Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Oglądanie encyklopedii i książek przyrodniczych o zwierzętach.
Rozwi-janie zainteresowań czytelniczych.
Zabawa Jeden, dwa. Rozwijanie umiejętności stosowania rzeczowników w liczbie pojedynczej i liczbie mnogiej.
Zabawa ruchowa z zestawu zabaw ruchowych nr 6.
IV 19 IV 2 I 8 II. Dom dla jeża – słuchanie opowiadania B. Szelągowskiej Mali strażnicy
przyrody. Cele: rozwijanie mowy; poznawanie miejsca, w którym chronią się jeże przed nadchodzącą zimą.
Zabawy na świeżym powietrzu: spacer wokół przedszkola. Zbieranie skarbów do kącika przyrody. Obserwowanie zachowań zwierząt.
IV 5, IV 18
I 4, I 5, I 6, II 10 III. Słuchanie piosenki Jesienne zapasy. Rozmowa na temat tekstu piosenki.
Określenie charakteru melodii piosenki.
Nauka pierwszej zwrotki i refrenu piosenki na zasadzie echa muzycznego.
Ćwiczenia manualne Kolczaste ubranko jeżyka, z wykorzystaniem wiersza Doroty Gellner Kolczasty jeżyk.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Deszcz i parasole.
IV 7IV 5, IV 7 IV 7 IV 1I 5
Cele główne
• rozwijanie mowy,
• poznawanie miejsca, w którym jeże chronią się przed nadchodzącą zimą.
Cele operacyjne Dziecko:
• wypowiada się na temat wysłuchanego opowiadania,
• wymienia miejsce, w którym jeż chroni się przed nadchodzącą zimą.
Przebieg dnia
• Oglądanie encyklopedii i książek przyrodniczych o zwierzętach. Rozwijanie zainteresowań czy-I telniczych.
Encyklopedie, książki przyrodnicze o zwierzętach.
Dzieci oglądają encyklopedie i książki przyrodnicze o zwierzętach. Z pomocą N. nazywają wybrane zwierzęta i rozmawiają o ich sposobach przygotowania się do zimy, np. poszuki-wanie legowiska, gromadzenie zapasów, gęstnienie sierści, zwiększanie tkanki tłuszczowej pod skórą.
• Zabawa Jeden, dwa. Rozwijanie umiejętności stosowania rzeczowników w liczbie pojedyn-czej i liczbie mnogiej.
Obrazki przedstawiające: jedno zwierzę, dwa zwierzęta (jeża, lisa, niedźwiedzia, pszczoły, wiewiórki, sroki lub inne, według uznania N.).
Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym w kole. N. kolejno pokazuje obrazki zwierząt przedsta-wiające np. jednego jeża. Mówi: To jest jeden… Dzieci dopowiadają nazwę zwierzęcia – jeż.
Następnie pokazuje obrazek z dwoma jeżami i mówi: A to są... (Dzieci mówią: Dwa jeże).
W ten sam sposób N. omawia z dziećmi obrazki przedstawiające np.: jednego lisa, dwa lisy, a następnie niedźwiedzie, pszczoły, wiewiórki, sroki.
Zestaw zabaw ruchowych nr 6 (do wykorzystania według wyboru N.).
Kołatka, orzech.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Deszcz i parasole.
Przy dźwiękach kołatki dzieci maszerują swobodnie po sali w wyznaczonym kierunku. Na hasło: Deszcz! zatrzymują się, prostują i tworzą z wyprostowanych nad głowami rąk daszek (parasolkę).
• Zabawa ruchowa rozwijająca duże grupy mięśniowe – Przekaż orzech.
Dzieci stają w kole i przekazują sobie orzech: najpierw z przodu, potem za plecami, dołem – pod nogami, górą – nad głowami.
• Zabawa ruchowa z elementem podskoku – Zajączki i wiewiórki – wykonywanie skoków podpartych.
N. dzieli dzieci na dwa zespoły: chłopcy to zające, dziewczynki to wiewiórki. Na zawołanie N.: Wiewiórki! dziewczynki poruszają się po sali (lesie). Na zawołanie: Zające! wiewiórki od-chodzą na bok, a po sali poruszają się chłopcy. Po kilku powtórzeniach następuje zmiana ról i zabawa toczy się dalej.
• Zabawa bieżna Latające sowy.
Dzieci biegają swobodnie na palcach w jednym kierunku, poruszając rękami. Na sygnał N. zatrzymują się i pohukują: uhu, uhu.
• Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Na jednej nodze.
Dzieci chodzą po sali w różnych kierunkach, wysoko podnosząc kolana. Na klaśnięcie N. za-trzymują się, stają na prawej nodze, a stopę lewej nogi opierają o kolano prawej nogi, wy-ciągają ramiona w przód i klaszczą w dłonie. N. powtarza zabawę kilka razy.
Zajęcia 1. Dom dla jeża – słuchanie opowiadania B. Szelągowskiej Mali strażnicy przy-II rody.
• Powitanie zabawą Poniedziałkowy uśmiech. Wywołanie miłego nastroju.
Dzieci siedzą w kole. Kolejno przekazują sobie uśmiech, zwracając się do osoby siedzącej po ich lewej stronie. Zabawę rozpoczyna N.
• Słuchanie opowiadania B. Szelągowskiej Mali strażnicy przyrody.
Książka (s. 16–17) dla każdego dziecka.
Dzieci siadają na dywanie. N. rozdaje im książki i zaprasza do wysłuchania opowiadania.
Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.
Olek bawił się z kolegami w przedszkolnym ogrodzie. Chłopcy coraz zerkali na sąsiednie podwórko. Za siatką starszy pan układał liście w zgrabny stosik. Po chwili zapłonęło niewielkie ognisko. Dym zaczął unosić się w górę.
– A gdzie są kiełbaski? – zastanawiał się Kuba.
– Chyba nie będzie – stwierdził Olek. – Widocznie ten pan po prostu chce spalić liście.
– Dziwne te liście. Ruszają się. Zobaczcie! – krzyknął Bartek.
W tym momencie spod kupki wygramoliły się dwa jeże i zaczęły uciekać jak najdalej od ognia.
– Proszę pana, proszę pana!
– Co się stało, chłopcy? Mogę wam w czymś pomóc?
– Chyba pan spalił domek dla jeży. Przed chwilą dwa jeże ledwo uciekły spod ogniska. Mój dziadek mi mówił, że nie należy palić liści w ogrodzie. Teraz już wiem dlaczego.
– Ojej, nie pomyślałem! Więcej już tego nie zrobię.
– Odpady z ogródka najlepiej wrzucać do kompostownika, a skoszoną trawę – pod krzacz-ki. Będą lepiej rosły, a i jeże będą miały gdzie się schować przed jesiennymi chłodami – tak mi powiedział dziadek.
– Mądrego masz dziadka, chłopcze.
Sąsiad czym prędzej ugasił ognisko wodą. Na szczęście więcej jeży nie było. Do brata pode-szła zaciekawiona Ada.
– Dlaczego ten pan zgasił ognisko? Przecież to zwykła kupka liści.
– Nie taka zwykła. To był domek jeży. Ledwo udało im się uciec!
– Naprawdę? To jeże tak sobie siedzą pod liśćmi?
– Właśnie. Coś trzeba z tym zrobić… – zastanawiał się na głos Olek.
Olek i jego koledzy po krótkiej naradzie postanowili zostać strażnikami przyrody. Zaraz po obiedzie zaczęli robić plakaty. Pani, chcąc pomóc chłopcom, wymyśliła hasło:
Nie pal liści, które leżą.
Pomóż domki stworzyć jeżom!
Na koniec, w nagrodę, przygotowała dla dzieci odznaki strażników przyrody.
Olek wracał do domu naprawdę zadowolony. Po drodze rozwieszał plakaty na słupach.
Tata był bardzo dumny z syna.
– Jesteś naszym domowym bohaterem – powiedziała uroczyście Ada do brata, patrząc na jego nową odznakę.
• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.
Książka (s. 16–17) dla każdego dziecka.
N. zadaje pytania:
− Dlaczego nie powinno się palić liści?
− W jaki sposób jeże przygotowują się do zimy?
• Zabawa w formie opowieści ruchowej, z elementem czworakowania – Jeże szukają miesz-kania.
Odtwarzacz CD, nagranie odgłosu szumu wiatru, szyfonowa chusteczka dla każdego dziecka.
N. rozkłada na podłodze, w różnych miejscach sali, szyfonowe chusteczki – kopczyki liści.
Włącza nagranie i opowiada o spadających jesienią liściach, o spacerujących jeżach i szu-kaniu przez jeży mieszkania na zimę. Dzieci (jeże) poruszają się w ustalonym kierunku na czworakach, omijając leżące chusteczki. Na zawołanie: Idzie zima! i pauzę w muzyce jeże chowają się pod liśćmi – dzieci nakrywają się najbliżej leżącymi chusteczkami.
• Karta pracy, cz. 1, nr 21 Dzieci:
− kolorują rysunek zgodnie z kolorami kropek,
− mówią, jakie zwierzę się na nim ukryło,
− rysują po śladzie szarej linii drogę jeża do kopczyka liści.
Zabawy na świeżym powietrzu
• Spacer wokół przedszkola. Zbieranie skarbów do kącika przyrody. Obserwowanie zachowa-nia zwierząt.
Koszyk, reklamówka na skarby jesieni, lupy i lornetki.
N. spaceruje z dziećmi wokół przedszkola. Prosi dzieci o zbieranie tworzywa przyrodnicze-go, np.: liści, żołędzi, patyczków. Ukierunkowuje spostrzeżenia dzieci. Zachęca do użycia lup i przyjrzenia się roślinom i owadom, podpatrywania zachowania ptaków (z wykorzy-staniem lornetki). Zwraca uwagę na zwierzęta, informuje o zakazie zbliżania się do niezna-nych zwierząt.
• Słuchanie piosenki Jesienne zapasy (sł. i muz. D. i K. Jagiełło) – w wykonaniu N. lub jej nagrania III z płyty CD. Rozmowa na temat tekstu piosenki. Określenie charakteru melodii (wesoła, smuntna).
Nagranie piosenki, odtwarzacz CD.
Dziś od ra - na hyc, hyc, hyc, wie - wió - recz - ka ma - ła,
nie chce ro - bić pra - wie nic, tyl - ko by ska - ka - ła.
Ref.: O - rzesz-ków nie chce zry - wać, do dziu - pli nie chce no - sić,
a gdy na-dej - dzie zi - ma, są - sia - dów bę - dzie pro - sić.
1
5
9
13
18
I. Dziś od rana hyc, hyc, hyc, wiewióreczka mała, nie chce robić prawie nic, tylko by skakała.
Ref.: Orzeszków nie chce zrywać, do dziupli nie chce nosić, a gdy nadejdzie zima, sąsiadów będzie prosić.
II. Dziś od rana tup, tup, tup, chomik gdzieś wędruje, nie chce robić prawie nic, tylko maszeruje.
Ref.: Owoców nie chce zbierać, do domu swego nosić, a gdy nadejdzie zima, sąsiadów będzie prosić.
III. Dziś od rana pi, pi, pi, myszka bardzo mała, nie chce robić prawie nic, tylko by leżała.
Ref.: Ziarenek nie chce szukać, do norki nie chce nosić, a gdy nadejdzie zima, sąsiadów będzie prosić.
IV. Przyszły do nich mamy trzy, pogroziły palcem:
– Dość lenistwa, dosyć psot, do roboty, malce.
Ref.: Chomik nosi owoce, orzeszki zaś wiewiórka, a mała polna myszka ziarenka oraz piórka.
N. zadaje dzieciom pytania:
− Jak zwierzęta przygotowują się do zimy?
− Jak zachowują się zwierzęta z naszej piosenki?
− Gdzie zimą mieszkają: wiewiórka, chomik, myszka?
− Które z nich zapadają w sen zimowy?
• Nauka pierwszej zwrotki i refrenu piosenki na zasadzie echa muzycznego. Zaznaczanie klaśnięciem pierwszej miary taktu.
• Ćwiczenia manualne Kolczaste ubranko jeżyka, z wykorzystaniem wiersza Doroty Gellner Kolczasty jeżyk.
Pojemniki, świerkowe igiełki, cienkie patyczki lub wykałaczki, taca z mokrym piaskiem dla każdego dziecka.
Dzieci siadają przy stolikach, na których znajdują się tace z mokrym piaskiem. Rysują pal-cem kontur jeża. N. recytuje rytmicznie (wielokrotnie) wierszyk. Dzieci wkładają świerkowe igiełki, cienkie patyczki lub wykałaczki w piasek. (W razie potrzeby N. spryskuje piasek).
To jest jeżyk. Mały jeżyk.
Jeżyk z kolców ma kołnierzyk.
Z kolców płaszczyk, z kolców szalik, tylko nosek jak koralik. Patrzcie!
Jeżyk wlazł pod krzaczek i kolczasty zdjął plecaczek.
A z plecaczka raz, dwa, trzy – wyjął trzy kolczaste sny.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Deszcz i parasole (przewodnik, cz. 1, s. 94).
Październik, tydzień 2 Jesień idzie do zwierząt