Zygmunt Butlewski. W roku 1947 został członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego i w okresie członkostwa pełnił różne funkcje związkowe, jak sekretarz ZOZ, przewod-niczący komisji, członek rady uczelnianej. W latach 1954–1956 był słuchaczem i ukoń-czył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu. W roku 1955 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i od roku 1958 pełnił funkcje w różnych organach partyjnych (był m.in. pierwszym sekretarzem OOP Naukowców, pierwszym sekre-tarzem OOP Wydziału Budowy Maszyn, członkiem egzekutywy OOP Wydziału Me-chaniczno-Technologicznego, członkiem Komitetu Uczelnianego przy Politechnice Poznańskiej).
W roku 1959 ożenił się z Mirosławą Deptulanką, nauczycielką Technikum Odzieżowe-go w Poznaniu. Ze związku teOdzieżowe-go narodziło się troje dzieci : Lubomira , Dobrosława i Przemysław.
Uchwałą Rady Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UAM w 1962 roku Dobiesław Bobrowski uzyskał stopień doktora nauk matematyczno-fizycznych. Promotorem roz-prawy doktorskiej O całkach oscylujących pewnych równań różniczkowych zwyczajnych był profesor Władysław Orlicz. W dniu 12 stycznia 1968 roku ta sama Rada nadała mu stopień doktora habilitowanego w zakresie analizy matematycznej na podstawie roz-prawy O pewnych własnościach rozwiązań równania różniczkowego nieliniowego
trze-ciego rzędu. Uchwałą Rady Państwa z dnia 6 lipca 1973 roku otrzymał tytuł naukowy
profesora nadzwyczajnego nauk matematycznych, a w dniu 21 listopada 1989 roku Prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk matematycznych. Od lutego 1969 roku pracował na etacie docenta, od sierpnia 1973 roku – profesora nadzwyczajnego, a od października 1990 roku – profesora zwyczajnego. Równocze-śnie z zajęciami dydaktycznymi na Politechnice Poznańskiej prowadził od roku 1967 wykłady zlecone z teorii prawdopodobieństwa i seminaria dla studentów matematyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Na Politechnice Poznańskiej pełnił różnorodne funkcje. W latach akademickich 1970– –1982 był zastępcą dyrektora Instytutu Matematyki, w latach 1987–1991 dyrek-torem tegoż instytutu, a w latach 1975–1991 kierował Zakładem Probabilistyki. W latach akademickich 1972–1975 pełnił funkcję prorektora ds. doskonalenia kadr i współpracy z zagranicą Politechniki Poznańskiej. W latach 1962, 1965 i 1967 uka-zały się trzy pierwsze numery Zeszytów Naukowych Politechniki Poznańskiej w serii
Matematyka. Od numeru czwartego z roku 1969 seria ta była wydawana pod
tytu-łem Fasciculi Mathematici. Od numeru trzeciego z roku 1967 do numeru 24 z roku 1991 Dobiesław Bobrowski nieprzerwanie pełnił funkcję redaktora naczelnego tego czasopisma.
W latach 1973–1977 Dobiesław Bobrowski był prezesem Poznańskiego Oddziału Pol-skiego Towarzystwa Matematycznego. Przewodniczył Zespołowi Szkolnictwa Wyższe-go przy PTM oraz Zespołowi Nauk Podstawowych w Krajowym Ośrodku Dydaktycznym. Ponadto był członkiem m.in. Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej, Komitetu Matematyki
PAN, Komitetu Budowy Maszyn PAN oraz Komitetu Transportu PAN oraz honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Bezpieczeństwa i Niezawodności. W latach 1995– –1999 pełnił funkcję Associate Editor serii Algebra and Stochastic Methods czasopisma
Discussiones Mathematicae, a od roku 2000 był członkiem komitetu redakcyjnego
se-rii Probability and Statistics tegoż czasopisma. Wchodził też w skład Rady Redakcyjnej kwartalnika Zagadnienia Eksploatacji Maszyn. Od roku 1985 był członkiem American
Mathematical Society. Pisał recenzje dla Mathematical Reviews oraz Zentralblatt MATH.
Współpracował naukowo z wieloma uczelniami w kraju i za granicą, między innymi z uniwersytetami w Tbilisi, Salonikach, Brnie, Belgradzie, Sofii, Bratysławie i Pradze oraz z politechnikami w Brnie i Żylinie. Brał czynny udział w wielu konferencjach krajowych i międzynarodowych.
Za swoją wszechstronną działalność Bobrowski otrzymał szereg odznaczeń i medali, w tym Krzyż (Komandorski i Kawalerski) Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 30-lecia i 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, tytuł honorowy Zasłużony Nauczyciel PRL, Odznaka Honorowa za Zasługi dla Rozwoju Województwa Poznańskiego i Zielonogórskiego, Odznaka Honorowa Miast Poznania i Ostrowa. Był też nagradzany przez Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz rek-torów Politechniki Poznańskiej i UAM.
Zainteresowania naukowe Dobiesława Bobrowskiego szły w dwóch kierunkach – ja-kościowej teorii równań różniczkowych oraz zastosowań probabilistyki w konkret-nych dziedzinach techniki. W swoich pracach z zakresu jakościowej teorii równań róż-niczkowych poruszał problematykę oscylacyjności rozwiązań równań różróż-niczkowych i układów równań różniczkowych nieliniowych zwyczajnych, krotności miejsc zero-wych, oszacowania odległości pomiędzy miejscami zerowymi rozwiązań i własności asymptotycznych rozwiązań w nieskończoności. Na szczególną uwagę zasługuje tu praca habilitacyjna, w której przedstawiona jest wspomniana problematyka przy bardzo ogólnych założeniach nieimplikujących jednotliwości rozwiązania. W pracach opublikowanych po habilitacji zajmował się zdążaniem do zera w nieskończoności rozwiązań równań różniczkowych nieliniowych przy słabszych założeniach niż wyni-ka to z asymptotycznej stabilności. Inne publiwyni-kacje z zakresu równań różniczkowych dotyczyły metod przybliżonych do rozwiązywania tych równań. W swoim dorobku ma również pracę o własnościach rozwiązań równania różniczkowego dwumiano-wego szóstego rzędu, która stanowi kontynuację badań prowadzonych przez Jana Mikusińskiego nad analogicznymi równaniami rzędu trzeciego i czwartego. Druga grupa prac dotyczy zastosowań teorii prawdopodobieństwa w różnych dziedzinach techniki, jak na przykład analizy pracy maszyn rolniczych i ich niezawodności, ba-dania trwałości urządzeń mechanicznych i elektrycznych. Dobiesław Bobrowski stał się dobrym znawcą zagadnień niezawodności i był pierwszy w ośrodku poznańskim, który w tym zakresie rozpoczął systematyczną współpracę z placówkami przemysło-wymi zlokalizowanymi w Poznaniu, m. in. z Przemysłowym Instytutem Maszyn Rolni-czych, Centralnym Ośrodkiem Gospodarki Magazynowej, Centralnym Laboratorium Akumulatorów i Ogniw oraz Instytutem Obróbki Plastycznej. Wyniki swoich badań opublikował w ponad osiemdziesięciu pracach.
Do głównych podręczników i monografii Profesora należą: – Elementy teorii prawdopodobieństwa (1971, 1976, 1980), – Wprowadzenie matematyczne do teorii niezawodności (1977), – Losowe równania różniczkowe zwyczajne (1980),
– Probalilistyka w zastosowaniach technicznych (1980, 1986),
– Wybrane metody wnioskowania statystycznego (1982, 1988, 1990, 1995, 2001, 2004, 2006), współautorka: K. Łybacka,
– Modele i metody matematyczne teorii niezawodności w przykładach i zadaniach (1985), – Wstęp do losowych równań różniczkowych zwyczajnych (1987),
– Systemy dynamiczne z czasem dyskretnym: zagadnienie deterministyczne (1994), – Równania różniczkowe cząstkowe w zastosowaniach (1995), współautorzy: J.
Mikołaj-ski, J. Morchało,
– Wprowadzenie do systemów dynamicznych z czasem dyskretnym (1998), – Ciągi losowe (2002),
– Elementy rachunku prawdopodobieństwa z podstawami wnioskowania statystycznego (2002).
Przez wiele lat prowadził seminarium naukowe poświęcone m.in. programowaniu linio- wemu, równaniom różniczkowym z przekształconym argumentem, procesom losowym i stochastycznym równaniom różniczkowym. Wykształcił dwadzieścia dwoje doktorów i był recenzentem w dwudziestu trzech przewodach habilitacyjnych.
W marcu 1991 roku przeszedł na emeryturę. Był jednakże nadal aktywny naukowo i dydaktycznie. W latach 1992–1995 pracował na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Matematyki Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze. Od paź- dziernika 1997 roku do czerwca 2006 roku był zatrudniony w Zakładzie Rachunku Prawdopodobieństwa i Statystyki Matematycznej Wydziału Matematyki i Informatyki UAM w Poznaniu na stanowisku profesora zwyczajnego. Od 2001 do 2007 roku praco-wał w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa.
Prywatnie interesował się filozofią, literaturą, muzyką poważną, krajoznawstwem, tu-rystyką i przyrodą.
Profesor Dobiesław Bobrowski zmarł 29 sierpnia 2012 roku w Puszczykowie i został tam pochowany na cmentarzu parafialnym.
Źródła
Werbowski J., Dobiesław Bobrowski : his life and work, „Fasciculi Mathematici” 1998, Nr 2, s.7-8,
Zasoby Archiwów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz Politechniki Poznańskiej.