Osiągnięcia naukowe i dydaktyczne Andrzeja Iwasiewicza związane są z następujący-mi dziedzinanastępujący-mi wiedzy statystycznej:
– metody statystyczne i ich zastosowanie w doświadczalnictwie chemicznym. Wy-razem tego jest współautorstwo następujących książek: Metody statystyczne w
do-świadczalnictwie chemicznym (1970), Metody statystyczne dla chemików (1986) oraz
współautorstwo pracy Statistical Methods in Applied Chemistry, wydanej wspólnie przez PWN oraz wyd. Elsevier w 1990 roku,
– metody statystycznej kontroli jakości, o których opublikował wiele artykułów nauko-wych, a także monografię Statystyczna kontrola jakości w toku produkcji. Systemy i
pro-cedury (1985),
– zarządzanie jakością, którym to zagadnieniem zajął się po roku 1990, publikując z tego zakresu szereg artykułów naukowych, a przede wszystkim książkę Zarządzanie
jakością, podstawowe problemy i metody (1999).
Jego publikacje książkowe i artykuły w znacznym stopniu rozwijały dyscyplinę, którą się zajmował. Były to problemy metodologii i praktyki badań statystycznych w do-świadczalnictwie chemicznym, towaroznawstwie oraz zarządzaniu jakością. Miały one nie tylko charakter teoretyczny, ale w wielu przypadkach znajdowały zastosowanie w praktyce gospodarczej. Przykładem może być jego dziesięcioletnia współpraca z In-stytutem Badań Systemowych PAN w Warszawie, w ramach której zrealizowany został Problem MR I.30: Rozwój metod analizy systemowej i ich zastosowania w gospodarce
na-rodowej. Zasługi Andrzeja Iwasiewicza w rozwoju uprawianej dyscypliny nie
ograni-czały się wyłącznie do publikowania prac, które sam stworzył, ale w dużym stopniu do inspirowania innych osób, w jak najszerszym tego słowa znaczeniu. Należy podkreślić, że w pracach badawczych zespołowych zawsze był głównym inicjatorem przyjmowa-nych koncepcji.
Andrzej Iwasiewicz był urodzonym dydaktykiem, lubianym przez studentów i mło-dych pracowników nauki. Jego zajęcia dydaktyczne z zakresu statystyki, statystycznych metod sterowania procesami, zarządzania jakością, monitorowaniem procesów oraz zarządzaniem operacjami cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród słuchaczy. Brał udział jako wykładowca – między innymi – w dwóch kursach, zorganizowanych dla członków studenckich kół naukowych chemików, których słuchacze skierowali do Pań-stwowego Wydawnictwa Naukowego propozycję wydania opracowania obejmujące-go procedury statystyczne dla chemików. W konsekwencji wydana została wymieniona powyżej seria książek, które do dnia dzisiejszego są zalecane chemikom zajmującym się zastosowaniami metod statystycznych w doświadczalnictwie chemicznym.
Andrzej Iwasiewicz był długoletnim pracownikiem naukowo-dydaktycznym krakow-skiej uczelni ekonomicznej, zasłużonym dla jej rozwoju. W latach 1993–1996 był Dzie-kanem Wydziału Zarządzania Akademii Ekonomicznej, następnie (z wyboru) członkiem Senatu AE, a także aktywnym członkiem wielu komisji wydziałowych i senackich. W
la-tach 1996–1997 był dyrektorem Programu MBA w Szkole Przedsiębiorczości i Zarządza-nia Akademii Ekonomicznej w Krakowie.
Zasiadał też w wielu gremiach naukowych, takich jak Komisja Nauk Ekonomicznych PAN w Krakowie, a w jej ramach był redaktorem naczelnym Folia Oeconomica
Craco-viensia w latach 2003–2012. Był także członkiem Komisji Statystyczno-Demograficznej
PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Ekonomicznej PAU oraz członkiem Normaliza-cyjnej Komisji Problemowej ds. zastosowań metod statystycznych Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.
Profesor Andrzej Iwasiewicz był zaangażowany w sprawy publiczne. Od początku lat osiemdziesiątych XX wieku włączył się w ruch Solidarności, w 1981 roku został wybrany członkiem pierwszej Komisji Uczelnianej NSZZ Solidarność na AE w Krakowie. W stanie wojennym przez wiele lat współpracował – wraz z żoną – z organizacją charytatywną w Holandii (Stichting Sint – Oedenroden Helpt Polen), która na jego ręce wysyłała do Polski cenne medykamenty i aparaturę medyczną. Za swoją działalność naukową, dy-daktyczną i społeczną Profesor Andrzej Iwasiewicz został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1981), Krzyżem Kawalerskim OOP (2002), Medalem Komisji Edukacji Narodo-wej (1995) oraz wyróżniony wieloma nagrodami ministra.
Nade wszystko ci, którzy z nim współpracowali, pamiętają go jako człowieka docie-kliwego, o umyśle analitycznym, mającego oryginalne pomysły. Jednocześnie był to człowiek o dużej kulturze osobistej, pogodny, służący ludziom pomocą i radą, odważ-ny i prawy.
Zmarł w dniu 19 czerwca 2012 roku i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Źródła
Paszek Z., Andrzej Iwasiewicz – życie i twórczość, „Folia Oeconomica Cracoviensia”, Vol. LIV (2013).
Pociecha J., Professors Kazimierz Zając and Andrzej Iwasiewicz Eminent Statisticians of
Krakow. „Acta Universitatis Lodziensis”, Folia Oeconomica 3(302) 2014, s. 15-21. JÓZEF POCIECHA
Karolina Iwaszkiewicz urodziła się 17 lutego 1902 roku w Wilnie jako córka Antoniego i Antoniny z Błaszkiewiczów. Jej ojciec był elektrotechnikiem. Ochrzczona została 24 lutego w rzymskokatolickim kościele parafialnym Ostrobramskim w Wilnie.
Uczęszczała do Instytutu Maryjskiego w Wilnie i po ukończeniu klasy trzeciej zosta-ła przyjęta do ośmioklasowego Gimnazjum Żeńskiego im. Elizy Orzeszkowej. Egza-min dojrzałości złożyła 1 czerwca 1920 roku. Na świadectwie dojrzałości wydanym 12 czerwca 1920 roku widnieje bardzo dobra ocena z matematyki.
W latach szkolnych 1919/20 i 1920/21 była nauczycielką w szkole rzemieślniczej w Wil-nie. Od 1 czerwca 1921 roku została młodszą asystentką w Zakładzie Astronomicznym na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, kierowanym przez prof. dra Władysława Dziewulskiego. Pracowała tam do chwili pod-jęcia studiów na Wydziale Ogrodniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w roku akademickim 1926/27.
Na pierwszym roku studiów słuchała wykładów Antoniego Przeborskiego z matematyki i w dniu 25 czerwca 1927 roku zdała z tego przedmiotu egzamin z wynikiem celującym. W roku akademickim 1927/28 słuchała wykładów Jerzego Neymana z teorii statystyki i w dniu 23 czerwca 1928 roku zdała z tego przedmiotu egzamin z wynikiem celującym. W roku akademickim 1929/30 słuchała wykładów Jerzego Neymana z zastosowań staty-styki do działów specjalnych i uczestniczyła w prowadzonych przez niego seminariach ze statystyki. Specjalizowała się w sadownictwie. Pracę dyplomową pt. Zastosowanie
pra-wa Poissona do rachopra-wania cząsteczek virusu napisała pod kierunkiem Jerzego Neymana
w porozumieniu z Marianem Górskim, dziekanem Wydziału Ogrodniczego. Profesorowie Jerzy Neyman i Marian Górski pracę tę ocenili na celująco. Po zdaniu egzaminu dyplomo-wego w dniu 30 czerwca 1931 roku otrzymała dyplom inżyniera ogrodnika.