjęty-mi rozwiązaniaprzyjęty-mi w poszczególnych stanach Unii. Tak jak ponad sto lat wcześniej w Massachusetts, zakładano, że niewykształceni ludzie nie mogą stać się prawdziwy-mi obywatelaprawdziwy-mi odpowiedzialnyprawdziwy-mi za swoje państwo, mogącyprawdziwy-mi przysporzyć sobie i innym ekonomicznego bogactwa i nie być jednocześnie prawdziwie religijnymi ludźmi. Dlatego Land Ordinance przewidywał, że kwartał znajdujący się tuż obok szkoły ma być przeznaczony na cele religijne¹⁰.

Colonial Massachusetts, Teachers College, Columbia University, New York 1909, s. 15–22 i 34–74; The Old Deluder Act [w:] N.B. Shurtleff (red.), Records of the Governor and Company of the Massachusetts Bay in New England, vol. II, William White, Boston 1853, s. 203.

7 An ordinance for ascertaining the mode of disposing of lands in the Western Territory (Land Or-dinance of 1785), (dalej Land OrOr-dinance), „Journals of the Continental Congress”, vol. 29, s. 923; An ordinance for the government of the territory of the United States, North-west of the river Ohio (North-west Ordinance of 1787), (dalej North(North-west Ordinance), „Journals of the Continental Congress”, vol. 32, s. 334–343 (dalej JCC).

8 J. Herbst, The Development…, s. 97; P.S. Onuf, Statehood and Union. A History of the Northwest Ordinance, Indiana University Press, Bloomington1992, s. 1–12.

9 G.N. Rainsford, op.cit., s. 34–35. W oryginalnym tekście Land Ordinance jest użyte sformułowa-nie township; oznaczać może ono miejscowość, ale w tym wypadku dotyczy miary powierzchni. Survey township albo inaczej congressional township to kwadrat o bokach o długości sześciu mil, liczący więc trzydzieści sześć mil kwadratowych. Działki (lots) były liczone od północno-zachodniego rogu tak wy-znaczonego terenu. Zob. C.A. White, A History of the Rectangular Survey System, U.S. Department of Interior, Bureau of Land Management oraz Government Printing Offi ce, Washington 1983, s. 1–16.

10 John Adams to Abigail Adams, 29 October 1775 [w:] Letters of Delegates to Congress, vol. 2, s. 276–277; G.L. Jackson, op.cit., s. 16–17; B. Bailyn, op.cit., s. 78–83.

Ziemia dla szkół 119 W trakcie krótkiej debaty w dniu 23 kwietnia 1785 roku Charles Pinckney, wspar-ty przez Williama Graysona, zaproponował, by w części dowspar-tyczącej szkół dopisać także instytucje charytatywne. Gdyby uwzględniono jego poprawki, odpowiedni fragment brzmiałby następująco: „W każdej miejscowości będzie zarezerwowany centralny kwartał, dla utrzymania szkoły publicznej, a przylegający kwartał znajdujący się na północ od wymienionego, dla celów religijnych o r a z c h a r y t a t y w -n y c h [podkr. autora]. Dochody z -nich uzyskiwa-ne w obydwu wypadkach mają być na zawsze wykorzystywane zgodnie z decyzją większości mieszkańców płci męskiej do wymienionych celów”¹¹.

W odpowiedzi na tę propozycję William Ellery, poparty przez Melanctona Smitha, zaproponował wykreślenie słów „celów religijnych” i pozostawienie jedynie „celów charytatywnych”. Propozycja Ellery’ego i Smitha została przyjęta (stosunkiem gło-sów osiem do dwóch, przy podzielonych głosach dwóch stanów). W związku z tym Pinckney wycofał swoją poprawkę¹². Ostatecznie zapis dotyczący celów charytatyw-nych zniknął całkowicie i w dokumencie przyjętym przez Kongres Konfederacji 20 maja 1785 roku do edukacji odnosi się następujący fragment: „W każdej miejscowo-ści kwartał numer 16 będzie przeznaczony na utrzymanie szkół publicznych w tejże miejscowości; a także jedna trzecia zysku ze sprzedaży kopalń złota, srebra, ołowiu oraz miedzi, o ile Kongres nie zadecyduje inaczej”¹³.

W decyzji Kongresu Konfederacji należy zwrócić uwagę na to, że ziemia nie mia-ła być użyta pod budowę szkoły, chodziło raczej o jej dzierżawienie i zapewnienie w ten sposób solidnych fi nansowych podstaw do funkcjonowania szkoły. A ponieważ miało to być centralne miejsce, zyski osiągane w ten sposób powinny były okazać się wystarczające dla zapewnienia spokojnej pracy szkół publicznych¹⁴.

W 1787 roku Kongres Konfederacji w kolejnym dokumencie normalizującym zasady kolonizowania zachodnich terytoriów Stanów Zjednoczonych ponownie zajął się problemem edukacji. Land Ordinance nie podawał uzasadnienia dla wspierania szkół publicznych, gdyż takie działanie dla Ojców Założycieli, podzielających oświe-ceniowe poglądy o znaczeniu nauki i wychowania, było raczej oczywiste. Northwest Ordinance przyjęty w dwa lata później, też nie musiał nikogo przekonywać o takiej potrzebie. Niemniej jednak w części dotyczącej edukacji pojawiło się uzasadnienie dla jej wspierania. Artykuł III głosił: „Religia, moralność i wiedza, jako warunki ko-nieczne dobrego rządu i szczęścia ludzkości, szkoły oraz instytucje edukacyjne będą na zawsze wspierane”¹⁵.

W stwierdzeniu Kongresu Konfederacji należy zwrócić uwagę na dwie kwestie.

Po pierwsze – edukacja jest zestawiana z religią i moralnością – co pozostaje w zgo-dzie z dyskusjami, które toczyły się w momencie uchwalania Land Ordinance. Po

11 JCC, vol. 28, s. 254–255 i 293.

12 Ibidem, s. 294.

13 Ibidem, s. 378. „There shall be reserved the lot No. 16, of every township, for the maintenance of public schools, within the said township; also one third part of all gold, silver, lead and copper mines, to be sold, or otherwise disposed of as Congress shall hereafter direct”.

14 H.G. Good, A History…, s. 145.

15 JCC, v. 32, s. 340. „Religion, morality, and knowledge, being necessary to good government and the happiness of mankind, schools and the means of education shall forever be encouraged”.

drugie – legislatorzy wskazali na wartości, dla których warto wspierać edukację, to jest: dobry rząd i szczęście ludzkości. W zestawieniu z debatami, jakie w ciągu najbliższych lat będą się toczyć wokół utworzenia federalnego uniwersytetu naro-dowego, uderza powściągliwość we wskazywaniu korzyści płynących z nauki. O ile jeszcze idea dobrego rządu może być kojarzona z zasadami demokratycznymi czy federalnymi, tak jak to postulował na przykład Benjamin Rush, o tyle szczęście ludz-kości raczej nie wskazuje na to, co stało się szczególnie istotne później – wspieranie rozwoju ekonomicznego całej Unii i poszczególnych stanów. Gospodarcza przydat-ność wiedzy w 1787 roku nie była jeszcze najważniejsza.

13 lipca 1787 roku akt został przyjęty przez Kongres Kofederacji, ale nie zakoń-czyło to dyskusji na temat roli i sposobów wspierania edukacji, w tym już wprost edukacji na poziomie wyższym. W dniu 23 października 1787 roku Kongres roz-patrywał propozycję Johna Keana (Południowa Karolina), popartą przez Henry’ego Lee (Wirginia). Dotyczyła ona sposobu zawierania traktatów na terenach obowiązy-wania Northwest Ordinance oraz nadziałów ziemi na potrzeby edukacji. Propono-wali oni, aby „nie czyniono żadnych nadań ziemi dla szkół wyższych oraz innych celów niż tych określonych w Rozporządzeniu [Ordinance] z 20 maja 1785 roku”¹⁶. Kean i Lee chcieli w istocie zapewnienia, że ziemie na Terytorium Północno--Zachodnim nie będą wykorzystane do tworzenia szkół wyższych. Nie zachowały się dokumenty, które mogłyby wskazywać na motywy, jakimi się kierowali Kean i Lee.

Ewentualna próba ochrony istniejących uczelni przed konkurencją nie wchodziła w grę, gdyż Południowa Karolina nie posiadała wówczas własnej uczelni, a College of William and Mary, choć znajdował się w kryzysie, miał na tyle możnych pro-tektorów w samej Virginii, że też nie musiał się obawiać ewentualnej konkurencji z Zachodu.

Odrzucenie zakazu wspierania szkół wyższych za pomocą nadziałów ziemi wy-znaczyło kierunek działania legislatury federalnej na następne lata. Niedługo po uchwaleniu Northwest Ordinance zasada wspierania szkolnictwa została przez Kon-gres wprost rozciągnięta na szkolnictwo wyższe. W dniu 23 lipca 1787 roku zosta-ły przyjęte zasady sprzedaży ziemi na terenach na zachód od rzeki Ohio. Przypo-mniano o konieczności przeznaczania kwartału numer szesnaście w każdym okręgu na cele edukacyjne. Dodatkowo ustalono, że „na zawsze będą przekazane na po-czet uniwersytetu nie więcej niż dwa całe okręgi, zarezerwowane przez kupującego lub kupujących i położone jak najbliżej centrum; na ten sam cel może być

Odrzucenie zakazu wspierania szkół wyższych za pomocą nadziałów ziemi wy-znaczyło kierunek działania legislatury federalnej na następne lata. Niedługo po uchwaleniu Northwest Ordinance zasada wspierania szkolnictwa została przez Kon-gres wprost rozciągnięta na szkolnictwo wyższe. W dniu 23 lipca 1787 roku zosta-ły przyjęte zasady sprzedaży ziemi na terenach na zachód od rzeki Ohio. Przypo-mniano o konieczności przeznaczania kwartału numer szesnaście w każdym okręgu na cele edukacyjne. Dodatkowo ustalono, że „na zawsze będą przekazane na po-czet uniwersytetu nie więcej niż dwa całe okręgi, zarezerwowane przez kupującego lub kupujących i położone jak najbliżej centrum; na ten sam cel może być