• Nie Znaleziono Wyników

Wieże z klocków

W dokumencie przewodnik metodyczny cz. 1 A+ (Stron 32-35)

Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Wycinanie z katalogów obrazków z zabawkami i ich przeliczanie.

Zabawa integracyjna – Iskierka przyjaźni.

Zabawa rozwijająca zwinność – Przełóż szarfę.

I 7, IV 11 III 1 I 5 II. Zajęcia umuzykalniające przy piosence Wesoła zabawa. Cele:

reago-wanie ustalonymi ruchami na podane sygnały, rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa badawcza Co słychać w ogro-dzie?, zabawa ruchowa Robię to co ty. Rysowanie patykiem na ziemi – Zagadki obrazkowe.

IV 7

I 1, I 2, I 3 I 4, I 5, I 7, IV 7 III. Rozmowa na temat obrazka. Przeliczanie klocków; wskazywanie, gdzie

jest ich najwięcej, a gdzie – najmniej.

Konstruowanie wież z klocków zgodnie z podanym kodem.

Zabawa integracyjna Balonik.

IV 5, IV 11 I 6, IV 11 I 5, III 1 Cele główne

• reagowanie ustalonymi ruchami na podane sygnały,

• rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne Dziecko:

• reaguje na ustalone sygnały,

• uczestniczy w zabawie przy piosence.

Przebieg dnia

• Wycinanie z katalogów obrazków z zabawkami i ich przeliczanie. I Katalogi i gazetki reklamowe z zabawkami, nożyczki, koperta.

Dzieci, które potrafią wycinać, przygotowują pomoce do jutrzejszych zajęć. Wycinają z ka-talogów obrazki przedstawiające zabawki: samochody, piłki, lalki, misie (każda zabawka w jednym z 4 kolorów: żółtym, niebieskim, zielonym, czerwonym). Na koniec przeliczają obrazki, próbują segregować je według rodzaju, koloru.

• Zabawa integracyjna – Iskierka przyjaźni.

Dzieci siedzą w kole na dywanie w siadzie skrzyżnym, trzymając się za dłonie. N. wyznacza jedno dziecko, aby puściło iskierkę, tzn. delikatnie ścisnęło rękę koleżanki/kolegi po prawej lub lewej stronie, wymawiając przy tym tekst:

Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech przyjazna i wesoła wróci do mych rąk.

Na koniec zabawy dzieci przyglądają się wszystkim kolegom i koleżankom. Ustalają, kto w dniu dzisiejszym jest nieobecny.

• Zabawa rozwijająca zwinność – Przełóż szarfę (przewodnik, cz. 1, s. 28).

Podczas śniadania N. zwraca uwagę dzieci na używanie zwrotów grzecznościowych.

Zajęcia 1. Zajęcia umuzykalniające przy piosence Wesoła zabawa (przewodnik, cz. 1, II s. 31).

• Utrwalenie pierwszej zwrotki i refrenu piosenki Wesoła zabawa, nauka kolejnych zwrotek piosenki.

Nagranie piosenki Wesoła zabawa, odtwarzacz CD, bębenek.

Zaznaczanie pierwszej miary taktu uderzeniem w bębenek.

• Utrwalenie wiadomości na temat budowy i brzmienia marakasu.

Marakas, nagranie piosenki Wesoła zabawa, odtwarzacz CD.

Zaznaczanie pierwszej miary taktu podczas słuchania piosenki Wesoła zabawa.

• Zabawa Co robimy? – rozwijająca słuch muzyczny.

Bębenek, nagranie piosenki Wesoła zabawa, odtwarzacz CD.

Swobodny marsz za N. w rytmie piosenki Wesoła zabawa.

Na sygnał instrumentu dzieci wykonują następujące zadania:

mocne uderzenie w bębenek – wykonują przysiad,

pocieranie dłonią o membranę bębenka – ustawiają się w parach, tyłem do siebie, miarowe uderzenia – podskakują obunóż w miejscu.

• Powtórz rytm – utrwalanie rytmu piosenki Wesoła zabawa.

Dowolny instrument perkusyjny.

N. wybiera dowolne fragmenty piosenki, które śpiewa, równocześnie grając na wybranym przez siebie instrumencie perkusyjnym (odtwarza na nim rytm piosenki).

Dzieci powtarzają go – najpierw zbiorowo, następnie indywidualnie, równocześnie klasz-cząc.

• Zabawa przy piosence Wesoła zabawa.

Nagranie piosenki Wesoła zabawa, odtwarzacz CD.

Dzieci są ustawione na okręgu, przodem do jego środka.

Dzieci:

I. Jak przyjemnie i wesoło, maszerują w miejscu, gdy maluchy idą w koło.

Nóżka lewa, nóżka prawa – wystawiają raz jedną, raz drugą nogę, jaka miła to zabawa.

Ref.: Hop, hop, tralala, wykonują dwa podskoki, trzy klaśnięcia, tańczę, gdy muzyka gra. wykonują obrót,

II. Przyszła pora na klaskanie, miarowo klaszczą,

aż się dziwią wszystkie panie. kołyszą głową – raz w lewą, raz w prawą stronę, Rączka lewa, rączka prawa – pokazują dłoń: lewą, prawą,

jaka miła to zabawa. wykonują obrót,

Ref.: Hop, hop, tralala, wykonują dwa podskoki, trzy klaśnięcia, tańczę, gdy muzyka gra. wykonują obrót,

III. Teraz pięknie się kłaniamy, wykonują ukłon,

naszą panią pozdrawiamy. machają rękami w kierunku osoby prowadzącej, Rączka lewa, rączka prawa – pokazują dłoń: lewą, prawą,

jaka miła to zabawa.

Ref.: Hop, hop, tralala, wykonują dwa podskoki, trzy klaśnięcia, tańczę, gdy muzyka gra. wykonują obrót.

• Zabawa rozwijająca słuch muzyczny – Co słyszymy?

Dzieci gromadzą się przed N. Panuje zupełna cisza. Dzieci starają się rozpoznać dźwięki dochodzące z najbliższego otoczenia.

• Zabawa Dzieci, do pani – rozwijanie szybkiej reakcji na sygnał.

Nagranie muzyki w rytmie marsza, odtwarzacz CD, tamburyn.

Zabawę można przeprowadzić przed posiłkiem.

Swobodny marsz w rytmie muzyki. N. zajmuje miejsce z boku sali. Potrząsa mocno tambu-rynem, wołając dzieci do siebie. Dzieci gromadzą się wokół niego.

N. zwraca się do nich, mówiąc tekst B. Formy.

Zdecydowanym głosem:

Teraz zaklaszczemy, mocno potupiemy

i ze smakiem śniadanie (obiad, podwieczorek) wszyscy chętnie zjemy.

• Zabawa Co słychać w ogrodzie?

Dzieci ,,poszukują” dźwięków w ogrodzie przedszkolnym. Nasłuchują odgłosów pojazdów, poruszających się huśtawek, odgłosów dzieci, przykucają na trawie i nasłuchują brzęczenia owadów. Nazywają dobiegające dźwięki i mówią, z czym one im się kojarzą.

• Zabawa ruchowa Robię to co ty.

Dzieci dobierają się parami. Jedno dziecko naśladuje czynności, które wykonuje drugie (np. marsz, bieganie, skakanie). Po pewnym czasie następuje zmiana ról.

• Rysowanie patykiem na ziemi – Zagadki obrazkowe.

Patyk dla każdej pary dzieci.

Dzieci stoją w parach (jak poprzednio). Jedno dziecko wykonuje patykiem na ziemi dowol-ny rysunek. Drugie dziecko próbuje odgadnąć, co narysował kolega (narysowała koleżan-ka) z grupy. Po odgadnięciu następuje zmiana ról.

• Karta pracy, cz. 1, nr 6 III Dzieci:

− oglądają obrazek,

− odpowiadają na pytanie: Co robią Ada i dzieci z jej grupy?

− liczą klocki i odpowiadają na pytanie: Ile klocków jest przed każdym z dzieci?

− pokazują, kto ma najwięcej, a kto najmniej ułożonych klocków,

− rysują po śladach szarych linii.

• Konstruowanie wież z klocków zgodnie z podanym kodem. Przeliczanie w zakresie dostęp-nym dla dzieci.

Kartki oznaczone różną liczbą i różnym kolorem kwadratów/prostokątów, np. dwa czerwo-ne, dwa niebieskie, jeden zielony, klocki, małe figurki.

N. prosi dzieci o dobranie się w pary. Rozdaje im kartki – jedną kartkę na parę. Proponu-je dzieciom zbudowanie wieży z wykorzystaniem dostępnych klocków, według podanego kodu. Dzieci wspólnie zastanawiają się, z jakich i z ilu klocków ma powstać ich wieża. Następ-nie budują wieże na swoich kartkach. Po wykonaniu zadania N. przechodzi wraz z dziećmi i odczytuje z nimi kody zapisane na kartkach. Sprawdza, czy wieże zostały zbudowane zgod-nie z kodami. Ustalają, kto zbudował wieżę z największej, a kto z najmzgod-niejszej liczby klocków.

Następnie N. daje dzieciom małe figurki, którymi dzieci bawią się swobodnie.

• Zabawa ruchowa Balonik.

Dzieci ustawiają się w kole i chwytają się za dłonie. Podchodzą do środka koła, a następnie wypowiadają powoli słowa wierszyka:

Baloniku nasz malutki, rośnij duży, okrąglutki.

Balon urósł, że aż strach, przebrał miarę, no i bach!

Podczas wspólnej recytacji dzieci trzymają się za ręce i oddalają się od środka koła. Na koniec puszczają dłonie i kucają lub ostrożnie upadają na podłogę. Zabawę powtarzamy kilka razy.

N. prosi dzieci o przyniesienie z domu na następny dzień swojej ulubionej zabawki.

Wrzesień, tydzień 2 Moja grupa

W dokumencie przewodnik metodyczny cz. 1 A+ (Stron 32-35)